Όσιος Νικόδημος ο Ταπεινός, ο εν Mammola Καλαβρίας. Ημέρα Μνήμης: 25 Μαρτίου.
Ο όσιος πατήρ ημών Νικόδημος γεννήθηκε τα πρώτα χρόνια του 10ου αιώνος από τους ευσεβείς Θεοφάνη και Πανδία, στην πόλη Psicro (Ψυχρό) . Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε κοντά στον ιερέα Γαλακτίωνα. Πολύ νωρίς μετέβη στη μοναστική πολιτεία στο Μερκούριον όρος, όπου ενεδύθηκε το αγγελικό σχήμα από τον όσιο Φαντίνο – την ίδια περίπου εποχή στην περιοχή αυτή ασκούνταν και ο όσιος Νείλος του Ροσσάνο και άλλοι μεγάλοι πατέρες του ιταλοελληνικού μοναχισμού. Από νωρίς, ο Όσιος διακρίθηκε για την έντονη ασκητική ζωή, κατοικώντας σε σπήλαιο, ανυπόδητος και ενδεδυμένος προβιά.
Όταν ωρίμασε στην πνευματική ζωή και ποθώντας περισσότερη ησυχία, εγκατέλειψε το Μερκούριον και μετέβη στο όρος Cellerano στην περιοχή του Locri-Gerace, όπου αναγκάστηκε να ιδρύσει μία λαύρα για τους πολυάριθμους μαθητές που προσέτρεχαν κοντά του και επιθυμούσαν την καθοδήγησή του στη μοναχική ζωή. Σύντομα, όμως, όλοι αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε άλλα ασφαλέστερα μοναστήρια, λόγω του φόβου των Σαρακηνών που λεηλατούσαν την περιοχή.
Ο Άγιος, μετά από μία σύντομη διαμονή σε μια μονή στο Gerace, βρήκε ένα ησυχαστικό τόπο κοντά στην Mammola, όπου ίδρυσε τη μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Εκεί πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έως της μακαρίας κοιμήσεώς του στις 25 Μαρτίου του 990 σε ηλικία 90 ετών, εκ των οποίων τα 70 τα πέρασε στην μοναχική άσκηση.
Ο τάφος του απέκτησε μεγάλη φήμη, λόγω των πολλών θαυμάτων που επιτελούσε και οι Νορμανδοί έκτισαν εκεί μεγάλο ναό και μοναστήρι, στο οποίο παραχώρησαν πολλά προνόμια. Το 1580, τα ιερά λείψανα του Οσίου Νικοδήμου μεταφέρθηκαν στην Mammola, η οποία και τον θεωρεί πολιούχο άγιο. Ο ελληνικός βίος σώζεται στο χειρόγραφο cod. Mess. Gr. 30. ff. 245-50.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β´
Ἀνῆλθες ἐν τῷ ὅρει τῶν Κελλαράνων καί τόν σταυρόν ἐπ᾽ ὤμων Πάτερ βαστάσας, ἀσκητικῶς τόν ἐχθρόν κατεπάτησας καί τοῖς ἀγγέλοις συνόμιλος γέγονας θαυματουργέ Νικόδημε, διό ὑπέρ ἡμῶν δυσώπει τόν Κύριον.
Ο όσιος πατήρ ημών Νικόδημος γεννήθηκε τα πρώτα χρόνια του 10ου αιώνος από τους ευσεβείς Θεοφάνη και Πανδία, στην πόλη Psicro (Ψυχρό) . Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε κοντά στον ιερέα Γαλακτίωνα. Πολύ νωρίς μετέβη στη μοναστική πολιτεία στο Μερκούριον όρος, όπου ενεδύθηκε το αγγελικό σχήμα από τον όσιο Φαντίνο – την ίδια περίπου εποχή στην περιοχή αυτή ασκούνταν και ο όσιος Νείλος του Ροσσάνο και άλλοι μεγάλοι πατέρες του ιταλοελληνικού μοναχισμού. Από νωρίς, ο Όσιος διακρίθηκε για την έντονη ασκητική ζωή, κατοικώντας σε σπήλαιο, ανυπόδητος και ενδεδυμένος προβιά.
Όταν ωρίμασε στην πνευματική ζωή και ποθώντας περισσότερη ησυχία, εγκατέλειψε το Μερκούριον και μετέβη στο όρος Cellerano στην περιοχή του Locri-Gerace, όπου αναγκάστηκε να ιδρύσει μία λαύρα για τους πολυάριθμους μαθητές που προσέτρεχαν κοντά του και επιθυμούσαν την καθοδήγησή του στη μοναχική ζωή. Σύντομα, όμως, όλοι αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε άλλα ασφαλέστερα μοναστήρια, λόγω του φόβου των Σαρακηνών που λεηλατούσαν την περιοχή.
Ο Άγιος, μετά από μία σύντομη διαμονή σε μια μονή στο Gerace, βρήκε ένα ησυχαστικό τόπο κοντά στην Mammola, όπου ίδρυσε τη μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Εκεί πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έως της μακαρίας κοιμήσεώς του στις 25 Μαρτίου του 990 σε ηλικία 90 ετών, εκ των οποίων τα 70 τα πέρασε στην μοναχική άσκηση.
Ο τάφος του απέκτησε μεγάλη φήμη, λόγω των πολλών θαυμάτων που επιτελούσε και οι Νορμανδοί έκτισαν εκεί μεγάλο ναό και μοναστήρι, στο οποίο παραχώρησαν πολλά προνόμια. Το 1580, τα ιερά λείψανα του Οσίου Νικοδήμου μεταφέρθηκαν στην Mammola, η οποία και τον θεωρεί πολιούχο άγιο. Ο ελληνικός βίος σώζεται στο χειρόγραφο cod. Mess. Gr. 30. ff. 245-50.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β´
Ἀνῆλθες ἐν τῷ ὅρει τῶν Κελλαράνων καί τόν σταυρόν ἐπ᾽ ὤμων Πάτερ βαστάσας, ἀσκητικῶς τόν ἐχθρόν κατεπάτησας καί τοῖς ἀγγέλοις συνόμιλος γέγονας θαυματουργέ Νικόδημε, διό ὑπέρ ἡμῶν δυσώπει τόν Κύριον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου