Όσιος Οράντε ο Καλαβρός, εν Ορτούκιο του Αμπρούτσο. Ημέρα Μνήμης: 5 Μαρτίου.
Πριν το έτος 1000 μ.Χ. μια μερίδα μοναχών της Μονής Πράτα θέλησαν να πραγματοποιήσουν ένα προσκυνηματικό ταξίδι στη Ρώμη. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού όταν έφτασαν στην λίμνη Φουτσίνο κοντά στο Αβετζάνο, ο Άγιος Οράντε ασθένησε από υψηλό πυρετό και μη μπορώντας να ακολουθήσει αποσύρθηκε σε μία εκκλησία εκεί κοντά αφιερωμένη την Υπεραγία Θεοτόκο.
Ο Άγιος ζούσε εκεί προσευχόμενος αδιαλείπτως από ελεημοσύνες. Μια μέρα που έλειπε προκειμένου να βρει τροφή, στην επιστροφή βρήκε τις πόρτες του ναού κλειστές. Έτσι συγκέντρωσε μερικά ξερά κλαδιά και φύλλα από αμπέλια που είχε εκεί κοντά και αφού ξάπλωσε αποφάσισε να συνεχίσει την προσευχή του έξω από τις κλειστές πόρτες του ναού.
Ήταν 5 Μαρτίου του 1031 ενός σκληρού χειμώνα, όπου ο Άγιος παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο εξαιτίας υποθερμίας λόγω του έντονου ψύχους. Την επόμενη ημέρα οι κάτοικοι στο Ορτούκιο άκουσαν τις καμπάνες του ναού να χτυπούν. Όταν έφτασαν στον ναό για να δουν τι συμβαίνει αντίκρυσαν το άψυχο σώμα του Αγίου ξαπλωμένο πάνω στα φύλλα και τα κλαδιά από τα αμπέλια τα οποία πλέον δεν ήταν ξερά αλλά είχα βλαστήσει και είχαν βγάλει καρπούς.
Αμέσως οι κάτοικοι παρέλαβαν το τίμιο λείψανο του Αγίου και το έθαψαν στην εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου. Επειδή δεν ήξεραν το όνομά του τον ονόμασαν Οράντε που στα λατινικά σημαίνει «Δεόμενος» επειδή ο Άγιος προσευχόταν αδιαλείπτως.
Πριν το έτος 1000 μ.Χ. μια μερίδα μοναχών της Μονής Πράτα θέλησαν να πραγματοποιήσουν ένα προσκυνηματικό ταξίδι στη Ρώμη. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού όταν έφτασαν στην λίμνη Φουτσίνο κοντά στο Αβετζάνο, ο Άγιος Οράντε ασθένησε από υψηλό πυρετό και μη μπορώντας να ακολουθήσει αποσύρθηκε σε μία εκκλησία εκεί κοντά αφιερωμένη την Υπεραγία Θεοτόκο.
Ο Άγιος ζούσε εκεί προσευχόμενος αδιαλείπτως από ελεημοσύνες. Μια μέρα που έλειπε προκειμένου να βρει τροφή, στην επιστροφή βρήκε τις πόρτες του ναού κλειστές. Έτσι συγκέντρωσε μερικά ξερά κλαδιά και φύλλα από αμπέλια που είχε εκεί κοντά και αφού ξάπλωσε αποφάσισε να συνεχίσει την προσευχή του έξω από τις κλειστές πόρτες του ναού.
Ήταν 5 Μαρτίου του 1031 ενός σκληρού χειμώνα, όπου ο Άγιος παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο εξαιτίας υποθερμίας λόγω του έντονου ψύχους. Την επόμενη ημέρα οι κάτοικοι στο Ορτούκιο άκουσαν τις καμπάνες του ναού να χτυπούν. Όταν έφτασαν στον ναό για να δουν τι συμβαίνει αντίκρυσαν το άψυχο σώμα του Αγίου ξαπλωμένο πάνω στα φύλλα και τα κλαδιά από τα αμπέλια τα οποία πλέον δεν ήταν ξερά αλλά είχα βλαστήσει και είχαν βγάλει καρπούς.
Αμέσως οι κάτοικοι παρέλαβαν το τίμιο λείψανο του Αγίου και το έθαψαν στην εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου. Επειδή δεν ήξεραν το όνομά του τον ονόμασαν Οράντε που στα λατινικά σημαίνει «Δεόμενος» επειδή ο Άγιος προσευχόταν αδιαλείπτως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου