Αγία Μάρτυς Στεφανίδα (Κορώνα). Ημέρα Μνήμης: 11 Νοεμβρίου.

Αγία Μάρτυς Στεφανίδα (Κορώνα). Ημέρα Μνήμης: 11 Νοεμβρίου.

Δένδροις Στεφανὶς προσδεθεῖσα φοινίκων,

Τῶν Μαρτύρων ἤνθησεν ὡς φοίνιξ μέσον.

Η Αγία Στεφανίδα γνωστή και ως Αγία Κορώνα, ήταν γυναίκα ενός στρατιωτικού στην Ιταλία το 160 μ.Χ., όταν βασιλιάς ήταν ο Αντωνίνος. Στο μεταξύ πέθανε ο άνδρας της και έμεινε χήρα.

Αυτή λοιπόν, χριστιανή από τους προγόνους της ακόμα, βλέποντας τον Άγιο Μάρτυρα Βίκτωρα (τιμάται 11 Νοεμβρίου) ότι βασανιζόταν υπερβολικά, τον μακάρισε για την ανδρεία του. Η εκδήλωση της αυτή όμως, προκάλεσε τους ειδωλολάτρες και την οδήγησαν στον ηγεμόνα. Επειδή και εκεί ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό, έδεσαν τα χέρια της στις κορυφές δύο δένδρων (φοινίκων), που με τη βία λύγισαν, κατόπιν τα άφησαν ελεύθερα και όπως με ορμή επανήλθαν στην αρχική τους θέση, έσχισαν την Αγία στα δύο, και έτσι παρέδωσε την μακαριά ψυχή της στα χέρια του Θεού.

Σε πολλές πόλεις της Βαυαρίας και της Αυστρίας υπάρχουν ήδη από τον 14 αιώνα μ.Χ. εκκλησίες και παρεκκλήσια προς τιμή της Αγίας Κορώνας, που θεωρείται και ως προστάτης των πασχόντων από επιδημίες και αρρώστιες. Κοντά στη Βιέννη υπάρχουν και δύο πόλεις με το όνομα της Αγίας Κορώνας.

Στη Βαυαρία, στη κωμόπολη Arget κοντά στο Μόναχο, υπάρχει ένα παρεκκλήσι της Αγίας Κορώνας που ανάγει την ιστορία του στην ακόλουθη παράδοση:

Το 1599 μ.Χ. ένα ζεύγος Βαυαρών βρήκε στο χωράφι, που είναι σήμερα κτισμένο το παρεκκλήσι, μια ξύλινη εικόνα της αγίας Κορώνας, την οποία και μετέφεραν στο σπίτι τους. Η εικόνα όμως αυτή επέστρεφε μόνης της με θαυματουργικό τρόπο στο χωράφι, όπου ευρέθη. Για το λόγο αυτό κτίστηκε στον τόπο εκείνο το 1648 μ.Χ. ένα εκκλησάκι, προς τιμή της αγίας.

Το 1807 μ.Χ. κατεδαφίστηκε το εκκλησάκι και οι πέτρες του χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή ενός χοιροστασίου, το οποίο όμως δεν πρόκοψε. Για το λόγο αυτό ο ιδιοκτήτης του κατεδάφισε το χοιροστάσιο και επέστρεψε τις πέτρες για να κτιστεί εκ νέου το 1820 μ.Χ. το εκκλησάκι. Έκτοτε το ναΐδριο αυτό ανακαινίστηκε πολλές φορές και τελευταία, το 1986 μ.Χ., εξόδοις του Βαυαρικού Κράτους, λόγω του επίσημου χαρακτηρισμού του ως διατηρητέου μνημείου.

Στο εσωτερικό του παρεκκλησίου υπάρχει μια ξύλινη αγία τράπεζα με παραστάσεις από το μαρτύριο της Αγίας Κορώνας, εικόνες, αφιερώματα και πίνακες με το ιστορικό του παρεκκλησίου. Στην εσοχή, της εξωτερικής πλευράς του ανατολικού τοίχου, υπάρχει το εξής κείμενο σε γοτθική γραφή (σε ελεύθερη μετάφραση):

Κουρασμένε πεζοπόρε στάσου ακίνητος, ξεκουράσου εδώ στην Αγία Κορώνα. Προσευχήσου σ’ αυτήν ευλαβικά, εάν έχεις στεναχώριες και βάσανα.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Tρισάριθμον σύνταγμα τῶν ἀθλητῶν τοῦ Χριστοῦ συμφώνως τιμήσωμεν ὡς καθαιρέτας ἐχθροῦ, Μηνᾶν τὸν ἀοίδημον, Βίκτωρα τὸν γενναῖον καὶ Βικέντιον ἅμα, τούτοις συνευφημοῦντες Στεφανίδα τὴν θείαν. Αὐτῶν, Χριστέ, ἱκεσίαις πάντας ἐλέησον.

Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως.
Ὡς εὐσεβείας Μάρτυρας, καί Ἀθλητάς θεόφρονας, ἡ Ἐκκλησία γεραίρει δοξάζουσα, μαρτυρικοῖς ἐν ᾄσμασι, Μηνᾶν τε Βίκτωρα καί Βικέντιον χαίρουσα, καί Στεφανίδα τήν γενναιόφρονα, καί Χριστόν μεγαλύνει, τόν τούτους δοξάσαντα.

Μεγαλυνάριον
Ὕμνοις φιλομάρτυρες ἱεροῖς, Μηνᾶν τόν γενναῖον, καί τόν Βίκτωρα τόν στερρόν, σύν τῷ Βικεντίῳ, καί Στεφανίδι ἅμα, τούς ἀριστεῖς τοῦ Λόγου, ἐγκωμιάσωμεν.