Άγιος Ανίελλος της Νάπολης ο Θαυματουργός. Ημέρα Μνήμης: 14 Δεκεμβρίου.

Άγιος Ανίελλος της Νάπολης ο Θαυματουργός. Ημέρα Μνήμης: 14 Δεκεμβρίου.

Η πρώτη σημαντική αναφορά στον Άγιο Ανίελλο γίνεται στο βιβλίο Libellus miraculorum, έναν Συναξαριστή του 10ου αιώνα, ο οποίος συντάχθηκε από τον Πέτρο τον Υποδιάκονο. Γεννήθηκε το 535 μΧ. στη Νάπολη από πλούσια οικογένεια με καταγωγή από τις Συρακούσες και η οικογένειά του συνδεόταν με την Αγία Παρθενομάρτυρα Λουκία (τιμάται 13 Δεκεμβρίου). Ο πατέρας του ονομάζοταν Φρειδερίκος και η μητέρα του Ιωάννα.

Έζησε από πολύ νεαρή ηλικία ως ερημίτης σε ένα σπήλαιο κοντά σε παρεκκλήσι αφιερωμένο στην Παναγία και στη συνέχεια στην εκκλησία της Παναγίας Μεσίτριας, η οποία αργότερα αφιερώθηκε στον Άγιο Ανίελλο (Sant'Agnello Maggiore ή Sant'Agnello Caponapoli).

Μετά τον θάνατο των γονιών του κληρονόμησε τεράστια περιουσία, την οποία χρησιμοποίησε σε έργα φιλανθρωπίας, για την ανακούφιση πτωχών, αστέγων, αρρώστων, καθώς και στην ίδρυση ενός νοσοκομείου - πτωχοκομείου.

Η φήμη του Αγίου μεγάλωνε όλο και πιο πολύ στους κατοίκους της Νάπολης, τόσο πολύ που του ζήτησαν να σώσει την πόλη κατά τη διάρκεια της εισβολής των Λομβαρδών το 581 μ.Χ. Εμφανίστηκε με ένα λάβαρο που είχε πάνω τον Τίμιο Σταυρό για να υπερασπιστεί την πόλη. Τελικά ο Άγιος με τη βοήθεια του Θεού έτρεψε σε φυγή τους Λομβαρδούς και η πόλη σώθηκε. 

Έφυγε από την πόλη για να αποφύγει τη δόξα και τις τιμές και μετακόμισε στο χωριό Γκουαρτσίνο (Guarcino), το σημερινό Μόντε Σαν Άντζελο (Monte Sant'Angelo), όπου παρέμεινε για επτά χρόνια. Επέστρεψε στη Νάπολη όπου έγινε ιερέας στο μοναστήρι του Αγίου Γαυδιόσιου της Νάπολης (τιμάται 27 Οκτωβρίου), όπου τελικά έγινε ηγούμενος.

Ο Άγιος Ανίελλος κοιμήθηκε οσιακά στις 14 Δεκεμβρίου του 596 μ.Χ σε ηλικία 61 ετών και θάφτηκε στην εκκλησία της Παναγίας Μεσίτριας.