Άγιος Enda των νησιών Aran της Ιρλανδίας. Ημέρα Μνήμης: 21 Μαρτίου.
Σύμφωνα με το Μαρτυρολόγιο του Oengus, ο Άγιος Enda ήταν ένας Ιρλανδός πρίγκιπας, γιός του Conall Derg του Oriel στο Ulster. Η ιστορία λέει πως όταν ο πατέρας του πέθανε, τον διαδέχτηκε σαν βασιλιάς και εκστράτευσε προκειμένου να πολεμήσει τους εχθρούς του. Ο πολεμιστής Enda πίστεψε στον Χριστό χάρη στην αδερφή του, την Αγία Fanchea (τιμάται 1η Ιανουαρίου), η οποία ήταν ηγουμένη. Επισκέφτηκε την Αγία Fanchea, η οποία προσπάθησε να τον πείσει να εγκαταλείψει τα όπλα του. Αυτός συμφώνησε πως θα το κάνει, μόνο εάν εκείνη του έδινε μία νεαρή κοπέλα από το μοναστήρι για να γίνει γυναίκα του. Εγκατέλειψε τα όνειρα του για κατακτήσεις και αποφάσισε να παντρευτεί. Η κοπέλα που του πήγε η αδερφή του είχε πεθάνει πριν από λίγο και η Αγία Fanchea ανάγκασε τον Άγιο Enda να κοιτάξει το νεκρό σώμα της για να του διδάξει έτσι πως και αυτός θα αντιμετωπίσει τον θάνατο και την κρίση.
Ερχόμενος αντιμέτωπος με την ιδέα του θανάτου, και αφού τον παρότρυνε η αδερφή του, ο Άγιος Enda αποφάσισε να γίνει μοναχός και σπούδασε πρώτα στο μοναστήρι του Αγίου Ailbe στο Emly (τιμάται 12 Σεπτεμβρίου). Η Αγία Fanchea τον έστειλε στην Candida Casa στην νοτιοδυτική Σκωτία. Αυτή ήταν μία σπουδαία μοναστηριακή σχολή ιδρυμένη από τον Άγιο Ninian (τιμάται 16 Σεπτεμβρίου). Εκεί έδωσε τους μοναχικούς του όρκους και τον χειροτόνησαν.
Λέγεται πως ο Άγιος Enda διδάχτηκε τους κανόνες της μοναχικής ζωής στο Rosnat στην Βρετανία. Επιστρέφοντας στην Ιρλανδία, ο Άγιος Enda έχτισε μια εκκλησία στο Drogheda. Γύρω στο 484 του δόθηκε γη στα νησιά Aran από τον αδερφό του, ονόματι Aengus ο οποίος ήταν βασιλιάς στο Munster.
Τρία νησιά συγκροτούν τα νησιά Aran: το Inishmore, το Inishmaan και το Inisheer. Τα τρία νησιά του Aran απλώνονται απέναντι από την Ακτή του Galway σχηματίζοντας ένα φυσικό φράγμα ενάντια στον Ατλαντικό Ωκεανό. Το ποιο μεγάλο από τα τρία, το Inishmore, έχει σχεδόν εννιά μίλια μάκρος. Σε πολλά σημεία είναι άγονο. Οι μοναχοί του Αγίου Enda ακολουθούσαν τον ασκητισμό και την λιτότητα τον παλιών ασκητών της Αιγύπτου. Εκεί ο Άγιος Enda, στο Inishmore, ίδρυσε το μοναστήρι του, το οποίο πιστεύεται πως είναι το πρώτο Ιρλανδικό μοναστήρι. Ίδρυσε επίσης ένα μοναστήρι στην πεδιάδα Boyne και πολλά άλλα στο νησί και μαζί με τον Άγιο Finnian του Clonard (τιμάται 12 Δεκεμβρίου) είναι γνωστός σαν ο πατέρας του Ιρλανδικού μοναχισμού. Στο Inishmore (ο τόπος όπου χτίστηκε το μοναστήρι πάνω στο νησί ονομάζεται Killeaney) οι μοναχοί ζούσαν μία σκληρή ζωή με καθημερινή εργασία, προσευχή, νηστεία και μελέτη των Γραφών. Οι μοναχοί των Aran ζούσαν μόνοι τους στα πέτρινα κελιά τους, κοιμόντουσαν στο έδαφος, έτρωγαν μαζί χωρίς να μιλάνε μεταξύ τους και συντηρούνταν με την αλιεία και την γεωργία.
Ο Άγιος Enda χώρισε το νησί σε δύο μέρη, το ένα μισό ήταν για το μοναστήρι του Killeany και το δυτικό κομμάτι για τους υποτακτικούς του προκειμένου να εγκαταστήσουν τα δικά τους μοναστήρια στο νησί. Μετέπειτα χώρισε το νησί σε οκτώ μέρη και στο καθένα έχτισε από ένα οίκημα στο οποίο μπορούσε να βρει καταφύγιο όποιος είχε ανάγκη και δεν είχε που αλλού να πάει. Η ζωή του Αγίου Enda και των μοναχών του ήταν πολύ αυστηρή.
Προσεύχονταν, μελετούσαν και εργάζονταν. Η κάθε κοινότητα είχε την δική της εκκλησία και το δικό της χωριό αποτελούμενο από πέτρινα κελιά στα οποία κοιμόντουσαν είτε στο έδαφος είτε πάνω σε άχυρα αλλά πάντα με τα ρούχα που φορούσαν όλη την υπόλοιπη ημέρα. Συγκεντρώνονταν όλοι μαζί στην εκκλησία όπου λειτουργούσε ο Άγιος Enda καθώς αυτός ήταν ο ηγούμενος τους. Οι μοναχοί έτρωγαν όλοι μαζί σε έναν χώρο χωρίς να συνομιλούν, είχαν όλοι το ίδιο γεύμα και δεν επιτρεπόταν να ανάψουν φωτιά μέσα στα κελιά τους όσο κρύο και να είχε.
Ακολουθούσαν τον μοναστικό κανόνα ο οποίος προέβλεπε να εξασφαλίζουν το φαγητό τους και τον ρουχισμό τους με τον κόπο των χεριών τους. Κάποιοι ψάρευαν γύρω από το νησί, άλλοι καλλιεργούσαν σιτάρι σε προστατευμένα σημεία ανάμεσα στα βράχια. Άλλοι άλεθαν το σιτάρι και ζύμωναν το ψωμί. Έραβαν και έπλεκαν τα ενδύματα τους με μαλλί από τα πρόβατα τους. Δεν μπορούσαν να καλλιεργήσουν φρούτα λόγο των καιρικών συνθηκών. Δεν έπιναν ούτε κρασί ούτε μπίρα, δεν έτρωγαν κρέας. Κρέας έτρωγαν μερικές φορές μόνο οι άρρωστοι. Ο Άγιος Enda κοιμήθηκε σε μεγάλη ηλικία γύρω στο έτος 530.
Το μοναστήρι του Αγίου Enda γνώρισε την άνθιση μέχρι την εποχή των επιδρομών των Βίκινγκς. Τα περισσότερα κτίσματα λεηλατήθηκαν από τους άνδρες του Cromwell το 1650 προκειμένου να πάρουν τις πέτρες για να χτίσουν οχυρά και έτσι σήμερα απομένουν διάσπαρτα ερείπια. Κοπάδια, πρόβατα και άλογα μαζεύονται τώρα εκεί που κάποτε ζούσαν άνθρωποι και προσεύχονταν. Αυτά τα ερείπια ήταν τα σπίτια των αφοσιωμένων ανδρών του Αγίου Enda. Τους δίδαξε να αγαπούν την σκληρή πέτρα, τα υγρά σπήλαια και την γυμνή γη η οποία ταλαιπωρούταν από τους δυτικούς ανέμους. Ήταν οι «άνδρες των σπηλαίων» και οι «άνδρες του Σταυρού.»
Τα νησιά Aran ήταν το Άγιο Όρος της Ιρλανδίας καθώς επάνω τους ήταν χτισμένα διάσπαρτα πολλά μοναστήρια.
Ο Άγιος Columba (τιμάται 9 Ιουνίου) χαρακτήρισε το Inishmore σαν «Ήλιο της Δύσης». Κάποτε το επισκέφτηκε για ένα σύντομο διάστημα και όταν έπρεπε να φύγει έκλαψε.
Πηγή: http://orthodoxy-rainbow.blogspot.gr/2017/04/enda-aran.html?m=1
Σύμφωνα με το Μαρτυρολόγιο του Oengus, ο Άγιος Enda ήταν ένας Ιρλανδός πρίγκιπας, γιός του Conall Derg του Oriel στο Ulster. Η ιστορία λέει πως όταν ο πατέρας του πέθανε, τον διαδέχτηκε σαν βασιλιάς και εκστράτευσε προκειμένου να πολεμήσει τους εχθρούς του. Ο πολεμιστής Enda πίστεψε στον Χριστό χάρη στην αδερφή του, την Αγία Fanchea (τιμάται 1η Ιανουαρίου), η οποία ήταν ηγουμένη. Επισκέφτηκε την Αγία Fanchea, η οποία προσπάθησε να τον πείσει να εγκαταλείψει τα όπλα του. Αυτός συμφώνησε πως θα το κάνει, μόνο εάν εκείνη του έδινε μία νεαρή κοπέλα από το μοναστήρι για να γίνει γυναίκα του. Εγκατέλειψε τα όνειρα του για κατακτήσεις και αποφάσισε να παντρευτεί. Η κοπέλα που του πήγε η αδερφή του είχε πεθάνει πριν από λίγο και η Αγία Fanchea ανάγκασε τον Άγιο Enda να κοιτάξει το νεκρό σώμα της για να του διδάξει έτσι πως και αυτός θα αντιμετωπίσει τον θάνατο και την κρίση.
Ερχόμενος αντιμέτωπος με την ιδέα του θανάτου, και αφού τον παρότρυνε η αδερφή του, ο Άγιος Enda αποφάσισε να γίνει μοναχός και σπούδασε πρώτα στο μοναστήρι του Αγίου Ailbe στο Emly (τιμάται 12 Σεπτεμβρίου). Η Αγία Fanchea τον έστειλε στην Candida Casa στην νοτιοδυτική Σκωτία. Αυτή ήταν μία σπουδαία μοναστηριακή σχολή ιδρυμένη από τον Άγιο Ninian (τιμάται 16 Σεπτεμβρίου). Εκεί έδωσε τους μοναχικούς του όρκους και τον χειροτόνησαν.
Λέγεται πως ο Άγιος Enda διδάχτηκε τους κανόνες της μοναχικής ζωής στο Rosnat στην Βρετανία. Επιστρέφοντας στην Ιρλανδία, ο Άγιος Enda έχτισε μια εκκλησία στο Drogheda. Γύρω στο 484 του δόθηκε γη στα νησιά Aran από τον αδερφό του, ονόματι Aengus ο οποίος ήταν βασιλιάς στο Munster.
Τρία νησιά συγκροτούν τα νησιά Aran: το Inishmore, το Inishmaan και το Inisheer. Τα τρία νησιά του Aran απλώνονται απέναντι από την Ακτή του Galway σχηματίζοντας ένα φυσικό φράγμα ενάντια στον Ατλαντικό Ωκεανό. Το ποιο μεγάλο από τα τρία, το Inishmore, έχει σχεδόν εννιά μίλια μάκρος. Σε πολλά σημεία είναι άγονο. Οι μοναχοί του Αγίου Enda ακολουθούσαν τον ασκητισμό και την λιτότητα τον παλιών ασκητών της Αιγύπτου. Εκεί ο Άγιος Enda, στο Inishmore, ίδρυσε το μοναστήρι του, το οποίο πιστεύεται πως είναι το πρώτο Ιρλανδικό μοναστήρι. Ίδρυσε επίσης ένα μοναστήρι στην πεδιάδα Boyne και πολλά άλλα στο νησί και μαζί με τον Άγιο Finnian του Clonard (τιμάται 12 Δεκεμβρίου) είναι γνωστός σαν ο πατέρας του Ιρλανδικού μοναχισμού. Στο Inishmore (ο τόπος όπου χτίστηκε το μοναστήρι πάνω στο νησί ονομάζεται Killeaney) οι μοναχοί ζούσαν μία σκληρή ζωή με καθημερινή εργασία, προσευχή, νηστεία και μελέτη των Γραφών. Οι μοναχοί των Aran ζούσαν μόνοι τους στα πέτρινα κελιά τους, κοιμόντουσαν στο έδαφος, έτρωγαν μαζί χωρίς να μιλάνε μεταξύ τους και συντηρούνταν με την αλιεία και την γεωργία.
Ο Άγιος Enda χώρισε το νησί σε δύο μέρη, το ένα μισό ήταν για το μοναστήρι του Killeany και το δυτικό κομμάτι για τους υποτακτικούς του προκειμένου να εγκαταστήσουν τα δικά τους μοναστήρια στο νησί. Μετέπειτα χώρισε το νησί σε οκτώ μέρη και στο καθένα έχτισε από ένα οίκημα στο οποίο μπορούσε να βρει καταφύγιο όποιος είχε ανάγκη και δεν είχε που αλλού να πάει. Η ζωή του Αγίου Enda και των μοναχών του ήταν πολύ αυστηρή.
Προσεύχονταν, μελετούσαν και εργάζονταν. Η κάθε κοινότητα είχε την δική της εκκλησία και το δικό της χωριό αποτελούμενο από πέτρινα κελιά στα οποία κοιμόντουσαν είτε στο έδαφος είτε πάνω σε άχυρα αλλά πάντα με τα ρούχα που φορούσαν όλη την υπόλοιπη ημέρα. Συγκεντρώνονταν όλοι μαζί στην εκκλησία όπου λειτουργούσε ο Άγιος Enda καθώς αυτός ήταν ο ηγούμενος τους. Οι μοναχοί έτρωγαν όλοι μαζί σε έναν χώρο χωρίς να συνομιλούν, είχαν όλοι το ίδιο γεύμα και δεν επιτρεπόταν να ανάψουν φωτιά μέσα στα κελιά τους όσο κρύο και να είχε.
Ακολουθούσαν τον μοναστικό κανόνα ο οποίος προέβλεπε να εξασφαλίζουν το φαγητό τους και τον ρουχισμό τους με τον κόπο των χεριών τους. Κάποιοι ψάρευαν γύρω από το νησί, άλλοι καλλιεργούσαν σιτάρι σε προστατευμένα σημεία ανάμεσα στα βράχια. Άλλοι άλεθαν το σιτάρι και ζύμωναν το ψωμί. Έραβαν και έπλεκαν τα ενδύματα τους με μαλλί από τα πρόβατα τους. Δεν μπορούσαν να καλλιεργήσουν φρούτα λόγο των καιρικών συνθηκών. Δεν έπιναν ούτε κρασί ούτε μπίρα, δεν έτρωγαν κρέας. Κρέας έτρωγαν μερικές φορές μόνο οι άρρωστοι. Ο Άγιος Enda κοιμήθηκε σε μεγάλη ηλικία γύρω στο έτος 530.
Το μοναστήρι του Αγίου Enda γνώρισε την άνθιση μέχρι την εποχή των επιδρομών των Βίκινγκς. Τα περισσότερα κτίσματα λεηλατήθηκαν από τους άνδρες του Cromwell το 1650 προκειμένου να πάρουν τις πέτρες για να χτίσουν οχυρά και έτσι σήμερα απομένουν διάσπαρτα ερείπια. Κοπάδια, πρόβατα και άλογα μαζεύονται τώρα εκεί που κάποτε ζούσαν άνθρωποι και προσεύχονταν. Αυτά τα ερείπια ήταν τα σπίτια των αφοσιωμένων ανδρών του Αγίου Enda. Τους δίδαξε να αγαπούν την σκληρή πέτρα, τα υγρά σπήλαια και την γυμνή γη η οποία ταλαιπωρούταν από τους δυτικούς ανέμους. Ήταν οι «άνδρες των σπηλαίων» και οι «άνδρες του Σταυρού.»
Τα νησιά Aran ήταν το Άγιο Όρος της Ιρλανδίας καθώς επάνω τους ήταν χτισμένα διάσπαρτα πολλά μοναστήρια.
Ο Άγιος Columba (τιμάται 9 Ιουνίου) χαρακτήρισε το Inishmore σαν «Ήλιο της Δύσης». Κάποτε το επισκέφτηκε για ένα σύντομο διάστημα και όταν έπρεπε να φύγει έκλαψε.
Πηγή: http://orthodoxy-rainbow.blogspot.gr/2017/04/enda-aran.html?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου