Άγιος Ιερομάρτυρας Τιμόθεος Strelkov (+1918, +1930) εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό και αναστήθηκε θαυματουργικά.
Ο ιερέας Τιμόθεος Strelkov (+1918, +1930) εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό το 1918 και αναστήθηκε θαυματουργικά. Να πως συνέβη:
Ο ιερέας Τιμόθεος Strelkov κατοικούσε στο χωριό Mikhailovka στα Ουράλια. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Θεόδωρος, πήγε ανατολικά με τον Ρώσο Ναύαρχο Αλέξανδρο Κολτσάκ, ήρωα του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου και ηγέτη του Λευκού Στρατού και πέθανε στο Χάρμπιν.
Το καλοκαίρι του 1918, παραμονή της Πεντηκοστής, ο π. Τιμόθεος συνελήφθη από τον Κόκκινο Στρατό και ως ατρόμητος ομολογητής του Χριστού, καταδικάστηκε αυθημερόν σε θάνατο. Κατά την διάρκεια της νύχτας τον μετακίνησαν με τα πόδια και υπό ισχυρή έφιππη φρουρά, από το χωριό Mikhailovka προς το Duvan.
Ένα μεγάλο πλήθος πιστών συνόδευαν τον αγαπημένο τους ποιμένα. Μεταξύ του πλήθους βρισκόνταν άνθρωποι του νέου καθεστώτος. Έτσι άλλοι έκλαιγαν και θρηνούσαν και άλλοι γελούσαν και διασκέδαζαν.Παρότι είχαν προχωρήσει αρκετά, το πλήθος δεν έλεγε να διαλυθεί. Σε κάποιο σημείο πρόσταξαν το πλήθος να επιστρέψει. Μαζί τους επέστρεψε και η έφιππη φρουρά. Την πορεία συνέχισαν ο π. Τιμόθεος, ένας φρουρός και η πρεσβυτέρα.
Τρία χιλιόμετρα πριν φτάσουν στο Duvan,έστριψαν προς ένα βάλτο με θαμνώδη βλάστηση, σ'ένα μικρό λόφο. Ο ήλιος είχε αρχίσει να ανατέλει.Ξημέρωνε η μεγάλη ημέρα της Πεντηκοστής.
Ο φρουρός ανέβηκε στο άλογό του, ενώ μπροστά του περπατούσε ο ιερέας που είχε καταδικαστεί σε θάνατο. Η πρεσβυτέρα περπατούσε δίπλα του. Ο π. Τιμόθεος προσευχόνταν θερμά και με δάκρυα να του δώσει δύναμη να αντέξει το μαρτύριο. Ταπεινά ευχαριστούσε τον Θεό για το μαρτυρικό του τέλος. Ξαφνικά ο φρουρός τράβηξε το σπαθί του και χτύπησε το λαιμό του ιερέα. Το κεφάλι του έπεσε κάτω. Η πρεσβυτέρα, κατατρομαγμένη,άρχισε να τρέχει ουρλιάζοντας. Ο π. Τιμόθεος θυμόνταν μόνο τη στιγμή που η λεπίδα του σπαθιού χτυπούσε τον λαιμό του και τίποτα περισσότερο.
Το χτύπημα ήταν άμεσο και δυνατό. Το κεφάλι δεν κύλησε αλλά έπεσε κάτω μαζί με το σώμα. Ο φρουρός έτρεξε πίσω από την πρεβυτέρα, την έπιασε και της πήρε την βέρα. Έπειτα επέστρεψε στον δολοφονημένο ιερέα, έσκυψε, και χτύπησε με το σπαθί του το κεφάλι (το χέρι του ιερέα βρισκόνταν πάνω στο κομμένο κεφάλι), κόβωντας το μάγουλο και το χέρι.
Η πρεσβυτέρα έτρεξε στο χωριό Mikhailovka και διηγήθηκε όλα όσα συνέβησαν μπροστά στα μάτια της. Οι χωρικοί πήγαν να μαζέψουν το σώμα του ιερέα. Όταν όμως έφτασαν είδαν ένα απίστευτο θαύμα. Τον βρήκαν ζωντανό,γεμάτο αίματα και με μία ουλή γύρω από τον λαιμό του, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι ο λαιμός είχε κοπεί. Όταν τον έπλυναν από το αίμα, είδαν μία ουλή στον λαιμό με τη μορφή ενός βαθιά κόκκινου νήματος. Δεν υπήρχε καμία φλεγμονή. Ο π. Τιμόθεος έδειξε την ουλή σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Για ενάμισι μήνα κρύφτηκε στο σπίτι του πατέρα του και έπειτα για 12 χρόνια ακόμη κρυβόνταν μέχρι τον δεύτερο θάνατό του για την πίστη του στον Χριστό.
Του συνέβη όμως ένα ακόμη θαύμα. Καθώς περιπλανιόνταν, έφτασε σ'ένα μοναστήρι στα Ουράλια Όρη και ζήτησε από τον ηγούμενο ένα προσωρινό κατάλυμα. Του είπε ότι ήταν ιερέας και του έδειξε τον ιερατικό του σταυρό. Ο ηγούμενος τον δέχτηκε, κάποιοι όμως παρατήρησαν την άφιξή του. Μία τοπική επιτροπή μπολσεβίκων λοιπόν, έφτασε στο μοναστήρι,κρατώντας στα χέρια τους την λίστα με τους μοναχούς που είχαν άδεια να μείνουν εκεί.
- Πόσοι μοναχοί ζουν στο μοναστήρι;
- Τριάνταδύο - απάντησε
Άρχισαν το μέτρημα.
Ο π. Τιμόθεος, βυθισμένος στην προσευχή, στεκόνταν μαζί με τους άλλους μοναχούς στηρίζόμενος στην σόμπα. Τους έλεγξαν όλους.
- Τριάντα δύο ακριβώς. Συναρπαστικό - φώναξε ο επικεφαλής.
Ουσιαστικά τον π. Τιμόθεο δεν μπόρεσαν να τον δουν. Όταν έφυγαν οι κομμουνιστές, ο ηγούμενος μάζεψε τους μοναχούς και δοξολόγησαν τον Θεό γι'αυτό το θαύμα, αφού εαν έβρισκαν τον π. Τιμόθεο θα τους σκότωναν όλους.
Μετά από αυτό το περιστατικό έζησε μία περίοδο κοντά στην Ουφά όπου λειτουγούσε σ'ένα σπίτι που είχε μετατραπεί σε ναό. Συνελήφθη το 1930. Τον βασάνισαν στην φυλακή και τον εκτέλεσαν για δεύτερη φορά μαζί με άλλους ιερείς. Αποκεφαλίστηκε για δεύτερη φορά και του έκοψαν το κεφάλι σε κομματάκια.
Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2018/02/strelkov1918-1930.html?m=1
Ο ιερέας Τιμόθεος Strelkov (+1918, +1930) εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό το 1918 και αναστήθηκε θαυματουργικά. Να πως συνέβη:
Ο ιερέας Τιμόθεος Strelkov κατοικούσε στο χωριό Mikhailovka στα Ουράλια. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Θεόδωρος, πήγε ανατολικά με τον Ρώσο Ναύαρχο Αλέξανδρο Κολτσάκ, ήρωα του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου και ηγέτη του Λευκού Στρατού και πέθανε στο Χάρμπιν.
Το καλοκαίρι του 1918, παραμονή της Πεντηκοστής, ο π. Τιμόθεος συνελήφθη από τον Κόκκινο Στρατό και ως ατρόμητος ομολογητής του Χριστού, καταδικάστηκε αυθημερόν σε θάνατο. Κατά την διάρκεια της νύχτας τον μετακίνησαν με τα πόδια και υπό ισχυρή έφιππη φρουρά, από το χωριό Mikhailovka προς το Duvan.
Ένα μεγάλο πλήθος πιστών συνόδευαν τον αγαπημένο τους ποιμένα. Μεταξύ του πλήθους βρισκόνταν άνθρωποι του νέου καθεστώτος. Έτσι άλλοι έκλαιγαν και θρηνούσαν και άλλοι γελούσαν και διασκέδαζαν.Παρότι είχαν προχωρήσει αρκετά, το πλήθος δεν έλεγε να διαλυθεί. Σε κάποιο σημείο πρόσταξαν το πλήθος να επιστρέψει. Μαζί τους επέστρεψε και η έφιππη φρουρά. Την πορεία συνέχισαν ο π. Τιμόθεος, ένας φρουρός και η πρεσβυτέρα.
Τρία χιλιόμετρα πριν φτάσουν στο Duvan,έστριψαν προς ένα βάλτο με θαμνώδη βλάστηση, σ'ένα μικρό λόφο. Ο ήλιος είχε αρχίσει να ανατέλει.Ξημέρωνε η μεγάλη ημέρα της Πεντηκοστής.
Ο φρουρός ανέβηκε στο άλογό του, ενώ μπροστά του περπατούσε ο ιερέας που είχε καταδικαστεί σε θάνατο. Η πρεσβυτέρα περπατούσε δίπλα του. Ο π. Τιμόθεος προσευχόνταν θερμά και με δάκρυα να του δώσει δύναμη να αντέξει το μαρτύριο. Ταπεινά ευχαριστούσε τον Θεό για το μαρτυρικό του τέλος. Ξαφνικά ο φρουρός τράβηξε το σπαθί του και χτύπησε το λαιμό του ιερέα. Το κεφάλι του έπεσε κάτω. Η πρεσβυτέρα, κατατρομαγμένη,άρχισε να τρέχει ουρλιάζοντας. Ο π. Τιμόθεος θυμόνταν μόνο τη στιγμή που η λεπίδα του σπαθιού χτυπούσε τον λαιμό του και τίποτα περισσότερο.
Το χτύπημα ήταν άμεσο και δυνατό. Το κεφάλι δεν κύλησε αλλά έπεσε κάτω μαζί με το σώμα. Ο φρουρός έτρεξε πίσω από την πρεβυτέρα, την έπιασε και της πήρε την βέρα. Έπειτα επέστρεψε στον δολοφονημένο ιερέα, έσκυψε, και χτύπησε με το σπαθί του το κεφάλι (το χέρι του ιερέα βρισκόνταν πάνω στο κομμένο κεφάλι), κόβωντας το μάγουλο και το χέρι.
Η πρεσβυτέρα έτρεξε στο χωριό Mikhailovka και διηγήθηκε όλα όσα συνέβησαν μπροστά στα μάτια της. Οι χωρικοί πήγαν να μαζέψουν το σώμα του ιερέα. Όταν όμως έφτασαν είδαν ένα απίστευτο θαύμα. Τον βρήκαν ζωντανό,γεμάτο αίματα και με μία ουλή γύρω από τον λαιμό του, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι ο λαιμός είχε κοπεί. Όταν τον έπλυναν από το αίμα, είδαν μία ουλή στον λαιμό με τη μορφή ενός βαθιά κόκκινου νήματος. Δεν υπήρχε καμία φλεγμονή. Ο π. Τιμόθεος έδειξε την ουλή σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Για ενάμισι μήνα κρύφτηκε στο σπίτι του πατέρα του και έπειτα για 12 χρόνια ακόμη κρυβόνταν μέχρι τον δεύτερο θάνατό του για την πίστη του στον Χριστό.
Του συνέβη όμως ένα ακόμη θαύμα. Καθώς περιπλανιόνταν, έφτασε σ'ένα μοναστήρι στα Ουράλια Όρη και ζήτησε από τον ηγούμενο ένα προσωρινό κατάλυμα. Του είπε ότι ήταν ιερέας και του έδειξε τον ιερατικό του σταυρό. Ο ηγούμενος τον δέχτηκε, κάποιοι όμως παρατήρησαν την άφιξή του. Μία τοπική επιτροπή μπολσεβίκων λοιπόν, έφτασε στο μοναστήρι,κρατώντας στα χέρια τους την λίστα με τους μοναχούς που είχαν άδεια να μείνουν εκεί.
- Πόσοι μοναχοί ζουν στο μοναστήρι;
- Τριάνταδύο - απάντησε
Άρχισαν το μέτρημα.
Ο π. Τιμόθεος, βυθισμένος στην προσευχή, στεκόνταν μαζί με τους άλλους μοναχούς στηρίζόμενος στην σόμπα. Τους έλεγξαν όλους.
- Τριάντα δύο ακριβώς. Συναρπαστικό - φώναξε ο επικεφαλής.
Ουσιαστικά τον π. Τιμόθεο δεν μπόρεσαν να τον δουν. Όταν έφυγαν οι κομμουνιστές, ο ηγούμενος μάζεψε τους μοναχούς και δοξολόγησαν τον Θεό γι'αυτό το θαύμα, αφού εαν έβρισκαν τον π. Τιμόθεο θα τους σκότωναν όλους.
Μετά από αυτό το περιστατικό έζησε μία περίοδο κοντά στην Ουφά όπου λειτουγούσε σ'ένα σπίτι που είχε μετατραπεί σε ναό. Συνελήφθη το 1930. Τον βασάνισαν στην φυλακή και τον εκτέλεσαν για δεύτερη φορά μαζί με άλλους ιερείς. Αποκεφαλίστηκε για δεύτερη φορά και του έκοψαν το κεφάλι σε κομματάκια.
Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2018/02/strelkov1918-1930.html?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου