Άγιος Φουλκράνος/Fulcran, Επίσκοπος Λοντέβ/Lodève Γαλλίας. Ημέρα Μνήμης: 13 Φεβρουαρίου.
Σύμφωνα με το βίο του που έγραψε ο Επίσκοπος Λοντέβ/Lodève Βερνάρδος Γκάι/Bernard Gui (απεβίωσε το 1331), ο Άγιος Φουλκράνος/Fulcran προερχόταν από μια διακεκριμένη οικογένεια ευγενών. Αφιερώθηκε σε νεαρή ηλικία στην υπηρεσία της Εκκλησίας, έγινε ιερέας και από την παιδική του ηλικία διήγαγε βίο αγνό και άγιο.
Όταν το 949 ο Θεοδώριχος, Επίσκοπος της Λοντέβ, πέθανε, ο Άγιος Φουλκράνος, παρά την απροθυμία του, εξελέγη ως διάδοχός του και χειροτονήθηκε Επίσκοπος της Λοντέβ από τον Αρχιεπίσκοπο της Ναρμπόν/Narbonne στις 4 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους.
Ήταν ακατάβλητος στις προσπάθειές του να διατηρήσει την ηθική ζωή μέσα στην επισκοπή του, ειδικά ανάμεσα στους κληρικούς και τις θρησκευτικές τάξεις. Ξαναέχτισε πολλές εκκλησίες και μοναστήρια, μεταξύ των οποίων τον καθεδρικό ναό της Λοντέβ, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Μάρτυρα Γενέσιο της Αρελάτης (τιμάται 25 Αυγούστου), καθώς και την εκκλησία του Σωτήρος Χριστού.
Οι φτωχοί και οι άρρωστοι ήταν το κύριο μέλημά του και για την υποστήριξή τους ίδρυσε πολλά νοσοκομεία και εξόπλισε τα ήδη υπάρχοντα.
Ο Άγιος Φουλκράνος κοιμήθηκε οσιακά το 1006 και αμέσως μετά την κοίμησή του θάφτηκε στον καθεδρικό ναό της Λοντέβ. Το ιερό λέιψανό του, το οποίο είχε παραμείνει άφθορο, κάηκε από τους Ουγενότους το 1572 (Οι Ουγενότοι ήταν μέλη της Προτεσταντικής Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας της Γαλλίας κατά τον 16ο έως τον 18ο αιώνα, γνωστοί και ως Γάλλοι Καλβινιστές), και μόνο λίγα τμήματα του ιερού λειψάνου του σώθηκαν.
Είναι ο δεύτερος προστάτης της Μητρόπολης της Λοντέβ και η αγία μνήμη του τιμάται στις 13 Φεβρουαρίου.
Σύμφωνα με το βίο του που έγραψε ο Επίσκοπος Λοντέβ/Lodève Βερνάρδος Γκάι/Bernard Gui (απεβίωσε το 1331), ο Άγιος Φουλκράνος/Fulcran προερχόταν από μια διακεκριμένη οικογένεια ευγενών. Αφιερώθηκε σε νεαρή ηλικία στην υπηρεσία της Εκκλησίας, έγινε ιερέας και από την παιδική του ηλικία διήγαγε βίο αγνό και άγιο.
Όταν το 949 ο Θεοδώριχος, Επίσκοπος της Λοντέβ, πέθανε, ο Άγιος Φουλκράνος, παρά την απροθυμία του, εξελέγη ως διάδοχός του και χειροτονήθηκε Επίσκοπος της Λοντέβ από τον Αρχιεπίσκοπο της Ναρμπόν/Narbonne στις 4 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους.
Ήταν ακατάβλητος στις προσπάθειές του να διατηρήσει την ηθική ζωή μέσα στην επισκοπή του, ειδικά ανάμεσα στους κληρικούς και τις θρησκευτικές τάξεις. Ξαναέχτισε πολλές εκκλησίες και μοναστήρια, μεταξύ των οποίων τον καθεδρικό ναό της Λοντέβ, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Μάρτυρα Γενέσιο της Αρελάτης (τιμάται 25 Αυγούστου), καθώς και την εκκλησία του Σωτήρος Χριστού.
Οι φτωχοί και οι άρρωστοι ήταν το κύριο μέλημά του και για την υποστήριξή τους ίδρυσε πολλά νοσοκομεία και εξόπλισε τα ήδη υπάρχοντα.
Ο Άγιος Φουλκράνος κοιμήθηκε οσιακά το 1006 και αμέσως μετά την κοίμησή του θάφτηκε στον καθεδρικό ναό της Λοντέβ. Το ιερό λέιψανό του, το οποίο είχε παραμείνει άφθορο, κάηκε από τους Ουγενότους το 1572 (Οι Ουγενότοι ήταν μέλη της Προτεσταντικής Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας της Γαλλίας κατά τον 16ο έως τον 18ο αιώνα, γνωστοί και ως Γάλλοι Καλβινιστές), και μόνο λίγα τμήματα του ιερού λειψάνου του σώθηκαν.
Είναι ο δεύτερος προστάτης της Μητρόπολης της Λοντέβ και η αγία μνήμη του τιμάται στις 13 Φεβρουαρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου