Άγιοι Μίριαν ὁ βασιλιάς καί Νάνα ἡ βασίλισσα η σύζυγός του, βασίλείς τῆς Γεωργίας καί Ἰσαπόστολοι Γεωργίας. Ημέρα Μνήμης: 1η Οκτωβρίου.
Ἡ Ἁγία Νίνα ἡ Ἰσαπόστολος τῆς Γεωργίας κήρυσσε ακατάπαυστα την αληθινή πίστη. Καθοριστικές, όμως, για τη μεταστροφή του Γεωργιανού λαού ήταν οι θεραπείες των βασιλέων Μιριάν και Νάνας. Πρώτη η βασίλισσα Νάνα, γυναίκα σκληρή και ειδωλολάτρισσα φανατική, αρρώστησε βαριά και κινδύνευε να πεθάνει. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να της προσφέρουν τίποτα. Τότε κάποιες φίλες της τη συμβούλεψαν να ζητήσει τη βοήθεια της ξένης Νίνας, πού με την επίκληση του Θεού της θεραπεύει κάθε ασθένεια. Πράγματι, η απελπισμένη βασίλισσα κατέφυγε στη Νίνα, πού με τη χάρη του Κυρίου της χάρισε την υγεία της. Επιστρέφοντας στο παλάτι η βασίλισσα, ομολόγησε με παρρησία, μπροστά στο βασιλιά Μιριάν, ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός. Αργότερα, αφού διδάχθηκε τις χριστιανικές αλήθειες από την Αγία Νίνα, βαπτίσθηκε και έγινε θερμή χριστιανή. Μετά το θάνατο της, μάλιστα, ο λαός την ανακήρυξε Αγία. Η μνήμη της εορτάζεται την 1η Οκτωβρίου.
Ο βασιλιάς, ωστόσο, όχι μόνο αρνιόταν πεισματικά να πιστέψει στο Χριστό, μα και απειλούσε ότι θα θανάτωνε τη Νίνα και θα εξολόθρευε όλους τους χριστιανούς του βασιλείου του. Ώσπου μια μέρα, καθώς κυνηγούσε στα δάση του Μουρχάν, είκοσι χιλιόμετρα περίπου βορειοδυτικά της Μτσχέτα, ξαφνικά και αναπάντεχα τυφλώθηκε! Έντρομος, άρχισε να επικαλείται τους θεούς του, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Πάνω στην απελπισία του, θυμήθηκε το Θεό της Νίνας και ζήτησε τη βοήθειά Του. Αμέσως ξαναβρήκε το φως του! Συγκλονισμένος και ολόχαρος, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και κραύγασε με δάκρυα: “Θεέ της Νίνας! Εσύ είσαι ο μόνος αληθινός Θεός. Ομολογώ και δοξάζω το όνομά Σου!”. Το θαυμαστό εκείνο γεγονός συνέβη στις 6 Μαΐου του 319. Μόλις επέστρεψε στην πόλη ο βασιλιάς, έτρεξε κι έπεσε στα πόδια της αγίας: “Ώ μητέρα μου! της είπε. Δίδαξέ με και αξίωσέ με να επικαλούμαι το όνομα του μεγάλου Θεού σου και Σωτήρα μου!”. Έτσι ο Άγιος Μιριάν έγινε ο Μέγας Κωνσταντίνος της Γεωργίας. Ο Κύριος τον είχε διαλέξει για χειραγωγό των Γεωργιανών προς τη μοναδική Ἀλήθεια. Ανέγειρε τον πρώτο ναό στην Γεωργία, τον «Σβετιτσχόβελι» (Άγιος Στύλος).
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α'. Τόν συνάναρχον Λόγον. Βασιλεῖς Γεωργίας θαυμάτων μέλψωμεν τούς ἑλκυσθέντας σαγήνη τῆς Νίνας τῆς θεαυγούς, Νάναν ἔνδοξον καί Μιριάν θεόκλητον, καί προσκυνήσωμεν αὐτῶν τάφους θείους ἐν Μονῇ Σαμτάβρο πιστῶς βοῶντες· Χριστόν θερμῶς δυσωπεῖτε ἡμίν βραβεύσαι θεῖον ἔλεος.
Ἡ Ἁγία Νίνα ἡ Ἰσαπόστολος τῆς Γεωργίας κήρυσσε ακατάπαυστα την αληθινή πίστη. Καθοριστικές, όμως, για τη μεταστροφή του Γεωργιανού λαού ήταν οι θεραπείες των βασιλέων Μιριάν και Νάνας. Πρώτη η βασίλισσα Νάνα, γυναίκα σκληρή και ειδωλολάτρισσα φανατική, αρρώστησε βαριά και κινδύνευε να πεθάνει. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να της προσφέρουν τίποτα. Τότε κάποιες φίλες της τη συμβούλεψαν να ζητήσει τη βοήθεια της ξένης Νίνας, πού με την επίκληση του Θεού της θεραπεύει κάθε ασθένεια. Πράγματι, η απελπισμένη βασίλισσα κατέφυγε στη Νίνα, πού με τη χάρη του Κυρίου της χάρισε την υγεία της. Επιστρέφοντας στο παλάτι η βασίλισσα, ομολόγησε με παρρησία, μπροστά στο βασιλιά Μιριάν, ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός. Αργότερα, αφού διδάχθηκε τις χριστιανικές αλήθειες από την Αγία Νίνα, βαπτίσθηκε και έγινε θερμή χριστιανή. Μετά το θάνατο της, μάλιστα, ο λαός την ανακήρυξε Αγία. Η μνήμη της εορτάζεται την 1η Οκτωβρίου.
Ο βασιλιάς, ωστόσο, όχι μόνο αρνιόταν πεισματικά να πιστέψει στο Χριστό, μα και απειλούσε ότι θα θανάτωνε τη Νίνα και θα εξολόθρευε όλους τους χριστιανούς του βασιλείου του. Ώσπου μια μέρα, καθώς κυνηγούσε στα δάση του Μουρχάν, είκοσι χιλιόμετρα περίπου βορειοδυτικά της Μτσχέτα, ξαφνικά και αναπάντεχα τυφλώθηκε! Έντρομος, άρχισε να επικαλείται τους θεούς του, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Πάνω στην απελπισία του, θυμήθηκε το Θεό της Νίνας και ζήτησε τη βοήθειά Του. Αμέσως ξαναβρήκε το φως του! Συγκλονισμένος και ολόχαρος, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και κραύγασε με δάκρυα: “Θεέ της Νίνας! Εσύ είσαι ο μόνος αληθινός Θεός. Ομολογώ και δοξάζω το όνομά Σου!”. Το θαυμαστό εκείνο γεγονός συνέβη στις 6 Μαΐου του 319. Μόλις επέστρεψε στην πόλη ο βασιλιάς, έτρεξε κι έπεσε στα πόδια της αγίας: “Ώ μητέρα μου! της είπε. Δίδαξέ με και αξίωσέ με να επικαλούμαι το όνομα του μεγάλου Θεού σου και Σωτήρα μου!”. Έτσι ο Άγιος Μιριάν έγινε ο Μέγας Κωνσταντίνος της Γεωργίας. Ο Κύριος τον είχε διαλέξει για χειραγωγό των Γεωργιανών προς τη μοναδική Ἀλήθεια. Ανέγειρε τον πρώτο ναό στην Γεωργία, τον «Σβετιτσχόβελι» (Άγιος Στύλος).
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α'. Τόν συνάναρχον Λόγον. Βασιλεῖς Γεωργίας θαυμάτων μέλψωμεν τούς ἑλκυσθέντας σαγήνη τῆς Νίνας τῆς θεαυγούς, Νάναν ἔνδοξον καί Μιριάν θεόκλητον, καί προσκυνήσωμεν αὐτῶν τάφους θείους ἐν Μονῇ Σαμτάβρο πιστῶς βοῶντες· Χριστόν θερμῶς δυσωπεῖτε ἡμίν βραβεύσαι θεῖον ἔλεος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου