Άγιος Αττικός Επίσκοπος Νικοπόλεως. Ημέρα Μνήμης: Ζ' Κυριακή από το Πάσχα.

Άγιος Αττικός Επίσκοπος Νικοπόλεως. Ημέρα Μνήμης: Ζ' Κυριακή από το Πάσχα.

Έζησε στα μέσα του 5ου αι. και διακρίθηκε για την θερμή του πίστη, την ευσέβεια και τον φόβο του Θεού. Αγωνίστηκε κατά της αίρεσης του μονοφυσιτισμού, η οποία υποστήριζε την μία φύση του Κυρίου, την Θεία.

Άγιος Νέος Ιερομάρτυς Νικήτας ο Ηπειρώτης. Ημέρα Μνήμης: 19 Φεβρουαρίου.

Άγιος Νέος Ιερομάρτυς Νικήτας ο Ηπειρώτης. Ημέρα Μνήμης: 19 Φεβρουαρίου.

Ο Άγιος ιερομάρτυς Νικήτας καταγόταν από την Βόρειο Ήπειρο και γεννήθηκε στα μέσα του 18ου αιώνα. Η αγάπη του προς το Χριστό ήταν τόσο μεγάλη, ώστε άφησε τα εγκόσμια και πήγε στο «Περιβόλι της Παναγίας» στο Άγιον Όρος, στη Σκήτη της Αγίας Άννης, όπου έγινε μοναχός. Με τη χάρη του Θεού, χειροτονήθηκε διάκονος και μετά έλαβε το αξίωμα της ιεροσύνης στην Ιερά Μονή Παντελεήμονος.

Όσιος Σάββας ο Πνευματικός, ο εν τη Νήσω Ιωαννίνων. Ημέρα Μνήμης: 3 Φεβρουαρίου.

Όσιος Σάββας ο Πνευματικός, ο εν τη Νήσω Ιωαννίνων. Ημέρα Μνήμης: 3 Φεβρουαρίου.

Ὁ ὅσιος Σάββας ὁ «ἐν τῇ νήσῳ», ὅπως ἀναφέρουν στὴν Ἀπόλυση τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν οἱ Ἰωαννῖτες ἱερεῖς, εἶναι μιὰ ἐξέχουσα πνευματικὴ προσωπικότητα, ἡ ὁποία ἔλαμψε στὸ νοητὸ τῆς Ἐκκλησίας στερέωμα στὰ τέλη τοῦ δεκάτου πέμπτου καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ δεκάτου ἔκτου αἰῶνος. Εἶναι ὁ πνευματικὸς πατέρας τῶν αὐταδέλφων ὁσίων, τῶν θαυμαστῶν Ἀψαράδων, Θεοφάνους καὶ Νεκταρίου, οἱ ὁποῖοι ἔκτισαν τὸ περίφημο μοναστήρι τοῦ Βαρλαὰμ στὴν ἅγια λιθόπολη τῶν Σταγῶν, στὸ πέτρινο δάσος τῶν Μετεώρων, ποὺ ὅταν τὸ πρωτοαντίκρισαν ἐκστατικοὶ μαζὶ μὲ τὴ δοξολογία τοῦ Δημιουργοῦ, ὁ ὁποῖος τὰ πάντα «ἐν σοφίᾳ ἐπόιησε»(Ψαλμ. 103, 24), ἀναρωτήθηκαν: «Τίς δώσει πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς καὶ πετασθήσομαι καὶ καταπαύσω» (Ψαλμ. 54, 7). Αὐτοὶ μὲ τὴν θεοκίνητη γραφίδα τους μᾶς διέσωσαν καὶ τὸ βίο, τὶς ἀρετὲς καὶ τὰ θαυμάσια τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἐρημίτη τῆς νήσου τῆς γαλήνιας λίμνης τῶν Ἰωαννίνων.

Άγιος Νεομάρτυς Αναστάσιος ο Γουναράς, εξ Αγίου Βλασίου Ηγουμενίτσας. Ημέρα Μνήμης: 8 Ιουλίου.

Άγιος Νεομάρτυς Αναστάσιος ο Γουναράς, εξ Αγίου Βλασίου Ηγουμενίτσας. Ημέρα Μνήμης: 8 Ιουλίου.

Aναστασίω επλάκη διπλούν στέφος,

Aίμασι κοσμήσαντι ιερωσύνην

Ο ένδοξος ιερομάρτυς του Χριστού Αναστάσιος γεννήθηκε περί τα τέλη του 17ου με αρχές του 18ου αιώνος μ.Χ. Κατάγονταν από το χωριό Άγιος Βλάσιος (Σούβλιαση η παλαιότερη ονομασία) της Θεσπρωτίας, κοντά στην πόλη της Ηγουμενίτσας. Οι πληροφορίες που έχουμε γι' αυτόν προέρχονται από τον Βίο του που σώζεται στο έργο «Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας», όπου κυρίως αναφέρεται το μαρτυρικό του τέλος. Δεν γνωρίζουμε κάτι σχετικό με την παιδική και νεανική του ηλικία, εύκολα όμως μπορούμε να υποθέσουμε, ότι μέσα στα δύσκολα χρόνια που έζησε, έλαβε από την οικογένειά του ευσεβή ανατροφή «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου». Η ευσεβής του ανατροφή και η κλήση του Θεού οδήγησαν αργότερα τον μακάριο Αναστάσιο στην απόφαση να ενταχθεί στον Ιερό Κλήρο και να διακονήση τον Θεό και τον λαό Του ως πρεσβύτερος.

Άγιος Προφήτης Αζαρίας. Ημέρα Μνήμης: 3 Φεβρουαρίου.

Άγιος Προφήτης Αζαρίας. Ημέρα Μνήμης: 3 Φεβρουαρίου.

Χρησμοὺς διδόντος πρὶν θανεῖν Ἀζαρίου,

Σιγᾷ προφητεύουσα λοξὰ Πυθία.

Ο Προφήτης Αζαρίας ήταν γιος του προφήτη Ωδήδ (Aδδώ) (Β' Παραλειπομένων 15,1) και έζησε στα χρόνια της βασιλείας του Ασά (911-870 π.Χ.), γιού και διαδόχου του Αβιά στο βασίλειο του Ιούδα. Κατά την Ορθόδοξη Παράδοση και τα συναξάρια, ο πατέρας του προφήτη αναφέρεται με το όνομα Αδδώ και καταγόταν από τη γη Σεμβαθά, ή Συμβαθά. Ο προφήτης κήρυττε στον λαό την ευσέβεια.