Αγία Έλφγκιφου του Σάφτεσμπουρι. Ημέρα Μνήμης: 18 Μαΐου.
Η Αγία Έλφγκιφου του Σάφτεσμπουρι (Ælfgifu of Shaftesbury) ήταν η πρώτη σύζυγος του Εδμόνδου Α' της Αγγλίας, γιοι της ήταν οι μετέπειτα βασιλείς Έντουι της Αγγλίας και Έντγκαρ Α' ο Ειρηνικός (τιμάται 8 Ιουλίου). Η Αγία Έλφγκιφου και η μητέρα της Γουίνφλιντ σχετίζονται με την βασιλική μονή του Σάφτεσμπουρι στο Ντόρσετ που ίδρυσε ο Άγιος Αλφρέδος ο Μέγας (τιμάται 26 Οκτωβρίου), εκεί τάφηκε και αγιοκατατάχθηκε. Η εορτή της σύμφωνα με μία παράδοση που προέρχεται από το Ουίντσεστερ πριν την Νορμανδική κατάκτηση χρονολογείται στις 18 Μαίου.
Η μητέρα της σχετίζεται με το "Αββαείο του Σάφτεσμπουρι", ο Έντγκαρ Α΄ επικυρώνει με διάταγμα μια δωρεά της γιαγιάς του στο Σάφτεσμπουρι. Το διάταγμα χρονολογείται το 942 και διατηρείται στο χαρτοφυλάκιο του Αβαείου, καταγράφει ότι δέχτηκε από τον Εδμόνδο μερικές εκτάσεις στο Ντόρσετ τερματίζοντας την κατοχή της κοινότητας. Δεν είναι γνωστά τα ονόματα του πατέρα της και των αδελφών της, η ταυτότητα της Έλφγκιφου προσδιορίζεται μονάχα από το ασυνήθιστο όνομα της μητέρας της. Ο ιστορικός Φίνμπεργκ υποθέτει ότι η Γουίνφλιντ σχετίζεται με μία διαθήκη που έγραψε στα μέσα του 10ου αιώνα μετά τον θάνατο της κόρης της Αγίας Έλφγκιφου. Η Γουίνφλιντ κατείχε μεγάλες εκτάσεις στο Ουέσσεξ και συνδέεται με τις μονές του Γουίλτον και του Σάφτεσμπουρι, έχουν προταθεί διάφορα ονόματα για τα αδέλφια και την γιαγιά της Αγίας Έλφγκιφου. Οι ιστορικοί βρίσκονται σε διαφωνία σχετικά με τις προτάσεις του Φίνμπεργκ, ο Σιμόν Κέινς και η Όουεν-Κρόκερ γράφουν ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Γουίνφλιντ συνδέεται με την οικογένεια της Αγίας Έλφγκιφου όπως γράφει ο Φίνμπεργκ. Ο Άντριου Ουάρχαμ έχει λιγότερες αμφιβολίες τονίζοντας ότι μπορεί να υπάρχουν κάποια δείγματα συγγένειας. Οι περισσότερες διαφωνίες σχετίζονται με τον αριθμό των ετών που έζησε η Γουίνφλιντ μετά την κόρη της. Ο Ντέιβιντ Ντούμβιλ απορρίπτει την ημερομηνία θανάτου της Γουίνφλιντ (950) σαν "εξαιρετικά κερδοσκοπική" αναφέροντας ότι το 967 ήταν ακόμα ζωντανή.
Οι πηγές δεν καταγράφουν την ημερομηνία που ο Εδμόνδος Α΄ παντρεύτηκε την Αγία Έλφγκιφου, ο μεγαλύτερος γιος τους Έντουι έφτασε στην ενηλικίωση το 955, αυτό παραπέμπει την ημερομηνία του γάμου τους στο 940. Η Αγία Έλφγκιφου παρά το γεγονός ότι ήταν μητέρα δύο μελλοντικών βασιλέων δεν κατείχε σημαντική θέση στην Αγγλοσαξονική αυλή και δεν αναφέρεται σαν βασίλισσα. Ένα βασιλικό διάταγμα την περίοδο 942 - 946 την καταγράφει απλά σαν "σύντροφο του βασιλιά" αλλά αργότερα ο ιστορικός Έθελουερντ την αποκαλεί "βασίλισσα". Τα περισσότερα από τα δικαιώματα της Αγίας Έλφγκιφου σχετίζονται με το Σάφτεσμπουρι, σε ένα διάταγμα του εγγονού της Έθελρεντ του Ουέσσεξ (984) φαίνεται ότι το αββαείο αντάλλαξε με τον σύζυγο της μία μεγάλη έκταση στο Τίσμπερι του Γουιλσάιρ. Η Αγία Έλφγκιφου φαίνεται ότι πήρε την άδεια από τον σύζυγο της να το κληροδοτήσει στην μονή, δεν έγινε τελικά και ο γιος της Έντουι το επέστρεψε στην βασιλική οικογένεια. Η Αγία Έλφγκιφου πέθανε πριν από τον σύζυγο της (944), ο Ουίλιαμ όφ Μαλμεσμπέρι έγραψε στις αρχές του 12ου αιώνα ότι υπέφερε για χρόνια από μια σπάνια ασθένεια χωρίς να δίνει λεπτομέρειες. Το σώμα της μεταφέρθηκε και τάφηκε στην μονή.
Η Αγία Έλφγκιφου αγιοκατατάχθηκε αμέσως μετά την ταφή της στο Σάφτεσμπουρι, ο Έθελουερντ αναφέρει πλήθος από θαύματα στον τάφο της που προκάλεσαν τον θαυμασμό του κόσμου. Ο Λάντφρεντ του Γουίντσεστερ που έγραψε στην δεκαετία του 970 ανέφερε για έναν νεαρό τυφλό άντρα που πήγε στον τάφο της με ελπίδα να θεραπευτεί. Πολλοί άρρωστοι πήγαιναν στον τάφο της να θεραπευτούν επειδή "η αγιότητα της Αγίας Έλφγκιφου τους πρόσφερε τα φάρμακα που χρειαζόντουσαν με θεϊκή επέμβαση".
Παρά το γεγονός ότι ο Άγιος Εδουάρδος ο Μάρτυρας (τιμάται 18 Μαρτίου) τάφηκε στο Σάφτεσμπουρι η λατρεία της συνεχίστηκε με τουλάχιστον 8 ημερολόγια πριν την Νορμανδική κατάκτηση και 3 ή 4 λιτανείες από το Γουίντσεστερ. Στο Αγγλοσαξονικό χρονικό στο "D" κείμενο που γράφτηκε στα μέσα του 11ου αιώνα η Αγία Έλφγκιφου αναφέρεται σαν Αγία, η τιμή της πέρασε και στους απογόνους της. Ο Λάντφρεντ τονίζει επίσης τις θεραπευτικές ικανότητες της ίδιας και του γιου της Έντγκαρ. Η εκταφή της ίδιας και του εγγονού της Εδουάρδου του Μάρτυρα στο Σάφτεσμπουρι έγινε σε μία μεγαλοπρεπή τελετή (979) υπό την επίβλεψη του κόμητος Έλφχιρ. Ο Ουίλιαμ όφ Μαλμεσμπέρι γράφει ότι έδινε χάρη στα βαριά αδικήματα, βοηθούσε χρηματικά τους φτωχούς, είχε προφητικές ικανότητες και χαρίσματα θεραπείας. Η φήμη της Αγίας Έλφγκιφου ξεπέρασε αυτή που είχε η πρώτη ηγουμένη Έθελγκιφου, ηγουμένη του Σάφτεσμπουρι κόρη του Αλφρέδου του Μέγα, τόσο που ο Γουλιέλμος του Μαλμέσμπουρι γράφει στα βιβλία του αντίθετες πληροφορίες για την ίδρυση της μονής. Στο βιβλίο "Γκέστα Ρέγκουμ" αναγνωρίζει την κόρη του Αλφρέδου σαν την πρώτη ηγουμένη όπως γράφει ο Άσσερ αλλά της δίνει το όνομα "Έλφγκιφου", στο "Γκέστα Ποντίφικουμ" την αναγνωρίζει ξεκάθαρα σαν σύζυγο του Εδμόνδου.
Η Αγία Έλφγκιφου του Σάφτεσμπουρι (Ælfgifu of Shaftesbury) ήταν η πρώτη σύζυγος του Εδμόνδου Α' της Αγγλίας, γιοι της ήταν οι μετέπειτα βασιλείς Έντουι της Αγγλίας και Έντγκαρ Α' ο Ειρηνικός (τιμάται 8 Ιουλίου). Η Αγία Έλφγκιφου και η μητέρα της Γουίνφλιντ σχετίζονται με την βασιλική μονή του Σάφτεσμπουρι στο Ντόρσετ που ίδρυσε ο Άγιος Αλφρέδος ο Μέγας (τιμάται 26 Οκτωβρίου), εκεί τάφηκε και αγιοκατατάχθηκε. Η εορτή της σύμφωνα με μία παράδοση που προέρχεται από το Ουίντσεστερ πριν την Νορμανδική κατάκτηση χρονολογείται στις 18 Μαίου.
Η μητέρα της σχετίζεται με το "Αββαείο του Σάφτεσμπουρι", ο Έντγκαρ Α΄ επικυρώνει με διάταγμα μια δωρεά της γιαγιάς του στο Σάφτεσμπουρι. Το διάταγμα χρονολογείται το 942 και διατηρείται στο χαρτοφυλάκιο του Αβαείου, καταγράφει ότι δέχτηκε από τον Εδμόνδο μερικές εκτάσεις στο Ντόρσετ τερματίζοντας την κατοχή της κοινότητας. Δεν είναι γνωστά τα ονόματα του πατέρα της και των αδελφών της, η ταυτότητα της Έλφγκιφου προσδιορίζεται μονάχα από το ασυνήθιστο όνομα της μητέρας της. Ο ιστορικός Φίνμπεργκ υποθέτει ότι η Γουίνφλιντ σχετίζεται με μία διαθήκη που έγραψε στα μέσα του 10ου αιώνα μετά τον θάνατο της κόρης της Αγίας Έλφγκιφου. Η Γουίνφλιντ κατείχε μεγάλες εκτάσεις στο Ουέσσεξ και συνδέεται με τις μονές του Γουίλτον και του Σάφτεσμπουρι, έχουν προταθεί διάφορα ονόματα για τα αδέλφια και την γιαγιά της Αγίας Έλφγκιφου. Οι ιστορικοί βρίσκονται σε διαφωνία σχετικά με τις προτάσεις του Φίνμπεργκ, ο Σιμόν Κέινς και η Όουεν-Κρόκερ γράφουν ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Γουίνφλιντ συνδέεται με την οικογένεια της Αγίας Έλφγκιφου όπως γράφει ο Φίνμπεργκ. Ο Άντριου Ουάρχαμ έχει λιγότερες αμφιβολίες τονίζοντας ότι μπορεί να υπάρχουν κάποια δείγματα συγγένειας. Οι περισσότερες διαφωνίες σχετίζονται με τον αριθμό των ετών που έζησε η Γουίνφλιντ μετά την κόρη της. Ο Ντέιβιντ Ντούμβιλ απορρίπτει την ημερομηνία θανάτου της Γουίνφλιντ (950) σαν "εξαιρετικά κερδοσκοπική" αναφέροντας ότι το 967 ήταν ακόμα ζωντανή.
Οι πηγές δεν καταγράφουν την ημερομηνία που ο Εδμόνδος Α΄ παντρεύτηκε την Αγία Έλφγκιφου, ο μεγαλύτερος γιος τους Έντουι έφτασε στην ενηλικίωση το 955, αυτό παραπέμπει την ημερομηνία του γάμου τους στο 940. Η Αγία Έλφγκιφου παρά το γεγονός ότι ήταν μητέρα δύο μελλοντικών βασιλέων δεν κατείχε σημαντική θέση στην Αγγλοσαξονική αυλή και δεν αναφέρεται σαν βασίλισσα. Ένα βασιλικό διάταγμα την περίοδο 942 - 946 την καταγράφει απλά σαν "σύντροφο του βασιλιά" αλλά αργότερα ο ιστορικός Έθελουερντ την αποκαλεί "βασίλισσα". Τα περισσότερα από τα δικαιώματα της Αγίας Έλφγκιφου σχετίζονται με το Σάφτεσμπουρι, σε ένα διάταγμα του εγγονού της Έθελρεντ του Ουέσσεξ (984) φαίνεται ότι το αββαείο αντάλλαξε με τον σύζυγο της μία μεγάλη έκταση στο Τίσμπερι του Γουιλσάιρ. Η Αγία Έλφγκιφου φαίνεται ότι πήρε την άδεια από τον σύζυγο της να το κληροδοτήσει στην μονή, δεν έγινε τελικά και ο γιος της Έντουι το επέστρεψε στην βασιλική οικογένεια. Η Αγία Έλφγκιφου πέθανε πριν από τον σύζυγο της (944), ο Ουίλιαμ όφ Μαλμεσμπέρι έγραψε στις αρχές του 12ου αιώνα ότι υπέφερε για χρόνια από μια σπάνια ασθένεια χωρίς να δίνει λεπτομέρειες. Το σώμα της μεταφέρθηκε και τάφηκε στην μονή.
Η Αγία Έλφγκιφου αγιοκατατάχθηκε αμέσως μετά την ταφή της στο Σάφτεσμπουρι, ο Έθελουερντ αναφέρει πλήθος από θαύματα στον τάφο της που προκάλεσαν τον θαυμασμό του κόσμου. Ο Λάντφρεντ του Γουίντσεστερ που έγραψε στην δεκαετία του 970 ανέφερε για έναν νεαρό τυφλό άντρα που πήγε στον τάφο της με ελπίδα να θεραπευτεί. Πολλοί άρρωστοι πήγαιναν στον τάφο της να θεραπευτούν επειδή "η αγιότητα της Αγίας Έλφγκιφου τους πρόσφερε τα φάρμακα που χρειαζόντουσαν με θεϊκή επέμβαση".
Παρά το γεγονός ότι ο Άγιος Εδουάρδος ο Μάρτυρας (τιμάται 18 Μαρτίου) τάφηκε στο Σάφτεσμπουρι η λατρεία της συνεχίστηκε με τουλάχιστον 8 ημερολόγια πριν την Νορμανδική κατάκτηση και 3 ή 4 λιτανείες από το Γουίντσεστερ. Στο Αγγλοσαξονικό χρονικό στο "D" κείμενο που γράφτηκε στα μέσα του 11ου αιώνα η Αγία Έλφγκιφου αναφέρεται σαν Αγία, η τιμή της πέρασε και στους απογόνους της. Ο Λάντφρεντ τονίζει επίσης τις θεραπευτικές ικανότητες της ίδιας και του γιου της Έντγκαρ. Η εκταφή της ίδιας και του εγγονού της Εδουάρδου του Μάρτυρα στο Σάφτεσμπουρι έγινε σε μία μεγαλοπρεπή τελετή (979) υπό την επίβλεψη του κόμητος Έλφχιρ. Ο Ουίλιαμ όφ Μαλμεσμπέρι γράφει ότι έδινε χάρη στα βαριά αδικήματα, βοηθούσε χρηματικά τους φτωχούς, είχε προφητικές ικανότητες και χαρίσματα θεραπείας. Η φήμη της Αγίας Έλφγκιφου ξεπέρασε αυτή που είχε η πρώτη ηγουμένη Έθελγκιφου, ηγουμένη του Σάφτεσμπουρι κόρη του Αλφρέδου του Μέγα, τόσο που ο Γουλιέλμος του Μαλμέσμπουρι γράφει στα βιβλία του αντίθετες πληροφορίες για την ίδρυση της μονής. Στο βιβλίο "Γκέστα Ρέγκουμ" αναγνωρίζει την κόρη του Αλφρέδου σαν την πρώτη ηγουμένη όπως γράφει ο Άσσερ αλλά της δίνει το όνομα "Έλφγκιφου", στο "Γκέστα Ποντίφικουμ" την αναγνωρίζει ξεκάθαρα σαν σύζυγο του Εδμόνδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου