Άγιος Ορμίσδας Πάπας Ρώμης. Ημέρα Μνήμης: 6 Αυγούστου.
Ο Άγιος Ορμίσδας Πάπας Ρώμης (450 - 6 Αυγούστου 523) ήταν Πάπας από τις 20 Ιουλίου του 514 έως το θάνατό του το 523. Η θητεία του χαρακτηρίστηκε από τις προσπάθειές του να δώσει λύση στο Ακακιανό σχίσμα*, που είχε ξεκινήσει το 484 από τις προσπάθειες του Πατριάρχη Ακάκιου να εξευμενίσει τους Μονοφυσίτες. Οι προσπάθειές του να επιλύσει αυτό το σχίσμα ήταν επιτυχείς και, στις 28 Μαρτίουτου 519, η επανένωση μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Ρώμης επικυρώθηκε στον καθεδρικό ναό της Κωνσταντινούπολης μπροστά σ' ένα μεγάλο πλήθος.
Γεννήθηκε στο Φροζινόνε της Ιταλίας. Ήταν χήρος και Ρωμαίος διάκονος όταν έγινε Πάπας.
Αμέσως μετά την εκλογή του, ο Πάπας Ορμίσδας φρόντισε να δώσει οριστικό τέλος στο Λαυρεντιανό σχίσμα στην Ρώμη, φέρνοντας τους διαφωνούντες πίσω στην Εκκλησία. Ως Πάπας ασχολήθηκε κυρίως με την επανένωση μεταξύ Δύσης και Ανατολής, μετά το Ακακιανό σχίσμα του 484 που κράτησε 35 χρόνια. Το αίτιο του σχίσματος ήταν οι υποχωρήσεις της Ανατολικής Εκκλησίας σε δογματικά ζητήματα προς όφελος των Μονοφυσιτών. Η άρση του σχίσματος αυτού έγινε αφού χρειάστηκε να υπογράψουν όλοι οι επίσκοποι της Ανατολικής Εκκλησίας ένα κείμενο γνωστό ως «Ο τύπος του Πάπα Ορμίσδα».**
Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του στις 6 Αυγούστου.
*Με τον όρο Ακακιανό σχίσμα προσδιορίζονται ιστορικά δύο χριστιανικά σχίσματα του 4ου και του 6ου αιώνα αντίστοιχα.
1. Το Ακακιανό σχίσμα του 4ου αιώνα υπήρξε ένα σημαντικό επεισόδιο της αρειανής διαμάχης. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο Ακάκιος Καισαρείας (Ακάκιος Μονόφθαλμος) ο οποίος ήταν επίσκοπος Καισαρείας στην Παλαιστίνη από το 340 ως το 366. Ο Ακάκιος αρνιόταν τη χρήση θεολογικών όρων όπως «όμοιος» ή «ανόμοιος» για την περιγραφή της θεϊκής ουσίας ή υπόστασης, «ομοούσιος», κλπ. Δέχονταν απλά ότι ο Γιος είναι «όμοιος» με τον Πατέρα. Οι χριστιανοί που υιοθέτησαν αυτή την ημιαρειανή τριαδολογική ερμηνεία αποκλήθηκαν «Ομοιανοί», αλλά και «Ακακιανοί».
2. Το Ακακιανό σχίσμα του 6ου αιώνα πήρε το όνομά του από τον Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Ακάκιο και εμφανίστηκε ανάμεσα στην Ανατολική και τη Δυτική εκκλησία. Διήρκεσε από το 484 ως το 519.
Το σχίσμα προέκυψε από την εισβολή σφετεριστών στο επισκοπικό αξίωμα στην Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια και την έκδοση του Ενωτικού. Ο αυτοκράτορας Ζήνωνας (και ο διάδοχός του Αναστάσιος Α') σε μια προσπάθεια να μετριάσει την αντίθεση των μονοφυσιτών με τους ορθόδοξους τριαδιστές εξέδωσε με παρότρυνση του πατριάρχη Ακακίου το 481 το Ενωτικό καταδικάζοντας τον Νεστώριο, αναγνωρίζοντας μόνο τις τρεις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους και αντιπαρερχόμενος το ζήτημα των δύο φύσεων του Χριστού. Ο πάπας Φήλιξ Γ' θεωρώντας ότι το Eνωτικό ήταν αποτέλεσμα αιρετικών αντιλήψεων αναθεμάτισε το 484 τον πατριάρχη Ακάκιο και το Ενωτικό προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο το λεγόμενο «Ακακιανό Σχίσμα». Ο Ακάκιος αντιδρώντας διέγραψε από τα εκκλησιαστικά δίπτυχα τον πάπα.
Ακολούθησε προσπάθεια αποκατάστασης του σχίσματος από τον Πάπα Ορμίσδα το 519 με την υπογραφή εκ μέρους όλων των επισκόπων της Ανατολικής εκκλησίας ενός κειμένου που έγινε γνωστό ως «Ο τύπος του Πάπα Ορμίσδα».
**Ο τύπος του Πάπα Ορμίσδα, είναι ένα κείμενο το οποίο κλήθηκαν να υπογράψουν όλοι οι επίσκοποι της Ανατολικής Χριστιανικής Εκκλησίας, ως αποτέλεσμα της επανένωσης με την Εκκλησία της Ρώμης μετά από το σχίσμα που προκάλεσε το Ενωτικόν του αυτοκράτορα Ζήνωνα, το οποίο αναγνώριζε δόγματα και απόψεις των μονοφυσιτών ως ορθόδοξα. Ο τύπος υπογράφηκε 28 Μαρτίου 519 μ.Χ. στον καθεδρικό της Κωνσταντινούπολης, παρουσία όλων των Ελλήνων επισκόπων.
Στον τύπο, που υπογράφτηκε το 519 μ.Χ., το Ενωτικό ακυρώθηκε, τα ονόματα των Μονοφυσιτών πατριαρχών διαγράφηκαν από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, στα οποία αποκαταστάθηκαν τα ονόματα των ορθοδόξων πατριαρχών, και διακηρύχθηκε η εμμονή στο κύρος των δογματικών αποφάσεων τής Δ' Οικουμενικής συνόδου. Με την άρση τού Ακακιανού σχίσματος αποκαταστάθηκε και η ενότητα των Εκκλησιών Ανατολής και Δύσεως, αλλά η απόσχιση τών Μονοφυσιτών έγινε οριστική.
Ο Άγιος Ορμίσδας Πάπας Ρώμης (450 - 6 Αυγούστου 523) ήταν Πάπας από τις 20 Ιουλίου του 514 έως το θάνατό του το 523. Η θητεία του χαρακτηρίστηκε από τις προσπάθειές του να δώσει λύση στο Ακακιανό σχίσμα*, που είχε ξεκινήσει το 484 από τις προσπάθειες του Πατριάρχη Ακάκιου να εξευμενίσει τους Μονοφυσίτες. Οι προσπάθειές του να επιλύσει αυτό το σχίσμα ήταν επιτυχείς και, στις 28 Μαρτίουτου 519, η επανένωση μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Ρώμης επικυρώθηκε στον καθεδρικό ναό της Κωνσταντινούπολης μπροστά σ' ένα μεγάλο πλήθος.
Γεννήθηκε στο Φροζινόνε της Ιταλίας. Ήταν χήρος και Ρωμαίος διάκονος όταν έγινε Πάπας.
Αμέσως μετά την εκλογή του, ο Πάπας Ορμίσδας φρόντισε να δώσει οριστικό τέλος στο Λαυρεντιανό σχίσμα στην Ρώμη, φέρνοντας τους διαφωνούντες πίσω στην Εκκλησία. Ως Πάπας ασχολήθηκε κυρίως με την επανένωση μεταξύ Δύσης και Ανατολής, μετά το Ακακιανό σχίσμα του 484 που κράτησε 35 χρόνια. Το αίτιο του σχίσματος ήταν οι υποχωρήσεις της Ανατολικής Εκκλησίας σε δογματικά ζητήματα προς όφελος των Μονοφυσιτών. Η άρση του σχίσματος αυτού έγινε αφού χρειάστηκε να υπογράψουν όλοι οι επίσκοποι της Ανατολικής Εκκλησίας ένα κείμενο γνωστό ως «Ο τύπος του Πάπα Ορμίσδα».**
Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του στις 6 Αυγούστου.
*Με τον όρο Ακακιανό σχίσμα προσδιορίζονται ιστορικά δύο χριστιανικά σχίσματα του 4ου και του 6ου αιώνα αντίστοιχα.
1. Το Ακακιανό σχίσμα του 4ου αιώνα υπήρξε ένα σημαντικό επεισόδιο της αρειανής διαμάχης. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο Ακάκιος Καισαρείας (Ακάκιος Μονόφθαλμος) ο οποίος ήταν επίσκοπος Καισαρείας στην Παλαιστίνη από το 340 ως το 366. Ο Ακάκιος αρνιόταν τη χρήση θεολογικών όρων όπως «όμοιος» ή «ανόμοιος» για την περιγραφή της θεϊκής ουσίας ή υπόστασης, «ομοούσιος», κλπ. Δέχονταν απλά ότι ο Γιος είναι «όμοιος» με τον Πατέρα. Οι χριστιανοί που υιοθέτησαν αυτή την ημιαρειανή τριαδολογική ερμηνεία αποκλήθηκαν «Ομοιανοί», αλλά και «Ακακιανοί».
2. Το Ακακιανό σχίσμα του 6ου αιώνα πήρε το όνομά του από τον Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Ακάκιο και εμφανίστηκε ανάμεσα στην Ανατολική και τη Δυτική εκκλησία. Διήρκεσε από το 484 ως το 519.
Το σχίσμα προέκυψε από την εισβολή σφετεριστών στο επισκοπικό αξίωμα στην Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια και την έκδοση του Ενωτικού. Ο αυτοκράτορας Ζήνωνας (και ο διάδοχός του Αναστάσιος Α') σε μια προσπάθεια να μετριάσει την αντίθεση των μονοφυσιτών με τους ορθόδοξους τριαδιστές εξέδωσε με παρότρυνση του πατριάρχη Ακακίου το 481 το Ενωτικό καταδικάζοντας τον Νεστώριο, αναγνωρίζοντας μόνο τις τρεις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους και αντιπαρερχόμενος το ζήτημα των δύο φύσεων του Χριστού. Ο πάπας Φήλιξ Γ' θεωρώντας ότι το Eνωτικό ήταν αποτέλεσμα αιρετικών αντιλήψεων αναθεμάτισε το 484 τον πατριάρχη Ακάκιο και το Ενωτικό προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο το λεγόμενο «Ακακιανό Σχίσμα». Ο Ακάκιος αντιδρώντας διέγραψε από τα εκκλησιαστικά δίπτυχα τον πάπα.
Ακολούθησε προσπάθεια αποκατάστασης του σχίσματος από τον Πάπα Ορμίσδα το 519 με την υπογραφή εκ μέρους όλων των επισκόπων της Ανατολικής εκκλησίας ενός κειμένου που έγινε γνωστό ως «Ο τύπος του Πάπα Ορμίσδα».
**Ο τύπος του Πάπα Ορμίσδα, είναι ένα κείμενο το οποίο κλήθηκαν να υπογράψουν όλοι οι επίσκοποι της Ανατολικής Χριστιανικής Εκκλησίας, ως αποτέλεσμα της επανένωσης με την Εκκλησία της Ρώμης μετά από το σχίσμα που προκάλεσε το Ενωτικόν του αυτοκράτορα Ζήνωνα, το οποίο αναγνώριζε δόγματα και απόψεις των μονοφυσιτών ως ορθόδοξα. Ο τύπος υπογράφηκε 28 Μαρτίου 519 μ.Χ. στον καθεδρικό της Κωνσταντινούπολης, παρουσία όλων των Ελλήνων επισκόπων.
Στον τύπο, που υπογράφτηκε το 519 μ.Χ., το Ενωτικό ακυρώθηκε, τα ονόματα των Μονοφυσιτών πατριαρχών διαγράφηκαν από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, στα οποία αποκαταστάθηκαν τα ονόματα των ορθοδόξων πατριαρχών, και διακηρύχθηκε η εμμονή στο κύρος των δογματικών αποφάσεων τής Δ' Οικουμενικής συνόδου. Με την άρση τού Ακακιανού σχίσματος αποκαταστάθηκε και η ενότητα των Εκκλησιών Ανατολής και Δύσεως, αλλά η απόσχιση τών Μονοφυσιτών έγινε οριστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου