Δίκαιος Πατριάρχης Ζαβουλών. Ημέρα Μνήμης: Κυριακή των Προπατόρων.
Μνήμη τοῦ Πατριάρχου Ζαβουλών, υἱοῦ Ἰακώβ, οὗ ἡ φυλὴ παράλιος.
Ἀκτὰς κατοικεῖν ὁ Ζαβουλὼν ἐκρίθη,
Γῆς καὶ θαλάττης εἰς ἓν ἄκρα συνδέων.
Ο ΖΑΒΟΥΛΩΝ.
Ο Ζαβουλών ήταν ο δέκατος γιος του Ιακώβ και έκτος της Λείας (Γένεση 30,19-20 και 35,23). Γεννήθηκε στη Μεσοποταμία. Το όνομά του στα εβραϊκά σημαίνει "δώρο" και είναι σχετικό με τα λόγια της Λείας "ο Κύριος μου χάρισε κατά τον καιρό αυτό ένα καλό δώρο".
Αδέρφια του Ζαβουλών από την ίδια μάνα, τη Λεία, ήταν ο Ρουβήν, ο ο Συμεών, ο Λευΐ, ο Ιούδας, ο Ισσάχαρ και η Δείνα. Ακόμη από τον Ιακώβ και από άλλη μάνα ήταν ο Δαν, ο Νεφθαλίμ, ο Γαδ, ο Ασήρ, ο Ιωσήφ και ο Βενιαμίν (Γένεση 29,31-35. 30,1-24. Γένεση 35,22-26. Παραλειπομένων Α' 2,1-2). Ο Ζαβουλών είχε τρεις γιους, τους Σερέδ ή Σαρέδ, Αλλών (Αιλών) και Αχοήλ ή Αλλήλ (Ιαχσεήλ) (Γένεση 46,14. Αριθμοί 26,22).
Ο ΖΑΒΟΥΛΩΝ, Τ' ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΙΩΣΗΦ.
Μαζί με τ' αδέρφια του θέλησαν να σκοτώσουν τον Ιωσήφ στη στη Δωθάν, βόρεια της Συχέμ, και γι' αυτό τον πέταξαν σ' ένα ξεροπήγαδο. Κατόπιν τον πούλησαν στους Μαδιανίτες (Ισμαηλίτες) εμπόρους που πήγαιναν στην Αίγυπτο. Μετά πήραν το χιτώνα του Ιωσήφ, έσφαξαν ένα κατσίκι και τον έβαψαν με το αίμα του. Μετά έστειλαν τον χιτώνα και τον παρουσίασαν στον πατέρα τους, και του μήνυσαν ότι κάποιο άγριο θηρίο τον σκότωσε (Γένεση 37,12-32).
Αργότερα, όταν στη Χαναάν έπεσε πείνα, ο Ισσάχαρ και ο Ζαβουλών συνόδευσαν τα αδέρφια τους στην Αίγυπτο για να αγοράσουν σιτάρι. Άρχοντας στην Αίγυπτο εκείνη την εποχή ήταν ο Ιωσήφ και αυτός προσωπικά πουλούσε το σιτάρι σε όλους τους ξένους. Όταν έφτασαν οι γιοι του Ιακώβ στην Αίγυπτο δεν τον αναγνώρισαν και τον προσκύνησαν ως τη γη. Εκείνος τους αναγνώρισε, δεν τους φανερώθηκε και τούς μίλησε σκληρά. Στη συνέχεια τους κατηγόρησε ότι μπήκαν ως κατάσκοποι στην Αίγυπτο. Τους έβαλε λοιπόν στη φυλακή όλους μαζί για τρεις μέρες. Την τρίτη μέρα τους έδωσε σιτάρι και τους ζήτησε να του φέρουν και το μικρότερο αδερφό τους (Γένεση κεφ. 42,1-24).
Όταν επέστρεψαν στον πατέρα τους τον Ιακώβ, στη Χαναάν, του διηγήθηκαν όλα όσα είχαν συμβεί στην Αίγυπτο. Ο Ιακώβ βέβαια αρνήθηκε να στείλει στην Αίγυπτο τον Βενιαμίν (Γένεση 42,25-38).
Η πείνα όμως δυνάμωνε στη Χαναάν κι όταν στην οικογένεια του Ιακώβ σώθηκε όλο το σιτάρι, ο Ιακώβ είπε στους γιούς του να ξαναπάνε πάλι στην Αίγυπτο. Ο Ιακώβ παρά τις αντιρρήσεις του να στείλει τον Βενιαμίν με τους αδερφούς του, πείστηκε από τις εγγυήσεις του Ιούδα, ότι θα είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια του.
Οι γιοί του Ιακώβ έφτασαν στην Αίγυπτο και παρουσιάστηκαν στον Ιωσήφ. Όταν ο Ιωσήφ είδε ότι είχαν μαζί τους το Βενιαμίν, τους οδήγησε στο σπίτι του και τους φιλοξένησε.
Τ' αδέρφια του Ιωσήφ κάθισαν απέναντι του κατά σειρά ηλικίας, από τον μεγαλύτερο ως τον μικρότερο. Και έκπληκτοι κοίταζαν ο ένας τον άλλο. Ο Ιωσήφ διέταξε να τους προσφέρουν από τα φαγητά που είχε στο δικό του τραπέζι. Ήπιαν μαζί του και μέθυσαν (Γένεση κεφ. 43).
Ο Ιωσήφ γέμισε τα σακιά των αδερφών του με τρόφιμα και έβαλε χρήματα στο σακί του καθενός. Στο άνοιγμα του σακιού του Βενιαμίν, μαζί με τα χρήματα έβαλε και το ποτήρι μου το ασημένιο. Το πρωί μόλις χάραξε, τους άφησαν να φύγουν. Όταν βγήκαν από την πόλη, αλλά πριν απομακρυνθούν, ο Ιωσήφ έστειλε απόσπασμα να πάει να τους προλάβει και να τους κατηγορήσει ότι πήραν το ποτήρι του.
Οι άντρες του Ιωσήφ τους πρόλαβαν και άρχισαν την έρευνα ξεκινώντας από τον μεγαλύτερο και τέλειωσε με τον νεότερο. Το ποτήρι βρέθηκε στο σακί του Βενιαμίν. Τότε τα αδέρφια του έσκισαν τα ρούχα τους, ξαναφόρτωσαν τα ζώα τους και γύρισαν πίσω στην πόλη (Γένεση κεφ. 44,1-13).
Ο Ιωσήφ ήταν ακόμα στο σπίτι του, όταν έφτασαν εκεί τ' αδέρφια του. Και έπεσαν μπροστά του στο έδαφος. Τότε ο Ιωσήφ τους είπε πως ο άνθρωπος στον οποίο βρέθηκε το ποτήρι, αυτός θα γίνει δούλος του.
Πήρε το λόγο ο Ιούδας και του είπε πως αν γυρίσουν πίσω στον πατέρα τους και δεν είναι μαζί τους ο Βενιαμίν τότε εκείνος θα πεθάνει (Γένεση κεφ. 44,14-34).
Ο Ιωσήφ δεν μπορούσε πια να συγκρατηθεί και τους φανερώθηκε, ξεσπώντας σ' ένα δυνατό κλάμα. Μετά φίλησε όλους τους αδερφούς του κλαίγοντας (Γένεση κεφ. 45,1-15).
Μετά τον θάνατο του Ιακώβ, ο Ισσάχαρ και ο Ζαβουλών μαζί με τ' αδέρφια τους, φοβήθηκαν μήπως ο Ιωσήφ τους φερθεί εχθρικά και τους ανταποδώσει το κακό που του είχαν κάνει. Γι' αυτό πήγαν στον Ιωσήφ, έπεσαν μπροστά του και τον παρακάλεσαν να τους συγχωρήσει. Του υπενθύμισαν το μήνυμα του πατέρα τους να συγχωρήσει την αμαρτία των αδερφών του και την ανομία τους για το μεγάλο κακό που του έκαναν. Όταν ο Ιωσήφ άκουσε αυτά τα λόγια έκλαψε και τους καθησύχασε (Γένεση 50,15-21).
ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΖΑΒΟΥΛΩΝ.
Όταν ο Ιακώβ πήγε στην Αίγυπτο να συναντήσει τον Ιωσήφ, ο Ζαβουλών είχε τρεις γιους, τους Σερέδ ή Σαρέδ, Αλλών (Αιλών) και Αχοήλ ή Αλλήλ (Ιαχσεήλ) (Γένεση 46,14. Αριθμοί 26,22), οι οποίοι έγιναν αρχηγοί πατριών της φυλής (Αριθμοί 26,26).
Όταν ο Ιακώβ, λίγο πριν το θάνατό του, είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, προφήτευσε ότι οι απόγονοί του Ζαβουλών θα κατοικήσουν τα παραλιακά μέρη κοντά στη Σιδώνα (Γένεση 49,13). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Ζαβουλών, ότι θα ευφραίνεται τα ταξίδια του και τις συναλλαγές του με τους άλλους λαούς, και ότι μαζί με τη φυλή Ζαβουλών θα νικήσουν και θα καταστρέψουν πολλούς εχθρικούς λαούς και ότι στα μέρη τους θα προσφέρουν θυσίες δικαιοσύνης στον Κύριο και θα απολαμβάνουν τον πλούτο της θάλασσας και το εμπόριο (Δευτερονόμιο 33,18-19).
Οι απόγονοι του Ζαβουλών κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο αποτέλεσαν τη φυλή Ζαβουλών, η οποία απαριθμούσε 57.400 άντρες (Αριθμοί 1,28-29). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 60.500 άντρες (Αριθμοί 26,23).
Ο Ζαβουλών πέθανε και τάφηκε στην Αίγυπτο. Το όνομά του αναφέρεται στους γενεαλογικούς πίνακες στο βιβλίο των Παραλειπομένων (Α' Παραλειπομένων 2,1-2). Ο Ζαβουλών εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ.
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ.
Οι απόγονοι του Ζαβουλών, μετά την Έξοδο, κατά την πορεία τους στην έρημο Σινά απαριθμούσαν 57.400 άτομα (Αριθμοί 1,28-29). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 60.500 άντρες (Αριθμοί 26,23).
Σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, η φυλή Ζαβουλών στρατοπέδευε κοντά στις φυλές Ιούδα και Ισσάχαρ, ανατολικά της Σκηνής του Μαρτυρίου, γύρω από τη σημαία και τα εμβλήματα της φυλής τους. Αρχηγός της φυλής Ζαβουλών την εποχή του Μωυσή, ήταν ο Ελιάβ, γιος του Χαιλών (Αριθμοί 2,7-8). Οι φυλές Ισσάχαρ και Ζαβουλών ήταν κάτω από την αρχηγία της φυλής Ιούδα, με συνολικό αριθμό 186.400 πολεμιστές. Πάντα κατά την αναχώρηση από κάποιο μέρος αυτές οι τρεις φυλές ξεκινούσαν πρώτες (Αριθμοί 2,9).
Ο Μωυσής είχε δώσει ευλογίες και κατάρες στους Ισραηλίτες, για την πιστή τήρηση των εντολών του Κυρίου. Έτσι ο Μωυσής προέτρεψε τους Ισραηλίτες, όταν θα μπουν στη Χαναάν, οι φυλές Ρουβήν, Γαδ, Ασήρ, Ζαβουλών, Δαν και Νεφθαλείμ, θα περάσουν τελευταίες τον Ιορδάνη και θα σταθούν στο όρος Εβάλ (Γαιβάλ) για να απαγγείλουν, μέσω των Λευιτών, τις κατάρες για την ανυπακοή στο νόμο (Δευτερονόμιο 11,26-32. 27,11-14).
ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΑΝΑΑΝ.
Όταν έγινε η διανομή της Χαναάν, ο τρίτος κλήρος έπεσε στη φυλή Ζαβουλών (Ιησούς του Ναυή 19,10). Στη γη της Επαγγελίας κατέλαβαν την παράλια περιοχή από τη Μεσόγειο θάλασσα προς τον Κάρμηλο, μέχρι τη λίμνη Γενησαρέτ. Τα όριά της άρχιζαν από την Εσεδκγωλά και μετά πήγαιναν δυτικά προς τη Μαραγγιλά, η οποία συνόρευε με τη Βαιθάραβα στο φαράγγι, γνωστή ως Ιεκμάν. Από κει τα όρια πήγαιναν στη Σεδδούκ, ανατολικά από την Βαιθσαμύς, στα όρια της Χασελωθαΐθ. Μετά περνούσαν από τη Δαβιρώθ και ανέβαιναν στη Φαγγαί. Από κει πήγαιναν ανατολικά στη Γεβερέ και στην Κατασέμ. Μετά περνούσαν από τη Ρεμμωνά, Αμαθάρ, Αοζά και μετά πήγαιναν βόρεια στην Αμώθ για να καταλήξουν στην Γαιφαήλ, στην Κατανάθ, στη Ναβαάλ, στην Συμοών, στην Ιεριχώ και την Βαιθμάν (Ιησούς του Ναυή 19,10-16). Μεγάλες πόλεις της φυλής Ζαβουλών ήταν η Ιοκνεάμ, η Συμοών κ.α.
Η φυλή του Ζαβουλών κατά την εγκατάστασή της στη γη Χαναάν, αρχικά δεν εξολόθρευσε τους Χαναναίους που κατοικούσαν στις πόλεις Κέδρων και Δωμανά, οι οποίοι ζούσαν ως φόρου υποτελείς ανάμεσα στους Ισραηλίτες (Κριταί 1,30).
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΡΙΤΩΝ.
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΔΕΒΒΩΡΑΣ.
Ο Ιακώβ όταν ευλόγησε τον Ζαβουλών, λίγο πριν το θάνατό του, προφήτευσε ότι οι απόγονοί του θα κατοικήσουν τα παραλιακά μέρη κοντά στη Σιδώνα (Γένεση 49,13). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Ζαβουλών, ότι θα ευφραίνεται τα ταξίδια του και τις συναλλαγές του με τους άλλους λαούς, και ότι μαζί με τη φυλή Ζαβουλών θα νικήσουν και θα καταστρέψουν πολλούς εχθρικούς λαούς και ότι στα μέρη τους θα προσφέρουν θυσίες δικαιοσύνης στον Κύριο και θα απολαμβάνουν τον πλούτο της θάλασσας και το εμπόριο (Δευτερονόμιο 33,18-19).
Όταν η Δεββώρα και ο Βαράκ, εκστράτευσαν εναντίον του Σισάρα, αρχιστράτηγου του Ιαβίν, βασιλιά των Χαναναίων, πήραν μαζί τους δέκα χιλιάδες άντρες από τις φυλές Νεφθαλί και Ζαβουλών και στρατοπέδευσαν στο όρος Θαβώρ. Ο Σισάρα και ο στρατός του, όταν αντίκρυσαν το στρατό του Βαράκ, είχαν τρομάξει τόσο, ώστε το έβαλαν στα πόδια. Αλλά ο Βαράκ καταδίωξε τις άμαξες και το στρατό του ως την Αρισώθ και κατέσφαξε όλους τους στρατιώτες του Σισάρα (Κριτές 4,4-16). Στον ύμνο της Δεββώρας και του Βαράκ αναφέρεται, ότι εκτός από τις φυλές Ζαβουλών και Νεφθαλί, ακολούθησαν κι άλλοι το Βαράκ, όπως οι Ισραηλίτες από τις φυλές Εφραίμ και Βενιαμίν, καθώς επίσης και η πατριά του Μαχίρ από τη φυλή Μανασσή. Από τη φυλή Ζαβουλών ακολούθησαν όσοι μπορούσαν να γράψουν, για να ιστορήσουν τα γεγονότα. Από τη φυλή Ισσάχαρ ακολούθησαν οι αρχηγοί. Οι υπόλοιπες φυλές δεν έλαβαν μέρος για διάφορους λόγους (Κριτές 5,13-18). Μετά τη μάχη οι άντρες των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλί δεν πήραν λάφυρα από τους νεκρούς (Κριτές 5,19).
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΓΕΔΕΩΝ.
Την εποχή των Κριτών οι Μαδιανίτες, οι Αμαληκίτες και οι νομάδες της Ανατολής πέρασαν τον Ιορδάνη και στρατοπέδευσαν στην πεδιάδα Ιεζραέλ. Ο Κριτής Γεδεών κάλεσε τους άντρες της πατριάς του πατέρα του και τους άνδρες από τις φυλές Μανασσή, Ασήρ, Ζαβουλών και Νεφθαλί, να τον ακολουθήσουν σε πόλεμο κατά των Μαδιανιτών (Κριτές 6,33-35).
Το στρατόπεδο του Γεδεών ήταν κοντά στην πηγή Αράδ, στο όρος Γαλαάδ, ενώ το στρατόπεδο των Μαδιανιτών ήταν σε χαμηλότερο σημείο και βρισκόταν βόρεια στην πεδιάδα (Κριτές 7,1). Ο Γεδεών από τους 32.000 που τον ακολούθησαν, κράτησε με εντολή του Κυρίου, μόνο τους τριακόσιους (Κριτές 7,2-8). Αφού κατασκόπευσε το στρατόπεδο των Μαδιανιτών, μοίρασε τους τριακόσιους άντρες του σε τρία μέρη και έδωσε στον καθένα από μία σάλπιγγα και μία άδεια στάμνα, με μια λαμπάδα μέσα. Μετά τους είπε, ότι θα κάνει αυτός θα κάνουν κι αυτοί (Κριτές 7,15-18).
Λίγο αργότερα ο Γεδεών και οι εκατό άντρες του έφτασαν στην άκρη του στρατοπέδου των Μαδιανιτών, την ώρα που είχαν αλλάξει οι φρουροί. Σάλπισαν τότε με τις σάλπιγγες κι έσπασαν τις στάμνες που κρατούσαν στα χέρια τους. Αμέσως σάλπισαν και οι άλλοι διακόσιοι που ήταν γύρω από το στρατόπεδο και φώναζαν: «Για τον Κύριο και το Γεδεών». Οι Μαδιανίτες νόμιζαν ότι είχαν περικυκλωθεί, φώναζαν και τράπηκαν σε φυγή πανικόβλητοι. Άρχισαν τότε ο ένας να στρέφει το ξίφος του εναντίον του άλλου και ν' αλληλοσκοτώνονται. Όσοι από τους Μαδιανίτες γλίτωσαν, έφυγαν πανικόβλητοι προς τα γύρω μέρη (Κριτές 7,19-23).
Τότε ο Γεδεών κάλεσε τους Ισραηλίτες των φυλών Νεφθαλί, Ασήρ και Μανασσή για να καταδιώξουν τους Μαδιανίτες. Μετά έστειλε αγγελιοφόρους στη φυλή Εφραίμ για να αποκλείσει τους Μαδιανίτες και να μη διαφύγουν προς τη Βαιθηρά και τον Ιορδάνη.
Έτσι οι άνδρες της φυλής Εφραίμ έπιασαν τα περάσματα του Ιορδάνη και συνέλαβαν αιχμαλώτους τους δύο αρχηγούς των Μαδιανιτών, τον Ωρήβ και τον Ζηβ, τους οποίους και σκότωσαν (Κριτές 7,23-25).
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ.
Μετά το θάνατο του Σαούλ, όταν ο Δαβίδ εγκαταστάθηκε στη Χεβρών, καθημερινά πήγαιναν πολεμιστές απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, οι οποίοι ενώθηκαν με το στρατό του Δαβίδ και αποδέχτηκαν το βασιλικό του αξίωμα. Από τη φυλή του Ζαβουλών ήταν 50.000 άνδρες, ετοιμοπόλεμοι, καλά γυμνασμένοι και οπλισμένοι με όλα τα πολεμικά όπλα, αποφασισμένοι να βοηθήσουν το Δαβίδ με όλη τους την καρδιά (Α' Παραλειπομένων 12,24. 12,34).
Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο αρχιστράτηγος Ιωάβ μαζί με άλλους αξιωματούχους, απέγραψαν το λαό, όπως ζήτησε ο Δαβίδ. Έτσι αφού πέρασαν απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, κατά την απογραφή βρέθηκαν 800.000 μάχιμοι άνδρες από τις άλλες φυλές του Ισραήλ και 500.000 άνδρες από τη φυλή του Ιούδα (Β' Βασιλειών 24,5-9), ενώ σύμφωνα με το βιβλίο των Παραλειπομένων Α' κατά την καταμέτρηση βρέθηκαν 1.100.000 άνδρες ικανοί να κρατήσουν όπλο, ενώ οι άνδρες της φυλής Ιούδα ήταν 470.000 άνδρες (Α' Παραλειπομένων 21,5-6).
Μνήμη τοῦ Πατριάρχου Ζαβουλών, υἱοῦ Ἰακώβ, οὗ ἡ φυλὴ παράλιος.
Ἀκτὰς κατοικεῖν ὁ Ζαβουλὼν ἐκρίθη,
Γῆς καὶ θαλάττης εἰς ἓν ἄκρα συνδέων.
Ο ΖΑΒΟΥΛΩΝ.
Ο Ζαβουλών ήταν ο δέκατος γιος του Ιακώβ και έκτος της Λείας (Γένεση 30,19-20 και 35,23). Γεννήθηκε στη Μεσοποταμία. Το όνομά του στα εβραϊκά σημαίνει "δώρο" και είναι σχετικό με τα λόγια της Λείας "ο Κύριος μου χάρισε κατά τον καιρό αυτό ένα καλό δώρο".
Αδέρφια του Ζαβουλών από την ίδια μάνα, τη Λεία, ήταν ο Ρουβήν, ο ο Συμεών, ο Λευΐ, ο Ιούδας, ο Ισσάχαρ και η Δείνα. Ακόμη από τον Ιακώβ και από άλλη μάνα ήταν ο Δαν, ο Νεφθαλίμ, ο Γαδ, ο Ασήρ, ο Ιωσήφ και ο Βενιαμίν (Γένεση 29,31-35. 30,1-24. Γένεση 35,22-26. Παραλειπομένων Α' 2,1-2). Ο Ζαβουλών είχε τρεις γιους, τους Σερέδ ή Σαρέδ, Αλλών (Αιλών) και Αχοήλ ή Αλλήλ (Ιαχσεήλ) (Γένεση 46,14. Αριθμοί 26,22).
Ο ΖΑΒΟΥΛΩΝ, Τ' ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΙΩΣΗΦ.
Μαζί με τ' αδέρφια του θέλησαν να σκοτώσουν τον Ιωσήφ στη στη Δωθάν, βόρεια της Συχέμ, και γι' αυτό τον πέταξαν σ' ένα ξεροπήγαδο. Κατόπιν τον πούλησαν στους Μαδιανίτες (Ισμαηλίτες) εμπόρους που πήγαιναν στην Αίγυπτο. Μετά πήραν το χιτώνα του Ιωσήφ, έσφαξαν ένα κατσίκι και τον έβαψαν με το αίμα του. Μετά έστειλαν τον χιτώνα και τον παρουσίασαν στον πατέρα τους, και του μήνυσαν ότι κάποιο άγριο θηρίο τον σκότωσε (Γένεση 37,12-32).
Αργότερα, όταν στη Χαναάν έπεσε πείνα, ο Ισσάχαρ και ο Ζαβουλών συνόδευσαν τα αδέρφια τους στην Αίγυπτο για να αγοράσουν σιτάρι. Άρχοντας στην Αίγυπτο εκείνη την εποχή ήταν ο Ιωσήφ και αυτός προσωπικά πουλούσε το σιτάρι σε όλους τους ξένους. Όταν έφτασαν οι γιοι του Ιακώβ στην Αίγυπτο δεν τον αναγνώρισαν και τον προσκύνησαν ως τη γη. Εκείνος τους αναγνώρισε, δεν τους φανερώθηκε και τούς μίλησε σκληρά. Στη συνέχεια τους κατηγόρησε ότι μπήκαν ως κατάσκοποι στην Αίγυπτο. Τους έβαλε λοιπόν στη φυλακή όλους μαζί για τρεις μέρες. Την τρίτη μέρα τους έδωσε σιτάρι και τους ζήτησε να του φέρουν και το μικρότερο αδερφό τους (Γένεση κεφ. 42,1-24).
Όταν επέστρεψαν στον πατέρα τους τον Ιακώβ, στη Χαναάν, του διηγήθηκαν όλα όσα είχαν συμβεί στην Αίγυπτο. Ο Ιακώβ βέβαια αρνήθηκε να στείλει στην Αίγυπτο τον Βενιαμίν (Γένεση 42,25-38).
Η πείνα όμως δυνάμωνε στη Χαναάν κι όταν στην οικογένεια του Ιακώβ σώθηκε όλο το σιτάρι, ο Ιακώβ είπε στους γιούς του να ξαναπάνε πάλι στην Αίγυπτο. Ο Ιακώβ παρά τις αντιρρήσεις του να στείλει τον Βενιαμίν με τους αδερφούς του, πείστηκε από τις εγγυήσεις του Ιούδα, ότι θα είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια του.
Οι γιοί του Ιακώβ έφτασαν στην Αίγυπτο και παρουσιάστηκαν στον Ιωσήφ. Όταν ο Ιωσήφ είδε ότι είχαν μαζί τους το Βενιαμίν, τους οδήγησε στο σπίτι του και τους φιλοξένησε.
Τ' αδέρφια του Ιωσήφ κάθισαν απέναντι του κατά σειρά ηλικίας, από τον μεγαλύτερο ως τον μικρότερο. Και έκπληκτοι κοίταζαν ο ένας τον άλλο. Ο Ιωσήφ διέταξε να τους προσφέρουν από τα φαγητά που είχε στο δικό του τραπέζι. Ήπιαν μαζί του και μέθυσαν (Γένεση κεφ. 43).
Ο Ιωσήφ γέμισε τα σακιά των αδερφών του με τρόφιμα και έβαλε χρήματα στο σακί του καθενός. Στο άνοιγμα του σακιού του Βενιαμίν, μαζί με τα χρήματα έβαλε και το ποτήρι μου το ασημένιο. Το πρωί μόλις χάραξε, τους άφησαν να φύγουν. Όταν βγήκαν από την πόλη, αλλά πριν απομακρυνθούν, ο Ιωσήφ έστειλε απόσπασμα να πάει να τους προλάβει και να τους κατηγορήσει ότι πήραν το ποτήρι του.
Οι άντρες του Ιωσήφ τους πρόλαβαν και άρχισαν την έρευνα ξεκινώντας από τον μεγαλύτερο και τέλειωσε με τον νεότερο. Το ποτήρι βρέθηκε στο σακί του Βενιαμίν. Τότε τα αδέρφια του έσκισαν τα ρούχα τους, ξαναφόρτωσαν τα ζώα τους και γύρισαν πίσω στην πόλη (Γένεση κεφ. 44,1-13).
Ο Ιωσήφ ήταν ακόμα στο σπίτι του, όταν έφτασαν εκεί τ' αδέρφια του. Και έπεσαν μπροστά του στο έδαφος. Τότε ο Ιωσήφ τους είπε πως ο άνθρωπος στον οποίο βρέθηκε το ποτήρι, αυτός θα γίνει δούλος του.
Πήρε το λόγο ο Ιούδας και του είπε πως αν γυρίσουν πίσω στον πατέρα τους και δεν είναι μαζί τους ο Βενιαμίν τότε εκείνος θα πεθάνει (Γένεση κεφ. 44,14-34).
Ο Ιωσήφ δεν μπορούσε πια να συγκρατηθεί και τους φανερώθηκε, ξεσπώντας σ' ένα δυνατό κλάμα. Μετά φίλησε όλους τους αδερφούς του κλαίγοντας (Γένεση κεφ. 45,1-15).
Μετά τον θάνατο του Ιακώβ, ο Ισσάχαρ και ο Ζαβουλών μαζί με τ' αδέρφια τους, φοβήθηκαν μήπως ο Ιωσήφ τους φερθεί εχθρικά και τους ανταποδώσει το κακό που του είχαν κάνει. Γι' αυτό πήγαν στον Ιωσήφ, έπεσαν μπροστά του και τον παρακάλεσαν να τους συγχωρήσει. Του υπενθύμισαν το μήνυμα του πατέρα τους να συγχωρήσει την αμαρτία των αδερφών του και την ανομία τους για το μεγάλο κακό που του έκαναν. Όταν ο Ιωσήφ άκουσε αυτά τα λόγια έκλαψε και τους καθησύχασε (Γένεση 50,15-21).
ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΖΑΒΟΥΛΩΝ.
Όταν ο Ιακώβ πήγε στην Αίγυπτο να συναντήσει τον Ιωσήφ, ο Ζαβουλών είχε τρεις γιους, τους Σερέδ ή Σαρέδ, Αλλών (Αιλών) και Αχοήλ ή Αλλήλ (Ιαχσεήλ) (Γένεση 46,14. Αριθμοί 26,22), οι οποίοι έγιναν αρχηγοί πατριών της φυλής (Αριθμοί 26,26).
Όταν ο Ιακώβ, λίγο πριν το θάνατό του, είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, προφήτευσε ότι οι απόγονοί του Ζαβουλών θα κατοικήσουν τα παραλιακά μέρη κοντά στη Σιδώνα (Γένεση 49,13). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Ζαβουλών, ότι θα ευφραίνεται τα ταξίδια του και τις συναλλαγές του με τους άλλους λαούς, και ότι μαζί με τη φυλή Ζαβουλών θα νικήσουν και θα καταστρέψουν πολλούς εχθρικούς λαούς και ότι στα μέρη τους θα προσφέρουν θυσίες δικαιοσύνης στον Κύριο και θα απολαμβάνουν τον πλούτο της θάλασσας και το εμπόριο (Δευτερονόμιο 33,18-19).
Οι απόγονοι του Ζαβουλών κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο αποτέλεσαν τη φυλή Ζαβουλών, η οποία απαριθμούσε 57.400 άντρες (Αριθμοί 1,28-29). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 60.500 άντρες (Αριθμοί 26,23).
Ο Ζαβουλών πέθανε και τάφηκε στην Αίγυπτο. Το όνομά του αναφέρεται στους γενεαλογικούς πίνακες στο βιβλίο των Παραλειπομένων (Α' Παραλειπομένων 2,1-2). Ο Ζαβουλών εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ.
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ.
Οι απόγονοι του Ζαβουλών, μετά την Έξοδο, κατά την πορεία τους στην έρημο Σινά απαριθμούσαν 57.400 άτομα (Αριθμοί 1,28-29). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 60.500 άντρες (Αριθμοί 26,23).
Σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, η φυλή Ζαβουλών στρατοπέδευε κοντά στις φυλές Ιούδα και Ισσάχαρ, ανατολικά της Σκηνής του Μαρτυρίου, γύρω από τη σημαία και τα εμβλήματα της φυλής τους. Αρχηγός της φυλής Ζαβουλών την εποχή του Μωυσή, ήταν ο Ελιάβ, γιος του Χαιλών (Αριθμοί 2,7-8). Οι φυλές Ισσάχαρ και Ζαβουλών ήταν κάτω από την αρχηγία της φυλής Ιούδα, με συνολικό αριθμό 186.400 πολεμιστές. Πάντα κατά την αναχώρηση από κάποιο μέρος αυτές οι τρεις φυλές ξεκινούσαν πρώτες (Αριθμοί 2,9).
Ο Μωυσής είχε δώσει ευλογίες και κατάρες στους Ισραηλίτες, για την πιστή τήρηση των εντολών του Κυρίου. Έτσι ο Μωυσής προέτρεψε τους Ισραηλίτες, όταν θα μπουν στη Χαναάν, οι φυλές Ρουβήν, Γαδ, Ασήρ, Ζαβουλών, Δαν και Νεφθαλείμ, θα περάσουν τελευταίες τον Ιορδάνη και θα σταθούν στο όρος Εβάλ (Γαιβάλ) για να απαγγείλουν, μέσω των Λευιτών, τις κατάρες για την ανυπακοή στο νόμο (Δευτερονόμιο 11,26-32. 27,11-14).
ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΑΝΑΑΝ.
Όταν έγινε η διανομή της Χαναάν, ο τρίτος κλήρος έπεσε στη φυλή Ζαβουλών (Ιησούς του Ναυή 19,10). Στη γη της Επαγγελίας κατέλαβαν την παράλια περιοχή από τη Μεσόγειο θάλασσα προς τον Κάρμηλο, μέχρι τη λίμνη Γενησαρέτ. Τα όριά της άρχιζαν από την Εσεδκγωλά και μετά πήγαιναν δυτικά προς τη Μαραγγιλά, η οποία συνόρευε με τη Βαιθάραβα στο φαράγγι, γνωστή ως Ιεκμάν. Από κει τα όρια πήγαιναν στη Σεδδούκ, ανατολικά από την Βαιθσαμύς, στα όρια της Χασελωθαΐθ. Μετά περνούσαν από τη Δαβιρώθ και ανέβαιναν στη Φαγγαί. Από κει πήγαιναν ανατολικά στη Γεβερέ και στην Κατασέμ. Μετά περνούσαν από τη Ρεμμωνά, Αμαθάρ, Αοζά και μετά πήγαιναν βόρεια στην Αμώθ για να καταλήξουν στην Γαιφαήλ, στην Κατανάθ, στη Ναβαάλ, στην Συμοών, στην Ιεριχώ και την Βαιθμάν (Ιησούς του Ναυή 19,10-16). Μεγάλες πόλεις της φυλής Ζαβουλών ήταν η Ιοκνεάμ, η Συμοών κ.α.
Η φυλή του Ζαβουλών κατά την εγκατάστασή της στη γη Χαναάν, αρχικά δεν εξολόθρευσε τους Χαναναίους που κατοικούσαν στις πόλεις Κέδρων και Δωμανά, οι οποίοι ζούσαν ως φόρου υποτελείς ανάμεσα στους Ισραηλίτες (Κριταί 1,30).
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΡΙΤΩΝ.
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΔΕΒΒΩΡΑΣ.
Ο Ιακώβ όταν ευλόγησε τον Ζαβουλών, λίγο πριν το θάνατό του, προφήτευσε ότι οι απόγονοί του θα κατοικήσουν τα παραλιακά μέρη κοντά στη Σιδώνα (Γένεση 49,13). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Ζαβουλών, ότι θα ευφραίνεται τα ταξίδια του και τις συναλλαγές του με τους άλλους λαούς, και ότι μαζί με τη φυλή Ζαβουλών θα νικήσουν και θα καταστρέψουν πολλούς εχθρικούς λαούς και ότι στα μέρη τους θα προσφέρουν θυσίες δικαιοσύνης στον Κύριο και θα απολαμβάνουν τον πλούτο της θάλασσας και το εμπόριο (Δευτερονόμιο 33,18-19).
Όταν η Δεββώρα και ο Βαράκ, εκστράτευσαν εναντίον του Σισάρα, αρχιστράτηγου του Ιαβίν, βασιλιά των Χαναναίων, πήραν μαζί τους δέκα χιλιάδες άντρες από τις φυλές Νεφθαλί και Ζαβουλών και στρατοπέδευσαν στο όρος Θαβώρ. Ο Σισάρα και ο στρατός του, όταν αντίκρυσαν το στρατό του Βαράκ, είχαν τρομάξει τόσο, ώστε το έβαλαν στα πόδια. Αλλά ο Βαράκ καταδίωξε τις άμαξες και το στρατό του ως την Αρισώθ και κατέσφαξε όλους τους στρατιώτες του Σισάρα (Κριτές 4,4-16). Στον ύμνο της Δεββώρας και του Βαράκ αναφέρεται, ότι εκτός από τις φυλές Ζαβουλών και Νεφθαλί, ακολούθησαν κι άλλοι το Βαράκ, όπως οι Ισραηλίτες από τις φυλές Εφραίμ και Βενιαμίν, καθώς επίσης και η πατριά του Μαχίρ από τη φυλή Μανασσή. Από τη φυλή Ζαβουλών ακολούθησαν όσοι μπορούσαν να γράψουν, για να ιστορήσουν τα γεγονότα. Από τη φυλή Ισσάχαρ ακολούθησαν οι αρχηγοί. Οι υπόλοιπες φυλές δεν έλαβαν μέρος για διάφορους λόγους (Κριτές 5,13-18). Μετά τη μάχη οι άντρες των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλί δεν πήραν λάφυρα από τους νεκρούς (Κριτές 5,19).
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΓΕΔΕΩΝ.
Την εποχή των Κριτών οι Μαδιανίτες, οι Αμαληκίτες και οι νομάδες της Ανατολής πέρασαν τον Ιορδάνη και στρατοπέδευσαν στην πεδιάδα Ιεζραέλ. Ο Κριτής Γεδεών κάλεσε τους άντρες της πατριάς του πατέρα του και τους άνδρες από τις φυλές Μανασσή, Ασήρ, Ζαβουλών και Νεφθαλί, να τον ακολουθήσουν σε πόλεμο κατά των Μαδιανιτών (Κριτές 6,33-35).
Το στρατόπεδο του Γεδεών ήταν κοντά στην πηγή Αράδ, στο όρος Γαλαάδ, ενώ το στρατόπεδο των Μαδιανιτών ήταν σε χαμηλότερο σημείο και βρισκόταν βόρεια στην πεδιάδα (Κριτές 7,1). Ο Γεδεών από τους 32.000 που τον ακολούθησαν, κράτησε με εντολή του Κυρίου, μόνο τους τριακόσιους (Κριτές 7,2-8). Αφού κατασκόπευσε το στρατόπεδο των Μαδιανιτών, μοίρασε τους τριακόσιους άντρες του σε τρία μέρη και έδωσε στον καθένα από μία σάλπιγγα και μία άδεια στάμνα, με μια λαμπάδα μέσα. Μετά τους είπε, ότι θα κάνει αυτός θα κάνουν κι αυτοί (Κριτές 7,15-18).
Λίγο αργότερα ο Γεδεών και οι εκατό άντρες του έφτασαν στην άκρη του στρατοπέδου των Μαδιανιτών, την ώρα που είχαν αλλάξει οι φρουροί. Σάλπισαν τότε με τις σάλπιγγες κι έσπασαν τις στάμνες που κρατούσαν στα χέρια τους. Αμέσως σάλπισαν και οι άλλοι διακόσιοι που ήταν γύρω από το στρατόπεδο και φώναζαν: «Για τον Κύριο και το Γεδεών». Οι Μαδιανίτες νόμιζαν ότι είχαν περικυκλωθεί, φώναζαν και τράπηκαν σε φυγή πανικόβλητοι. Άρχισαν τότε ο ένας να στρέφει το ξίφος του εναντίον του άλλου και ν' αλληλοσκοτώνονται. Όσοι από τους Μαδιανίτες γλίτωσαν, έφυγαν πανικόβλητοι προς τα γύρω μέρη (Κριτές 7,19-23).
Τότε ο Γεδεών κάλεσε τους Ισραηλίτες των φυλών Νεφθαλί, Ασήρ και Μανασσή για να καταδιώξουν τους Μαδιανίτες. Μετά έστειλε αγγελιοφόρους στη φυλή Εφραίμ για να αποκλείσει τους Μαδιανίτες και να μη διαφύγουν προς τη Βαιθηρά και τον Ιορδάνη.
Έτσι οι άνδρες της φυλής Εφραίμ έπιασαν τα περάσματα του Ιορδάνη και συνέλαβαν αιχμαλώτους τους δύο αρχηγούς των Μαδιανιτών, τον Ωρήβ και τον Ζηβ, τους οποίους και σκότωσαν (Κριτές 7,23-25).
Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ.
Μετά το θάνατο του Σαούλ, όταν ο Δαβίδ εγκαταστάθηκε στη Χεβρών, καθημερινά πήγαιναν πολεμιστές απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, οι οποίοι ενώθηκαν με το στρατό του Δαβίδ και αποδέχτηκαν το βασιλικό του αξίωμα. Από τη φυλή του Ζαβουλών ήταν 50.000 άνδρες, ετοιμοπόλεμοι, καλά γυμνασμένοι και οπλισμένοι με όλα τα πολεμικά όπλα, αποφασισμένοι να βοηθήσουν το Δαβίδ με όλη τους την καρδιά (Α' Παραλειπομένων 12,24. 12,34).
Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο αρχιστράτηγος Ιωάβ μαζί με άλλους αξιωματούχους, απέγραψαν το λαό, όπως ζήτησε ο Δαβίδ. Έτσι αφού πέρασαν απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, κατά την απογραφή βρέθηκαν 800.000 μάχιμοι άνδρες από τις άλλες φυλές του Ισραήλ και 500.000 άνδρες από τη φυλή του Ιούδα (Β' Βασιλειών 24,5-9), ενώ σύμφωνα με το βιβλίο των Παραλειπομένων Α' κατά την καταμέτρηση βρέθηκαν 1.100.000 άνδρες ικανοί να κρατήσουν όπλο, ενώ οι άνδρες της φυλής Ιούδα ήταν 470.000 άνδρες (Α' Παραλειπομένων 21,5-6).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου