Άγιος Οθμάριος, πρώτος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Αγίου Γάλλου στην Ελβετία. Ημέρα Μνήμης: 16 Νοεμβρίου.
Ο Άγιος Οθμάριος (επίσης και Αυδομάριος) γεννήθηκε κατά πάσα πιθανότητα το 689 μ.Χ. στο Σεντ Γκαλλέν (Saint Gallen/Άγιος Γάλλος) στην Ελβετία. Ήταν Ιερομόναχος και διορισμένος ως πρώτος Ηγούμενος στην Ιερά Μονή του Αγίου Γάλλου στην Ελβετία.
Ο Άγιος Οθμάριος αναστήλωσε το μομαστήρι στο οποίο ζούσε ο Ιρλανδός μοναχός Άγιος Γάλλος (τιμάται 16 Οκτωβρίου) και γι'αυτό το λόγο θεωρήθηκε ιδρυτής του μοναστηριού εκεί. Στο πλαίσιο του μεταρρυθμιστικού κινήματος των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων που προωθήθηκε στην Αλαμαννία από τους γιους του Καρόλου Μαρτέλου, Καρλομάν του Μαγιορδόμου και Πιπίνου του Βραχύ, εισήγαγε τον κανόνα του Αγίου Βενέδικτου εκ Νουρσίας το 747 μ.Χ, ο οποίος παρέμεινε σε ισχύ μέχρι την εκκοσμίκευση και το κλείσιμο της μονής το 1805. Επίσης ίδρυσε τη μοναστηριακή σχολή της μονής, η οποία επρόκειτο να γίνει ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο δημιουργήθηκε αργότερα η περίφημη βιβλιοθήκη της Μονής. Ο Άγιος Οθμάριος παρείχε επίσης βοήθεια προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες της γύρω κοινότητας, προχώρησε στην οικοδόμηση ενός νοσοκομείου, ενός ξενώνα φιλοξενίας αστέγων και φτωχών καθώς και το πρώτο λεπροκομείο στην Ελβετία.
Ο Άγιος κοιμήθηκε οσιακά το 759 μ.Χ. ενώ βρισκόταν στην εξορία στο μικρό νησί Βερντ (Werd) στη λίμνη Κωνσταντία, αφού πρώτα πέρασε ένα διάστημα φυλακισμένος στον πύργο του Μπόντμαν-Λουντβίχσαφεν (Bodman-Ludwigshafen), λόγω ψευδών κατηγοριών δύο γειτονικών ευγενών. Τον έθαψαν στο Σεντ Γκαλλέν.
Δέκα χρόνια αργότερα δύο μοναχοί από το Σεντ Γκαλλέν μετέφεραν κρυφά το σώμα του πίσω στο μοναστήρι. Όταν άνοιξαν τον τάφο του το σώμα του βρέθηκε εντελώς άφθορο. Καθώς οι δύο μοναχοί περνουσαν εκ νέου τη λίμνη Κωνσταντία με το Ιερό Λείψανο του Αγίου, ξέσπασε καταιγίδα και ω του θαύματος! ενώ έβρεχε καταρακτωδώς καμία απολύτως σταγόνα δεν έπεσε πάνω στους δύο μοναχούς και στο Ιερό Λείψανο του Αγίου, ούτε τα κεριά έσβησαν που είχα τοποθετήσει γύρω από αυτό. Οι μοναχοί που μετέφεραν το Ιερό Λείψανο του Αγίου κουρασμένοι σταμάτησαν λίγο να ξεκουραστούν έχοντας μαζί τους μόνο ένα μικρό βαρέλι με κρασί, όπου όσο κρασί και αν έπιναν το βαρέλι δεν άδειαζε καθόλου, ως εκ τούτου, το βαρέλι κρασιού έγινε ένα από τα χαρακτηριστικά του σύμβολα μαζί με ρη ράβδο του Ηγούμενου.
Κατά την άφιξη, ο Άγιος θάφτηκε στην εκκλησία της μονής και ο τάφος σύντομα έγινε τόπος θαυμάτων.
Αγιοκατατάχθηκε από τον Επίσκοπο Κωνσταντίας Σόλομώντα Α' (κοιμήθηκε το 871 μ.Χ.) το 846 μ.Χ και η μνήμη του τιμάται στις 16 Νοεμβρίου.
Ο Άγιος Οθμάριος (επίσης και Αυδομάριος) γεννήθηκε κατά πάσα πιθανότητα το 689 μ.Χ. στο Σεντ Γκαλλέν (Saint Gallen/Άγιος Γάλλος) στην Ελβετία. Ήταν Ιερομόναχος και διορισμένος ως πρώτος Ηγούμενος στην Ιερά Μονή του Αγίου Γάλλου στην Ελβετία.
Ο Άγιος Οθμάριος αναστήλωσε το μομαστήρι στο οποίο ζούσε ο Ιρλανδός μοναχός Άγιος Γάλλος (τιμάται 16 Οκτωβρίου) και γι'αυτό το λόγο θεωρήθηκε ιδρυτής του μοναστηριού εκεί. Στο πλαίσιο του μεταρρυθμιστικού κινήματος των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων που προωθήθηκε στην Αλαμαννία από τους γιους του Καρόλου Μαρτέλου, Καρλομάν του Μαγιορδόμου και Πιπίνου του Βραχύ, εισήγαγε τον κανόνα του Αγίου Βενέδικτου εκ Νουρσίας το 747 μ.Χ, ο οποίος παρέμεινε σε ισχύ μέχρι την εκκοσμίκευση και το κλείσιμο της μονής το 1805. Επίσης ίδρυσε τη μοναστηριακή σχολή της μονής, η οποία επρόκειτο να γίνει ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο δημιουργήθηκε αργότερα η περίφημη βιβλιοθήκη της Μονής. Ο Άγιος Οθμάριος παρείχε επίσης βοήθεια προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες της γύρω κοινότητας, προχώρησε στην οικοδόμηση ενός νοσοκομείου, ενός ξενώνα φιλοξενίας αστέγων και φτωχών καθώς και το πρώτο λεπροκομείο στην Ελβετία.
Ο Άγιος κοιμήθηκε οσιακά το 759 μ.Χ. ενώ βρισκόταν στην εξορία στο μικρό νησί Βερντ (Werd) στη λίμνη Κωνσταντία, αφού πρώτα πέρασε ένα διάστημα φυλακισμένος στον πύργο του Μπόντμαν-Λουντβίχσαφεν (Bodman-Ludwigshafen), λόγω ψευδών κατηγοριών δύο γειτονικών ευγενών. Τον έθαψαν στο Σεντ Γκαλλέν.
Δέκα χρόνια αργότερα δύο μοναχοί από το Σεντ Γκαλλέν μετέφεραν κρυφά το σώμα του πίσω στο μοναστήρι. Όταν άνοιξαν τον τάφο του το σώμα του βρέθηκε εντελώς άφθορο. Καθώς οι δύο μοναχοί περνουσαν εκ νέου τη λίμνη Κωνσταντία με το Ιερό Λείψανο του Αγίου, ξέσπασε καταιγίδα και ω του θαύματος! ενώ έβρεχε καταρακτωδώς καμία απολύτως σταγόνα δεν έπεσε πάνω στους δύο μοναχούς και στο Ιερό Λείψανο του Αγίου, ούτε τα κεριά έσβησαν που είχα τοποθετήσει γύρω από αυτό. Οι μοναχοί που μετέφεραν το Ιερό Λείψανο του Αγίου κουρασμένοι σταμάτησαν λίγο να ξεκουραστούν έχοντας μαζί τους μόνο ένα μικρό βαρέλι με κρασί, όπου όσο κρασί και αν έπιναν το βαρέλι δεν άδειαζε καθόλου, ως εκ τούτου, το βαρέλι κρασιού έγινε ένα από τα χαρακτηριστικά του σύμβολα μαζί με ρη ράβδο του Ηγούμενου.
Κατά την άφιξη, ο Άγιος θάφτηκε στην εκκλησία της μονής και ο τάφος σύντομα έγινε τόπος θαυμάτων.
Αγιοκατατάχθηκε από τον Επίσκοπο Κωνσταντίας Σόλομώντα Α' (κοιμήθηκε το 871 μ.Χ.) το 846 μ.Χ και η μνήμη του τιμάται στις 16 Νοεμβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου