Αγία Μιλδρέδη (Mildred), Ηγουμένη του Minster-Thanet, Kent. Ημέρα Μνήμης: 20 Φεβρουαρίου.
Η Αγία Μιλδρέδη ήταν κόρη του βασιλιά Μέρεγουολ (Merewald) του Magonset και της γυναίκας του, Αγίας Ἐρμενμπούργκας (Ermenburga) (τιμάται 19 Νοεμβρίου). Αδερφές της ήταν οι Αγίες Μιλμπούργκα (Milburga) (τιμάται 23 Φεβρουαρίου και 25 Ιουνίου) και Μιλγκίθα (Milgitha) (τιμάται 17 Ιανουαρίου). Σε νεαρή ηλικία, η μητέρα της την έστειλε να διδαχτεί στο Chelles της Γαλλίας όπου πολλές Αγγλίδες δεσποινίδες εκπαιδεύονταν στην αγία ζωή.
Ένας νεαρός αριστοκράτης, ο οποίος είχε συγγένεια με την ηγουμένη του Chelles, την παρακάλεσε να κανονίσει ώστε να παντρευτεί με την Αγγλίδα πριγκίπισσα. Η ηγουμένη προσπάθησε να την πείσει όμως η Αγία Μιλδρέδη απάντησε πως η μητέρα της την είχε στείλει εκεί για να μορφωθεί και όχι για να παντρευτεί και όλες οι συμβουλές, οι παρακλήσεις και οι απειλές της ηγουμένης απέτυχαν να την μεταπείσουν. Τελικά η ηγουμένη την κλείδωσε μέσα σε έναν κλίβανο στον οποίο είχε ανάψει μία μεγάλη φωτιά. Μετά το πέρασμα τριών ωρών και ενώ περίμενε πως δεν θα έβρισκε ούτε καν τις σάρκες της παρά μόνο τα κόκκαλά της καμένα και σε μορφή στάχτης, η νεαρή Αγία βγήκε χωρίς το παραμικρό τραύμα και ακτινοβολούσε από χαρά και ομορφιά.
Οι πιστοί, ακούγοντας για το θαύμα, τίμησαν την Μιλδρέδη σαν Αγία, όμως η ηγουμένη, πιο θυμωμένη από ποτέ, την έριξε στο χώμα, την χτύπησε, την κλώτσησε, την γρατζούνισε και ξερίζωσε τούφες από τα μαλλιά της. Η Αγία Μιλδρέδη τότε βρήκε αιτία προκειμένου να στείλει στη μητέρα της ένα γράμμα, στο οποίο έβαλε μέσα και τούφα από τα μαλλιά της, από αυτά που ξερίζωσε από το κεφάλι της η βιαιότητα της ηγουμένης. Η βασίλισσα Ερμενμπούργκα έστειλε σύντομα καράβια για να πάρουν την κόρη της.
Η ηγουμένη, φοβούμενη πως οι δαιμονικές πράξεις της θα γίνονταν γνωστές, δεν έδωσε άδεια για την αναχώρησή της. Παρόλα αυτά η Αγία Μιλδρέδη δραπέτευσε τη νύχτα, όμως στη βιασύνη της ξέχασε κάποια εκκλησιαστικά άμφια και ένα καρφί από τον Σταυρό του Χριστού το οποίο εκτιμούσε απεριόριστα, κατάφερε και επέστρεψε για να τα πάρει και τα έφερε ασφαλή πίσω. Με την άφιξη της στην Αγγλία, αποβιβάστηκε στο Ebbsfleet όπου και βρήκε μία μεγάλη τετράγωνη πέτρα, η οποία είχε θαυματουργικά προετοιμαστεί για να πατήσει επάνω της καθώς θα κατέβαινε από το καράβι. Η πέτρα διατήρησε το σημάδι του ποδιού της και έπειτα μεταφέρθηκε στο μοναστήρι του Minster στο Thanet και την κράτησαν εκεί για να την θυμούνται. Λέγεται πως πολλές ασθένειες θεραπεύτηκαν για πολλά χρόνια μετά, με λίγο νερό που περιείχε σκόνη από αυτήν την πέτρα. Πολλές φορές μετακινήθηκε από την πρώτη της θέση ώσπου χτίστηκε ένα παρεκκλήσιο και την έβαλαν εκεί.
Με την συναίνεση της μητέρας της η Αγία Μιλδρέδη την συνόδευσε στην εγκατάσταση της στο
Minster του Thanet. Πήρε το μοναχικό σχήμα από τον Άγιο Θεόδωρο, Αρχιεπίσκοπο Κεντερβουρίας του εκ Ταρσού της Κιλικίας (τιμάται 19 Σεπτεμβρίου) την ίδια στιγμή μαζί με άλλες εβδομήντα μοναχές. Με τον θάνατο της Αγίας Ερμενμπούργκας, η Αγία Μιλδρέδη την διαδέχθηκε σαν ηγουμένη της κοινότητας και έθεσε ένα άγιο παράδειγμα για το οποίο έγινε πολύ αγαπητή. Μία παλιά ιστορία είναι καταγεγραμμένη, που λέει πως μία νύχτα, ενώ προσευχόταν στην εκκλησία του μοναστηριού, ο διάβολος έσβησε το καντήλι της όμως ένας άγγελος τον έδιωξε μακριά και το άναψε ξανά για αυτήν.
Η Αγία Μιλδρέδη κοιμήθηκε από μία μακροχρόνια και επίπονη ασθένεια γύρω στο 732.
Η διάδοχος της στην ηγουμενία ήταν η Αγία Εντεμπούργκα (Edburga) (τιμάται 12 Δεκεμβρίου). Κατά την διάρκεια της ηγουμενίας της έτυχε ο κωδωνοκρούστης να αποκοιμηθεί στο ιερό. Η Αγία Μιλδρέδη εμφανίστηκε θαυματουργικά και τον ξύπνησε λέγοντας του: "εδώ είναι το παρεκκλήσιο και όχι ο κοιτώνας!"
Συνέχισε να είναι μια ιδιαίτερα γνωστή Αγία, επισκιάζοντας την φήμη του Αγίου Αυγουστίνου, στην γειτονία του μοναστηριού της, το οποίο ήταν ιδιαίτερα γνωστό σαν ο τόπος αποβίβασης του Αγίου, κατέληξε να γίνει γνωστότερο ως " Η πέτρα της Αγίας Μιλδρέδης ".
Το 1033 τα λείψανα της Αγίας Μιλδρέδης μεταφέρθηκαν στο μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου, στην Κντερβουρία και μέρος των λειψάνων πέρασαν στο Devente της Ολλανδίας όπου τιμάται στις 17 Ιουλίου, παρότι στην Αγγλία τιμάται τρεις μέρες νωρίτερα. Υπήρχε μία κόντρα σχετικά με ένα μέρος των λειψάνων της που τα έκρυψαν μαζί με αυτά της αδερφής της Μιλγκίθας κατά την εισβολή των Βίκινγκς. Αυτά δόθηκαν στο νοσοκομείο του Αγίου Γρηγορίου στη Καντερβουρία, από τον αρχιεπίσκοπο Lanfranc το 1085.
Πηγή: https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2013/05/mildred-minster-thanet-kent.html
Η Αγία Μιλδρέδη ήταν κόρη του βασιλιά Μέρεγουολ (Merewald) του Magonset και της γυναίκας του, Αγίας Ἐρμενμπούργκας (Ermenburga) (τιμάται 19 Νοεμβρίου). Αδερφές της ήταν οι Αγίες Μιλμπούργκα (Milburga) (τιμάται 23 Φεβρουαρίου και 25 Ιουνίου) και Μιλγκίθα (Milgitha) (τιμάται 17 Ιανουαρίου). Σε νεαρή ηλικία, η μητέρα της την έστειλε να διδαχτεί στο Chelles της Γαλλίας όπου πολλές Αγγλίδες δεσποινίδες εκπαιδεύονταν στην αγία ζωή.
Ένας νεαρός αριστοκράτης, ο οποίος είχε συγγένεια με την ηγουμένη του Chelles, την παρακάλεσε να κανονίσει ώστε να παντρευτεί με την Αγγλίδα πριγκίπισσα. Η ηγουμένη προσπάθησε να την πείσει όμως η Αγία Μιλδρέδη απάντησε πως η μητέρα της την είχε στείλει εκεί για να μορφωθεί και όχι για να παντρευτεί και όλες οι συμβουλές, οι παρακλήσεις και οι απειλές της ηγουμένης απέτυχαν να την μεταπείσουν. Τελικά η ηγουμένη την κλείδωσε μέσα σε έναν κλίβανο στον οποίο είχε ανάψει μία μεγάλη φωτιά. Μετά το πέρασμα τριών ωρών και ενώ περίμενε πως δεν θα έβρισκε ούτε καν τις σάρκες της παρά μόνο τα κόκκαλά της καμένα και σε μορφή στάχτης, η νεαρή Αγία βγήκε χωρίς το παραμικρό τραύμα και ακτινοβολούσε από χαρά και ομορφιά.
Οι πιστοί, ακούγοντας για το θαύμα, τίμησαν την Μιλδρέδη σαν Αγία, όμως η ηγουμένη, πιο θυμωμένη από ποτέ, την έριξε στο χώμα, την χτύπησε, την κλώτσησε, την γρατζούνισε και ξερίζωσε τούφες από τα μαλλιά της. Η Αγία Μιλδρέδη τότε βρήκε αιτία προκειμένου να στείλει στη μητέρα της ένα γράμμα, στο οποίο έβαλε μέσα και τούφα από τα μαλλιά της, από αυτά που ξερίζωσε από το κεφάλι της η βιαιότητα της ηγουμένης. Η βασίλισσα Ερμενμπούργκα έστειλε σύντομα καράβια για να πάρουν την κόρη της.
Η ηγουμένη, φοβούμενη πως οι δαιμονικές πράξεις της θα γίνονταν γνωστές, δεν έδωσε άδεια για την αναχώρησή της. Παρόλα αυτά η Αγία Μιλδρέδη δραπέτευσε τη νύχτα, όμως στη βιασύνη της ξέχασε κάποια εκκλησιαστικά άμφια και ένα καρφί από τον Σταυρό του Χριστού το οποίο εκτιμούσε απεριόριστα, κατάφερε και επέστρεψε για να τα πάρει και τα έφερε ασφαλή πίσω. Με την άφιξη της στην Αγγλία, αποβιβάστηκε στο Ebbsfleet όπου και βρήκε μία μεγάλη τετράγωνη πέτρα, η οποία είχε θαυματουργικά προετοιμαστεί για να πατήσει επάνω της καθώς θα κατέβαινε από το καράβι. Η πέτρα διατήρησε το σημάδι του ποδιού της και έπειτα μεταφέρθηκε στο μοναστήρι του Minster στο Thanet και την κράτησαν εκεί για να την θυμούνται. Λέγεται πως πολλές ασθένειες θεραπεύτηκαν για πολλά χρόνια μετά, με λίγο νερό που περιείχε σκόνη από αυτήν την πέτρα. Πολλές φορές μετακινήθηκε από την πρώτη της θέση ώσπου χτίστηκε ένα παρεκκλήσιο και την έβαλαν εκεί.
Με την συναίνεση της μητέρας της η Αγία Μιλδρέδη την συνόδευσε στην εγκατάσταση της στο
Minster του Thanet. Πήρε το μοναχικό σχήμα από τον Άγιο Θεόδωρο, Αρχιεπίσκοπο Κεντερβουρίας του εκ Ταρσού της Κιλικίας (τιμάται 19 Σεπτεμβρίου) την ίδια στιγμή μαζί με άλλες εβδομήντα μοναχές. Με τον θάνατο της Αγίας Ερμενμπούργκας, η Αγία Μιλδρέδη την διαδέχθηκε σαν ηγουμένη της κοινότητας και έθεσε ένα άγιο παράδειγμα για το οποίο έγινε πολύ αγαπητή. Μία παλιά ιστορία είναι καταγεγραμμένη, που λέει πως μία νύχτα, ενώ προσευχόταν στην εκκλησία του μοναστηριού, ο διάβολος έσβησε το καντήλι της όμως ένας άγγελος τον έδιωξε μακριά και το άναψε ξανά για αυτήν.
Η Αγία Μιλδρέδη κοιμήθηκε από μία μακροχρόνια και επίπονη ασθένεια γύρω στο 732.
Συνέχισε να είναι μια ιδιαίτερα γνωστή Αγία, επισκιάζοντας την φήμη του Αγίου Αυγουστίνου, στην γειτονία του μοναστηριού της, το οποίο ήταν ιδιαίτερα γνωστό σαν ο τόπος αποβίβασης του Αγίου, κατέληξε να γίνει γνωστότερο ως " Η πέτρα της Αγίας Μιλδρέδης ".
Το 1033 τα λείψανα της Αγίας Μιλδρέδης μεταφέρθηκαν στο μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου, στην Κντερβουρία και μέρος των λειψάνων πέρασαν στο Devente της Ολλανδίας όπου τιμάται στις 17 Ιουλίου, παρότι στην Αγγλία τιμάται τρεις μέρες νωρίτερα. Υπήρχε μία κόντρα σχετικά με ένα μέρος των λειψάνων της που τα έκρυψαν μαζί με αυτά της αδερφής της Μιλγκίθας κατά την εισβολή των Βίκινγκς. Αυτά δόθηκαν στο νοσοκομείο του Αγίου Γρηγορίου στη Καντερβουρία, από τον αρχιεπίσκοπο Lanfranc το 1085.
Πηγή: https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2013/05/mildred-minster-thanet-kent.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου