Άγιος Μάρτυς Γανγούλφος της Βουργουνδίας. Ημέρα Μνήμης: 11 Μαΐου.

Άγιος Μάρτυς Γανγούλφος της Βουργουνδίας. Ημέρα Μνήμης: 11 Μαΐου.

Ο Άγιος Μάρτυς Γανγούλφος της Βουργουνδίας (πέθανε στις 11 Μαΐου 760 μ.Χ.) τιμάται ως μάρτυρας από την Εκκλησία. Ο Άγιος Γανγούλφος ήταν ιππότης και αυλικός του οποίου η ιστορική ύπαρξη μπορεί να πιστοποιηθεί από ένα ενιαίο έγγραφο: μια πράξη από την αυλή του βασιλιά Πιπίνου του Βραχύ που χρονολογείται από το 762. Το έγγραφο αυτό μας βεβαιώνει ότι ήταν μεγάλος γαιοκτήμονας, η οικογένεια του οποίου κυριαρχούσε στην περιοχή και ασκούσε μεγάλη δύναμη.

Ο Άγιος Γανγούλφος αποφάσισε να εγκαταλείψει τον πλούτο του και να γίνει ερημίτης. Ωστόσο δολοφονήθηκε στη συνέχεια από τον εραστή της συζύγου του.

Γεννημένος σε μια από τις πιο επιφανείς οικογένειες της Βουργουνδίας, την εκπαίδευσή του είχα  αναλάβει οι γονείς του, οι οποίοι ήταν ενάρετοι Χριστιανοί. Ως νεαρός, ο Άγιος Γανγούλφος ήταν γνωστός για τη μεγάλη του ειλικρίνεια, την αγνότητα και την ευπρέπειά του, επισκεπτόταν πολλές εκκλησίες και διάβαζε θρησκευτικά κείμενα, αποφεύγοντας τη συντροφιά των ελευθεριαζόντων. Όταν οι γονείς του πέθαναν, έγινε πρότυπο γαιοκτήμονα, φροντίζοντας την οικονομία των νοικοκυριών με ευκολία και φιλοπονία, καθώς επίσης και για τις εκκλησίες και τους φτωχούς στη γη του. Όταν ήρθε η ώρα να παντρευτεί, επέλεξε μια γυναίκα που δυστυχώς δεν μοιραζόταν τις αρετές του.

Ως σημαντικός ευγενής και ιππότης, ο Άγιος Γανγούλφος συμμετείχε στους πολέμους της εποχής, αλλά επίσης αφιερώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου στη Φρισία .

Σε ένα ταξίδι πίσω στη Βουργουνδία, βρήκε ένα κομμάτι γης στο Μπασινί μέσα στο οποίο βρισκόταν μια πηγή που ανέβλυζε φρέσκο ​​και δροσερό νερό. Ο Άγιος Γανγούλφος αγόρασε το ακίνητο. Ωστόσο, οι φίλοι του τον κορόιδευαν επειδή η πηγή αυτή δεν θα μπορούσε να τον εξυπηρετήσει πίσω στο σπίτι του. Ωστόσο, όταν ο Άγιος Γανγούλφος επέστρεψε στο σπίτι, έμπηξε ένα ραβδί στο έδαφος. Την επόμενη μέρα, έδωσε εντολή στον υπηρέτη του να βγάλει το ραβδί από το χώμα. Από το χώμα αμέσως ανέβλυσε μια νέα πηγή, από την οποία έτρεχε γλυκό νερό.

Κατά τη διάρκεια της απουσίας του, η γυναίκα διέπραξε μοιχεία με έναν ιερέα . Η σύζυγός του διαμαρτυρήθηκε και υπερασπιζόταν την αθωότητά της, αλλά ο Άγιος Γανγούλφος άφησε την αθωότητά της να κριθεί από τον Θεό. Έτσι, ο Άγιος πήρε τη σύζυγό του στην πηγή που είχε αναβλύσει θαυματουργικά όταν ο ίδιος είζε μπήξει ένα ραβδί στο έδαφος, και της βύθισε το χέρι της μέσα στο νερό. Το χέρι της συζύγου του αμέσως ζεματίστηκε και έφυγε το δέρμα εντελώς. Ο Άγιος Γανγούλφος αν και πληγωμένος από την πράξη της συζύγου του φέρθηκε και στους δύο με μεγάλη επιείκεια: απαγόρευσε στη γυναίκα του να μοιράζονται το συζυγικό κρεβάτι και διέταξε τον ιερέα να εγκαταλήψει την περιοχή και να εγκατασταθεί στο εξωτερικό.

Εν τω μεταξύ, ο Άγιος Γανγούλφος αποσύρθηκε στο κάστρο του στο Αβαλόν, εκτελώντας έργα μετάνοιας και φιλανθρωπίας.

Ωστόσο, η γυναίκα του σύντομα επέστρεψε στον εραστή της. Ο ιερέας, επιθυμώντας να σκοτώσει τον Άγιο, αποφάσισε να του επιτεθεί με σκοπό να τον αποκεφαλίσει καθώς κοιμόταν. Ο ιερέας αστόχησε και τραυμάτισε στο μηρό τον Άγιο. Η πληγή, ωστόσο, αποδείχθηκε θανατηφόρα και ο Άγιος Γανγούλφος παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο αφού έλαβε τα Άχραντα Μυστήρια στις 11 Μαΐου 760.

Ο ιερέας έφυγε από τη χώρα με τη σύζυγο του Αγίου. Πλήθος θαυμάτων σύντομα έλαβαν χώρα στον τάφο του Αγίου. Τόσο η σύζυγός του όσο και ο ιερέας αρρώστησαν σύντομα βαριά και πέθαναν.