Άγιος Μάρτυς Άλκμουντ/Αλκμούνδος (Alkmund) βασιλιάς της Νορθουμβρίας. Ημέρα Μνήμης: 19 Μαρτίου.
Ο Άγιος Μάρτυς Αλκμούνδος γεννήθηκε περί το 770 μ.Χ. και ήταν γιος του Άλρεντ της Νορθουμβρίας και αδερφός του Οσρέντ Β' της Νορθουμβρίας βασιλιάδων της Νορθουμβρίας. Ανέβηκε στον θρόνο της Νορθουμβρίσς αφότου δολοφονήθηκε ο αδερφός του, και κυβέρνησε με μεγάλη ταπεινοφροσύνη και αγάπη, ήταν σαν πατέρας για τους φτωχούς, τα ορφανά και τις χήρες. Πάντα ανυπομονούσε να πεθάνει για τον Χριστό και ο Κύριος μέσα στην καλοσύνη Του του έδωσε αυτό το δώρο.
Το 802, ο Άλντερμαν Άθελμουντ του Γουίτσε (Alderman Athelmund of Hwicce της Νότιο-Δυτικής Μερκία, εξοργίστηκε με τους άνδρες του Γουιλσάιρ (Wiltshire) και απείλησε να εισβάλει στην επικράτεια τους. Στο άκουσμα αυτών των ειδήσεων, ο βασιλιάς Αλκμούνδος, ο οποίος είχε έτσι και αλλιώς την επιθυμία να προστατέψει κάποιες περιοχές που κατείχε στο Γουιλσάιρ, κάλεσε τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές και τις έπεισε να μην πολεμήσουν. Οι κάτοικοι της Μερκία πείστηκαν να γυρίσουν στα σπίτια τους αλλά δεν γαλήνεψαν μέσα στις καρδιές τους και σύντομα επέστρεψαν με έναν μεγάλο στρατό.
Οι κάτοικοι του Γουιλσάιρ κάλεσαν τον βασιλιά Αλκμούνδο να τους βοηθήσει. Και εκείνος, επιθυμώντας να πεθάνει για τον Χριστό θυμήθηκε τα λόγια του Κυρίου, "δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από αυτήν, το να δώσει κάποιος τη ζωή του για τους φίλους του" και συναίνεσε στις επιθυμίες τους. Στην μάχη που επακολούθησε, οι άνδρες του Γουιλσάιρ νίκησαν, όμως και οι δύο αρχηγοί και ο Άγιος Αλκμούνδος σκοτώθηκαν [μερικές πηγές αναφέρουν ότι υπαίτιος για τον θάνατό του ήταν ο Ίρντγουλφ της Νορθουμβρίας (Eardwulf of Northumbria)].
Το μέρος όπου έπεσε ο Μάρτυρας-Βασιλιάς έγινε τόπος πολλών θαυμάτων. Το σώμα του μεταφέρθηκε στην αρχαία εκκλησία του Λίλσαλ (Lilleshall), και αργότερα στην Λευκή Εκκλησία στο Ντέρμπι (Derby). Εκεί έγινε επίσης τόπος πολλών θαυμάτων. Οι άρρωστοι, οι κουφοί, οι τυφλοί και όσοι έπασχαν από διάφορες ασθένειες έρχονταν στον τάφο και εκεί γιατρεύονταν με τις μεσιτείες του Αγίου Αλκμούνδου. Μερικά χρόνια αργότερα, μετά από παρακλήσεις πολλών πιστών, οι ιερείς έκαναν εκταφή των αγίων λειψάνων και μία ευωδία αναδύθηκε από τον τάφο. Αυτή η ευωδία διατηρούταν για αρκετό καιρό όσο οι πιστοί υμνολογούσαν και δοξολογούσαν τον Θεό και τον Άγιο Μάρτυρα. Παρόλα αυτά, μόλις ένας συγκεκριμένος άπιστος μπήκε στην εκκλησία και άρχισε να συμπεριφέρεται ανάρμοστα, η ευωδία ξαφνικά σταμάτησε.
Όταν συνέβησαν οι παρατεταμένες επιδρομές των Δανών το σώμα του Αγίου Αλκμούνδου μεταφέρθηκε πιο νότια για ασφάλεια και έφτασε στο Ντέρμπι στις 19 Μαρτίου και αυτή η ημέρα κρατήθηκε σαν ημέρα εορτής του από τότε.
Η αφοσίωση στον νεαρό βασιλιά και μάρτυρα αυξήθηκε και αυτό έγινε πιθανόν λόγο του ενδιαφέροντος για αυτόν από την βασίλισσα της Μερκία, την Έθελφλιντ (Æthelflæd), κόρη του Αγίου Αλφρέδου (Alfred) του Μεγάλου (τιμάται 26 Οκτωβρίου). Αυτή φρόντισε για τα αφιερώματα στον Άγιο στο Σρούσμπερυ (Shrewsbury) και στο Ντέρμπι και πολύ πιθανόν και για άλλες δύο εκκλησίες που είναι αφιερωμένες στον Άγιο. Την Γουίτστσερτς στο Σροπσάιρ (Whitchurch in Shropshire) και την Μπλίμπορο στο Λινκολνσάιρ (Blyborough in Lincolnshire).
Οι άνθρωποι του Ντέρμπι έβαλαν τον Άγιο Αλκμούνδο στις καρδιές τους και καθώς η εκκλησία ήταν στο Ρίκναλντ Στριτ (Ryknald Street), ο Ρωμαϊκός δρόμος στα βόρεια ήταν ο κύριος δρόμος τον Μεσαίωνα και οι προσκυνητές ήταν πολλοί. Η φήμη του ιερού επιβίωσε της καταστροφής και οι εφημέριοι της εκκλησίας του Αγίου Αλκμούνδου τον δέκατο όγδοο αιώνα επεσήμαναν πως συνέβησαν θαύματα και πολλοί ταξιδιώτες έρχονταν για τον τάφο και άφηναν επάνω του τα πράγματα τους σαν ευλογία και τάματα. Δυστυχώς οι Βικτοριανοί κτίστες και οδοποιοί προκάλεσαν την εξαφάνιση της Εκκλησίας του Αγίου Αλκμούνδου και του Πηγαδιού του Αγίου αλλά στο μουσείο του Ντέρμπι υπάρχει μια σαρκοφάγος που βρέθηκε μόλις γκρεμίστηκε η εκκλησία. Είναι διακοσμημένο με όμορφη Αγγλοσαξονική δαντέλα και πιστεύεται πως ήταν το φέρετρο όπου είχε τοποθετηθεί το σώμα του Αγίου.
Ο Άγιος Μάρτυς Αλκμούνδος γεννήθηκε περί το 770 μ.Χ. και ήταν γιος του Άλρεντ της Νορθουμβρίας και αδερφός του Οσρέντ Β' της Νορθουμβρίας βασιλιάδων της Νορθουμβρίας. Ανέβηκε στον θρόνο της Νορθουμβρίσς αφότου δολοφονήθηκε ο αδερφός του, και κυβέρνησε με μεγάλη ταπεινοφροσύνη και αγάπη, ήταν σαν πατέρας για τους φτωχούς, τα ορφανά και τις χήρες. Πάντα ανυπομονούσε να πεθάνει για τον Χριστό και ο Κύριος μέσα στην καλοσύνη Του του έδωσε αυτό το δώρο.
Το 802, ο Άλντερμαν Άθελμουντ του Γουίτσε (Alderman Athelmund of Hwicce της Νότιο-Δυτικής Μερκία, εξοργίστηκε με τους άνδρες του Γουιλσάιρ (Wiltshire) και απείλησε να εισβάλει στην επικράτεια τους. Στο άκουσμα αυτών των ειδήσεων, ο βασιλιάς Αλκμούνδος, ο οποίος είχε έτσι και αλλιώς την επιθυμία να προστατέψει κάποιες περιοχές που κατείχε στο Γουιλσάιρ, κάλεσε τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές και τις έπεισε να μην πολεμήσουν. Οι κάτοικοι της Μερκία πείστηκαν να γυρίσουν στα σπίτια τους αλλά δεν γαλήνεψαν μέσα στις καρδιές τους και σύντομα επέστρεψαν με έναν μεγάλο στρατό.
Οι κάτοικοι του Γουιλσάιρ κάλεσαν τον βασιλιά Αλκμούνδο να τους βοηθήσει. Και εκείνος, επιθυμώντας να πεθάνει για τον Χριστό θυμήθηκε τα λόγια του Κυρίου, "δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από αυτήν, το να δώσει κάποιος τη ζωή του για τους φίλους του" και συναίνεσε στις επιθυμίες τους. Στην μάχη που επακολούθησε, οι άνδρες του Γουιλσάιρ νίκησαν, όμως και οι δύο αρχηγοί και ο Άγιος Αλκμούνδος σκοτώθηκαν [μερικές πηγές αναφέρουν ότι υπαίτιος για τον θάνατό του ήταν ο Ίρντγουλφ της Νορθουμβρίας (Eardwulf of Northumbria)].
Το μέρος όπου έπεσε ο Μάρτυρας-Βασιλιάς έγινε τόπος πολλών θαυμάτων. Το σώμα του μεταφέρθηκε στην αρχαία εκκλησία του Λίλσαλ (Lilleshall), και αργότερα στην Λευκή Εκκλησία στο Ντέρμπι (Derby). Εκεί έγινε επίσης τόπος πολλών θαυμάτων. Οι άρρωστοι, οι κουφοί, οι τυφλοί και όσοι έπασχαν από διάφορες ασθένειες έρχονταν στον τάφο και εκεί γιατρεύονταν με τις μεσιτείες του Αγίου Αλκμούνδου. Μερικά χρόνια αργότερα, μετά από παρακλήσεις πολλών πιστών, οι ιερείς έκαναν εκταφή των αγίων λειψάνων και μία ευωδία αναδύθηκε από τον τάφο. Αυτή η ευωδία διατηρούταν για αρκετό καιρό όσο οι πιστοί υμνολογούσαν και δοξολογούσαν τον Θεό και τον Άγιο Μάρτυρα. Παρόλα αυτά, μόλις ένας συγκεκριμένος άπιστος μπήκε στην εκκλησία και άρχισε να συμπεριφέρεται ανάρμοστα, η ευωδία ξαφνικά σταμάτησε.
Όταν συνέβησαν οι παρατεταμένες επιδρομές των Δανών το σώμα του Αγίου Αλκμούνδου μεταφέρθηκε πιο νότια για ασφάλεια και έφτασε στο Ντέρμπι στις 19 Μαρτίου και αυτή η ημέρα κρατήθηκε σαν ημέρα εορτής του από τότε.
Η αφοσίωση στον νεαρό βασιλιά και μάρτυρα αυξήθηκε και αυτό έγινε πιθανόν λόγο του ενδιαφέροντος για αυτόν από την βασίλισσα της Μερκία, την Έθελφλιντ (Æthelflæd), κόρη του Αγίου Αλφρέδου (Alfred) του Μεγάλου (τιμάται 26 Οκτωβρίου). Αυτή φρόντισε για τα αφιερώματα στον Άγιο στο Σρούσμπερυ (Shrewsbury) και στο Ντέρμπι και πολύ πιθανόν και για άλλες δύο εκκλησίες που είναι αφιερωμένες στον Άγιο. Την Γουίτστσερτς στο Σροπσάιρ (Whitchurch in Shropshire) και την Μπλίμπορο στο Λινκολνσάιρ (Blyborough in Lincolnshire).
Οι άνθρωποι του Ντέρμπι έβαλαν τον Άγιο Αλκμούνδο στις καρδιές τους και καθώς η εκκλησία ήταν στο Ρίκναλντ Στριτ (Ryknald Street), ο Ρωμαϊκός δρόμος στα βόρεια ήταν ο κύριος δρόμος τον Μεσαίωνα και οι προσκυνητές ήταν πολλοί. Η φήμη του ιερού επιβίωσε της καταστροφής και οι εφημέριοι της εκκλησίας του Αγίου Αλκμούνδου τον δέκατο όγδοο αιώνα επεσήμαναν πως συνέβησαν θαύματα και πολλοί ταξιδιώτες έρχονταν για τον τάφο και άφηναν επάνω του τα πράγματα τους σαν ευλογία και τάματα. Δυστυχώς οι Βικτοριανοί κτίστες και οδοποιοί προκάλεσαν την εξαφάνιση της Εκκλησίας του Αγίου Αλκμούνδου και του Πηγαδιού του Αγίου αλλά στο μουσείο του Ντέρμπι υπάρχει μια σαρκοφάγος που βρέθηκε μόλις γκρεμίστηκε η εκκλησία. Είναι διακοσμημένο με όμορφη Αγγλοσαξονική δαντέλα και πιστεύεται πως ήταν το φέρετρο όπου είχε τοποθετηθεί το σώμα του Αγίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου