Άγιος Λαυρέντιος Μαϊοράνος, Επίσκοπος Σιπόντο Απούλιας. Ημέρα Μνήμης: 7 Φεβρουαρίου.

Άγιος Λαυρέντιος Μαϊοράνος, Επίσκοπος Σιπόντο Απούλιας. Ημέρα Μνήμης: 7 Φεβρουαρίου.

Ο βίος του Αγίου είναι αποτέλεσμα ιστοριών που σχετίζονται με την εκκλησιαστική παράδοση, καθώς δεν υπάρχουν άλλες πηγές της ζωής του Αγίου. Ειδικότερα, η ιστορία προέρχεται από δύο ανώνυμους βίους, γραμμένους αιώνες μετά τον θάνατο του Αγίου, οι οποίοι μερικές φορές αντιβαίνουν ο ένας στον άλλο, δημιουργώντας σύγχυση.

Σύμφωνα με την παράδοση, το 491 μια αντιπροσωπεία του Σιπόντο με αφορμή το θάνατο του Επίσκοπου Φήλικος, επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη προκειμένου να ζητήσουν τον διορισμό ενός νέου επισκόπου για την τοπική Εκκλησία. Ο αυτοκράτορας Ζήνων όρισε τον Άγιο Λαυρέντιο, όπου σύμφωνα με την παράδοση ήταν συγγενής του. Ο Άγιος Λαυρέντιος έφυγε για τη Ρώμη, φέρνοντας μαζί του τα ιερά λείψανα του Αγίου Στεφάνου και της Αγίας Αγάθης.

Έχοντας γίνει επίσκοπος του Σιπόντο, ο Άγιος Λαυρέντιος συνέδεσε το όνομά του με την εμφάνιση του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο όρος Γκαργκάνο.

Η παράδοση λεει ότι το 490 ένας ντόπιος έχασε τον ταύρο του στο όρος Γκαργκάνο. Ο ίδιος τον βρήκε σε μια σπηλιά που ονομαζόταν «της μαγείας», αφού ένας μάγος ζούσε σε αυτή την σπηλιά, χωρίς να καταφέρει να τον βγάλει έξω, αποφάσισε να τον σκοτώσει ρίχνοντας ένα βέλος, αλλά αυτό ανεξήγητα γύρισε πίσω. Ο ιδιοκτήτης του ταύρου εκνευρισμένος έτρεξε στον Άγιο επίσκοπο Λαυρέντιο και του περιέγραψε όλα όσα έγιναν. Ο Άγιος τον συμβούλεψε να προσευχηθούν και να νηστέψουν για τρεις μέρες προκειμένου να τους δοθεί μία απάντηση για τι έπρεπε να πράξουν.

Την τρίτη μέρα ο Άρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίστηκε σε όραμα στον Άγιο Λαυρέντιο και τον καλέσε να ανοίξει τη σπηλιά και να την μετατρέψει σε μέρος χριστιανικής λατρείας. Ωστόσο, ο Άγιος Λαυρέντιος δίστασε και δεν άκουσε το θέλημα του Αρχαγγέλου, αφού η ειδωλολατρική λατρεία ήταν ακόμα ζωντανή σ 'αυτή τη σπηλιά.

Δύο χρόνια αργότερα η πόλη βρισκόταν σε πολιορκία από τον βάρβαρο βασιλιά Οδόακρο. Η πόλη ήταν πλέον εξαντλημένη, όταν ο Άγιος επίσκοπος ζήτησε από τον βάρβαρο βασιλιά τρεις ημέρες ανακωχής για τον πληθυσμό. Και εδώ ο Αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίστηκε στον επίσκοπο σε ένα όραμα που του έλεγε ότι θα βοηθούσε τους κατοίκους του Σιπόντο να επιτεθούν στους βαρβάρους.

Μόλις έληξε η εκεχειρία, οι κάτοικοι του Σιπόντο επιτέθηκαν και κατά τη διάρκεια της μάχης ξεσπασε μια καταιγίδα με χαλάζι και άμμο που έπεσε στους βαρβάρους και φοβισμένοι τράπηκαν σε φυγή. Ως πράξη ευχαριστίας ο Άγιος Λαυρέντιος έδωσε εντολή και οι κάτοικοι πραγματοποίησαν μία λιτανεία μια πομπή στο Όρος Γκαργκάνο χωρίς ωστόσο να τολμήσει να εισέλθει στο σπήλαιο.

Ο Άγιος αποφάσισε να αναφέρει το επίσκοπος το περιστατικό στον Επίσκοπο Ρώμης που διέταξε να καταλάβει το σπήλαιο και να το καθαγιάσει μετά από μια τριήμερη νηστεία και προσευχή.

Για τρίτη φορά ο Αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίστηκε στον επίσκοπο και του είπε ότι δεν ήταν απαραίτητο να καθαγιαστεί ο τόπος, αφού είχε ήδη από την παρουσία του.

Και έτσι τελικά ο Άγιος Επίσκοπος συνοδεία πομπής ανέβηκε στο Όρος Γκαργκάνο και αφιέρωσε το σπήλαιο στον Άρχάγγελο Μιχαήλ στις 29 Σεπτεμβρίου 493. Έχτισε μια εκκλησία, η οποία έγινε ένας προορισμός προσκυνητών για τους επόμενους αιώνες.

Ο Άγιος Λαυρέντιος κοιμήθηκε ειρηνικά στο Σιπόντο στις 7 Φεβρουαρίου 545, σε ηλικία 105 ετών.

Λέγεται ότι ο Άγιος Λαυρέντιος έλαβε βοήθεια από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ για να αποκρούσει μια επιδρομή παγανιστών στο Σιπόντο. Επίσης ο Θεός τον προίκισε με το προφητικό χάρισμα και προφήτεψε έναν επικείμενο πόλεμο με τους Γότθους.

Ήθελε μια συνάντηση με τον Τωτίλα (Μπαντουίλα) τον προτελευταίο βασιλιά των Οστρογότθων, ο οποίος έστειλε ένα άγριο άλογο που δεν υπάκουε σε κανέναν, αλλά ο Άγιος θαυματουργικά το ηρέμησε και το εξημέρωσε.

Η θαυματουργή εικόνα της «Παναγίας του Σιπόντο».

Ο παράδοση αναφέρει ότι ο Άγιος Λαυρέντιος έφερε μαζί του από την Κωνσταντινούπολη την θαυματουργή εικόνα της σημερινής προστάτιδας της «Παναγίας του Σιπόντο».

Τα ιερά του λείψανα φυλάσσονται στον Καθεδρικό Ναό της Μανδρεδόνιας.