Άγιοι Μάρτυρες Δονατιανός και Ρογατιανός οι αυτάδελφοι. Ημέρα Μνήμης: 24 Μαϊου.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Δονατιανός και Ρογατιανός ήταν αδέλφια και μαρτύρησαν στην Νάντη/Nantes της Γαλλίας κατά την διάρκεια των διωγμών των Χριστιανών επί αυτοκράτορος Μαξιμιανού, το έτος 288 – 290, επειδή αρνήθηκαν να προδώσουν την πίστη τους στο Χριστό.
Το Μαρτύριο των Αγίων αδελφών Δονατιανού και Ρογατιανού έγινε γνωστό από ένα έγγραφο του 5ου αιώνος με το όνομα «Το Μαρτύριο των Παίδων της Νάντης». Αυτό το έγγραφο αποτέλεσε τη βάση για όλα τα μεταγενέστερα κείμενα σχετικά με το βίο και το μαρτύριο των δύο Αγίων, τα οποία εμπλουτίστηκαν με επιπλέον στοιχεία όπως για παράδειγμα ότι οι Άγιοι σχετίζονταν με μια επιφανή οικογένεια της Αρμορίκης.
Οι Άγιοι Δονατιανός και Ρογατιανός φαίνεται πως ήταν οι γιοι του Αρχιδικαστή της πόλης. Ο Άγιος Δονατιανός, ο νεότερος, βαφτίστηκε, πιθανώς από τον Άγιο Σιμιλιανό/Similien, τρίτο Επίσκοπο της Νάντης (τιμάται 16 Ιουνίου). Ο Άγιος Δονατιανός με τη σειρά του μίλησε στον αδελφό του Άγιο Ρογατιανό για τον Ένα και Αληθινό Θεό και τον έφερε στην χριστιανική πίστη. Η οικογενειακή ιδιοκτησία, μια γαλλορωμαϊκή βίλα, που φιλοξένησε την πρώτη χριστιανική εκκλησία που χτίστηκε στη Νάντη, βρισκόταν στη θέση της σημερινής βασιλικής των Αγίων Δονατιανού και Ρογατιανού. Σύμφωνα με την παράδοση, ο ναός χτίστηκε στη θέση των τάφων τους, που ήταν στο σπίτι τους, όπως συνηθίζόταν την εποχή εκείνη.
Σύμφωνα με την ιστορία, αφού καταδικάστηκαν ως Χριστιανοί, συνελήφθησαν και εμφανίστηκαν ενώπιον του αυτοκρατορικού επάρχου και του τοπικού κυβερνήτη κυβερνήτη, οι οποίοι τους ζήτησαν να θυσιάσουν στα είδωλα. Όταν αρνήθηκαν, βασανίστηκαν με ποικίλους τρόπους και τους έριξαν στη φυλακή όπου πέρασαν την τελευταία τους νύχτα προσευχόμενοι μαζί. Εκείνο το βράδυ, ο Άγιος Ρογατιανός εξέφρασε τη λύπη του για το ότι θα πεθάνει χωρίς να έχει βαφτιστεί, αλλά ο αδελφός του τον διαβεβαίωσε, λέγοντάς του ότι το αίμα του μαρτυρίου του θα πάρει τη θέση του βαπτίσματος.
Με διαταγή του κυβερνήτη οι δύο Άγιοι λογχίστηκαν και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκαν το πρωί της 24ης Μαΐου 304. Σύμφωνα με την παράδοση, το μαρτύριο τους έλαβε χώρα έξω από τα τείχη της πόλης στο χώρο που σήμερα βρίσκεται η οδός Dufour στον αριθμό 63 στον παλιό δρόμο από το Παρίσι, κοντά στο Γυμνάσιο Ευγενίου-Λιβέτ και κοντά στην βασιλική που είναι αφιερωμένη στους δύο Αγίους.
Η μνήμη των δύο Αγίων τιμάται σε πολλά μέρη της Γαλλίας κυρίως στην Κοιλάδα του Λίγηρα και στην Ορλεάνη. Τα ιερά λείψανά τους μεταφέρθηκαν την περίοδο της εισβολής των Νορμανδών και τοποθετήθηκαν ξανά τον 9ο ή 10ο αιώνα μέσα σε περίτεχνη χρυσή λειψανοθήκη. Τα άγια λείψανά τους διασκορπίστηκαν κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης και η λειψανοθήκη που τα περιείχε χάθηκε και τα εναπομείναντα τεμάχια των ιερών λειψάνων τοποθετήθηκαν μέσα σε μία ξύλινη λειψανοθήκη.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Δονατιανός και Ρογατιανός ήταν αδέλφια και μαρτύρησαν στην Νάντη/Nantes της Γαλλίας κατά την διάρκεια των διωγμών των Χριστιανών επί αυτοκράτορος Μαξιμιανού, το έτος 288 – 290, επειδή αρνήθηκαν να προδώσουν την πίστη τους στο Χριστό.
Το Μαρτύριο των Αγίων αδελφών Δονατιανού και Ρογατιανού έγινε γνωστό από ένα έγγραφο του 5ου αιώνος με το όνομα «Το Μαρτύριο των Παίδων της Νάντης». Αυτό το έγγραφο αποτέλεσε τη βάση για όλα τα μεταγενέστερα κείμενα σχετικά με το βίο και το μαρτύριο των δύο Αγίων, τα οποία εμπλουτίστηκαν με επιπλέον στοιχεία όπως για παράδειγμα ότι οι Άγιοι σχετίζονταν με μια επιφανή οικογένεια της Αρμορίκης.
Οι Άγιοι Δονατιανός και Ρογατιανός φαίνεται πως ήταν οι γιοι του Αρχιδικαστή της πόλης. Ο Άγιος Δονατιανός, ο νεότερος, βαφτίστηκε, πιθανώς από τον Άγιο Σιμιλιανό/Similien, τρίτο Επίσκοπο της Νάντης (τιμάται 16 Ιουνίου). Ο Άγιος Δονατιανός με τη σειρά του μίλησε στον αδελφό του Άγιο Ρογατιανό για τον Ένα και Αληθινό Θεό και τον έφερε στην χριστιανική πίστη. Η οικογενειακή ιδιοκτησία, μια γαλλορωμαϊκή βίλα, που φιλοξένησε την πρώτη χριστιανική εκκλησία που χτίστηκε στη Νάντη, βρισκόταν στη θέση της σημερινής βασιλικής των Αγίων Δονατιανού και Ρογατιανού. Σύμφωνα με την παράδοση, ο ναός χτίστηκε στη θέση των τάφων τους, που ήταν στο σπίτι τους, όπως συνηθίζόταν την εποχή εκείνη.
Σύμφωνα με την ιστορία, αφού καταδικάστηκαν ως Χριστιανοί, συνελήφθησαν και εμφανίστηκαν ενώπιον του αυτοκρατορικού επάρχου και του τοπικού κυβερνήτη κυβερνήτη, οι οποίοι τους ζήτησαν να θυσιάσουν στα είδωλα. Όταν αρνήθηκαν, βασανίστηκαν με ποικίλους τρόπους και τους έριξαν στη φυλακή όπου πέρασαν την τελευταία τους νύχτα προσευχόμενοι μαζί. Εκείνο το βράδυ, ο Άγιος Ρογατιανός εξέφρασε τη λύπη του για το ότι θα πεθάνει χωρίς να έχει βαφτιστεί, αλλά ο αδελφός του τον διαβεβαίωσε, λέγοντάς του ότι το αίμα του μαρτυρίου του θα πάρει τη θέση του βαπτίσματος.
Με διαταγή του κυβερνήτη οι δύο Άγιοι λογχίστηκαν και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκαν το πρωί της 24ης Μαΐου 304. Σύμφωνα με την παράδοση, το μαρτύριο τους έλαβε χώρα έξω από τα τείχη της πόλης στο χώρο που σήμερα βρίσκεται η οδός Dufour στον αριθμό 63 στον παλιό δρόμο από το Παρίσι, κοντά στο Γυμνάσιο Ευγενίου-Λιβέτ και κοντά στην βασιλική που είναι αφιερωμένη στους δύο Αγίους.
Η μνήμη των δύο Αγίων τιμάται σε πολλά μέρη της Γαλλίας κυρίως στην Κοιλάδα του Λίγηρα και στην Ορλεάνη. Τα ιερά λείψανά τους μεταφέρθηκαν την περίοδο της εισβολής των Νορμανδών και τοποθετήθηκαν ξανά τον 9ο ή 10ο αιώνα μέσα σε περίτεχνη χρυσή λειψανοθήκη. Τα άγια λείψανά τους διασκορπίστηκαν κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης και η λειψανοθήκη που τα περιείχε χάθηκε και τα εναπομείναντα τεμάχια των ιερών λειψάνων τοποθετήθηκαν μέσα σε μία ξύλινη λειψανοθήκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου