Αγία Μιλμπούργκα (Milburga) του Wenlock. Ημέρα Μνήμης: 23 Φεβρουαρίου και 25 Ιουνίου.
Η Αγία Μιλμπούργκα γεννήθηκε στα μέσα του 7ου αιώνα, ήταν μια από τις τρεις κόρες της Αγίας Ερμενμπούργκας (Ermenburga) (τιμάται 19 Νοεμβρίου), πριγκίπισσας του Kent. Η οικογένεια ήταν απόλυτα αφοσιωμένη στο Χριστό, και οι τρείς αδερφές, η Μιλμπούργκα (Milburga), η Μιλδρέδη (Mildred) (τιμάται 20 Φεβρουαρίου) και η Μιλγκίθα (Mildgytha) (τιμάται 17 Ιανουαρίου) έγιναν Αγίες.
Ήταν συνηθισμένο στην Αγγλοσαξονική Αγγλία για τις γυναίκες της αριστοκρατίας να χρησιμοποιούν την περιουσία τους και την επιρροή τους προκειμένου να στηρίξουν την εκκλησία και να διαδώσουν την πίστη. Ίδρυαν μοναστήρια, πολλές γίνονταν και ηγουμένες, φρόντιζαν για την εκπαίδευση σχετικά με την πίστη και αναλάμβαναν την φροντίδα των φτωχών και των αρρώστων.
Δεν ήταν ασυνήθιστο για αυτές τις γυναίκες το να παντρευτούν, να μεγαλώσουν παιδιά και έπειτα να αποσυρθούν σε κάποια γυναικεία μονή. Αυτό έκανε και η Αγία Ερμενμπούργκα.
Η Αγία Μιλμπούργκα είχε τη σφοδρή επιθυμία να ακολουθήσει τα βήματα της μητέρας της και είχε την υποστήριξη του πατέρα της του Μέρεγουολ (Merewald) και του θείου της Wulfhere (ο οποίος ήταν βασιλιάς της Mercia), ίδρυσε ένα μοναστήρι στο Wenlock (σήμερα ονομάζεται Shropshire), στο οποίο έγινε δεύτερη ηγούμενη και χειροτονήθηκε από τον Άγιο Θεόδωρο Καντερβουρίας, του εκ Ταρσού της Κιλικίας (τιμάται 19 Σεπτεμβρίου).
Το μοναστήρι της Αγίας Μιλμπούργκας αντανακλούσε και αντιπροσώπευε την ομορφιά της ανθρώπινης ψυχής και είχε την ευλογία του Θεού. Η Αγία Μιλμπούργκα, δημιούργησε στο μοναστήρι της μία πρόγευση της Ουράνιας Βασιλείας. Οι κήποι του μοναστηριού, τα φρούτα στα περιβόλια, όλα ήταν ιδιαίτερα όμορφα.
Παρόλα αυτά, η Αγία Μιλμπούργκα δεν έμεινε κλεισμένη μέσα στην εγκατάστασή της. Συχνά ταξίδευε σε άγρια και επικίνδυνα μέρη μακριά από το μοναστήρι προκειμένου να διαδώσει το Ευαγγέλιο στις ψυχές που βρίσκονταν στο σκοτάδι και κατοικούσαν στις απόμερες περιοχές της Mercia.
Κάποτε, ενώ βρισκόταν σε μία εργασία φιλανθρωπίας, συνάντησε έναν νεαρό πρίγκιπα, ο οποίος επιθυμώντας να την παντρευτεί, έστειλε τους στρατιώτες του να την αιχμαλωτίσουν. Προκειμένου να ξεφύγει διέσχισε ένα μικρό ρυάκι ονομαζόμενο Corve το οποίο έπειτα θαυματουργικά έγινε ένας μικρός ποταμός και απώθησε τους στρατιώτες που την κυνηγούσαν.
Όπως πολλοί Αγγλοσάξονες Άγιοι, η Αγία Μιλμπούργκα είχε μια τρανταχτή αγάπη προς τη φύση, μια αγάπη που δεν έβρισκε τόπο μόνο στους κήπους του μοναστηριού οι οποίοι αφθονούσαν σε θεραπευτικά βότανα, λουλούδια και πουλιά (με τα οποία η Αγία Μιλμπούργκα είχε μια ιδιαίτερη και μυστηριώδη σχέση) αλλά έτρεφε αγάπη και προς τους αγρότες και στην αγροτική ζωή γενικά.
Συνήθιζε να επισκέπτεται τα γύρω χωριά. Θεράπευε τους κατοίκους της εξοχής (πιθανόν με βότανα) και σε κάποιες περιπτώσεις τους θεράπευε θαυματουργικά και ήταν γνωστή για την ευγένεια της, την ενάρετη ζωή της και την ικανότητα της να αιωρείται (όπως και πολλοί άλλοι Αγιοι κατά την διάρκεια της προσευχής).
Μετά την κοίμηση της (ανάμεσα στα έτη 700 και 722) θάφτηκε κοντά στο ιερό του μοναστηριού, όμως, μετά την καταστροφή της εκκλησίας από τους Δανούς εισβολείς, η ακριβής περιοχή όπου βρίσκονται τα ιερά λείψανά της είναι άγνωστη.
Ο τάφος της βρέθηκε το 1079 και όταν τον άνοιξαν αναδύθηκε μια υπέροχη μυρωδιά.
Πηγή: https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/search?q=Milburga+
Η Αγία Μιλμπούργκα γεννήθηκε στα μέσα του 7ου αιώνα, ήταν μια από τις τρεις κόρες της Αγίας Ερμενμπούργκας (Ermenburga) (τιμάται 19 Νοεμβρίου), πριγκίπισσας του Kent. Η οικογένεια ήταν απόλυτα αφοσιωμένη στο Χριστό, και οι τρείς αδερφές, η Μιλμπούργκα (Milburga), η Μιλδρέδη (Mildred) (τιμάται 20 Φεβρουαρίου) και η Μιλγκίθα (Mildgytha) (τιμάται 17 Ιανουαρίου) έγιναν Αγίες.
Ήταν συνηθισμένο στην Αγγλοσαξονική Αγγλία για τις γυναίκες της αριστοκρατίας να χρησιμοποιούν την περιουσία τους και την επιρροή τους προκειμένου να στηρίξουν την εκκλησία και να διαδώσουν την πίστη. Ίδρυαν μοναστήρια, πολλές γίνονταν και ηγουμένες, φρόντιζαν για την εκπαίδευση σχετικά με την πίστη και αναλάμβαναν την φροντίδα των φτωχών και των αρρώστων.
Δεν ήταν ασυνήθιστο για αυτές τις γυναίκες το να παντρευτούν, να μεγαλώσουν παιδιά και έπειτα να αποσυρθούν σε κάποια γυναικεία μονή. Αυτό έκανε και η Αγία Ερμενμπούργκα.
Η Αγία Μιλμπούργκα είχε τη σφοδρή επιθυμία να ακολουθήσει τα βήματα της μητέρας της και είχε την υποστήριξη του πατέρα της του Μέρεγουολ (Merewald) και του θείου της Wulfhere (ο οποίος ήταν βασιλιάς της Mercia), ίδρυσε ένα μοναστήρι στο Wenlock (σήμερα ονομάζεται Shropshire), στο οποίο έγινε δεύτερη ηγούμενη και χειροτονήθηκε από τον Άγιο Θεόδωρο Καντερβουρίας, του εκ Ταρσού της Κιλικίας (τιμάται 19 Σεπτεμβρίου).
Το μοναστήρι της Αγίας Μιλμπούργκας αντανακλούσε και αντιπροσώπευε την ομορφιά της ανθρώπινης ψυχής και είχε την ευλογία του Θεού. Η Αγία Μιλμπούργκα, δημιούργησε στο μοναστήρι της μία πρόγευση της Ουράνιας Βασιλείας. Οι κήποι του μοναστηριού, τα φρούτα στα περιβόλια, όλα ήταν ιδιαίτερα όμορφα.
Παρόλα αυτά, η Αγία Μιλμπούργκα δεν έμεινε κλεισμένη μέσα στην εγκατάστασή της. Συχνά ταξίδευε σε άγρια και επικίνδυνα μέρη μακριά από το μοναστήρι προκειμένου να διαδώσει το Ευαγγέλιο στις ψυχές που βρίσκονταν στο σκοτάδι και κατοικούσαν στις απόμερες περιοχές της Mercia.
Κάποτε, ενώ βρισκόταν σε μία εργασία φιλανθρωπίας, συνάντησε έναν νεαρό πρίγκιπα, ο οποίος επιθυμώντας να την παντρευτεί, έστειλε τους στρατιώτες του να την αιχμαλωτίσουν. Προκειμένου να ξεφύγει διέσχισε ένα μικρό ρυάκι ονομαζόμενο Corve το οποίο έπειτα θαυματουργικά έγινε ένας μικρός ποταμός και απώθησε τους στρατιώτες που την κυνηγούσαν.
Όπως πολλοί Αγγλοσάξονες Άγιοι, η Αγία Μιλμπούργκα είχε μια τρανταχτή αγάπη προς τη φύση, μια αγάπη που δεν έβρισκε τόπο μόνο στους κήπους του μοναστηριού οι οποίοι αφθονούσαν σε θεραπευτικά βότανα, λουλούδια και πουλιά (με τα οποία η Αγία Μιλμπούργκα είχε μια ιδιαίτερη και μυστηριώδη σχέση) αλλά έτρεφε αγάπη και προς τους αγρότες και στην αγροτική ζωή γενικά.
Συνήθιζε να επισκέπτεται τα γύρω χωριά. Θεράπευε τους κατοίκους της εξοχής (πιθανόν με βότανα) και σε κάποιες περιπτώσεις τους θεράπευε θαυματουργικά και ήταν γνωστή για την ευγένεια της, την ενάρετη ζωή της και την ικανότητα της να αιωρείται (όπως και πολλοί άλλοι Αγιοι κατά την διάρκεια της προσευχής).
Μετά την κοίμηση της (ανάμεσα στα έτη 700 και 722) θάφτηκε κοντά στο ιερό του μοναστηριού, όμως, μετά την καταστροφή της εκκλησίας από τους Δανούς εισβολείς, η ακριβής περιοχή όπου βρίσκονται τα ιερά λείψανά της είναι άγνωστη.
Ο τάφος της βρέθηκε το 1079 και όταν τον άνοιξαν αναδύθηκε μια υπέροχη μυρωδιά.
Πηγή: https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/search?q=Milburga+
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου