Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος Γκουσέφ (Gusev). Ημέρα Μνήμης: 9 Οκτωβρίου.
Γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1919 στην Μόσχα και ήταν γιός ενός σιδερά. Δεν γνώρισε τους γονείς του. Ο πατέρας του σκοτώθηκε στον εμφύλιο και η μητέρα του πέθανε το 1920. Για λίγα χρόνια τον μεγάλωσε η γιαγιά του, η οποία πέθανε το 1926. Ο Νικόλαος είχε μείνει φαινομενικά μόνος. Στη Μόσχα η μοναδική συγγενής που του είχε απομείνει ήταν μία θεία. Κάποιες φορές την επισκέπτονταν. Σπίτι του γίνεται η εκκλησία. Η Παναγία τον προστατεύε. Τα πράγματα γίνονται απλά.
Κουρασμένος από τον θόρυβο της πόλης, στα 14 του χρόνια εγκαταλείπει την Μόσχα. Έμενε σε μία καλύβα μεταξύ της πόλης Ρεούλτωβ και του χωριού Κόσινο. Για να κερδίσει τα προς τα ζήν κάνει καθαρισμούς και μαζεύει μανιτάρια που τα πουλάει. Άρχισε να γίνεται αγαπητός χάρη στη βοήθεια που με χαρά πρόσφερε. Μάζευε βότανα και τα πρόσφερε στους ασθενείς. Προσευχόνταν και οι άρρωστοι έβρισκαν την υγεία τους. Αυτοί που έφταναν στην καλύβα του έμεναν εντυπωσιασμένοι από την τάξη, τις ωραίες εικόνες και τα καντήλια που είχε φτιάξει ο ίδιος.
Όμως η παρουσία του ανησυχησε τις αρχές. Οι μαρτυρίες των ανθρώπων για τον νέο που τους έκανε καλά και τον οποίον αυτοί θεωρούσαν ευλογημένο, δεν ενθουσιάζουν τις κομμουνιστικές αρχές. Οι ασθενείς που τον επισκέπτονταν, οι μακρόχρονες απουσίες του, όταν πήγαινε να βρει βότανα ή να φέρει νερό με θεραπευτικές ιδιότητες, από μία λίμνη, και οι επισκέψεις σε ασθενείς, θεωρήθηκαν από τις αρχές στοιχεία επικίνδυνα για το καθεστώς. Πόσο μάλλον που η βοήθεια που προσέφερε ήταν δωρεάν, δεχόμενος μόνο τρόφιμα και ρούχα.
Στις 19 Σεπτεμβρίου 1937, οι πράκτορες της NVKD, του έστησαν παγίδα στο δάσος και τον συνέλαβαν. Τον πήγαν στην Μόσχα. Άρχισαν οι ανακρίσεις και οι απειλές. Ο ανακρινόμενος δεν έχει τι να κρύψει. Ομολογεί ότι δεν έχει κανένα έγγραφο επάνω του. Ότι ζει στο δάσος, ότι δεν έχει άλλη κατοικία και ότι δεν θέλει να ενοχλεί τους συνανθρώπους του. Ακόμη ότι την καλύβα του την έφτιαξε μόνος του και επειδή ο τόπος είναι έρημος έχει ως συντροφιά τις εικόνες και τα καντήλια. Ακόμη είπε ότι οι άνθρωποι τον ρωτούν εάν αισθάνεται μοναξια και αυτός τους απαντάει ότι ο Καλός Θεός δεν τον εγκαταλείπει.
Οι αρχές απογοητεύτηκαν περιμένοντας ότι θα βρουν την άκρη του νήματος κάποιας συνωμοσίας. Έτσι στις 8 Οκτωβρίου η Τρόικα αποφάσισε την εκτέλεσή του. Τον εκτέλεσαν στις 9 Οκτωβρίου 1937 και το σώμα του πετάχθηκε σ'έναν κοινό τάφο.
Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2018/02/gusev-9-1937.html
Γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1919 στην Μόσχα και ήταν γιός ενός σιδερά. Δεν γνώρισε τους γονείς του. Ο πατέρας του σκοτώθηκε στον εμφύλιο και η μητέρα του πέθανε το 1920. Για λίγα χρόνια τον μεγάλωσε η γιαγιά του, η οποία πέθανε το 1926. Ο Νικόλαος είχε μείνει φαινομενικά μόνος. Στη Μόσχα η μοναδική συγγενής που του είχε απομείνει ήταν μία θεία. Κάποιες φορές την επισκέπτονταν. Σπίτι του γίνεται η εκκλησία. Η Παναγία τον προστατεύε. Τα πράγματα γίνονται απλά.
Κουρασμένος από τον θόρυβο της πόλης, στα 14 του χρόνια εγκαταλείπει την Μόσχα. Έμενε σε μία καλύβα μεταξύ της πόλης Ρεούλτωβ και του χωριού Κόσινο. Για να κερδίσει τα προς τα ζήν κάνει καθαρισμούς και μαζεύει μανιτάρια που τα πουλάει. Άρχισε να γίνεται αγαπητός χάρη στη βοήθεια που με χαρά πρόσφερε. Μάζευε βότανα και τα πρόσφερε στους ασθενείς. Προσευχόνταν και οι άρρωστοι έβρισκαν την υγεία τους. Αυτοί που έφταναν στην καλύβα του έμεναν εντυπωσιασμένοι από την τάξη, τις ωραίες εικόνες και τα καντήλια που είχε φτιάξει ο ίδιος.
Όμως η παρουσία του ανησυχησε τις αρχές. Οι μαρτυρίες των ανθρώπων για τον νέο που τους έκανε καλά και τον οποίον αυτοί θεωρούσαν ευλογημένο, δεν ενθουσιάζουν τις κομμουνιστικές αρχές. Οι ασθενείς που τον επισκέπτονταν, οι μακρόχρονες απουσίες του, όταν πήγαινε να βρει βότανα ή να φέρει νερό με θεραπευτικές ιδιότητες, από μία λίμνη, και οι επισκέψεις σε ασθενείς, θεωρήθηκαν από τις αρχές στοιχεία επικίνδυνα για το καθεστώς. Πόσο μάλλον που η βοήθεια που προσέφερε ήταν δωρεάν, δεχόμενος μόνο τρόφιμα και ρούχα.
Στις 19 Σεπτεμβρίου 1937, οι πράκτορες της NVKD, του έστησαν παγίδα στο δάσος και τον συνέλαβαν. Τον πήγαν στην Μόσχα. Άρχισαν οι ανακρίσεις και οι απειλές. Ο ανακρινόμενος δεν έχει τι να κρύψει. Ομολογεί ότι δεν έχει κανένα έγγραφο επάνω του. Ότι ζει στο δάσος, ότι δεν έχει άλλη κατοικία και ότι δεν θέλει να ενοχλεί τους συνανθρώπους του. Ακόμη ότι την καλύβα του την έφτιαξε μόνος του και επειδή ο τόπος είναι έρημος έχει ως συντροφιά τις εικόνες και τα καντήλια. Ακόμη είπε ότι οι άνθρωποι τον ρωτούν εάν αισθάνεται μοναξια και αυτός τους απαντάει ότι ο Καλός Θεός δεν τον εγκαταλείπει.
Οι αρχές απογοητεύτηκαν περιμένοντας ότι θα βρουν την άκρη του νήματος κάποιας συνωμοσίας. Έτσι στις 8 Οκτωβρίου η Τρόικα αποφάσισε την εκτέλεσή του. Τον εκτέλεσαν στις 9 Οκτωβρίου 1937 και το σώμα του πετάχθηκε σ'έναν κοινό τάφο.
Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2018/02/gusev-9-1937.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου