Ἅγιος Ἱερομάρτυς Κάρπος, Ἄνθος τῆς Ἐσθονίας. Ήμέρα Μνήμης: 24 Σεπτεμβρίου.

Ἅγιος Ἱερομάρτυς Κάρπος, Ἄνθος τῆς Ἐσθονίας. Ήμέρα Μνήμης: 24 Σεπτεμβρίου.

῾Ο Ἅγιος Νεομάρτυς Κάρπος (Ἔλμπ) ἐγεννήθη κατὰ τὸ 1869 ἀπὸ οἰκογένεια χωρικῶν τῆς περιοχῆς Βιλζάντι τῆς Ἐσθονίας.

Ἀφοῦ διδάχθηκε τὰ πρῶτα γράμματα, ἔγινε Διδάσκαλος καὶ ἐργάσθηκε στὸ Πάλδισκυ, στὶς ὄχθες τῆς Βαλτικῆς Θαλάσσης.

Τὸ ἔτος 1896 ἐχειροτονήθη Διάκονος καὶ ὑπηρέτησε σὲ ἕνα νεοσύστατο γυναικεῖο Μοναστήρι στὸ Κουρεμαέ, συνεχίζων ταυτοχρόνως νὰ διδάσκη στὸ σχολεῖο.

Ἀργότερα, τὸ 1899, ὁ μελλοντικὸς Ἱερομάρτυς Πλάτων (τιμάται 1η Ἰανουαρίου) ἐκάλεσε αὐτὸν νὰ ὑπηρετήση στὴν ἐσθονικὴ Ἐνορία τῆς Ἁγίας Πετρουπόλεως.

Μετὰ τὴν ἀναχώρησι τοῦ Πλάτωνος γιὰ τὴν Ἐσθονία ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Βιενιαμίν, Μητροπολίτη Πετρουπόλεως (τιμάται 25 Ἰανουαρίου).

Ὁ π. Κάρπος πρόλαβε νὰ δεχθῆ τὴν πνευματικὴ ἐπίδρασι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κροστάνδης (τιμάται 20 Δεκεμβρίου) καὶ τελοῦσε μὲ πολλὴ εὐλάβεια τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες, δεικνύων καὶ μεγάλη ἀγάπη πρὸς τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ.

Μὲ τὸν προϊστάμενο τῆς Ἐνορίας του π. Ἀλέξανδρο Πακλάρ, ἐστήριξε γενναίως τοὺς πιστοὺς κατὰ τὴν ἐπαναστατικὴ θύελλα, τὸν ἐμφύλιο πόλεμο καὶ τὸν σκληρὸ μπολσεβικὸ ζυγὸ (1917 κ.ἑ.).

Μαζὶ μὲ τοὺς Κληρικοὺς τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου, ἀρνήθηκε ἐπιμόνως νὰ ἔλθη σὲ κοινωνία μὲ τὴν «Ζῶσα Ἐκκλησία», ἡ ὁποία ὑπηρετοῦσε τοὺς Κομμουνιστές. Ὅταν ἔκλεισε ἡ Ἐνορία, συνέχισε τὴν ποιμαντική του διακονία στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Βλαδιμήρου καὶ ἔπειτα στὸν Ναὸ τοῦ Κοιμητηρίου Κρασνένκαϊα.

Κατὰ τὸν ἀπηνῆ διωγμὸ τοῦ Στάλιν, ὁ ὁποῖος ἐθέρισε τοὺς 198 ἀπὸ τοὺς 429 Κληρικοὺς τοῦ Λένινγκραντ (Ἁγίας Πετρουπόλεως), ὁ Ἅγιος Κάρπος συνελήφθη καὶ ὑπέστη ἐπάλληλες καὶ ταπεινωτικὲς ἀνακρίσεις, κατὰ τὶς ὁποῖες ἀρνήθηκε νὰ ἀναγνωρίση τὰ ἐγκλήματα, τὰ ὁποῖα τοῦ ἀπέδιδαν, καθὼς καὶ νὰ προδώση τοὺς ὑποτιθεμένους «συνεργάτες» του.

Καταδικάσθηκε σὲ θάνατο καὶ ἐκτελέσθηκε τὴν 24η Σεπτεμβρίου τοῦ 1937.