Δίκαιος Ασά. Ημέρα Μνήμης: Κυριακή των Προπατόρων.

Δίκαιος Ασά. Ημέρα Μνήμης: Κυριακή των Προπατόρων.

Μνήμη Ἀσὰ Βασιλέως, υἱοῦ Ἀβιά.

Εὐθῆ τὸν Ἀσὰ μηνύει Βασιλέα,

Ἡ τετράτιτλος τῶν Βασιλειῶν βίβλος.

Ο Ασά ήταν γιος και διάδοχος του Αβιά, βασιλιά του Ιούδα. Ήταν εγγονός του Ροβοάμ και απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ (Γ' Βασιλειών 15,8-9. 15,28. Β' Παραλειπομένων 14,1). Μητέρα του ήταν η Ανά, απόγονη του Αβεσσαλώμ (Γ' Βασιλειών 15,10), κι όχι η Μααχά όπως αλλού αναφέρεται (Β' Παραλειπομένων 15,16). Η σύζυγος του Ασά ονομαζόταν Γαζουβά (Αζουβά) και ήταν κόρη του Σελί (Σαλαΐ, Σιλχί) (Γ' Βασιλειών 16,28α, 22,42). Γιος και διάδοχός του ήταν ο Ιωσαφάτ (Γ' Βασιλειών 15,24. 16,28α. 22,41. 17,1). Ο Ασά βασίλεψε για 41 έτη στην Ιερουσαλήμ, το 911-869 π.Χ. περίπου (Γ' Βασιλειών 15,8-10. Β' Παραλειπομένων 14,1).

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ AΣA ΣΤΟΝ ΙΟΥΔΑ

Ο Ασά ανέβηκε στο θρόνο του βασιλείου του Ιούδα, μετά το θάνατο του πατέρα του, κατά το 24ο έτος της βασιλείας του Ιεροβοάμ στο Ισραήλ, και βασίλεψε για 41 έτη στην Ιερουσαλήμ (Γ' Βασιλειών 15,8-10. Β' Παραλειπομένων 14,1). Στην αρχή της βασιλείας του Ασά το βασίλειο του Ιούδα έζησε με ειρήνη για 10 χρόνια (Β' Παραλειπομένων 14,1). Ο Ασά έπραξε το σωστό και ευάρεστο ενώπιον του Κυρίου, όπως και ο Δαβίδ, ο πρόγονός του. Κατάργησε τις ειδωλολατρικές τελετές από τη χώρα και τις ειδωλολατρικές συνήθειες, που είχαν εισαγάγει οι πρόγονοί του. Κατέστρεψε όλα τα είδωλα και τα θυσιαστήρια των ξένων θεών. Απαγόρευσε τους υψηλούς ειδωλολατρικούς τόπους και έκαψε τα ειδωλολατρικά άλση. Ακόμη από τη μητέρα του την Ανά αφαίρεσε κάθε εξουσία, ώστε να μην κατέχει καμμία εξέχουσα θέση, γιατί αυτή είχε κατασκευάσει ένα ναό σε κάποιο άλσος κι εκεί είχε τοποθετήσει το είδωλο της Αστάρτης. Ο Ασά κατέστρεψε το είδωλό της και το έκαψε στο χείμαρρο των Κέδρων. Δεν κατέστρεψε όμως όλους τους ειδωλολατρικούς ιερούς τόπους, μολονότι η καρδιά του ήταν αφοσιωμένη στον Κύριο, σε όλη του τη ζωή. Επανέφερε στο ναό του Κυρίου τα αφιερώματα του πατέρα του και τα δικά του, ασημένια και χρυσά αντικείμενα, καθώς και όλα τα ιερά σκεύη. Πρόσταξε το λαό του Ιούδα να λατρεύουν τον Κύριο, τον Θεό των προγόνων τους, και να εφαρμόζουν το Νόμο και τις εντολές του. Κι επειδή κατήργησε απ' όλες τις πόλεις του Ιούδα τους ιερούς τόπους και τα θυσιαστήρια, το βασίλειο είχε ειρήνη για πολλά χρόνια που ήταν βασιλιάς ο Ασά (Γ' Βασιλειών 15,11-15. Β' Παραλειπομένων 14,2-5. 15,16-17).

Ο Ασά ξανάφερε στο ναό του Κυρίου όλα τα αφιερώματα, χρυσά κι ασημένια, που είχαν αρπαχθεί παλιότερα, του προπάτορός του Δαβίδ και τα υπόλοιπα (Β' Παραλειπομένων 15,18). Επειδή στο βασίλειο υπήρχε ειρήνη, ο βασιλιάς Ασά βρήκε το χρόνο και οχύρωσε πολλές πόλεις στην περιοχή του Ιούδα. Έχτισε γύρω τους τείχη με πύργους και πύλες με αμπάρες. Ο Ασά διέθετε στρατό 300.000 άντρες από τη φυλή Ιούδα, οπλισμένους με μεγάλες ασπίδες και δόρατα, και 280.000 άντρες από τη φυλή Βενιαμίν, οπλισμένους με μικρές ασπίδες και τόξα. Όλοι αυτοί ήταν ικανοί και έμπειροι πολεμιστές (Β' Παραλειπομένων 14,6-8). Ο Ασά είχε καταλάβει πόλεις της φυλής Εφραίμ (Β' Παραλειπομένων 17,2)

Ο AΣA ΝΙΚΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΙΘΙΟΠΕΣ

Εναντίον του Ασά εκστράτευσε ο Ζαρέ από την Αιθιοπία με ένα εκατομμύριο στρατό και 300 πολεμικές άμαξες, κι έφτασε έως τη Μαρισά. Τότε ο Ασά βγήκε να τον αντικρούσει και παρατάχθηκε σε μάχη στην κοιλάδα που βρίσκεται βόρεια της Μαρισά. Ο Ασά επικαλέστηκε τον Κύριο και ο Κύριος χτύπησε τους Αιθίοπες και τράπηκαν σε φυγή. Ο στρατός του Ασά τους καταδίωξε μέχρι τη Γεδώρ (Γέραρα) και σκοτώθηκαν τόσοι πολλοί Αιθίοπες, ώστε ήταν αδύνατο πια οι υπόλοιποι ν' ανασυγκροτηθούν. Έπαθαν μεγάλη συντριβή από τον Κύριο και το στρατό του Ασά, οι οποίοι πήραν πολλά λάφυρα. Στη συνέχεια ο Ασά χτύπησε όλες τις πόλεις γύρω από τη Γεδώρ (Γέραρα) και ο στρατός του Ιούδα τις λεηλάτησε, παίρνοντας πολλά λάφυρα από αυτές. Επίσης χτύπησαν τους Αλιμαζονείς, μια νομαδική φυλή, και πήραν πολλά πρόβατα και καμήλες. Έπειτα γύρισαν στην Ιερουσαλήμ (Β' Παραλειπομένων 14,9-15). Στον λόγο του προφήτη Ανανί προς τον Ασά αναφέρεται πως τους Αιθίοπες συνόδευαν και Λίβυοι (Β' Παραλειπομένων 16,8).

Το Πνεύμα του Θεού πήγε στον προφήτη Αζαρία, το γιο του Ωδήδ, και βγήκε να συναντήσει τον Ασά, που επέστρεφε από τη μάχη με τους Αιθίοπες. Είπε, λοιπόν, ο Αζαρίας στον Ασά: «Ακούστε με συ ο βασιλιάς Ασά και όλος ο λαός των φυλών του Ιούδα και του Βενιαμίν. Ο Κύριος είναι μαζί σας, επειδή κι εσείς είστε μαζί Του. Εάν εξακολουθήσετε να λατρεύετε το όνομα Του και να καταφεύγετε σ' Αυτόν, τότε κι εκείνος θα βρίσκεται μαζί σας. Όταν Τον ζητάτε θα Τον βρίσκετε. Αν όμως Τον εγκαταλείψετε, θα σας εγκαταλείψει και Αυτός. Και τότε ο Κύριος θα χτυπήσει με θλίψεις το βασίλειο του Ιούδα» (Β' Παραλειπομένων 15,1-7).

Όταν ο Ασά άκουσε τους λόγους του προφήτη Αζαρία, πήρε θάρρος και συνέχισε να εκδιώκει τα είδωλα από τις φυλές του Ιούδα και του Βενιαμίν, καθώς κι από τις πόλεις που είχε κυριεύσει στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ. Επισκεύασε και ανακαίνισε το θυσιαστήριο που βρισκόταν μπροστά στο ναό του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ.

Στη συνέχεια ο Ασά συγκέντρωσε στην Ιερουσαλήμ, τον τρίτο μήνα του 15ου έτους της βασιλείας του, όλους τους άνδρες των φυλών Ιούδα και Βενιαμίν, καθώς και όλους εκείνους που κατοικούσαν μαζί τους από τις φυλές Εφραίμ, Μανασσή και Συμεών, διότι πολλοί κατέφυγαν στο βασίλειο του Ιούδα, όταν είδαν ότι ο Κύριος ήταν μαζί του.

Ο Ασά πρόσφερε θυσίες στον Κύριο κατά την ημέρα εκείνη, από τα λάφυρα, τα οποία είχαν φέρει μαζί τους από τη μάχη. Έτσι προσφέρθηκαν ως θυσία 700 μοσχάρια και 7.000 πρόβατα. Μετά τη θυσία ο Ασά ανανέωσε τη διαθήκη με τον Κύριο και δεσμεύτηκε κάθε απιστία να τιμωρείται με θάνατο. Τότε όλος ο λαός ορκίστηκε κι αυτός να λατρεύει τον Κύριο και να τηρεί τις εντολές του. Έτσι ο Κύριος τους εξασφάλισε ειρήνη για τα επόμενα χρόνια (Β' Παραλειπομένων 15,8-15). Δεν έγινε πια πόλεμος στο βασίλειο του Ιούδα μέχρι το 35ο έτος της βασιλείας του Ασά (Β' Παραλειπομένων 15,19).

 Ο AΣA ΚΑΙ Ο ΒΑΑΣΑ

Ανάμεσα στον Ασά και στο Βαασά, βασιλιά του Ισραήλ, υπήρξε αντιπαράθεση και πολεμικές συγκρούσεις σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας τους. Έτσι κατά 38ο έτος της βασιλείας του Ασά, ο Βαασά εκστράτευσε  εναντίον του βασιλείου του Ιούδα και οχύρωσε τη Ραμά, έτσι ώστε κανένας από τους κατοίκους του Ιούδα να μη μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερα από την πλευρά αυτή. Τότε ο Ασά πήρε όλο το ασήμι και το χρυσάφι που υπήρχε στα θησαυροφυλάκια του ναού του Κυρίου και του βασιλικού ανακτόρου και τα έστειλε με τους δούλους του στη Δαμασκό, στο βασιλιά της Συρίας γιο του Άδερ (Βεν-Αδάδ), που ήταν γιος του Ταβερεμμάν και εγγονός του Αζίν, με το μήνυμα να συνάψουν συμφωνία οι δυο τους, όπως και οι πατεράδες τους, έτσι ώστε να διαλύσει τη συμμαχία του με το Βαασά, βασιλιά του Ισραήλ, για ν' αποσύρει το στρατό του από την περιοχή του Ιούδα.

Ο γιος Άδερ (Βεν-Αδάδ) δέχτηκε την πρόταση του βασιλιά Ασά κι έστειλε τους στρατηγούς του εναντίον των πόλεων του Ισραήλ. Αυτοί χτύπησαν την Αϊών (Αΐν), τη Δαν, την Αβελμαΐν (Αβελμαά), όλη την περιοχή της Γεννησαρέτ και όλη την περιοχή της φυλής Νεφθαλί.  Όταν το έμαθε ο Βαασά σταμάτησε να οχυρώνει τη Ραμά και επέστρεψε στην πόλη Θερσά.

Τότε ο Ασά κάλεσε όλους τους κατοίκους του Ιούδα στην Αινακίμ, για να μεταφέρουν από τη Ραμά όλες τις πέτρες και τα ξύλα που ο Βαασά είχε συγκεντρώσει για να οχυρώσει την πόλη. Με τα ίδια υλικά ο Ασά οχύρωσε την Γαβαέ και τη Μασφά (Γ' Βασιλειών 15,16-22. Β' Παραλειπομένων 16,1-6).

Η ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΑΣΑ

Μετά τα γεγονότα αυτά ο προφήτης Ανανί, πήγε στο βασιλιά του Ιούδα Ασά, και του είπε: «Επειδή στηρίχτηκες στο βασιλιά των Συρίων κι όχι στον Κύριο το Θεό σου, γι' αυτό και διέφυγε από τα χέρια σου ο στρατός της Συρίας. Οι Αιθίοπες και οι Λίβυες δεν ήταν περισσότεροι με πολλές άμαξες και ιππείς; Επειδή όμως τότε στηρίχτηκες στον Κύριο, εκείνος τους παρέδωσε στην εξουσία σου. Αλλά σ' αυτήν εδώ την περίπτωση έπραξες απερίσκεπτα. Γι' αυτό από δω και πέρα θα έχεις πολέμους».

Ο Ασά θύμωσε εναντίον του προφήτη και τον έκλεισε στη φυλακή, γιατί τον εξόργισαν αυτά που είπε. Επίσης, τον καιρό εκείνο ο Ασά άρχισε να κακομεταχειρίζεται μερικούς από το λαό (Β' Παραλειπομένων 16,7-10).

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ AΣA

Η υπόλοιπη ιστορία του Ασά περιλαμβάνεται στο Βιβλίο των Χρονικών των βασιλιάδων του Ιούδα και του Ισραήλ. Εκεί αναφέρονται όλα τα έργα του, τα κατορθώματά του, καθώς και οι πόλεις που έχτισε. Στα γηρατειά του, κατά το 39ο έτος της βασιλείας του, αρρώστησε στα πόδια του και υπέφερε πάρα πολύ. Δε ζήτησε όμως τη βοήθεια του Κυρίου, αλλά κατέφυγε στους γιατρούς. Πέθανε το 41ο έτος της βασιλείας του κι όταν πέθανε, τον έθαψαν μαζί με τους προγόνους του στην Πόλη Δαβίδ, στην Ιερουσαλήμ. Τον έθαψαν στο μνημείο, που ο ίδιος είχε ετοιμάσει για τον εαυτό του. Τον τοποθέτησαν σε φέρετρο γεμάτο με αρώματα και αρωματικά φυτά. Έτσι του έκαμαν πολύ μεγάλη και επίσημη κηδεία. Στο θρόνο τον διαδέχτηκε ο γιος του ο Ιωσαφάτ (Γ' Βασιλειών 15,23-24. 16,28α. Β' Παραλειπομένων 16,11-14). Μετά το θάνατό του, όλες τις ιερόδουλες γυναίκες που απέκτησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του ο Ασά, ο Ιωσαφάτ τις έδιωξε από τη χώρα (Γ' Βασιλειών 16,28δ). Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον έχει αναγνωρίσει ως Άγιο, την μνήμη του οποίου εορτάζει την Κυριακή των Προπατόρων, πριν τα Χριστούγεννα.

Πηγή: Ορθόδοξοι Ορίζοντες