Άγιος Νεομάρτυς Πέτρος ο εξ Αλάσκας, ο Αλεούτιος. Ημέρα Μνήμης: 13 Δεκεμβρίου.
Δεν έχουμε πληροφορίες για την ακριβή καταγωγή του, ούτε άλλα στοιχεία για την προ του μαρτυρίου ζωή του στην Αλάσκα. Ξέρουμε μόνο ότι ήταν ένας από τους Ορθόδοξους ιθαγενείς των Αλεουτίων νήσων που είχαν επανδρώσει την αποικία που ίδρυσε η Ρωσσο-Αμερικανική Εταιρεία το 1812, στο Fort Ross στην Καλιφόρνια. Η αιτία της δημιουργίας αυτού του αγροτικού σταθμού στο Fort Ross ήταν ο ανεφοδιασμός των Ρώσων αποίκων και μελών της Εταιρείας στην Αλάσκα.
Οι άποικοι, έμεναν πολλούς μήνες του χειμώνα, απομονωμένοι, υποκείμενοι στα απρόοπτα του πολικού κλίματος και της άγριας θάλασσας. Η επικοινωνία και ο εφοδιασμός με τρόφιμα και άλλα απαραίτητα αγαθά από την Μητροπολιτική Ρωσία, ήταν πολύ δύσκολος βέβαια και ο σύνδεσμος διά θαλάσσης με την ισπανική τότε κτήση της Καλιφόρνιας, ήταν επιτακτική, με αποτέλεσμα την ίδρυση αυτού του αγροτικού αποικιακού σταθμού, στον οποίο εργάζονταν Ρώσοι και Αλεούτιοι από την Αλάσκα.
Οι Ισπανοί όμως, όλο και υποψιάζονταν ότι οι Ρώσοι είχαν κάποιες βλέψεις για το San- Fransisco (Άγιο Φραγκίσκο) και προσπάθησαν με κάθε μέσο να αποθαρρύνουν τους ξένους, δημιουργώντας διάφορα επεισόδια και γεγονότα. Έτσι το 1815, συνέλαβαν στο Fort Ross μια εικοσάδα Αλεουτίων ορθοδόξων, τους μετέφεραν στο San Fransisco και τους χρησιμοποίησαν σε καταναγκαστικά έργα, υποβάλλοντάς τους σε πολλή κακή μεταχείριση. Εν τέλει 14 από αυτούς φυλακίστηκαν ενώ οι μισσιονάριοι της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας εξανάγκαζαν μερικούς με βασανιστήρια να ασπασθούν το παπικό δόγμα και να εγκαταλείψουν την Ορθόδοξη Πίστη τους. Οι Αλεούτιοι αντιστέκονταν με καρτερία και θάρρος στα βασανιστήρια και έδειχναν το σταυρό που κρεμόταν στο λαιμό τους λέγοντας: Είμαστε Χριστιανοί, έχουμε βαπτισθεί!
Ένα απόβραδο, πήραν έναν από τους φυλακισμένους, τον Πέτρο, και άρχισαν να τον βασανίζουν μπροστά στους άλλους συμπατριώτες του, για να τους εκφοβίσουν να αλλαξοπιστήσουν και αυτοί. Στην αρχή του έσπασαν ένα-ένα τα δάχτυλα των ποδιών αλλά ο γενναίος αθλητής του Χριστού, άξιος του ονόματος του πρωτοκορυφαίου Αποστόλου, το οποίον έφερε, συνέχιζε να απαντά: «Είμαι Χριστιανός, δεν αλλάζω την πίστη μου!» Οι βασανιστές τότε του έκοψαν τα δάκτυλα και στην συνέχεια του έκοψαν τα χέρια και τα πόδια από τη ρίζα τους. Το αίμα ξεπήδαγε κατά κύματα. Ο μάρτυρας ξεψυχούσε και μαζί με την ψυχή του έβγαιναν ψιθυριστά μέχρι και την τελευταία του πνοή τα ίδια πάντα λόγια: «Δεν αλλάζω την Πίστη μου!»
Την επομένη ημέρα, οι λατίνοι μισσιονάριοι ετοιμάστηκαν να επαναλάβουν την ίδια διαδικασία και με τους υπολοίπους κρατουμένους. Όμως έφθασε διαταγή να τούς μεταφέρουν στο Μοnterey. Λίγο αργότερα ένας αυτόπτης μάρτυρας του γεγονότος διηγείτο τα καθέκαστα στον μοναχό - πρώην διευθυντή της Ρωσσο-Αμερικανικής Εταιρείας - υποτακτικό του αγίου Γερμανού στο Νέο Βαλαάμ, Ιανόφσκη. Ο Ιανόφσκη, με τη σειρά του, μετέφερε τη διήγηση στον άγιο Γερμανό, ο οποίος σταυροκοπήθηκε με ευλάβεια, μπροστά στις εικόνες, αναγγέλλοντας το χαρμόσυνο γεγονός: «Άγιε Νεομάρτυς Πέτρε Αλεούτιε. πρέσβευε υπέρ ημών!» Ο πρώτος Αμερικανός άγιος υπέστη το μαρτύριο, όχι όπως θα περίμενε κάνεις από ειδωλολάτρες σαμάνους αλλά από χέρια χριστιανικά, όχι βέβαια ορθόδοξα. Γράφτηκε με ματωμένα γράμματα στα δίπτυχα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ο παγωμένος Βορράς της Δύσης είχε τον Πρεσβευτή του μπροστά στο θρόνο του Θεού. Ας έχουμε τις πρεσβείες του. Αμήν.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Ἀλάσκας τὸ κλέος, Ἀλεούτων τὸ καύχημα, Πέτρον Νεομάρτυρα θεῖον ἐν ᾠδαῖς εὐφημήσωμεν, ὡς σέλας πολικὸν γὰρ ἐν νυκτί, διέλυσεν αἱρέσεων ἀχλύν, μαρτυρίῳ ἐκκοπῆς τε χειρῶν ποδῶν, ὁμολογίας στέφανος· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σε ἐνισχύσαντι, δόξα τῷ ταπεινώσαντι διὰ σου ψεύδους τὴν ἔπαρσιν
(Γεώργιος Εμμανουήλ Πιπεράκις, «Άγιοι της Αλάσκας», εκδ. Μυριόβιβλος).
Δεν έχουμε πληροφορίες για την ακριβή καταγωγή του, ούτε άλλα στοιχεία για την προ του μαρτυρίου ζωή του στην Αλάσκα. Ξέρουμε μόνο ότι ήταν ένας από τους Ορθόδοξους ιθαγενείς των Αλεουτίων νήσων που είχαν επανδρώσει την αποικία που ίδρυσε η Ρωσσο-Αμερικανική Εταιρεία το 1812, στο Fort Ross στην Καλιφόρνια. Η αιτία της δημιουργίας αυτού του αγροτικού σταθμού στο Fort Ross ήταν ο ανεφοδιασμός των Ρώσων αποίκων και μελών της Εταιρείας στην Αλάσκα.
Οι άποικοι, έμεναν πολλούς μήνες του χειμώνα, απομονωμένοι, υποκείμενοι στα απρόοπτα του πολικού κλίματος και της άγριας θάλασσας. Η επικοινωνία και ο εφοδιασμός με τρόφιμα και άλλα απαραίτητα αγαθά από την Μητροπολιτική Ρωσία, ήταν πολύ δύσκολος βέβαια και ο σύνδεσμος διά θαλάσσης με την ισπανική τότε κτήση της Καλιφόρνιας, ήταν επιτακτική, με αποτέλεσμα την ίδρυση αυτού του αγροτικού αποικιακού σταθμού, στον οποίο εργάζονταν Ρώσοι και Αλεούτιοι από την Αλάσκα.
Οι Ισπανοί όμως, όλο και υποψιάζονταν ότι οι Ρώσοι είχαν κάποιες βλέψεις για το San- Fransisco (Άγιο Φραγκίσκο) και προσπάθησαν με κάθε μέσο να αποθαρρύνουν τους ξένους, δημιουργώντας διάφορα επεισόδια και γεγονότα. Έτσι το 1815, συνέλαβαν στο Fort Ross μια εικοσάδα Αλεουτίων ορθοδόξων, τους μετέφεραν στο San Fransisco και τους χρησιμοποίησαν σε καταναγκαστικά έργα, υποβάλλοντάς τους σε πολλή κακή μεταχείριση. Εν τέλει 14 από αυτούς φυλακίστηκαν ενώ οι μισσιονάριοι της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας εξανάγκαζαν μερικούς με βασανιστήρια να ασπασθούν το παπικό δόγμα και να εγκαταλείψουν την Ορθόδοξη Πίστη τους. Οι Αλεούτιοι αντιστέκονταν με καρτερία και θάρρος στα βασανιστήρια και έδειχναν το σταυρό που κρεμόταν στο λαιμό τους λέγοντας: Είμαστε Χριστιανοί, έχουμε βαπτισθεί!
Ένα απόβραδο, πήραν έναν από τους φυλακισμένους, τον Πέτρο, και άρχισαν να τον βασανίζουν μπροστά στους άλλους συμπατριώτες του, για να τους εκφοβίσουν να αλλαξοπιστήσουν και αυτοί. Στην αρχή του έσπασαν ένα-ένα τα δάχτυλα των ποδιών αλλά ο γενναίος αθλητής του Χριστού, άξιος του ονόματος του πρωτοκορυφαίου Αποστόλου, το οποίον έφερε, συνέχιζε να απαντά: «Είμαι Χριστιανός, δεν αλλάζω την πίστη μου!» Οι βασανιστές τότε του έκοψαν τα δάκτυλα και στην συνέχεια του έκοψαν τα χέρια και τα πόδια από τη ρίζα τους. Το αίμα ξεπήδαγε κατά κύματα. Ο μάρτυρας ξεψυχούσε και μαζί με την ψυχή του έβγαιναν ψιθυριστά μέχρι και την τελευταία του πνοή τα ίδια πάντα λόγια: «Δεν αλλάζω την Πίστη μου!»
Την επομένη ημέρα, οι λατίνοι μισσιονάριοι ετοιμάστηκαν να επαναλάβουν την ίδια διαδικασία και με τους υπολοίπους κρατουμένους. Όμως έφθασε διαταγή να τούς μεταφέρουν στο Μοnterey. Λίγο αργότερα ένας αυτόπτης μάρτυρας του γεγονότος διηγείτο τα καθέκαστα στον μοναχό - πρώην διευθυντή της Ρωσσο-Αμερικανικής Εταιρείας - υποτακτικό του αγίου Γερμανού στο Νέο Βαλαάμ, Ιανόφσκη. Ο Ιανόφσκη, με τη σειρά του, μετέφερε τη διήγηση στον άγιο Γερμανό, ο οποίος σταυροκοπήθηκε με ευλάβεια, μπροστά στις εικόνες, αναγγέλλοντας το χαρμόσυνο γεγονός: «Άγιε Νεομάρτυς Πέτρε Αλεούτιε. πρέσβευε υπέρ ημών!» Ο πρώτος Αμερικανός άγιος υπέστη το μαρτύριο, όχι όπως θα περίμενε κάνεις από ειδωλολάτρες σαμάνους αλλά από χέρια χριστιανικά, όχι βέβαια ορθόδοξα. Γράφτηκε με ματωμένα γράμματα στα δίπτυχα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ο παγωμένος Βορράς της Δύσης είχε τον Πρεσβευτή του μπροστά στο θρόνο του Θεού. Ας έχουμε τις πρεσβείες του. Αμήν.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Ἀλάσκας τὸ κλέος, Ἀλεούτων τὸ καύχημα, Πέτρον Νεομάρτυρα θεῖον ἐν ᾠδαῖς εὐφημήσωμεν, ὡς σέλας πολικὸν γὰρ ἐν νυκτί, διέλυσεν αἱρέσεων ἀχλύν, μαρτυρίῳ ἐκκοπῆς τε χειρῶν ποδῶν, ὁμολογίας στέφανος· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σε ἐνισχύσαντι, δόξα τῷ ταπεινώσαντι διὰ σου ψεύδους τὴν ἔπαρσιν
(Γεώργιος Εμμανουήλ Πιπεράκις, «Άγιοι της Αλάσκας», εκδ. Μυριόβιβλος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου