Άγιος Νεομάρτυς Χρήστος από την Πρέβεζα. Ημέρα Μνήμης: 5 Αυγούστου.
Μαρτύρησε στην Κω στις 5 Αυγούστου 1668
Ο Άγιος Νεομάρτυς Χρήστος καταγόταν από την Πρέβεζα και ήταν ναυτικός. Πιάνοντας κάποτε σκάλα στο λιμάνι της Κω πήγε να εξομολογηθεί σε ένα ιερομόναχο από την Ι. Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, ο οποίος και έγραψε το μαρτύριο του Αγίου και ο οποίος σημείωσε χαρακτηριστικά ότι ο νέος ευρέθη στην εξομολόγηση εκείνη καθαρός, σεμνός και ευλαβής.
Μετά από λίγες ημέρες κι ενώ επέστρεφε στο πλοίο του συναντήθηκε στο δρόμο με μια παρέα γενιτσάρων. Αυτοί μόλις τον είδαν άρχισαν να βρίζουν την ορθόδοξη πίστη και το Άγιο Βάπτισμα. Όταν το άκουσε ο Άγιος, που η καρδιά του φλεγόταν από την αγάπη του Χριστού, έκανε τον σταυρό του και τους απάντησε : Η δική σας η θρησκεία, ασεβείς, είναι άξια ύβρεων και ο προφήτης σας, ο μικρός Μωάμεθ, είναι ο πρόδρομος του αντιχρίστου, το θηρίον, το βδέλυγμα της ερημώσεως, ο ψευδοπροφήτης.
Όταν τ’ άκουσαν οι γενίτσαροι εξαγριώθηκαν κι έτρεξαν να τον συλλάβουν, καθώς κατευθυνόταν στο πλοίο, πλήθος πολύ, σαν αιμοβόρα θηρία.. Τον άρπαξαν, τον έδερναν και τον έσυραν στον δικαστή κραυγάζοντας : αρνείσαι τον Χριστό σου και το βάπτισμα για να σε αφήσουμε ελεύθερο; Ειδ’ άλλως θα σε βασανίσουμε και θα σε κάψουμε. Ο γενναίος αθλητής έφτυσε τότε τους κατηγόρους του και έλεγε στα ελληνικά το Πιστεύω. Βλέποντας εκείνοι το ακλόνητο της καρδιάς του και την εμμονή του στην πίστη τον έσυραν έξω από την πόλη και τον κατέκοψαν με τα μαχαίρια τους. Κατόπιν άναψαν φωτιά και τον έκαψαν ζωντανό ακόμη. Όλοι, ασεβείς και πιστοί και ο συγγραφέας του μαρτυρίου, έβλεπαν το μαρτυρικό λείψανο ν’ αστράφτει όπως ο ήλιος. Έβγαιναν από αυτό αστραπές, ακτίνες φωτός σαν τις ακτίνες του ήλιου. Μετά από αυτά και για μεγαλύτερη τιμωρία και εκδίκηση οι άπιστοι τον άφησαν περισσότερο από ένα μήνα άταφο. Σ’όλο αυτό το διάστημα όμως το μαρτυρικό λείψανο παρέμεινε αναλλοίωτο και άθικτο και κανένα ζώο δεν τόλμησε να το πλησιάσει, τις δε τρεις πρώτες νύχτες το κάλυπτε ιλαρό φως που ερχόταν από τον ουρανό. Και πολλά θαύματα έγιναν, μάλιστα και δαιμόνια εκδιώχτηκαν και πλήθος άλλες ιάσεις στους χριστιανούς που προσέτρεχαν να τον τιμήσουν.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Του Χριστού τον οπλίτην ανευφημήσωμεν, τον εν Πρεβέζη θεόθεν αναφανέντα βλαστόν και μαρτυρίου την οδόν εν Κω τελέσαντα. Δεύτε εν άσμασι, πιστοί, ανυμνήσωμεν λαμπρώς τον νεομάρτυρα Χρήστον· πρεσβεύει γαρ τω Κυρίω ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Μαρτύρησε στην Κω στις 5 Αυγούστου 1668
Ο Άγιος Νεομάρτυς Χρήστος καταγόταν από την Πρέβεζα και ήταν ναυτικός. Πιάνοντας κάποτε σκάλα στο λιμάνι της Κω πήγε να εξομολογηθεί σε ένα ιερομόναχο από την Ι. Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, ο οποίος και έγραψε το μαρτύριο του Αγίου και ο οποίος σημείωσε χαρακτηριστικά ότι ο νέος ευρέθη στην εξομολόγηση εκείνη καθαρός, σεμνός και ευλαβής.
Μετά από λίγες ημέρες κι ενώ επέστρεφε στο πλοίο του συναντήθηκε στο δρόμο με μια παρέα γενιτσάρων. Αυτοί μόλις τον είδαν άρχισαν να βρίζουν την ορθόδοξη πίστη και το Άγιο Βάπτισμα. Όταν το άκουσε ο Άγιος, που η καρδιά του φλεγόταν από την αγάπη του Χριστού, έκανε τον σταυρό του και τους απάντησε : Η δική σας η θρησκεία, ασεβείς, είναι άξια ύβρεων και ο προφήτης σας, ο μικρός Μωάμεθ, είναι ο πρόδρομος του αντιχρίστου, το θηρίον, το βδέλυγμα της ερημώσεως, ο ψευδοπροφήτης.
Όταν τ’ άκουσαν οι γενίτσαροι εξαγριώθηκαν κι έτρεξαν να τον συλλάβουν, καθώς κατευθυνόταν στο πλοίο, πλήθος πολύ, σαν αιμοβόρα θηρία.. Τον άρπαξαν, τον έδερναν και τον έσυραν στον δικαστή κραυγάζοντας : αρνείσαι τον Χριστό σου και το βάπτισμα για να σε αφήσουμε ελεύθερο; Ειδ’ άλλως θα σε βασανίσουμε και θα σε κάψουμε. Ο γενναίος αθλητής έφτυσε τότε τους κατηγόρους του και έλεγε στα ελληνικά το Πιστεύω. Βλέποντας εκείνοι το ακλόνητο της καρδιάς του και την εμμονή του στην πίστη τον έσυραν έξω από την πόλη και τον κατέκοψαν με τα μαχαίρια τους. Κατόπιν άναψαν φωτιά και τον έκαψαν ζωντανό ακόμη. Όλοι, ασεβείς και πιστοί και ο συγγραφέας του μαρτυρίου, έβλεπαν το μαρτυρικό λείψανο ν’ αστράφτει όπως ο ήλιος. Έβγαιναν από αυτό αστραπές, ακτίνες φωτός σαν τις ακτίνες του ήλιου. Μετά από αυτά και για μεγαλύτερη τιμωρία και εκδίκηση οι άπιστοι τον άφησαν περισσότερο από ένα μήνα άταφο. Σ’όλο αυτό το διάστημα όμως το μαρτυρικό λείψανο παρέμεινε αναλλοίωτο και άθικτο και κανένα ζώο δεν τόλμησε να το πλησιάσει, τις δε τρεις πρώτες νύχτες το κάλυπτε ιλαρό φως που ερχόταν από τον ουρανό. Και πολλά θαύματα έγιναν, μάλιστα και δαιμόνια εκδιώχτηκαν και πλήθος άλλες ιάσεις στους χριστιανούς που προσέτρεχαν να τον τιμήσουν.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Του Χριστού τον οπλίτην ανευφημήσωμεν, τον εν Πρεβέζη θεόθεν αναφανέντα βλαστόν και μαρτυρίου την οδόν εν Κω τελέσαντα. Δεύτε εν άσμασι, πιστοί, ανυμνήσωμεν λαμπρώς τον νεομάρτυρα Χρήστον· πρεσβεύει γαρ τω Κυρίω ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου