Άγιος Ροβέρτος Επίσκοπος Σάλτσμπουργκ. Ημέρα Μνήμης: 27 Μαρτίου.
Ο Άγιος Ροβέρτος ήταν επίσκοπος στη Βορμς, πρώτος επίσκοπος του Σάλτσμπουργκ και ηγούμενος του Αγίου Πέτρου στο Σάλτσμπουργκ. Ήταν σύγχρονος τού Χιλδεβέρτου Γ' του Δίκαιου. Είναι ο προστάτης Άγιος στο κρατίδιο του Σάλτσμπουργκ.
Ήταν μάλλον γιος του Χρόντμπερτ Β΄ παλατινού κόμη της Νευστρίας και της Θεοντράντε/Θεόντα.
Ως επίσκοπος του Βορμς έγινε αρχικά αποδεκτός ως σοφός και αφοσιωμένος αξιωματούχος, αλλά η κατά το πλείστον παγανιστική κοινότητα τελικά τον απέρριψε και τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την πόλη. Στο τέλος του 7ου αιώνα ο Θέοντο των Αγκιλολφιδών δούκας της Βαυαρίας του ζήτησε να έλθει στην περιοχή του στο Ρέγκενσμπουργκ (Ράτισμπον) και να συνδράμει στη διάδοση της χριστιανικής πίστης μεταξύ των Βαυαρικών φυλών.
Τότε ο Άγιος Ροβέρτος μετακινήθηκε στο Άλτεττινγκ, όπου μετέστρεψε τους ντόπιους στην χριστιανική πίστη. Αργότερα, έπλευσε προς τα κάτω τον Δούναβη και επισκέφθηκε πολλές πόλεις, χωριά και οχυρά. Σύντομα είχε μεταστρέψει μία μεγάλη περιοχή κατά μήκος του Δούναβη, νοτιοανατολικά του Βαυαρικού συνόρου με την Παννονία, η οποία ήταν υπό το σκήπτρο του χαγάνου των Αβάρων. Εκεί έμεινε στο Λορχ, την πρώην Ρωμαϊκή πόλη Λαουριάκουμ (σήμερα είναι μέρος της πόλης Εννς), όπου υπήρχε ένας παλαιοχριστιανικός ναός, η νυν βασιλική του Αγίου Λαυρεντίου.
Οι πολεμικές συνθήκες στις παραμεθόριες περιοχές τον οδήγησαν να εγκαταλείψει τα σχέδια ιεραποστολικής εργασίας στα εδάφη των Αβάρων της Παννονίας. Αντ'αυτού, προχώρησε κατά μήκος του ρωμαϊκού δρόμου μέσω Ζέερκιχεν αμ Βάλερζεε στην κατεστραμμένη πόλη Ιουβάβουμ, όπου έκανε τη βάση του και μετονομάστηκε σε πόλη "Σάλτσμπουργκ" (Λατινικά: Salisburgum ). Όπως και στο Λορχ, ο Άγιος Ροβέρτος ήταν σε θέση να βασιστεί σε αρχαίες παλαιοχριστιανικές παραδόσεις που ήταν ήδη σε ισχύ. Αναστήλωσε την Ιερά Μονή του Αγίου Πέτρου και έβαλε τα θεμέλια του καθεδρικού ναού του Σάλτσμπουργκ, που ολοκληρώθηκε από τον διάδοχό του Άγιο Βιργίλιο του Σάλτσμπουργκ (τιμάται 27 Νοεμβρίου). Ίδρυσε επίσης την Ιερά Μονή του Νόνμπεργκ κάτω από τις οχυρώσεις Φέστουνγκσμπεργκ (αργότερα Φρούριο Χόενσαλτσμπουργκ), όπου η ανιψιά του Αγία Ερεντρούδη έγινε η πρώτη ηγουμένη (τιμάται 30 Ιουνίου).
Ο Άγιος Ροβέρτος εισήγαγε επίσης την εκπαίδευση και άλλες μεταρρυθμίσεις. Από τα χέρια του Δούκα Θεόδωρου της Βαυαρίας, η επισκοπή του έλαβε περιουσίες γύρω από το Πίντινγκ και το Ράιχενχαλ, όπου προώθησε την ανάπτυξη των τοπικών αλυκών. Το αποστολικό έργο του Αγίου Ροβέρτου εξαπλώθηκε επίσης στις Άλπεις, όπου ίδρυσε το μοναδικό μοναστικό κελί (Cella Maximiliana) στο σημερινό Μπίσοφσχοφεν περίπου το 711.
Ο Άγιος Ροβέρτος φέρεται να κοιμήθηκε οσιακά την Κυριακή του Πάσχα του 710. Σύμφωνα με άλλες πηγές, επέστρεψε στη γενέτειρά του στο Βορμς, όπου και πέθανε το 717. Τα ιερά λείψανά του μεταφέρθηκαν στον καθεδρικό ναό του Σάλτσμπουργκ από τον Άγιος Βιργίλιο Επίσκοπο Σάλτσμπιυργκ στις 24 Σεπτεμβρίου 774.
Ο Άγιος Ροβέρτος ήταν επίσκοπος στη Βορμς, πρώτος επίσκοπος του Σάλτσμπουργκ και ηγούμενος του Αγίου Πέτρου στο Σάλτσμπουργκ. Ήταν σύγχρονος τού Χιλδεβέρτου Γ' του Δίκαιου. Είναι ο προστάτης Άγιος στο κρατίδιο του Σάλτσμπουργκ.
Ήταν μάλλον γιος του Χρόντμπερτ Β΄ παλατινού κόμη της Νευστρίας και της Θεοντράντε/Θεόντα.
Τότε ο Άγιος Ροβέρτος μετακινήθηκε στο Άλτεττινγκ, όπου μετέστρεψε τους ντόπιους στην χριστιανική πίστη. Αργότερα, έπλευσε προς τα κάτω τον Δούναβη και επισκέφθηκε πολλές πόλεις, χωριά και οχυρά. Σύντομα είχε μεταστρέψει μία μεγάλη περιοχή κατά μήκος του Δούναβη, νοτιοανατολικά του Βαυαρικού συνόρου με την Παννονία, η οποία ήταν υπό το σκήπτρο του χαγάνου των Αβάρων. Εκεί έμεινε στο Λορχ, την πρώην Ρωμαϊκή πόλη Λαουριάκουμ (σήμερα είναι μέρος της πόλης Εννς), όπου υπήρχε ένας παλαιοχριστιανικός ναός, η νυν βασιλική του Αγίου Λαυρεντίου.
Οι πολεμικές συνθήκες στις παραμεθόριες περιοχές τον οδήγησαν να εγκαταλείψει τα σχέδια ιεραποστολικής εργασίας στα εδάφη των Αβάρων της Παννονίας. Αντ'αυτού, προχώρησε κατά μήκος του ρωμαϊκού δρόμου μέσω Ζέερκιχεν αμ Βάλερζεε στην κατεστραμμένη πόλη Ιουβάβουμ, όπου έκανε τη βάση του και μετονομάστηκε σε πόλη "Σάλτσμπουργκ" (Λατινικά: Salisburgum ). Όπως και στο Λορχ, ο Άγιος Ροβέρτος ήταν σε θέση να βασιστεί σε αρχαίες παλαιοχριστιανικές παραδόσεις που ήταν ήδη σε ισχύ. Αναστήλωσε την Ιερά Μονή του Αγίου Πέτρου και έβαλε τα θεμέλια του καθεδρικού ναού του Σάλτσμπουργκ, που ολοκληρώθηκε από τον διάδοχό του Άγιο Βιργίλιο του Σάλτσμπουργκ (τιμάται 27 Νοεμβρίου). Ίδρυσε επίσης την Ιερά Μονή του Νόνμπεργκ κάτω από τις οχυρώσεις Φέστουνγκσμπεργκ (αργότερα Φρούριο Χόενσαλτσμπουργκ), όπου η ανιψιά του Αγία Ερεντρούδη έγινε η πρώτη ηγουμένη (τιμάται 30 Ιουνίου).
Ο Άγιος Ροβέρτος εισήγαγε επίσης την εκπαίδευση και άλλες μεταρρυθμίσεις. Από τα χέρια του Δούκα Θεόδωρου της Βαυαρίας, η επισκοπή του έλαβε περιουσίες γύρω από το Πίντινγκ και το Ράιχενχαλ, όπου προώθησε την ανάπτυξη των τοπικών αλυκών. Το αποστολικό έργο του Αγίου Ροβέρτου εξαπλώθηκε επίσης στις Άλπεις, όπου ίδρυσε το μοναδικό μοναστικό κελί (Cella Maximiliana) στο σημερινό Μπίσοφσχοφεν περίπου το 711.
Ο Άγιος Ροβέρτος φέρεται να κοιμήθηκε οσιακά την Κυριακή του Πάσχα του 710. Σύμφωνα με άλλες πηγές, επέστρεψε στη γενέτειρά του στο Βορμς, όπου και πέθανε το 717. Τα ιερά λείψανά του μεταφέρθηκαν στον καθεδρικό ναό του Σάλτσμπουργκ από τον Άγιος Βιργίλιο Επίσκοπο Σάλτσμπιυργκ στις 24 Σεπτεμβρίου 774.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου