Άγιος Ψαλμώδιος. Ημέρα Μνήμης: 13 Ιουνίου.

Άγιος Ψαλμώδιος. Ημέρα Μνήμης: 13 Ιουνίου.

Ο Άγιος Ψαλμώδιος ήταν ερημίτης του 7ου αιώνα. Κατά πάσα πιθανότητα γεννήθηκε σε μια ευγενή οικογένεια Γαέλων,* και έγινε μαθητής του Αγίου Μπρένταν του Ταξιδευτού, Επισκόπου Κλόνφερτ (τιμάται 16 Μαΐου) όταν ήταν νέος ακόμα. Ο Άγιος Ψαλμόδιος, του οποίου ο αρχικό κέλτικο όνομα, μας είναι άγνωστο, λέγεται ότι είχε χαθεί στη θάλασσα (ίσως στον Ατλαντικό Ωκεανό) για τρεις ημέρες όταν ήταν μικρός.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Ψαλμόδιος αποκοιμήθηκε στην παραλία ενώ αναπαύονταν σε μια μικρή σχεδία κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ έπαιζε με τους φίλους του. Τα θαλάσσια ρεύματα παρέσυραν την σχεδία στη θάλασσα, και σύντομα βρέθηκε περικυκλωμένος από μεγάλα κύματα. Ο Άγιος αμέσως προσευχήθηκε για θεϊκή βοήθεια, ο Θεός εισάκουσε τις προσευχές του μικρού Ψαλμώδιου και αμέσως ένα νησί αναδύθηκε από τα βάθυ του ωκεανού και έτσι ο Άγιος σώθηκε από βέβαιο πνιγμό.

Ο Γοφρείδος (Gaufredus), ένας μοναχός του Αββαείου του Αγίου Μαρτιαλίου (Abbey of Saint Martial), στη Λιμόζ (Limoges), έγραψε ένα βιβλίο για τη ζωή του Αγίου Ψαλμώδιου και αναφέρει ότι ο Άγιος Ψαλμώδιος ήταν σύγχρονος του Αγίου Γρηγορίου του Μεγάλου (Αγίου Γρηγορίου του Διαλόγου, η μνήμη του τιμάται 12 Μαρτίου).

Σύμφωνα με αυτήν την αφήγηση της ζωής του Αγίου Ψαλμωδίου, ο Άγιος Μπρένταν έπεισε τον Άγιο Ψαλμώδιο να ταξιδέψει μαζί του στη Γαλατία, και περίπου το 630 μ.Χ., έφτασαν στη Σαιντόνγκ (Saintonge) όπου τους υποδέχθηκε ο Άγιος Λεόντιος, επίσκοπος Σαιν (Saintes) (τιμάται 19 Μαρτίου). Ο Άγιος Ψαλμώδιος έγινε μαθητής του Αγίου Λεόντιου. Στη συνέχεια, ο Άγιος Λεόντιος συμβούλεψε τον Άγιο Ψαλμώδιο να ακολουθήσει τον ερημήτικο βίο.

Ο Άγιος Ψαλμώδιος έγινε ερημίτης σε ένα μικρό κελί στο δάσος του Γκρί (Grie) στη Λιμουζίν (Limousin) κοντά στο Εμουτιέ (Eymoutiers). Απέκτησε το όνομα Ψαλμώδιος (το αρχικό του κέλτικο όνομα μας είναι άγνωστο) επειδή του άρεσε να ψέλνει για ώρες.

Πολλά θαύματα έχουν αποδοθεί στον Άγιο Ψαλμώδιο. Ως ερημίτης είχε αποκτήσει φήμη για την αγιότητά του, και ο Θεός τον είχε προικίσει με πολλά χαρίσματα, ένα από αυτά ήταν η εξουσία που είχε πάνω στα άγρια ​​θηρία και στο να εκδιώκει δαίμονες. Ο Θεός όμως του είχε δώσει και το χάρισμα της θαυματουργίας, αποκατέστησε την όραση μιας τυφλής γυναίκας και θεράπευσε την κόρη του Δούκα της Ακουιτανίας, η οποία είχε δαγκωθεί από μια οχιά. Κάποτε, ένας λύκος έφαγε το γαϊδουράκι που ο Άγιος Ψαλμώδιος χρησιμοποιούσε για τις ανάγκες του. Ο Άγιος Ψαλμώδιος έπιασε τον λύκο και διέταξε να τον υπηρετήσει σε αντικατάσταση του γαϊδουριού (παρόμοια ιστορία αναφέρεται στον βίο του Αγίου Ρομέδιου, η μνήμη του τιμάται 15 Ιανουαρίου). Έσωσε επίσης έναν άνδρα που τον είχε καταπιεί ένα γιγάντιο φίδι.

Ο Άγιος Ψαλμώδιος κοιμήθηκε ειρηνικά στα μέσα Ιουνίου, αλλά η πραγματική χρονιά είναι άγνωστη.

Όταν ο Άγιος Ψαλμώδιος κοιμήθηκε, θάφτηκε στις όχθες του ποταμού Βιέν. Μια εκκλησία χτίστηκε πάνω από τον τάφο του και αργότερα χτίστηκε και ένα μοναστήρι. Το μοναστήρι βρισκόταν στους πρόποδες του λόφου Αγιέν-Μουτιέ (ayen-moutiers), μια περιγραφή που έδωσε το τοπωνύμιο Εμουτιέ (Eymoutiers).

Τα ιερά λείψανά του τοποθετήθηκαν σε μία ασημένια λειψανοθήκη και φυλάσσονται στην εκκλησία.

Υπάρχουν πολλές πιθανές ημερομηνίες που γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου, 8 Μαρτίου, 13 Ιουνίου, 14 Ιουνίου, 15 Ιουνίου, 6 Αυγούστου, 24 Νοεμβρίου και 6 Οκτωβρίου, όμως σύμφωνα με μία αρχαία Ιερά Σύνοψις που σώζεται στη Μητρόπολη της Λιμόζ (Λιμόζης), η επικρατέστερη ημερομηνία είναι η 13η Ιουνίου.

*Οι Γαέλοι (ιρλανδικά: Gaeil, σκωτικά γαελικά: Gàidheil, μανξ: Gaeil) είναι μια εθνογλωσσική ομάδα εγγενής στη βορειοδυτική Ευρώπη που συνδέεται με τις γοϊδελικές γλώσσες, οι οποίες αποτελούν γλωσσική οικογένεια των κελτικών γλωσσών που περιλαμβάνουν τα ιρλανδικά, τα μανξ και τα σκωτικά γαελικά. Ιστορικά, τα εθνώνυμα Ιρλανδός και Σκώτος αναφέρονται γενικά στους Γαέλους, αλλά το εύρος αυτών των εθνικοτήτων σήμερα είναι πιο περίπλοκο.