Άγιος Νέος Ιερομάρτυρας Δανιήλ Συσόεφ. Ημέρα Μνήμης: 19 Νοεμβρίου.

Άγιος Νέος Ιερομάρτυρας Δανιήλ Συσόεφ. Ημέρα Μνήμης: 19 Νοεμβρίου.

Ο Ρώσος ιερέας Daniil Sisoev είναι ο νεότερος μάρτυρας της ορθοδόξου εκκλησίας (απ'όσα ξέρουμε). Δολοφονήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2009 μέσα στον ναό του Αγίου Αποστόλου Θωμά από έναν μωαμεθανό. Εκπλήρωσε ένα από τα πιο σπάνια χαρίσματα των ιερέων της εποχής μας - την ιεραποστολή. Κατάφερε να βαπτίσει ορθοδόξους 500 νεοπροτεστάντες και 80 μωαμεθανούς.

Την αρχή της αποστολής του μεταξύ των μωαμεθανών την προκάλεσαν οι ίδιοι, όταν τον κάλεσαν σε ανοιχτή συζήτηση.

Με την ευλογία του Πατριάρχου Αλεξίου του Β' ίδρυσε μιά σχολή ιεραποστόλων. Όλη του τη ζωή την αφιέρωσε στην ιεραποστολή και στη φροντίδα του ποιμνίου του.

Την ημέρα του θανάτου του, βάπτισε ένα παιδί μετά τη Θεία Λειτουργία, και έφερε στην ορθόδοξη εκκλησία έναν νεαρό που είχε μπλέξει με αποκρυφιστικές οργανώσεις. Αφού συνωμίλησε με τους παρισταμένους μέχρι αργά και συζήτησε με τους ενορίτες του για διάφορα προβλήματα, όταν πια έμεινε μόνος στον ναό, πήγε στο Άγιο Βήμα για να προσευχηθεί.

Άγιος παιδομάρτυς Ταρσίζιος της Ρώμης. Ο πρώτος Μάρτυρας της Θείας Ευχαριστίας. Ημέρα Μνήμης: 15 Αυγούστου.

Άγιος παιδομάρτυς Ταρσίζιος της Ρώμης. Ο πρώτος Μάρτυρας της Θείας Ευχαριστίας. Ημέρα Μνήμης: 15 Αυγούστου.

Ο Άγιος μάρτυς Ταρσίζιος, μαρτύρησε στη Ρώμη, σε πολύ νεαρή ηλικία, τον καιρό που ήταν αυτοκράτορες, ο Ουαλεριανός και Γαλιηνός (257 μ.Χ.). Ήταν μαθητής του Αγίου Ιερομάρτυρος Στεφάνου, επισκόπου Ρώμης, που η Εκκλησία μας τίμα την μνήμη του στις 3 Αυγούστου.

Από μικρή ηλικία ο Άγιος Ταρσίζιος, βοηθούσε τους Ιερείς στις λειτουργικές συνάξεις και γι΄ αυτό το λόγο, τα μαρτυρολόγια τον αναφέρουν ως «Ακόλουθο», που σημαίνει ακόλουθος - βοηθός των Ιερέων στο έργο τους. Το χαρακτηριστικό γεγονός με τον Άγιο Ταρσίζιο έχει ως εξής: όταν είχε ξεσπάσει διωγμός κατά της Εκκλησίας εκείνα τα χρόνια, κάποια μέρα, εμπιστεύθηκαν στον Άγιο Ταρσίζιο τα Τίμια Δώρα, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, για να τα μεταφέρει στους συλληφθέντες μελλοθάνατους χριστιανούς, που βρίσκονταν στις φυλακές.

Άγιος Παιδομάρτυς Αμπντούλ Μασίχ. Ημέρα Μνήμης: 27 Ιουνίου.

Άγιος Παιδομάρτυς Αμπντούλ Μασίχ. Ημέρα Μνήμης: 27 Ιουνίου.

Περί το 390 ζούσε στα Σίγγαρα (σημ. Σεντζάρ, 15 χλμ. από την Μοσούλη) ένας μικρός Εβραίος έντεκα ετών με το όνομα Ασέρ, στον οποίο ο πατέρας του, ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος, είχε αναθέσει να φυλάει τις αγελάδες του.

Όταν πήγαινε να ποτίσει τα ζώα συναντούσε συχνά παιδιά χριστιανών που καθώς έτρωγαν το κολατσιό τους είχαν την συνήθεια να διηγούνται ιστορίες μαρτύρων. Ο Ασέρ λαχταρούσε να πάρει κι αυτός μέρος στην παρέα, αλλά τα άλλα παιδιά του απαντούσαν ότι δεν μπορούσε να συμμετάσχει στο γεύμα, παρά μόνο αν δεχόταν να λάβει το Άγιο Βάπτισμα. «Να το νερό, γιατί δεν με βαπτίζετε», απαντούσε ο Ασέρ.

Μπροστά στην τόση επιμονή του τον οδήγησαν μία μέρα στην πηγή και τον βούτηξαν τρεις φορές λέγοντας: «Βαπτίζεται ο Αμπντούλ Μασίχ («δούλος του Χριστού») στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος! Κι εσύ Χριστέ, ο Θεός μας, συμπλήρωσε στο νερό αυτό όλα τα λόγια που λένε οι ιερείς όταν βαπτίζουν και κάνε ο δούλος Σου να βαπτισθεί όπως πρέπει».

Άγιος Παιδομάρτυς Ιωάννης Τσι από την Κίνα, ο οκτάχρονος γιός του Ιερέα Αγίου Μητροφάνη Τσί-Σούνγκ. Ημέρα Μνήμης: 24 Ιουνίου.

Άγιος Παιδομάρτυς Ιωάννης Τσι από την Κίνα, ο οκτάχρονος γιός του Ιερέα Αγίου Μητροφάνη Τσί-Σούνγκ. Ημέρα Μνήμης: 24 Ιουνίου.

Σήμερα εκτός από το Γεννέσιο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού, γιορτάζει και ένας άγνωστος αλλά πολύ χαρισματούχος Άγιος παιδομάρτυρας. Ο οκτάχρονος Άγιος Ιωάννης από την Κίνα, ο οποίος μαρτύρησε στις 24 Ιουνίου 1900. Τον συνέλαβε η μυστική εταιρεία πολεμικών τεχνών «Πυγμάχοι» Boxers - Μπόξερ, ακριβέστερα Yihetuan («Πολιτοφυλακές δικαιοσύνης και ομονοίας») μαζί με την οικογένειά του που ήταν όλοι κινέζοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Βασάνισαν τον Άγιο Παιδομάρτυρα με απίστευτη βαρβαρότητα επειδή αρνήθηκε να προσφέρει θυμίαμα σε είδωλο του Βούδα.

- «Είσαι πιστός του Διαβόλου» του φώναζαν.

- «Είμαι Χριστιανός, πιστεύω στον Ένα και Αληθινό Θεό» απαντούσε ο Άγιος.

Οι βασανιστές του, του έκοψαν τα δάχτυλα των ποδιών του, τη μύτη, τα αυτιά και τέλος τα χέρια από το ύψος των ώμων. Από μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων, του Προτάσιου Χαν και του Ηρωδίωνος Χσιού (μέχρι το διωγμό δεν ήταν βαπτισμένοι, βαπτίστηκαν αργότερα παραδειγματιζόμενοι από το μαρτύριο και τη γενναιότητα του Αγίου Παιδομάρτυρος Ιωάννη), ο Άγιος Παιδομάρτυρας Ιωάννης δήλωσε ότι δεν πονούσε, παρά τις πληγές και τον ακρωτηριασμό.

- «Το να υποφέρει κανείς για τον Χριστό δεν είναι βαρύ», απαντούσε.

Με την ακατάσχετη αιμορραγία ο Άγιος διψούσε και ζήτησε λίγο νερό. Οι βασανιστές τον κοροΐδευαν και τον έβριζαν. Την επαύριο τον αποκεφάλισαν έκοψαν το Άγιο Λείψανό του κομμάτια και το έκαψαν πάνω σε μία τελετουργική πυρά, «προς τιμήν του Βούδα».

Αγία Κόρη η εν Ολύμπω. Ημέρα Μνήμης: 50 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.

Αγία Κόρη η εν Ολύμπω. Ημέρα Μνήμης: 50 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.

Πρέπει εξ’ αρχής να αναφέρουμε ότι η Αγία Κόρη δεν αναγνωρίστηκε από την επίσημη εκκλησία Αγία , διότι δεν υπάρχουν πλήρη αποδεικτικά στοιχεία. Ούτε Ιερά λείψανά της έχουμε, ούτε και το όνομά της δεν γνωρίζουμε. Αναγνωρίστηκε όμως στη συνείδηση των ευλαβών Χριστιανών, οι οποίοι και μαρτυρούν πληθώρα θαυμάτων.

Για τη ζωή της Αγίας Κόρης, δυστυχώς, λίγα στοιχεία υπάρχουν. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς την προέλευσή της, αλλά ούτε και το όνομά της (γι’αυτό και ονομάστηκε Κόρη, δηλαδή κορίτσι ). Με την Αγία ασχολήθηκε ο θεολόγος – συγγραφέας κ. Λάζαρος Τσακιρίδης ο οποίος συγκέντρωσε σε βιβλίο όλες τις προφορικές παραδόσεις γύρω από την Αγία.

Οι διάφορες παραδόσεις αλληλοσυγκρούονται στις λεπτομέρειες, αλλά ο πυρύνας τους είναι ο ίδιος. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Αγία Κόρη έζησε την εποχή της Τουρκοκρατίας και μάλιστα επί της εποχής του τυράνου της Ηπείρου Αλή πασά (1788 – 1822 μ.Χ.). Ήταν κοπέλα εξαιρετικής καλλονής. Η σωματική της ωραιότητα όμως συμβάδιζε με την ωραιότητα της ψυχής της. Στολίδια της ήταν η σεμνότητα, η ευσέβεια και η εγκράτεια.

Εικόνα όλων των Αγίων της ορθόδοξης χώρας της Γεωργίας (Καύκασος)

Εικόνα όλων των Αγίων της ορθόδοξης χώρας της Γεωργίας (Καύκασος).

Πανέμορφη εικόνα όλων των Αγίων της ορθόδοξης χώρας της Γεωργίας (Καύκασος). Στο κέντρο κοιμάται η Αγία κόρη του Εβραίου ραββίνου Ελιόζ (1ος αι. μ.Χ.), ο οποίος πίστεψε στο Χριστό και αγόρασε το χιτώνα του Χριστού από το Ρωμαίο στρατιώτη που τον κέρδισε στα ζάρια. Η κοπέλα τον πήρε αγκαλιά και κοιμήθηκε για πάντα!... Στον τάφο της φύτρωσε ένα δέντρο, που στάθηκε αδύνατο να το ξεριζώσουν. Αργότερα κόπηκε και ύψωσαν συμβολικά στη θέση του ένα στύλο. Το σώμα της κοπέλας και ο χιτώνας δεν έχουν βρεθεί.

Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος που μαρτύρησε στη Μαγνησία. Ημέρα Μνήμης: 24 Απριλίου.

Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος που μαρτύρησε στη Μαγνησία. Ημέρα Μνήμης: 24 Απριλίου.

Ζητών ο Nικόλαος ευρέσθαι γάμον,
Άφθαρτον εύρε διά πληγών εν πόλω.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος κατοικούσε μαζί με τον πατέρα του Χατζη-Κανέλο στην πόλη Γιαγιά Κιοΐ. Ο πατέρας του ήταν επιστάτης στα κτήματα του αγά της πόλεως, που ονομαζόταν Καρά Οσουμάνογλου και έχαιρε ιδιαιτέρας εκτιμήσεως από τους εκεί Τούρκους. Σε ηλικία είκοσι δύο ετών ο Νικόλαος, αφού είχε νυμφευθεί, έλαβε την άδεια του πατέρα του και του αγά, για να μεταβεί προς τακτοποίηση διαφόρων υποθέσεων στη Μαγνησία. Εισερχόμενος στην πόλη φορούσε τουρκικά υποδήματα και φέσι στην κεφαλή. Οι υπηρέτες του δικαστού της Μαγνησίας, παρ' ότι τον γνώριζαν, τον συνέλαβαν και τον προσήγαγαν στον δικαστή.

Σύναξη των εν Κίω Αγίων. Ημέρα Μνήμης: Την πρώτη Κυριακή μετά της 10 Οκτωβρίου.

Σύναξη των εν Κίω Αγίων. Ημέρα Μνήμης: Την πρώτη Κυριακή μετά της 10 Οκτωβρίου.

Την πρώτη Κυριακή μετά τις 10 Οκτωβρίου, τιμώνται και εορτάζονται οι Θεοφόροι Πατέρες της 7ης Οικουμενικής Συνόδου, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας. Στη Σύνοδο αυτή αποφασίσθηκε η αναστήλωση των εικόνων και η λήξη της Εικονομαχίας. Την ίδια ημέρα τιμούνται και οι Άγιοι που καταγόνται από την Κίο της Μικράς Ασίας. Αυτοί είναι ο Άγιος Ευστάθιος, Επίσκοπος Κίου (τιμάται 29 Μαρτίου), ο Οσιομάρτυρας Ιγνάτιος (τιμάται 8 Οκτωβρίου), ο οσιομάρτυρας Μακάριος ο Νέος που μαρτύρησε στην Προύσα το 1590 μ.Χ. (τιμάται 6 Οκτωβρίου) και ο νεομάρτυρας Αθανάσιος (τιμάται 24 Ιουλίου).

Άγιος Νεομάρτυρας Χριστόδουλος ο εκ Κασσάνδρας. Ημέρα Μνήμης: 27 Ιουλίου.

Άγιος Νεομάρτυρας Χριστόδουλος ο εκ Κασσάνδρας. Ημέρα Μνήμης: 27 Ιουλίου.

O Xριστόδουλος σταυρόν αίρων αγχόνην,
Στερρώς υπήλθε δούλος ως Xριστού μέγας.

Αυτός ο νεομάρτυρας και δούλος του Χριστού Χριστόδουλος ή­ταν από την Κασσάνδρα, από ένα χωριό που ονομαζόταν Βάλτα. Και ενώ ήταν ακόμη μικρός στην ηλικία, αναχώρησε από την πατρί­δα του και πήγε στην Θεσσαλονίκη και εκεί, αφού έμαθε να φτιάχνει χονδρά, μάλλινα υφάσματα και κάπες, εξασκούσε την τέχνη του και, αφού πήγαινε με τους μαστόρους του στα ταξίδια, πάλι επέστρεφε στην Θεσσαλονίκη και καθόταν. Μία φορά όμως, που πήγε στην Χίο μαζί με τον μάστορά του, αγόρασε από εκεί έναν σταυρό αζωγράφητο και αφού επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη πλήρωσε και τον ζωγράφισαν, καθώς ήταν στο μέγεθος έως δύο σπιθαμές· και, έπειτα, παίρνοντάς τον, τον πήγε στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και τον άφησε εκεί, επειδή ήταν φίλος του νεωκόρου της εκκλησί­ας εκείνης.

Άγιος Νέος Οσιομάρτυς Δαβίδ, ο Αγιαννανίτης. Ημέρα Μνήμης: 26 Ιουνίου.

Άγιος Νέος Οσιομάρτυς Δαβίδ, ο Αγιαννανίτης. Ημέρα Μνήμης: 26 Ιουνίου.

Μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη στις 26 Ιουνίου 1813.

Ο Άγιος Νεομάρτυς και Οσιομάρτυς Δαβίδ καταγόταν από τις Κυδωνιές (Αϊβαλί), πόλη της Μικράς Ασίας. Σε νεαρή ηλικία ήλθε στο Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός στη Σκήτη της Αγίας Άννης. Ζούσε κοντά στον γέροντά του την θεάρεστη ζωή των μοναχών. Πρωτοστάτησε για την εκ βάθρων ανακαίνιση των ναών της Μεταμορφώσεως στην κορυφή του Άθω και της Παναγίας πιο κάτω, καθώς και την κατασκευή δεξαμενών για τη συγκέντρωση πόσιμου νερού, για την εξυπηρέτηση των μοναχών και των προσκυνητών. Για τον λόγο αυτό είχε πάει στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας,όπου συγκέντρωσε χρήματα από τους ευσεβείς χριστιανούς και με τα χρήματα αυτά έγινε η ανακατασκευή των ναών.

Ο ενάρετος αυτός μοναχός έχοντας φλογερό πόθο να μαρτυρήσει για τον Χριστό, πήγε στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας, όπου προκάλεσε συζήτηση με κάποιους Τούρκους για θέματα πίστεως. Αυτοί τον μαστίγωσαν, τον πλήγωσαν στο κεφάλι και τον έδιωξαν κακήν κακώς, δεν τον θανάτωσαν όμως, προς μεγάλη του λύπη. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος, στον γέροντά του, ο οποίος προσπαθούσε, αναλογιζόμενος τους κινδύνους μιας τέτοιας απόφασης, να τον αποτρέψει από την επιθυμία του. Ο Δαβίδ όμως έφυγε για τις Καρυές, όπου βρισκόταν ο επίσκοπος Παγκράτιος, πρώην Χριστουπόλεως, τον οποίο συμβουλεύτηκε και, αφού έλαβε ευλογία και συγχώρηση, ήλθε στη Θεσσαλονίκη.