Άγιος Σαβίνος Επίσκοπος Κανόζας της Απούλιας. Ημέρα Μνήμης: 9 Φεβρουαρίου.

Άγιος Σαβίνος Επίσκοπος Κανόζας της Απούλιας. Ημέρα Μνήμης: 9 Φεβρουαρίου.

Γεννήθηκε το 461 στην Κανόζα ντι Πούλια. Εκλέχθηκε επίσκοπος Κανόζας το 514.

Απεστάλη δύο φορές ως εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Ρώμης στην Κωνσταντινούπολη.

Το 525 από τον Αρχιεπίσκοπο (Πάπα) Ιωάννη Α' (τιμάται 18 Μαΐου). Παρά τις αντιθέσεις του, ο Πάπας Ιωάννης εστάλη από το Βασιλιά των Οστρογότθων Θεοδώριχο το Μεγάλο στην Κωνσταντινούπολη με σκοπό να εξασφαλίσει την άρση του διατάγματος που εξέδωσε το 523 εναντίον των οπαδών του αρειανισμού ο Αυτοκράτορας Ιουστίνος Α'. Ο οπαδός του αρειανισμού Θεοδώριχος απείλησε τον Ιωάννη ότι αν αποτύγχανε να εκπληρώσει την αποστολή του, τότε θα υπήρχαν αντίποινα εναντίον των ορθοδόξων της Δύσης.

Όταν ο Πάπας Ιωάννης επέστρεψε στη Ραβέννα, έδρα του Θεοδώριχου, ο τελευταίος διέταξε τη σύλληψη του Ιωάννη ως υπόπτου για συνωμοσία με τον Αυτοκράτορα Ιουστίνο. Ο Πάπας φυλακίστηκε στη Ραβέννα, όπου και πέθανε στις 18 Μαΐου εξαιτίας των στερήσεων και της κακομεταχείρισης.

Το 536 συνόδευσε τον Αρχιεπίσκοπο Ρώμης Αγαπητό Α' (τιμάται 22 Απριλίου) ύστερα από πρόσκληση του αυτοκράτορα Ιουστινιανού προκειμένου να καταδικάσουν τον μονοφυσίτη Πατριάρχη Άνθιμο Α' και τους μαθητές του και στη θέση του να εκλέξουν τον Πατριάρχη Μηνά (τιμάται 25 Αυγούστιυ). Ο Πάπας Αγαπητός αρρώστηκε και πέθανε στις 22 Απριλίου του 536.

Το 531, όταν Αρχιεπίσκοπος Ρώμης ήτα  ο Βονιφάτιος Β', πήρε μέρος στη Σύνοδο της Ρώμης, Το 531 εξελέγη από την επαρχιακή σύνοδο των επισκόπων της Θεσσαλίας μητροπολίτης Λαρίσης ο Στέφανος. Αλλά ο επίσκοπος Δημητριάδος Προβιανός, καιτοι μετέσχε της εκλογής και μάλιστα εξεφώνησε και τον πανηγυρικό λόγο για την εκλογή του Στεφάνου, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη μαζί με άλλο επίσκοπο από τη Θεσσαλία, όπου κατήγγειλε προς τον πατριάρχη Επιφάνιο (520-535) τον Στέφανο ότι δήθεν είχε εκλεγεί παράνομα. Ο Επιφάνιος κατέστησε υπόδικο τον Στέφανο, ο οποίος τότε ευρισκόταν στην Θεσσαλονίκη και τον κάλεσε στην Κωνσταντινούπολη. Ο Στέφανος διαμαρτυρόταν λέγοντας ότι υπάγεται στον πάπα Ρώμης, απήχθη όμως δια της βίας στην Κωνσταντινούπολη, όπου καθαιρέθηκε και φυλακίσθηκε για να μη μεταβεί στη Ρώμη. Οι επανειλημμένες εκκλήσεις του Στεφάνου προς τον «πατέρα πατέρων, οικουμενικόν πατριάρχην Βονιφάτιον», όπως ονόμαζε τον επίσκοπο Ρώμης, είχαν ως συνέπεια τη σύγκληση στη Ρώμη συνόδου, την 7 και 9 Δεκεμβρίου 531, στην οποία προσήλθαν τρεις επίσκοποι από τη Θεσσαλία, διαμαρτυρόμενοι κατά της επεμβάσεως του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στα εσωτερικά της Εκκλησίας του Ιλλυρικού. Και δεν είναι μεν γνωστή η απόφαση της συνόδου, πάντως όμως αθωώθηκε ο Στέφανος, διότι εστάλη διαμαρτυρία στην Κωνσταντινούπολη. Στη διαμαρτυρία αυτή δεν δόθηκε καμμία προσοχή, αντίθετα μάλιστα χειροτονήθηκε νέος μητροπολίτης Λαρίσης ο Αχιλλάς, ο οποίος αναγνωρίσθηκε αργότερα και από τον πάπα Ρώμης Αγαπητό (533-536) μετά την πληροφόρηση του τελευταίου ότι ο Αχιλλάς είχε χειροτονηθεί κατά διαταγή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α΄.

Ο Άγιος Σαβίνος έχτισε πολλές εκκλησίες και μοναστήρια και κοιμήθηκε ειρηνικά μετά από 52 χρόνια, στις 9 Φεβρουαρίου 566.

Ο Άγιος Σαβίνος ήταν φίλος με τον Άγιο Βενέδικτο εκ Νουρσίας (τιμάται 14 Μαρτίου), τον οποίο επισκέφθηκε στο Όρος Μόντε Κασίνο και στον οποίο, όπως μας πληροφορεί ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος, Πάπας Ρώμη1 (τιμάται 12 Μαρτίου), εξέφρασε κάποτε τις ανησυχίες του για τις εισβολές του βασιλιά των Οστρογότθων Τωτίλα (Μπαντουίλα) στην ιταλική χερσόνησο.

Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, κατάφερε να σώσει θαυματουργικά την Κανόζα από την απειλή του Τωτίλα.

Υπάρχει μια ιστορία όπου το 548 ο Τωτίλας θέλοντας να δοκιμάσει το προφητικό χάρισμα του Αγίου Σαβίνου, ο οποίος τότε ήταν σε προχωρημένη ηλικία και τυφλός, ο βασιλιάς προσποιούμενος τον υπηρέτη, του πρόσφερε ένα ποτήρι κρασί, αλλά ο Άγιος Σαβινός δεν εξαπατήθηκε, δέχθηκε το κύπελο με το κρασί και τον ευχαρίστησε λέγοντας το όνομα του βασιλιά. Ο Τωτίλας εντυπωσιάτηκε από το προφητικό χάρισμα του Αγίου τόσο πολύ που ακύρωσε την λεηλασία της πόλης.

Μία άλλη παράδοση που μας σώζεται, αναφέρει ότι ένας αρχιδιάκονος που φθονούσε τον Άγιο προσπάθησε να τον δηλητηριάσει. Ο Άγιος Σαβίνος έπινε το δηλητήριο χωρίς να παθαίνει το παραμικρό. Όταν ο αρχιδιάκονος θέλησε να δοκιμάσει το δηλητήριο για να διαπιστώσει για ποιό λόγο ο Άγιος δεν πέθαινε, μόλις είπιε έπεσε αμέσως νεκρός. Για το λόγο αυτό ο Άγιος Σαβίνος εμφανίζεται στα λειτουργικά κείμενα ως προστάτης κατά των δηλητηριάσεων.

Τα ιερά λείψανά του, μεταφέρθηκαν στον σημερινό καθεδρικό ναό της Κανόδα την 1η Αυγούστου άγνωστο ποιο έτος, τον 8ο αιώνα από τον επίσκοπο Πέτρο. Μετά την καταστροφή της πόλης από τους Σαρακηνούς, τα ιερά λείψανα του Αγίου διασώθηκαν από τα ερείπια χάρη στις προσπάθειες του Αγίου Αγγελαρίου, Αρχιεπισκόπου και Φωτιστού της Βοημίας (Ο Όσιος Αγγελάριος ήταν συνεργάτης και βοηθός των Αγίων Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Έζησε και έδρασε κατά τον 9ο αιώνα μ.Χ. Ο Όσιος Αγγελάριος ήρθε στη Βουλγαρία, όπου και κοιμήθηκε οσιακά μετά από τις μύριες διώξεις και κακουχίες των Φράγκων κληρικών και των Γερμανών στρατιωτών. Η μνήμη του τιμάται 11 Μαΐου) το 844 και μεταφέρθηκαν στον καθεδρικό ναό του Μπάρι.

Ο Άγιος Σάβινους λατρεύεται στη Κανόζα και στο Μπάρι, και στις δύο πόλεις οι καθεδρικοί ναοί είναι αφιερωμένοι σε αυτόν.

Η μόνη εκκλησία στο Ηνωμένο Βασίλειο που είναι αφιερωμένη σε αυτόν είναι η εκκλησία του Αγίου Σαβίνου στο Γουλακόμπε στο Ντέβον.