Άγιος Σερβανός, Απόστολος του Δυτικού Φάιφ της Ανατολικής Σκωτίας. Ημέρα Μνήμης: 1η Ιουλίου.

Άγιος Σερβανός, Απόστολος του Δυτικού Φάιφ της Ανατολικής Σκωτίας. Ημέρα Μνήμης: 1η Ιουλίου.

Ο Άγιος Σερβανός γνωστός και ως Άγιος Σερφ (Saint Serf) είναι Άγιος της Σκωτίας και τιμάται ιδιαίτερα στο Δυτικό Φάιφ. Ονομάζεται Απόστολος των Ορκάδων (Orkney). Ο Άγιος Σερβανός συνδέεται με την εκκλησία του Αγίου Μούνγκο (γνωστός και ως Άγιος Κεντιγκέρνος, η μνήμη του τιμάται 14 Ιανουαρίου) κοντά στο Σίμονμπερν (Simonburn), στο Νορθάμπερλαντ (Northumberland). Η μνήμη του τιμάται 1η Ιουλίου.

Η παραδόσεις για την ζωή του Αγίου έχει πολλές αντικρουόμενες πληροφορίες όμως είναι η μόνη πηγή που μας διασώζεται και μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες. Σύμφωνα λοιπόν με τις παραδόσεις ο Άγιος Σερβανός ήταν γιος του Ελιούδ, του βασιλιά της Χαναάν και της συζύγου του Αλφίας, κόρη ενός βασιλιά της Αραβίας. Χωρίς παιδιά για μεγάλο χρονικό διάστημα, το βασιλικό ζεύγος επιτέλους απέκτησε δύο γιους, ο δεύτερος ήταν ο Άγιος Σεεβανός. Ο Άγιος ήρθε στη Ρώμη, γνωστός για την αγιότητα της βιοτής του, εξελέγη και υπηρέτησε ως Πάπας για επτά χρόνια.

Ταξίδεψε στη Γαλατία και τη Βρετανία αφού παραιτήθηκε από τον Επισκοπικό Θρόνο επιστρέφοντας στη Σκωτία. Εκεί, συνάντησε τον Άγιο Ανταμνάν (Adomnán), ηγούμενο της Ιόνας (Iona) (τιμάται 23 Σεπτεμβρίου) που του υπέδειξε ένα νησί στο Λοχ Λέβεν (Loch Leven). Εκείνη την εποχή, αυτό το νησί ήταν μέρος του βασιλείου των Πικτών του Φάιφ (Fife). Ο Άγιος Σερβανός ίδρυσε κοινόβιο, γνωστό έως σήμερα ως το Κοινόβιο του Αγίου Σερβανού (Saint Serf's Inch Priory) στο νησί, όπου παρέμεινε επτά χρόνια.

Το κέντρο της λατρείας του (και πιθανώς της δραστηριότητάς του) ήταν το Κούλρος (Culross), το οποίο σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τον Άγιο. Στο Ντάνινγκ (Dunning), στο Στράθερν (Strathearn), λέγεται ότι σκότωσε θαυματουργικά έναν δράκο με την ποιμαντορική του ράβδο.

Τελικά, μετά από πολλά θαύματα, μετά την ίδρυση πολλών εκκλησιών, αφού νουθέτησε και ευλόγησε την ειρήνη τους αδελφούς της μονής, άφησε το πνεύμα του στο κελί του στο Ντάνινγκ την πρώτη ημέρα του Ιουλίου. Οι μαθητές του και οι κάτοικοι της επαρχίας μετέφεραν το σώμα του στο Κουλρός, και εκεί, με ψαλμούς και ύμνους θάφτηκε με τιμές.

Άγιος Σερβανός και Άγιος Κεντιγκέρνος.

Ο Άγιος Κεντιγκέρνος καταγόταν από την Σκωτία. Περί των παιδικών του χρόνων θρυλούνται πολλά. Λέγεται ότι ήταν εξώγαμο παιδί κάποιας βασιλόπαιδος της Αγίας Θάνεϋ (τιμάται 18 Ιουλίου), την οποία ο προσβεβλημένος πατέρας της την έβαλε σε μία βάρκα που άφησε ακυβέρνητη στο πέλαγος. Η βάρκα εξόκειλε κοντά στη Μονή του Κούλρος. Ο Ηγούμενος Άγιος Σερβανός ευσπλαχνίστηκε τη μητέρα και το παιδί και ανέλαβε την προστασία του βρέφους. Ο Άγιος ονομαζόταν και Μούνγκο (Mungo) που σημαίνει «προσφιλής, αγαπητός» ή, κατ’ άλλους, «σκυλάκι, κουτάβι», λόγω του ότι ο Άγιος ακολουθούσε τον προστάτη του Άγιο Σερβανό.

Ο Άγιος Κεντιγκέρνος εγκαταστάθηκε στη Γλασκόβη, όπου έγινε και Επίσκοπος. Ο βίος του ήταν πολύ ασκητικός. Η ενδυμασία του ήταν από δέρμα ζώων, διέμενε δε σε σπήλαιο ασκούμενος στην προσευχή. Θεωρείται ότι κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 612 μ.Χ. σε ηλικία 85 ετών.

Στο βίο του Αγίου αναφέρεται το εξής περιστατικό, ο Άγιος Σερβανός είχε για κατοικίδιο έναν κοκκινολαίμη. Οι συμμαθητές του Αγίου Κεντιγκέρνου σκότωσαν το πουλί με σκοπό να κατηγορήσουν για το θάνατό του τον Άγιο Κεντιγκέρνο, όμως ο Άγιος με τις προσευχές του επανέφερε στη ζωή το κατοικίδιο του Αγίου Σερβανού.