῞Αγιος Μάρτυς Βεντσεσλάβος, Βασιλεὺς τῶν Τσέχων: Ήμέρα Μνήμης: 28 Σεπτεμβρίου.

῞Αγιος Μάρτυς Βεντσεσλάβος, Βασιλεὺς τῶν Τσέχων: Ήμέρα Μνήμης: 28 Σεπτεμβρίου.

Εγγονός τῆς ῾Αγίας Μάρτυρος Λουντμίλης, Βασιλίσσης τῶν Τσέχων (τιμάται 16 Σεπτεμβρίου), καὶ γαλουχημένος ἀπὸ ἐκείνην στὴν ᾿Ορθόδοξη Πίστι, ὁ ῞Αγιος Βεντσεσλάβος (τσεχ. Vacslav) διαδέχθηκε τὸν πατέρα του Βρατισλάβο στὸν θρόνο τῆς Βοημίας σὲ ἡλικία δεκατριῶν ἢ δεκατεσσάρων ἐτῶν (921).

Μέχρις ὅτου ἐνηλικιωθῆ, τὸν ἐπετρόπευε ἡ μητέρα του Δραγομίρα. ῞Οταν ὁ Βεντσεσλάβος ἔλαβε στὰ χέρια του τὰ ἡνία τοῦ κράτους (925), ἑδραίωσε τὴν ᾿Ορθόδοξη Πίστι στὴν Βοημία καὶ ἐξώρισε τὴν μητέρα του, ἡ ὁποία εἶχε τεθῆ ἐπὶ κεφαλῆς εἰδωλολατρικῆς ἀντιδράσεως.

῍Αν καὶ Βασιλεύς, ἐρρύθμιζε τὴν ζωή του σύμφωνα μὲ τὰ πρότυπα τῶν μεγάλων ᾿Ασκητῶν. Κατὰ τὶς δίκες, φρόντιζε γιὰ τὴν ἀπονομὴ τῆς δικαιοσύνης, ὥστε κανεὶς ἀθῶος νὰ μὴν καταδικάζεται. Θερμὸς ζηλωτὴς τῆς Πίστεως καὶ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον, ἐξαγόραζε μικρὰ παιδιὰ εἰδωλολατρῶν, τὰ ὁποῖα ἐπωλοῦντο ὡς σκλάβοι, τὰ ἐβάπτιζε καὶ τὰ ἀνέτρεφε χριστιανικά. Μετέφρασε στὴν τσεχικὴ γλῶσσα τὸ κατὰ ᾿Ιωάννην Εὐαγγέλιο καὶ διενήργησε τὴν ἀνακομιδὴ τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ ῾Αγίου Βίτου (ἢ Γκὺ) καὶ τῆς ῾Αγίας Λουντμίλης στὴν Πράγα.

῾Ο νεώτερος ἀδελφός του Βολεσλάβος, ὀρεγόμενος τὰ σκῆπτρα, ἐσκευώρησε συνωμοσία ἐναντίον του μὲ τοὺς εὐγενεῖς εἰδωλολάτρες, τοὺς ὁποίους εἶχε ἀπομακρύνει ὁ ῞Αγιος, ἐπειδὴ ἀντετίθεντο στὸν ἀποστολικό του ζῆλο πρὸς διάδοσιν τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Μὲ ὑποκίνησι ἐκείνων, ὁ Βολεσλάβος προσκάλεσε τὸν Βεντσεσλάβο στὸ παλάτι του, γιὰ νὰ τὸν θανατώση. Στὸ συμπόσιο ποὺ δόθηκε, ὁ ῞Αγιος ἀντιλήφθηκε τὸ δόλιο σχέδιο καὶ ἐνῶ εἶχε τὴν δυνατότητα νὰ ἀποδράση, ἤγειρε πρόποσιν εἰς τιμὴν τοῦ ᾿Αρχαγγέλου Μιχαήλ, μὲ τὴν εὐχὴ νὰ εἰσαγάγη τὴν ψυχή του στὴν ἀτελεύτητη χαρὰ τοῦ Παραδείσου.

Τὸ πρωΐ, μεταβαίνοντας στὴν ᾿Εκκλησία ὕστερα ἀπὸ μακρὰ καὶ θερμὴ νυκτερινὴ προσευχή, δέχθηκε ἐπίθεσι τοῦ Βολεσλάβου, ὁ ὁποῖος τὸν ἐκτύπησε στὸ κεφάλι. ῾Ο Βεντσεσλάβος ἔβαλε τὸ χέρι στὸ σπαθί του, ἀλλὰ ἀμέσως μετενόησε· τὸ πέταξε στὴν γῆ καὶ προσπάθησε νὰ φθάση στὸν Ναό. Στὴν θύρα του, τὸν πρόφθασαν οἱ συνωμότες καὶ τὸν ἀποτελείωσαν μὲ μαχαιριές (929).

Εὐθὺς μόλις ὁ Βολεσλάβος ἔλαβε τὴν ἐξουσία, ἔφερε Γερμανοὺς κληρικοὺς στὴν Βοημία καὶ εἰσήγαγε τὴν λατινικὴ γλῶσσα στὴν λατρεία.

Τρία χρόνια ἀργότερα, ἔδωσε τὴν συγκατάθεσί του νὰ μεταφερθῆ τὸ σῶμα τοῦ Μάρτυρος ἀδελφοῦ του στὴν Πράγα καὶ νὰ ἐνταφιασθῆ στὴν ᾿Εκκλησία τοῦ ῾Αγίου Βίτου, ἡ ὁποία ἔκτοτε ἔλαβε τὸ ὄνομα τοῦ ῾Αγίου Βεντσεσλάβου.

Τὰ πολλὰ θαύματά του κατέστησαν τὸν ῞Αγιο προστάτη τῆς Βοημίας.