Όσιος Λεολούκας (Λέων - Λουκάς) του εν Κορλεόνε (Corleone). Ημέρα Μνήμης: 1η Μαρτίου.
Ο Όσιος Λουκάς, κατά κόσμο Λέων, γεννήθηκε στην Κορλεόνε της Σικελίας κατά τον 10ο αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Λέοντα και τη Θεοκτίστη, οι οποίοι τον ανέθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Όταν οι γονείς του πέθαναν, εκείνος κατέφυγε στη μονή του Αγίου Φιλίππου στην Άγκυρα. Όμως, λόγω των επιδρομών των Σαρακηνών, έφυγε από εκεί και ήλθε στην Καλαβρία, στη μονή του όρους Μουλά, κοντά στο Κασσίνο, όπου εκάρη μοναχός. Εκεί έμεινε έξι χρόνια.
Στη συνέχεια, μαζί με τον ηγούμενο της μονής Χριστόφορο, πήγαν στην περιοχή του Μερκουρίου. Εκεί βρήκαν ένα νέο μοναστήρι στο οποίο έζησαν ασκητικά επί επτά χρόνια, για να συνεχίσουν αργότερα τον πνευματικό τους αγώνα και σε άλλο μοναστικό τόπο επί δέκα χρόνια.
Ο Άγιος Θεός χάρισε στον Όσιο Λουκά το χάρισμα της θαυματουργίας. Πλήθος πιστών συνέρεε στον Άγιο ασκητή, για να λάβει την ευλογία του και να θεραπευθεί.
Λίγο αργότερα, μετά τον θάνατο του ηγουμένου Χριστόφορου, αναλαμβάνει την ηγουμενία της μονής στο όρος Μουλά. Εδώ αρχίζουν νέοι ασκητικοί αγώνες. Ο Όσιος θεραπεύει ασθενείς, αποδιώκει τους δαίμονες, εγείρει παραλυτικούς, καθοδηγεί προς την οδό της σωτηρίας τους χαμένους. Προσεύχεται αδιάλειπτα. Μένει έξω στο κρύο επί είκοσι ημέρες, για να εντείνει τον ασκητικό του αγώνα.
Σε βαθύ γήρας καλεί πια κοντά του τους μοναχούς και τους προλέγει το τέλος του. Αναθέτει τα καθήκοντα του προεστώτος της μονής στον μοναχό Θεόδωρο και ορίζει βοηθό του τον πρεσβύτερο Ευθύμιο. Ο Όσιος Λουκάς, αφού κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων, κοιμήθηκε με ειρήνη και ενταφιάσθηκε στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Συμοληρωματικά στοιχεία.
Ο Όσιος Λεολούκας από το Κορλεόνε ασπάστηκε το μαναχικό βίο, όπως πάρα πολλοί ιταλοέλληνες Άγιοι, στην αγιοτρόφο Μονή του Αγίου Φιλίππου στην Αγύρα της Σικελία, αλλάζοντας το βαπτιστικό του όνομα από Λέων σε Λουκάς.
Αναγκαζόμενος να καταφύγει στη γειτονική Καλαβρία, για να γλιτώσει από τους άραβες, επέλεξε αρχικά τον ερημητικό βίο. Περιπλανώμενος στα δάση και τα βουνά του Ασπρομόντε, έφθασε έως τη Ρώμη, προσκυνητής των Αγίων Αποστόλων και των μαρτύρων. Επιστρέφων στην Καλαβρία εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Σώζοντος , κοντά στο Καστροβιλάρι, όπου και παρέμεινε για έξι χρόνια κοντά στον ηγούμενο Χριστόφορο. Ακολούθως, πέρασε στο όρος Μερκούριον, όπου ίδρυσε μονή στην οποία έμεινε επί μια επταετία.
Λόγω των αραβικών επιδρομών που έφθασαν έως την περιοχή εκείνη, κατέφυγε στην περιοχή Vena (σήμερα εκεί υπάρχει το χωριό Avena) στα βουνά του Mormanno, όπου έχτισε άλλο μοναστήρι στο οποίο έζησε 10 χρόνια. Εκεί, εκτός της εντόνου ασκητικής ζωής επεδόθη και σε κοινωνικό έργο. Περιέθαλπε τους κατοίκους της περιοχής καθώς και τους στρατιώτες του Όθωνα Α' και του Β', κατά τα έτη 968 – 982, κατά τα οποία μαχόταν τους άραβες.
Όταν κατάλαβε πως πλησιάζει το τέλος του, όρισε ηγούμενο τον μοναχό Θεόδωρο και αφού έδωσε τις τελευταίες του συμβουλές στα πνευματικά του τέκνα, εκοιμήθη εκατονταετής την 1η Μαρτίου 990.
Πηγή: Santi Italogreci
Ο Όσιος Λουκάς, κατά κόσμο Λέων, γεννήθηκε στην Κορλεόνε της Σικελίας κατά τον 10ο αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Λέοντα και τη Θεοκτίστη, οι οποίοι τον ανέθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Όταν οι γονείς του πέθαναν, εκείνος κατέφυγε στη μονή του Αγίου Φιλίππου στην Άγκυρα. Όμως, λόγω των επιδρομών των Σαρακηνών, έφυγε από εκεί και ήλθε στην Καλαβρία, στη μονή του όρους Μουλά, κοντά στο Κασσίνο, όπου εκάρη μοναχός. Εκεί έμεινε έξι χρόνια.
Στη συνέχεια, μαζί με τον ηγούμενο της μονής Χριστόφορο, πήγαν στην περιοχή του Μερκουρίου. Εκεί βρήκαν ένα νέο μοναστήρι στο οποίο έζησαν ασκητικά επί επτά χρόνια, για να συνεχίσουν αργότερα τον πνευματικό τους αγώνα και σε άλλο μοναστικό τόπο επί δέκα χρόνια.
Ο Άγιος Θεός χάρισε στον Όσιο Λουκά το χάρισμα της θαυματουργίας. Πλήθος πιστών συνέρεε στον Άγιο ασκητή, για να λάβει την ευλογία του και να θεραπευθεί.
Λίγο αργότερα, μετά τον θάνατο του ηγουμένου Χριστόφορου, αναλαμβάνει την ηγουμενία της μονής στο όρος Μουλά. Εδώ αρχίζουν νέοι ασκητικοί αγώνες. Ο Όσιος θεραπεύει ασθενείς, αποδιώκει τους δαίμονες, εγείρει παραλυτικούς, καθοδηγεί προς την οδό της σωτηρίας τους χαμένους. Προσεύχεται αδιάλειπτα. Μένει έξω στο κρύο επί είκοσι ημέρες, για να εντείνει τον ασκητικό του αγώνα.
Σε βαθύ γήρας καλεί πια κοντά του τους μοναχούς και τους προλέγει το τέλος του. Αναθέτει τα καθήκοντα του προεστώτος της μονής στον μοναχό Θεόδωρο και ορίζει βοηθό του τον πρεσβύτερο Ευθύμιο. Ο Όσιος Λουκάς, αφού κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων, κοιμήθηκε με ειρήνη και ενταφιάσθηκε στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Συμοληρωματικά στοιχεία.
Ο Όσιος Λεολούκας από το Κορλεόνε ασπάστηκε το μαναχικό βίο, όπως πάρα πολλοί ιταλοέλληνες Άγιοι, στην αγιοτρόφο Μονή του Αγίου Φιλίππου στην Αγύρα της Σικελία, αλλάζοντας το βαπτιστικό του όνομα από Λέων σε Λουκάς.
Αναγκαζόμενος να καταφύγει στη γειτονική Καλαβρία, για να γλιτώσει από τους άραβες, επέλεξε αρχικά τον ερημητικό βίο. Περιπλανώμενος στα δάση και τα βουνά του Ασπρομόντε, έφθασε έως τη Ρώμη, προσκυνητής των Αγίων Αποστόλων και των μαρτύρων. Επιστρέφων στην Καλαβρία εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Σώζοντος , κοντά στο Καστροβιλάρι, όπου και παρέμεινε για έξι χρόνια κοντά στον ηγούμενο Χριστόφορο. Ακολούθως, πέρασε στο όρος Μερκούριον, όπου ίδρυσε μονή στην οποία έμεινε επί μια επταετία.
Λόγω των αραβικών επιδρομών που έφθασαν έως την περιοχή εκείνη, κατέφυγε στην περιοχή Vena (σήμερα εκεί υπάρχει το χωριό Avena) στα βουνά του Mormanno, όπου έχτισε άλλο μοναστήρι στο οποίο έζησε 10 χρόνια. Εκεί, εκτός της εντόνου ασκητικής ζωής επεδόθη και σε κοινωνικό έργο. Περιέθαλπε τους κατοίκους της περιοχής καθώς και τους στρατιώτες του Όθωνα Α' και του Β', κατά τα έτη 968 – 982, κατά τα οποία μαχόταν τους άραβες.
Όταν κατάλαβε πως πλησιάζει το τέλος του, όρισε ηγούμενο τον μοναχό Θεόδωρο και αφού έδωσε τις τελευταίες του συμβουλές στα πνευματικά του τέκνα, εκοιμήθη εκατονταετής την 1η Μαρτίου 990.
Πηγή: Santi Italogreci
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου