Αγίες Ταρσίλα και Εμιλιάνα. Ημέρα Μνήμης: 5 Ιανουαρίου (Αγία Ταρσίλα) και 24 Δεκεμβρίου (Αγία Εμιλιάνα).
Ο Άγιος Γρηγόριος Α’ ο Μέγας (Άγιος Γρηγόριος Α’ ο Διάλογος) Πάπας Ρώμης (τιμάται 13 Ιανουαρίου) είχε τρεις θείες, αδελφές του πατέρα του, Αγίου Γορδιανού ο οποίος ήταν ρεγιονάριος (χωρεπίσκοπος) και ζούσε μία πολύ ενάρετη ζωή. Τα ονόματά τους ήταν Ταρσίλα η οποία ήταν και η μεγαλύτερη, Εμιλιάνα και Γορδιάνα. Οι δύο αδελφές Ταρσίλα και Εμιλιάνα ζούσαν μία ζωή πολύ ενάρετη παίρνοντας όρκο παρθενίας και περνώντας την ημέρα τους με νηστεία και προσευχή. Ο κοινός αυτός αγώνας έδενε τις δύο αδελφές πιο πολύ και από τον δεσμό αίματος που είχαν. Οι δύο γυναίκες έδιναν τον πνευματικό τους αγώνα στο στην πατρική τους οικεία όπου διέμεναν με τόση θέρμη και ζήλο σαν να βρισκόντουσαν σε κάποιο μοναστήρι. Οι Αγίες πρόκοβαν καθημερινά στην αρετή και στην πνευματική ζωή. Η Τρίτη αδελφή τους Γορδιάνα θέλησε να τις ακολουθήσει και να τις μιμηθεί στον αγώνα τους, όμως πολλές φορές ήταν χλιαρή στον αγώνα της και παραιτούνταν και έτσι αποφάσισε να εγκαταλείψει τις αδελφές της και να ακολουθήσει τον έγγαμο βίο και να παντρευτεί τον φύλακά της.
Οι Αγίες Ταρσίλα και Εμιλιάνα έμειναν πιστές και αφοσιωμένες στο δρόμο που αποφάσισαν να ακολουθήσουν μέχρι που ήρθε η στιγμή να λάβουν την ανταμοιβή τους για όλους τους κόπους, τον αγώνα τους και την πίστη τους για την αγάπη του Χριστού. Σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο το Διάλογο ένα βράδυ την ώρα που η Αγία Ταρσίλα προσευχόταν, την επισκέφθηκε σε όραμα ο Άγιος Φήλιξ III (Φήλικας) ο οποίος ήταν Πάπας Ρώμης (τιμάται 1ηΜαϊου) και προ – προ πάππους των Αγίων, της έδειξε το μέρος που είχε ετοιμαστεί για την Αγία στα Ουράνια Σκηνώματα.
Η Αγία Ταρσίλα λίγο καιρό μετά το όραμά της αρρώστησε βαριά και καθώς βρισκόταν κλινήρης και φίλοι στέκονταν γύρω της, ανασηκώθηκε και φώναξε: «άκρη! άκρη! ο Σωτήρας μου Ιησούς έρχεται» και ύστερα από αυτές τις λέξεις η Αγία Ταρσίλα άφησε την τελευταία της πνοή και παρέδωσε την Αγία της ψυχή στον στεφανοδότη Χριστό. Ήταν παραμονή Χριστουγέννων. Το δέρμα και τα οστά στα γόνατά της και τους αγκώνες της βρέθηκαν αλλοιωμένα και γεμάτα κάλους εξαιτίας των πολλών μετανοιών και προσευχών που έκανε η Αγία.
Λίγες μέρες αργότερα η Αγία Ταρσίλα εμφανίστηκε στην αδελφή της Αγία Εμιλιάνα και την καλούσε να γιορτάσουν μαζί τα Άγια Θεοφάνεια στον Παράδεισο, έτσι η Αγία Εμιλιάνα παρέδωσε και αυτή το πνεύμα της στον Σωτήρα Ιησού Χριστό παραμονή των Θεοφανείων.
Τα Ιερά Λείψανα των Αγίων φυλάσσονται στην Εκκλησία του Αγίου Ανδρέα μαζί με αυτά της νύφης τους Αγίας Συλβίας της μητέρας του Αγίου Γρηγορίου του Διαλόγου (τιμάται 4 Νοεμβρίου).
Ο Άγιος Γρηγόριος Α’ ο Μέγας (Άγιος Γρηγόριος Α’ ο Διάλογος) Πάπας Ρώμης (τιμάται 13 Ιανουαρίου) είχε τρεις θείες, αδελφές του πατέρα του, Αγίου Γορδιανού ο οποίος ήταν ρεγιονάριος (χωρεπίσκοπος) και ζούσε μία πολύ ενάρετη ζωή. Τα ονόματά τους ήταν Ταρσίλα η οποία ήταν και η μεγαλύτερη, Εμιλιάνα και Γορδιάνα. Οι δύο αδελφές Ταρσίλα και Εμιλιάνα ζούσαν μία ζωή πολύ ενάρετη παίρνοντας όρκο παρθενίας και περνώντας την ημέρα τους με νηστεία και προσευχή. Ο κοινός αυτός αγώνας έδενε τις δύο αδελφές πιο πολύ και από τον δεσμό αίματος που είχαν. Οι δύο γυναίκες έδιναν τον πνευματικό τους αγώνα στο στην πατρική τους οικεία όπου διέμεναν με τόση θέρμη και ζήλο σαν να βρισκόντουσαν σε κάποιο μοναστήρι. Οι Αγίες πρόκοβαν καθημερινά στην αρετή και στην πνευματική ζωή. Η Τρίτη αδελφή τους Γορδιάνα θέλησε να τις ακολουθήσει και να τις μιμηθεί στον αγώνα τους, όμως πολλές φορές ήταν χλιαρή στον αγώνα της και παραιτούνταν και έτσι αποφάσισε να εγκαταλείψει τις αδελφές της και να ακολουθήσει τον έγγαμο βίο και να παντρευτεί τον φύλακά της.
Οι Αγίες Ταρσίλα και Εμιλιάνα έμειναν πιστές και αφοσιωμένες στο δρόμο που αποφάσισαν να ακολουθήσουν μέχρι που ήρθε η στιγμή να λάβουν την ανταμοιβή τους για όλους τους κόπους, τον αγώνα τους και την πίστη τους για την αγάπη του Χριστού. Σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο το Διάλογο ένα βράδυ την ώρα που η Αγία Ταρσίλα προσευχόταν, την επισκέφθηκε σε όραμα ο Άγιος Φήλιξ III (Φήλικας) ο οποίος ήταν Πάπας Ρώμης (τιμάται 1ηΜαϊου) και προ – προ πάππους των Αγίων, της έδειξε το μέρος που είχε ετοιμαστεί για την Αγία στα Ουράνια Σκηνώματα.
Η Αγία Ταρσίλα λίγο καιρό μετά το όραμά της αρρώστησε βαριά και καθώς βρισκόταν κλινήρης και φίλοι στέκονταν γύρω της, ανασηκώθηκε και φώναξε: «άκρη! άκρη! ο Σωτήρας μου Ιησούς έρχεται» και ύστερα από αυτές τις λέξεις η Αγία Ταρσίλα άφησε την τελευταία της πνοή και παρέδωσε την Αγία της ψυχή στον στεφανοδότη Χριστό. Ήταν παραμονή Χριστουγέννων. Το δέρμα και τα οστά στα γόνατά της και τους αγκώνες της βρέθηκαν αλλοιωμένα και γεμάτα κάλους εξαιτίας των πολλών μετανοιών και προσευχών που έκανε η Αγία.
Λίγες μέρες αργότερα η Αγία Ταρσίλα εμφανίστηκε στην αδελφή της Αγία Εμιλιάνα και την καλούσε να γιορτάσουν μαζί τα Άγια Θεοφάνεια στον Παράδεισο, έτσι η Αγία Εμιλιάνα παρέδωσε και αυτή το πνεύμα της στον Σωτήρα Ιησού Χριστό παραμονή των Θεοφανείων.
Τα Ιερά Λείψανα των Αγίων φυλάσσονται στην Εκκλησία του Αγίου Ανδρέα μαζί με αυτά της νύφης τους Αγίας Συλβίας της μητέρας του Αγίου Γρηγορίου του Διαλόγου (τιμάται 4 Νοεμβρίου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου