Άγιος Λεόντιος του Ράνταουτς από το Μοναστήρι Μπογδάνα. Ημέρα Μνήμης: 1η Ιουλίου.
Αυτός ο οσιώτατος πατήρ συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων ρουμάνων αγίων, τους οποίους εβλάστησε το έδαφος της Μολδαβίας. Είναι ο πνευματικός πατήρ του οσίου Δανιήλ του Ησυχαστού. Κατά την παράδοσι, καταγόταν από την πόλι Ράνταουτς. Κατόπιν μιμούμενος τους παλαιούς αγίους Πατέρας και φλεγόμενος στην καρδιά από την αγάπη του Χριστού, κατά το τέλος του 15ου αιώνος, έγινε ησυχαστής στα αιωνόβια δάση του τόπου εκείνου.
Αφού πρώτα εκάρη μοναχός με το όνομα Λαυρέντιος αξιώθηκε αργότερα και του χαρίσματος της ιερωσύνης. Ύστερα, μαζί με μερικούς μαθητάς, ίδρυσε ένα περίφημο μοναστικό ησυχαστήριο στα δάση του Ράνταουτς, το οποίο έλαβε κατόπιν το όνομά του: «Η Σκήτη-Λαύρα» ή «Το μοναστήρι του αγίου Λαυρεντίου». Στην αδελφότητα του οσίου Λαυρεντίου προσετέθησαν πολύ περισσότεροι μοναχοί που ζούσαν ενάρετο βίο, μεταξύ των οποίων αριθμείται και ο άγιος Δανιήλ ο Ησυχαστής. Στην Σκήτη-Λαύρα ο ίδιος ο όσιος Λαυρέντιος είχε μία ζωή τόσο υψηλή πνευματικά, ώστε αξιώθηκε να λάβη από τον Θεό το θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι εθεράπευε πολλούς ασθενείς με την προσευχή του και ήταν για όλους πατήρ, σύμβουλος, διδάσκαλος και προστάτης.
Μετά την ίδρυσι της Επισκοπής του Ράνταουτς, σαν άκουσε ο ηγεμών της Μολδαβίας Αλέξανδρος ο Καλός για την αρετή του, τον επέλεξε Επίσκοπο σε αυτό το θρόνο. Εποίμανε με πολλή σοφία το ποίμνιο του Χριστού για μερικά χρόνια, διδάσκοντας σε όλους την αληθινή πίστι, όντας για όλους παράδειγμα ευσεβείας. Κατόπιν, φλεγόμενος πάλι από τον έρωτα της ησυχαστικής ζωής, ανεχώρησε από τον θρόνο, για να γίνη μεγαλόσχημος μοναχός με το όνομα Λεόντιος. Έκτοτε έγινε ο σπουδαιότερος ησυχαστής και πνευματικός πατήρ στην βόρειο Μολδαβία. Τέλος, αφού έζησε ακόμη λίγο και εξέπληξε όλους με την ταπείνωσι, την άσκησι και το χάρισμα των θαυμάτων που επιτελούσε, παρέδωσε την ψυχή του ειρηνικά στα χέρια του Κυρίου.
Αργότερα, επειδή δοξάσθηκε από τον Θεό με μερικά θαύματα, ευρέθηκε το σώμα του στον τάφο ακέραιο και αδιάφθορο και τοποθετήθηκε με τιμή στην Επισκοπική εκκλησία του Ράνταουτς για κοινή προσκύνησι. Πιστοί όχι λίγοι ελάμβαναν υγεία και παρηγοριά προσεγγίζοντας τα άγια Λείψανά του, των οποίων η φήμη έφθασε μέχρι το άλλο μέρος των συνόρων της Μολδαβίας.
Το έτος 1639, επειδή λεηλατήθηκε η Εκκλησία, διασκορπίσθηκαν και τα λείψανα του αγίου Λεοντίου από το Ράνταουτς. Μερικοί πιστεύουν ότι εκλάπησαν από τους κατακτητάς. Άλλοι λέγουν ότι ετάφησαν από μοναχούς στην εκκλησία, το έτος 1783, μετά την διάλυσι της μονής. Μα τον τόπο που βρίσκονται σήμερα μόνον ο Θεός τον γνωρίζει. Κατά το 1621-1622 ένας διαπρεπής ουκρανός θεολόγος, ο ιερομόναχος Ζαχαρίας Κοπηνστένσκυ από το Κίεβο, έγραφε γι’ αυτόν: «Στο Ράνταουτς, στην Επισκοπή, ο άγιος Λεόντιος ο θαυματουργός βρέθηκε με το σώμα ακέραιο…».
Οσιώτατε, άγιε πάτερ Λεόντιε, πρέσβευε τω Κυρίω υπέρ ημών.
Αυτός ο οσιώτατος πατήρ συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων ρουμάνων αγίων, τους οποίους εβλάστησε το έδαφος της Μολδαβίας. Είναι ο πνευματικός πατήρ του οσίου Δανιήλ του Ησυχαστού. Κατά την παράδοσι, καταγόταν από την πόλι Ράνταουτς. Κατόπιν μιμούμενος τους παλαιούς αγίους Πατέρας και φλεγόμενος στην καρδιά από την αγάπη του Χριστού, κατά το τέλος του 15ου αιώνος, έγινε ησυχαστής στα αιωνόβια δάση του τόπου εκείνου.
Αφού πρώτα εκάρη μοναχός με το όνομα Λαυρέντιος αξιώθηκε αργότερα και του χαρίσματος της ιερωσύνης. Ύστερα, μαζί με μερικούς μαθητάς, ίδρυσε ένα περίφημο μοναστικό ησυχαστήριο στα δάση του Ράνταουτς, το οποίο έλαβε κατόπιν το όνομά του: «Η Σκήτη-Λαύρα» ή «Το μοναστήρι του αγίου Λαυρεντίου». Στην αδελφότητα του οσίου Λαυρεντίου προσετέθησαν πολύ περισσότεροι μοναχοί που ζούσαν ενάρετο βίο, μεταξύ των οποίων αριθμείται και ο άγιος Δανιήλ ο Ησυχαστής. Στην Σκήτη-Λαύρα ο ίδιος ο όσιος Λαυρέντιος είχε μία ζωή τόσο υψηλή πνευματικά, ώστε αξιώθηκε να λάβη από τον Θεό το θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι εθεράπευε πολλούς ασθενείς με την προσευχή του και ήταν για όλους πατήρ, σύμβουλος, διδάσκαλος και προστάτης.
Μετά την ίδρυσι της Επισκοπής του Ράνταουτς, σαν άκουσε ο ηγεμών της Μολδαβίας Αλέξανδρος ο Καλός για την αρετή του, τον επέλεξε Επίσκοπο σε αυτό το θρόνο. Εποίμανε με πολλή σοφία το ποίμνιο του Χριστού για μερικά χρόνια, διδάσκοντας σε όλους την αληθινή πίστι, όντας για όλους παράδειγμα ευσεβείας. Κατόπιν, φλεγόμενος πάλι από τον έρωτα της ησυχαστικής ζωής, ανεχώρησε από τον θρόνο, για να γίνη μεγαλόσχημος μοναχός με το όνομα Λεόντιος. Έκτοτε έγινε ο σπουδαιότερος ησυχαστής και πνευματικός πατήρ στην βόρειο Μολδαβία. Τέλος, αφού έζησε ακόμη λίγο και εξέπληξε όλους με την ταπείνωσι, την άσκησι και το χάρισμα των θαυμάτων που επιτελούσε, παρέδωσε την ψυχή του ειρηνικά στα χέρια του Κυρίου.
Αργότερα, επειδή δοξάσθηκε από τον Θεό με μερικά θαύματα, ευρέθηκε το σώμα του στον τάφο ακέραιο και αδιάφθορο και τοποθετήθηκε με τιμή στην Επισκοπική εκκλησία του Ράνταουτς για κοινή προσκύνησι. Πιστοί όχι λίγοι ελάμβαναν υγεία και παρηγοριά προσεγγίζοντας τα άγια Λείψανά του, των οποίων η φήμη έφθασε μέχρι το άλλο μέρος των συνόρων της Μολδαβίας.
Το έτος 1639, επειδή λεηλατήθηκε η Εκκλησία, διασκορπίσθηκαν και τα λείψανα του αγίου Λεοντίου από το Ράνταουτς. Μερικοί πιστεύουν ότι εκλάπησαν από τους κατακτητάς. Άλλοι λέγουν ότι ετάφησαν από μοναχούς στην εκκλησία, το έτος 1783, μετά την διάλυσι της μονής. Μα τον τόπο που βρίσκονται σήμερα μόνον ο Θεός τον γνωρίζει. Κατά το 1621-1622 ένας διαπρεπής ουκρανός θεολόγος, ο ιερομόναχος Ζαχαρίας Κοπηνστένσκυ από το Κίεβο, έγραφε γι’ αυτόν: «Στο Ράνταουτς, στην Επισκοπή, ο άγιος Λεόντιος ο θαυματουργός βρέθηκε με το σώμα ακέραιο…».
Οσιώτατε, άγιε πάτερ Λεόντιε, πρέσβευε τω Κυρίω υπέρ ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου