Άγιος Νέος Ιερομάρτυς Σέργιος Ζαχάρτσκουκ. Ημέρα Μνήμης: 6 Μαΐου.
Ο Άγιος Μάρτυς Σέργιος γεννήθηκε το 1915 στο χωριό Συχοβίτσε, νομού Χρουμπιέσουφ από την ευλαβή οικογένεια Ζαχάρτσουκ. Ο πατέρας του Νικόλαος ήταν διάκονος και γνωστός χοράρχης εκκλησιαστικών χορωδιών όλου του νομού. Η μητέρα του Μαρία, μετά τον θάνατο του διακόνου Νικολάου, εισήλθε σ' ένα γυναικείο μοναστήρι στο Κορτς του νομού Βολυνίας.
Ο Σέργιος τελείωσε την ιερατική σχολή στο Κρεμιενιέτς της Βολυνίας και την ιεροψαλτική σχολή στο μοναστήρι του Αγίου Ονουφρίου, στην Γιαμπλέτσνα. Μετά ενυμφεύθη και, πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, χειροτονήθηκε ιερέας.
Ο νεοχειροτονηθείς π. Σέργιος εστάλη από την εκκλησιαστική του αρχή στην ενορία του χωριού Νάμπρος, νομού Τομάσουφ. Το 1938, με την εντολή της παπικής πολωνικής κυβερνήσεως, κατεδάφισαν οι στρατιώτες τον ενοριακό ναό του (όπως και άλλους 120 ορθοδόξους ναούς της επαρχίας Χελμ), οπότε αναγκάσθηκε να κάνει παρεκκλήσιο στο σπίτι του, που του το είχε παραχωρήσει η Ενορία του.
Μετά την κατεδάφιση του ναού, οι παπικοί, με διωγμούς, προσηλυτισμούς και απειλές και αρπαγές υπαρχόντων, προσπάθησαν να αποδυναμώσουν τον ιερέα και τους ενορίτες του. Παρ' όλα ταύτα, ο π. Σέργιος δεν αρνήθηκε την Ορθοδοξία, αλλά με ζήλο συνέχισε την ιερατική του διακονία, λειτουργώντας στο ανωτέρω παρεκκλήσιο και εμψυχώνοντας τους ενορίτες του.
Υπ' αυτάς τας συνθήκας, λειτουργούσε μέχρι τον Μάιο του 1943, οπότε οι παπικοί αντάρτες, μη ανεχόμενοι περισσότερο την σταθερότητά του, έκαναν έφοδο στο σπίτι του και τον συνέλαβαν. Τον βασάνισαν επί τόπου και τον κατακρεούργησαν. παρέδωσε την ψυχή του, σε ηλικία 28 ετών. Το παρεκκλήσιο βεβήλωσαν και όλο το σπίτι του κατέκαυσαν.
Το μαρτυρικό του σώμα ενταφιάσθηκε στο ενοριακό κοιμητήριο της γενέτειράς του, Συχοβίτσε. Τον Απρίλιο του 2003 έγινε ανακομιδή των λειψάνων του, τα οποία μετεφέρθησαν και εναπετέθησαν στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννου Θεολόγο στο Χέλμ.
Ο Άγιος Μάρτυς Σέργιος γεννήθηκε το 1915 στο χωριό Συχοβίτσε, νομού Χρουμπιέσουφ από την ευλαβή οικογένεια Ζαχάρτσουκ. Ο πατέρας του Νικόλαος ήταν διάκονος και γνωστός χοράρχης εκκλησιαστικών χορωδιών όλου του νομού. Η μητέρα του Μαρία, μετά τον θάνατο του διακόνου Νικολάου, εισήλθε σ' ένα γυναικείο μοναστήρι στο Κορτς του νομού Βολυνίας.
Ο Σέργιος τελείωσε την ιερατική σχολή στο Κρεμιενιέτς της Βολυνίας και την ιεροψαλτική σχολή στο μοναστήρι του Αγίου Ονουφρίου, στην Γιαμπλέτσνα. Μετά ενυμφεύθη και, πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, χειροτονήθηκε ιερέας.
Ο νεοχειροτονηθείς π. Σέργιος εστάλη από την εκκλησιαστική του αρχή στην ενορία του χωριού Νάμπρος, νομού Τομάσουφ. Το 1938, με την εντολή της παπικής πολωνικής κυβερνήσεως, κατεδάφισαν οι στρατιώτες τον ενοριακό ναό του (όπως και άλλους 120 ορθοδόξους ναούς της επαρχίας Χελμ), οπότε αναγκάσθηκε να κάνει παρεκκλήσιο στο σπίτι του, που του το είχε παραχωρήσει η Ενορία του.
Μετά την κατεδάφιση του ναού, οι παπικοί, με διωγμούς, προσηλυτισμούς και απειλές και αρπαγές υπαρχόντων, προσπάθησαν να αποδυναμώσουν τον ιερέα και τους ενορίτες του. Παρ' όλα ταύτα, ο π. Σέργιος δεν αρνήθηκε την Ορθοδοξία, αλλά με ζήλο συνέχισε την ιερατική του διακονία, λειτουργώντας στο ανωτέρω παρεκκλήσιο και εμψυχώνοντας τους ενορίτες του.
Υπ' αυτάς τας συνθήκας, λειτουργούσε μέχρι τον Μάιο του 1943, οπότε οι παπικοί αντάρτες, μη ανεχόμενοι περισσότερο την σταθερότητά του, έκαναν έφοδο στο σπίτι του και τον συνέλαβαν. Τον βασάνισαν επί τόπου και τον κατακρεούργησαν. παρέδωσε την ψυχή του, σε ηλικία 28 ετών. Το παρεκκλήσιο βεβήλωσαν και όλο το σπίτι του κατέκαυσαν.
Το μαρτυρικό του σώμα ενταφιάσθηκε στο ενοριακό κοιμητήριο της γενέτειράς του, Συχοβίτσε. Τον Απρίλιο του 2003 έγινε ανακομιδή των λειψάνων του, τα οποία μετεφέρθησαν και εναπετέθησαν στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννου Θεολόγο στο Χέλμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου