Άγιος Μάρτυς Φίνγκαρ και οι συν αυτώ. Ημέρα Μνήμης: 23 Μαρτίου και 14 Δεκεμβρίου.
Ο Άγιος Φίνγκαρ (Fingar) ήταν Κέλτης πρίγκιπας, γιος του βασιλιά Κλείτου (Clito) και μάρτυρας, ένας από τους δύο πρωτομάρτυρες Αγίους της Κορνουάλης, των οποίων οι βιογραφίες επέζησαν της Μεταρρύθμισης. Γεννημένος στην Ιρλανδία με το όνομα Φίνγκαρ, μετεστράφη στον Χριστιανισμό από τον Άγιο Πατρίκιο (τιμάται 17 Μαρτίου) όταν περιόδευε σε όλη την Ιρλανδία για τη διάδοση του Χριστιανισμού. Όταν ο Άγιος Πατρίκιος έφτασε στην αυλή του βασιλιά Κλείτου, του φέρθηκε με περιφρόνηση. Ο Άγιος Φίνγκαρ όμως αν και ακόμα παγανιστής διέκρινε την αγιότητα και την ταπεινότητα του Αγίου, σηκώθηκε και του προσέφερε την θέση του.
Μια μέρα που ο Άγιος κυνηγούσε και ταυτόχρονα σκεπτόταν το κήρυγμα του Αγίου Πατρικίου για τον Χριστό, αποφάσισε να βαπτιστεί χριστιανός. Παράτησε το άλογό του, τη θέση του, τα πλούτη του και ζούσε ως ερημίτης. Μετά το θάνατο του βασιλιά Κλείτου, επέστρεψε στο παλάτι όχι για να διεκδικήσει το θρόνο, αλλά με 770 συντρόφους, άνδρες και γυναίκες μαζί και την αδελφή του Αγία Πιάλα (Piala), άρχισαν τη διάδοση του Χριστιανισμού σε Ουαλία και Βρετάνη.
Στη Βρετάνη βρήκε καταφύγιο από τον τοπικό πρίγκιπα στο Μορμπιάν (Morbihan), μαζί με τους συντρόφους του. Από εκεί ταξίδεψαν στην Κορνουάλη φτάνοντας στο Χέυλ (Hayle), στις όχθες του ομώνυμου ποταμού. Στην Κορνουάλη βασίλευε ο Θεόδωρος ο Μέγας (Tewdwr Mawr), μεγάλος διώκτης των χριστιανών. Αυτός διατηρούσε μια μεγάλη λίμνη με ερπετά μέσα στην οποία πετούσε τους χριστιανούς.
Πολλοί σύντροφοι του Αγίου Φίνγκαρ δολοφονήθηκαν από τον βασιλιά Θεόδωρο. Ο Άγιος και μερικοί σύντροφοί του κατάφεραν να δραπετεύσουν όμως ήξερε ότι το μαρτυριό του δεν ήταν μακριά. Ζήτησε από τους υπόλοιπους συντρόφους του να προσευχηθούν και τους υπενθύμισε πόσο μεγάλη τιμή και ευλογία είναι να πεθάνουν για τον Χριστό και ότι δεν πρέπει να φοβούνται τον σωματικό θάνατο αλλά τον νοητό εχθρό που με όλες του τις δυνάμεις πολεμάει να μας τραβήξει στα βάθυ της κολάσεως ψυχή τε και σώματι.
Ο Άγιος τελικά συνελήφθη και με διαταγή του βασιλιά αποκεφαλίστηκε στο Χέυλ. Γρήγορα μία εκκλησία χτίστηκε πάνω από τον τάφο του.
Ο Άγιος έκανε πολλά θαύματα μετά το μαρτύριό του αλλά και όσο ζούσε. Το πιο γνωστό θαύμα του Αγίου είναι όταν βρισκόταν στην Βρετάνη στην περιοχή Πλουβινιέ (Pluvigner), όπου χτύπησε το έδαφος με το ραβδί του και αμέσως ανέβλυσαν τρεις πηγές.
Ο Άγιος Φίνγκαρ (Fingar) ήταν Κέλτης πρίγκιπας, γιος του βασιλιά Κλείτου (Clito) και μάρτυρας, ένας από τους δύο πρωτομάρτυρες Αγίους της Κορνουάλης, των οποίων οι βιογραφίες επέζησαν της Μεταρρύθμισης. Γεννημένος στην Ιρλανδία με το όνομα Φίνγκαρ, μετεστράφη στον Χριστιανισμό από τον Άγιο Πατρίκιο (τιμάται 17 Μαρτίου) όταν περιόδευε σε όλη την Ιρλανδία για τη διάδοση του Χριστιανισμού. Όταν ο Άγιος Πατρίκιος έφτασε στην αυλή του βασιλιά Κλείτου, του φέρθηκε με περιφρόνηση. Ο Άγιος Φίνγκαρ όμως αν και ακόμα παγανιστής διέκρινε την αγιότητα και την ταπεινότητα του Αγίου, σηκώθηκε και του προσέφερε την θέση του.
Μια μέρα που ο Άγιος κυνηγούσε και ταυτόχρονα σκεπτόταν το κήρυγμα του Αγίου Πατρικίου για τον Χριστό, αποφάσισε να βαπτιστεί χριστιανός. Παράτησε το άλογό του, τη θέση του, τα πλούτη του και ζούσε ως ερημίτης. Μετά το θάνατο του βασιλιά Κλείτου, επέστρεψε στο παλάτι όχι για να διεκδικήσει το θρόνο, αλλά με 770 συντρόφους, άνδρες και γυναίκες μαζί και την αδελφή του Αγία Πιάλα (Piala), άρχισαν τη διάδοση του Χριστιανισμού σε Ουαλία και Βρετάνη.
Στη Βρετάνη βρήκε καταφύγιο από τον τοπικό πρίγκιπα στο Μορμπιάν (Morbihan), μαζί με τους συντρόφους του. Από εκεί ταξίδεψαν στην Κορνουάλη φτάνοντας στο Χέυλ (Hayle), στις όχθες του ομώνυμου ποταμού. Στην Κορνουάλη βασίλευε ο Θεόδωρος ο Μέγας (Tewdwr Mawr), μεγάλος διώκτης των χριστιανών. Αυτός διατηρούσε μια μεγάλη λίμνη με ερπετά μέσα στην οποία πετούσε τους χριστιανούς.
Πολλοί σύντροφοι του Αγίου Φίνγκαρ δολοφονήθηκαν από τον βασιλιά Θεόδωρο. Ο Άγιος και μερικοί σύντροφοί του κατάφεραν να δραπετεύσουν όμως ήξερε ότι το μαρτυριό του δεν ήταν μακριά. Ζήτησε από τους υπόλοιπους συντρόφους του να προσευχηθούν και τους υπενθύμισε πόσο μεγάλη τιμή και ευλογία είναι να πεθάνουν για τον Χριστό και ότι δεν πρέπει να φοβούνται τον σωματικό θάνατο αλλά τον νοητό εχθρό που με όλες του τις δυνάμεις πολεμάει να μας τραβήξει στα βάθυ της κολάσεως ψυχή τε και σώματι.
Ο Άγιος τελικά συνελήφθη και με διαταγή του βασιλιά αποκεφαλίστηκε στο Χέυλ. Γρήγορα μία εκκλησία χτίστηκε πάνω από τον τάφο του.
Ο Άγιος έκανε πολλά θαύματα μετά το μαρτύριό του αλλά και όσο ζούσε. Το πιο γνωστό θαύμα του Αγίου είναι όταν βρισκόταν στην Βρετάνη στην περιοχή Πλουβινιέ (Pluvigner), όπου χτύπησε το έδαφος με το ραβδί του και αμέσως ανέβλυσαν τρεις πηγές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου