Άγιος Αδαλάρδος του Κορμπί. Ημέρα Μνήμης: 2 Ιανουαρίου.

Άγιος Αδαλάρδος του Κορμπί. Ημέρα Μνήμης: 2 Ιανουαρίου.

Ο Άγιος Αδαλάρδος γεννήθηκε το 751 και καταγόταν από τον Οίκο των Καρολιδών, ήταν ηγούμενος του αββαείου του Κορμπί, ιδρυτής του αββαείου του Κόρβεϋ και εξάδελφος του Καρλομάγνου. Εγινε προστάτης άγιος πολλών πόλεων της Γαλλίας και του Κάτω Ρήνου.

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Βερνάρδου ηγουμένου του Σαιν-Κεντίν και μίας κόρης του Χαριβέρτου Α' του Λαν.

Έλαβε καλή εκπαίδευση στη Σχολή των Ανακτόρων της Αυλής του Καρλομάγνου στο Άαχεν και έγινε, αν και νέος, κόμης του παλατιού. Σε ηλικία 20 ετών εισήλθε στη μονή του Κορμπί στην Πικαρδία, η οποία είχε ιδρυθεί το 662 από τη Βαλτχίλδη, σύζυγο του Κλόβις Β' της Νευστρίας & Βουργουνδίας. Για περισσότερη απομόνωση, μετέβη στο Μόντε Κασσίνο της κεντρικής Ιταλίας, αλλά το Καρλομάγνος τον κάλεσε στο Κορμπί, όπου εκλέχθηκε ηγούμενος. Ταυτόχρονα ο Καρλομάγνος τον έκανε πρώτο υπουργό στο γιο του Πεπίνο της Λομβαρδίας, μέσα στο Φραγκικό βασίλειο. Ως ανώτερος αυλικός διοικητής παρακολούθησε συμβούλια στρατιωτικού σχεδιασμού. Στο έργο του De ordine palatini (Περί της τάξεως του παλατίου) περιγράφει ένα καλό οργανωμένο σύστημα περί τα τέλη της βασιλείας του Πεπίνου. Όταν αυτός απεβίωσε το 810 στο Μιλάνο, όρισε τον Άγιο Αδαλάρδο εκπαιδευτή του 12ετούς γιου του Βερνάρδου.

Όταν ο Βερνάρδος της Λομβαρδίας το 817 φιλοδόξησε να γίνει βασιλιάς των Φράγκων, ο θείος αυτού Λουδοβίκος Α' ο Ευσεβής υποπτεύθηκε ότι ο Άγιος Αδαλάρδος δείχνει συμπάθεια στο σχέδιο και τον εξόρισε στο Ερμουτιέ (νυν Νουαρμουτιέ) επί του ομωνύμου νησιού στις εκβολές του Λίγηρα· ο αδελφός του Άγιος Βάλα (τιμάται 31 Αυγούστου) υποχρεώθηκε να γίνει μοναχός στο Κορμπί. Έπειτα από πέντε έτη ο Λουδοβίκος Α' κατάλαβε το λάθος του και όρισε τον Άγιο Αδαλάρδο ως έναν από τους κυρίους συμβούλους του.

Ο Άγιος Αδαλάρδος ανήγειρε αρκετά νοσοκομεία· το 822, μαζί με τον αδελφό του Βάλα, ίδρυσε το αββαείο του Κόρβεϋ (Νέο Κορμπί) στη Βεστφαλία. Αυτό ήταν βασιλικό αββαείο και η περιοχή του εκτεινόταν από την επισκοπή του Παντερμπόρν ως το δουκάτο του Μπράουνσβαϊκ. Ο ηγούμενός του ήταν ένας από τους 11 ηγουμένους, που μαζί με 21 επισκόπους είχαν θέση στη Συνέλευση (Diet) του Ρέγκενσμπουρκ.

Στις 22 Δεκεμβρίου 826 ένοιωσε ασθενής και από το Κόρβεϋ επέστρεψε στο Κορμπί. Απεβίωσε εκεί 10 ημέρες μετά σε ηλικία 73 ετών. Τιμήθηκε ως προστάτης Άγιος πολλών ναών και πόλεων στη Γαλλία και στον Κάτω Ρήνο.