Όσιος Πλακίδας ο μαθητής του Αγίου Βενέδικτου εκ Νουρσίας. Ημέρα Μνήμης: 5 Οκτωβρίου.
Όταν το είπε στον Άγιο Βενέδικτο, ο Άγιος απέδωσε αυτό το κατόρθωμα στην υπακοή του μαθητή του, αλλά ο Άγιος Μαύρος διαμαρτυρήθηκε, λέγοντας ότι αυτός δεν είχε καμία σχέση με αυτό που συντελέσθηκε ασυνείδητα και πως με τη Χάρη του Θεού ο έπαινος έπρεπε να αποδοθεί στην ευλογία του Πατρός. Ο νεαρός Πλακίδας παρενέβη σ'αυτήν την άγια φιλονικία λέγοντας: Τη στιγμή που βγήκα από το νερό, είδα πάνω από το κεφάλι μου το πανωφόρι του Αββά, και είχα την εντύπωση ότι αυτός με τραβούσε από το νερό».
Μετά από αυτά, ο Άγιος Πλακίδας και ο Άγιος Μαύρος ακολούθησαν τον Άγιο Βενέδικτο στο όρος Μόντε Κασίνο συνεργάσθηκαν στην ίδρυση του ενδόξου μοναστηριού του και ανέλαβαν τη διοίκηση. Επικαλούμενοι τη βοήθεια των προσευχών του Γέροντα, γιάτρευαν τις αρρώστιες τόσο καλά που όλοι τους θεωρούσαν κληρονόμους των χαρισμάτων του Αγίου Βενεδίκτου και άξιους διαδόχους του.
Ο Άγιος Πλακίδας ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Πατρικίου Τερτούλλου και της Φαυστίνας. Σε ηλικία οκτώ ετών ο πατέρας του τον έθεσε κάτω από την φροντίδα του Αγίου Βενέδικτου (τιμάται 14 Μαρτίου) στο Σουμπιάκο προκειμένου να τον εκπαιδεύσει. Στο δεύτερο βιβλίο του πάπα Γρηγορίου Α' (τιμάται 12 Μαρτίου) με τίτλο Διάλογοι, περιγράφει ένα περιστατικό για το πως ο Άγιος Πλακίδας σώθηκε από πνιγμό από τον άλλο μαθητή του Αγίου Βενέδικτου, Άγιο Μαύρο (τιμάται 5 Οκτωβρίου).
Ο Όσιος Βενέδικτος με τους μαθητές του Όσιο Πλακίδα και Όσιο Μαύρο
«Μία μέρα, καθώς ο μακάριος Άγιος Βενέδικτος είχε στείλει έναν άλλο από τους νέους μαθητές του, τον Άγιο Πλακίδα, να φέρει νερό από τη λίμνη, του αποκαλύφθηκε ότι το παιδί καθώς πήγαινε να πιάσει τον κουβά του που γλίστρησε, έπεσε κι αυτό μέσα και κινδύνευε να πνιγεί. Έστειλε και τον Άγιο Μαύρο που με την ευλογία του Πατρός, τρέχει ως τη λίμνη, φθάνει στο μέρος όπου το ρεύμα είχε παρασύρει τον Άγιο Πλακίδα, τον πιάνει από τα μαλλιά και τον βγάζει στην όχθη. Γυρνώντας διαπίστωσε κατάπληκτος ότι είχε βαδίσει επί των υδάτων όπως σε στέρεη γη.
Ο Όσιος Μαύρος σώζει από πνιγμό τον Όσιο Πλακίδα ύστερα από επέμβαση του Οσίου Βενέδικτου
Όταν το είπε στον Άγιο Βενέδικτο, ο Άγιος απέδωσε αυτό το κατόρθωμα στην υπακοή του μαθητή του, αλλά ο Άγιος Μαύρος διαμαρτυρήθηκε, λέγοντας ότι αυτός δεν είχε καμία σχέση με αυτό που συντελέσθηκε ασυνείδητα και πως με τη Χάρη του Θεού ο έπαινος έπρεπε να αποδοθεί στην ευλογία του Πατρός. Ο νεαρός Πλακίδας παρενέβη σ'αυτήν την άγια φιλονικία λέγοντας: Τη στιγμή που βγήκα από το νερό, είδα πάνω από το κεφάλι μου το πανωφόρι του Αββά, και είχα την εντύπωση ότι αυτός με τραβούσε από το νερό».
Ο Όσιος Βενέδικτος με τους μαθητές του Όσιο Πλακίδα και Όσιο Μαύρο
Μετά από αυτά, ο Άγιος Πλακίδας και ο Άγιος Μαύρος ακολούθησαν τον Άγιο Βενέδικτο στο όρος Μόντε Κασίνο συνεργάσθηκαν στην ίδρυση του ενδόξου μοναστηριού του και ανέλαβαν τη διοίκηση. Επικαλούμενοι τη βοήθεια των προσευχών του Γέροντα, γιάτρευαν τις αρρώστιες τόσο καλά που όλοι τους θεωρούσαν κληρονόμους των χαρισμάτων του Αγίου Βενεδίκτου και άξιους διαδόχους του.
Ο Άγιος Οσιομάρτυς Πλακίδας της Σικελίας
Πάρα πολλοί συγχέουν τον Άγιο Πλακίδα τον μαθητή του Αγίου Βενεδίκτου με τον συνώνυμό του Άγιο Πλακίδα που μαρτύρησε στην Σικελία κατά την διάρκεια των διωγμών του αυτοκράτορα Διοκλητιανού ή κατά μία άλλη παράδοση από πειρατές.
Φαίνεται ότι δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο βίος του Αγίου Πλακίδα υποτίθεται πως γράφτηκε από κάποιον Γορδιανό, υποτακτικό του Αγίου στην πραγματικότητα όμως ο βίος του γράφτηκε από τον Διάκονο Πέτρο (1107 - 1159) ο οποίος ήταν μοναχός και βιβλιοθηκάριος στην Μονή του Μόντε Κασίνο και ο οποίος φαίνεται να μπέρδεψε τον βίο των δύο Αγίων δεδομένου ότι έζησαν περίπου την ίδια εποχή και εορτάζουν την ίδια ημέρα σύμφωνα και με τον συναξαριστή του Delehaye.
Ο Άγιος Οσιομάρτυς Πλακίδας ήταν ηγούμενος σε μοναστήρι στη Μεσσήνη της Ιταλίας και μαρτύρησε στη Σικελία μαζί με τους Αγίους Μάρτυρες Ευτύχιο, Βικτωρίνο, την αδελφή τους Φλάβια, Δονάτο, Φιρμάτο, Φαύστο το Διάκονο και άλλους 30 μάρτυρες. Οι μνήμη τους τιμάται 5 Οκτωβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου