Άγιος Αλβίνος, Επίσκοπος Ανζέρ Γαλλίας. Ημέρα Μνήμης: 1η Μαρτίου.

Άγιος Αλβίνος, Επίσκοπος Ανζέρ Γαλλίας. Ημέρα Μνήμης: 1η Μαρτίου.

Ο Άγιος Αλβίνος γεννήθηκε το 470 μ.Χ. στην πόλη Βαν της Βρετάνης και καταγόταν από μία γαλλό - ρωμαϊκή οικογένεια ευγενών. Από πολύ μικρός έδειξε την αγάπη του για το Χριστό και εξέφρασε στους δικούς του την επιθυμία να ακολουθήσει το μοναχικό βίο. Παρόλο που οι γονείς του είχαν άλλα σχέδια για αυτόν, η επιθυμία του Αγίου να ενδυθεί το Αγγελικό Σχήμα ήταν τόσο μεγάλη, όπου τελικά μπήκε στην Ιερά Μονή στο Tincilloc.

Μέσα στο μοναστήρι ο Άγιος ζούσε ήδη τον Παράδεισο. Παιρνούσε όλη την ημέρα με προσευχή, νηστεία, μελέτη των Θείων Γραφών και ζούσε μόνο για τον Χριστό. Σε ηλικία 35 ετών έγινε ηγούμενος της μονής. Σαν ηγούμενος έγινε αμέσως γνωστός και αγαπητός για την βοήθειά του στους φτωχούς, τους άστεγους, τους αρρώστους. Οι άρχοντες της περιοχής αναζητούσαν τις συμβουλές του και πάντοτε έβρισκε χρόνο για όλους πλούσιους και φτωχούς, ευγενής και λαϊκούς.

Το 529 μ.Χ εξελέγη Επίσκοπος Ανζέρ παρά την επιθυμία του. Σαν επίσκοπος πολέμησε τους αιμομικτικούς γάμους που λάμβαναν χώρα ανάμεσα στα μέλη των ευγενών οικογενειών. Το 538 μ.Χ πήρε μέρος στην τρίτη Σύνοδο της Ορλεάνης η οποία έγινε με εντολή του βασιλιά Χιλδεβέρτου Α'. Μαζί με τη συνδρομή του Αγίου Καισαρίου της Αρελάτης (τιμάται 27 Αυγούστου), καθιέρωσε μέτρα εκκλησιαστικής πειθαρχίας, ύστερα από την χαλαρότητα που παρατήρησε σε άλλους επισκόπους και ιερείς.

Ο Άγιος Αλβίνος κατήγγειλε την αδικία, την ανηθικότητα και τη χαλαρή συμπεριφορά των κληρικών. Αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των φτωχών, τιμωρούσε τους ευγενείς για τον ανήθικο τρόπο ζωής και συγκάλεσε συμβούλια για την ανάπτυξη εκκλησιαστικών κωδίκων δεοντολογίας.

Πολλοί χριστιανοί της περιοχής σκλαβώθηκαν και πουλήθηκαν ως δούλοι ύστερα από επιδρομές βαρβάρων και πειρατών. Ο Άγιος Αλβίνος χρησιμοποίησε όσα χρήματα υπήρχαν στα ταμεία της επισκοπής του προκειμένου να απελευθερώσει τους σκλαβωμένους χριστιανούς.

Ο Θεός, για τους αγώνες του και την αγάπη του στον συνάθρωπο αξίωσε τον Άγιο Αλβίνο με το χάριαμα της θαυματουργία. Ο βασιλιάς Χιλδεβέρτος φυλάκισε άδικα μία γυναίκα από την Ανζέρ, όταν το έμαθε ο Άγιος επισκέφθηκε τον βασιλιά ζητώντας την άμεση αποφυλάκισή της χωρίς όμως αποτέλεσμα. Έτσι ο Άγιος αποφάσισε να επισκεφθεί την φυλακισμένη γυναίκα, όταν έφτασε στην φυλακή ο φρουρός προσπάθησε να εμποδίσει τον Άγιο ο οποίος έπεσε αμέσως νεκρός στα πόδια του. Ο βασιλιάς έμαθε το περιστατικό και ερμηνέυοντάς το ως θεϊκό σημάδι διέταξε την αποφυλάκιση της γυναίκας.

Μία άλλη φορά ο Άγιος Αλβίνος προσευχόταν κάποτε μέσα στη νύχτα για μερικούς άνδρες που φυλακίστηκαν στον Πύργο της Ανζέρ. Ξαφνικά ένα μεγάλο τμήμα του τοίχους κατέρρευσε, επιτρέποντας τη διαφυγή τους.

Επίσης ο Άγιος Αλβίνος ανέστησε ένα παιδί και όταν ένας από τους υπηρέτες του πέθανε κατά τη διάρκεια της απουσίας του, εκείνοι που μετέφεραν το σώμα του νεκρού δεν μπορούσαν να το κατεβάσουν μέσα στον τάφο, παρά μόνο όταν έφτασε ο Άγιος και ευλόγησε τον νεκρό υπηρέτη του.

Ο Άγιος Αλβίνος μετά από πολλούς πνευματικούς αγώνες και προσφοράς στην Εκκλησία και τον άνθρωπο, παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο το 550 μ.Χ. Θάφτηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Πέτρου στην Ανζέρ. Το 556 μ.Χ μία εκκλησία ανεγέρθηκε αφιερωμένη σε αυτόν στην οποία φυλάσσεται το Ιερό του Λείψανο. Στην εκκλησία αυτή αργότερα δημιουργήθηκε μία μοναστική κοινότητα.

Το βίο του συνέγραψε ο Άγιος Φουρτουνάτος (τιμάται 14 Δεκεμβρίου).