Ἅγιοι Βάρας, Γέδιος ἐπίσκοπος & Ὁμολογητής, Ἑρμᾶος, Εὐφήμιος, Κελερίνη, Κοσμία & Στεφανίς, Μακάριος, Μακεδόνιος, Πιόνιος & Σαβίνα, Συμεών ὁ Εὐλαβής και Λέανδρος. Ήμέρα Μνήμης: Δίχως ἐπαρκὴ χρονολόγηση καὶ λεπτομέρειες τοῦ βίου τους.
Ὅσιος Βάρας.
Συναντᾶται μόνο στὸν Βυζαντινὸ Ἑορτολόγιο τοῦ Γεδεών (σελ. 217). Ἔζησε ἐπὶ Ζήνωνος καὶ ἀσκήτευε ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅπου καὶ ἀνήγειρε καὶ ναὸ τοῦ Προδρόμου.
Ἅγιος Γέδιος ἐπίσκοπος & Ὁμολογητής.
Ἅγιος Ἑρμᾶος.
Ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστές. Προστίθεται στὸ Ἑορτολόγιο τοῦ Γεδεών σ. 217 γιὰ τὸ λόγο ὅτι σωζόταν Μονὴ στ᾿ ὄνομά του στὰ μέσα τοῦ 5ου αἰῶνα.
Ὅσιος Εὐφήμιος.
Μνημονεύεται στὸ Βυζαντινὸ Ἑορτολόγιο τοῦ Γεδεών σελ. 217, γιὰ τὸ λόγο ὅτι ὑπῆρχε Μονὴ στὸ ὄνομά του στὴν Κων/πολη ἐπὶ Πατριάρχου Μηνᾶ.
Ἁγία Κελερίνη.
Ἡ μνήμη της σύμφωνα μὲ τὸ Βυζαντινὸ Ἑορτολόγιο τοῦ Γεδεών. Ὅπως λέγεται σ᾿ αὐτό, στὰ μέσα του 5ου αἰώνα, ὑπῆρχε ναὸς στὴν Κωνσταντινούπολη στὸ ὄνομα τῆς μάρτυρος αὐτῆς.
Ἁγίες Κοσμία & Στεφανίς.
Ἡ μνήμη τους κατὰ τὸ Βυζ. Ἑορτολόγιο τοῦ Γεδεών (σελ. 220). Μόνασαν στὴ Μονὴ τῶν Τριαναρῶν μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ὁσίου Αὐξεντίου τοῦ «ἐν τῷ Βουνῷ», ὅπου καὶ ἀπεβίωσαν εἰρηνικά.
Ὅσιος Μακάριος.
Ἡ μνήμη του ἀναφέρεται στὸ Βυζαντινὸ Ἑορτολόγιο τοῦ Γεδεών (σελ. 219). Ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστές. Λέγεται ὅτι καταγόταν ἀπὸ τὴ Σαμψοῦντα καὶ μετὰ τὸν θάνατο τῆς συζύγου του ἔφυγε στὰ Λάτρο ὄρος καὶ στὴν ἐκεῖ Μονὴ ἐκάρη μοναχός. Κατόπιν πῆγε στὴ Μονὴ τοῦ Κρίτζους καὶ τελευταῖα στὴν Κωνσταντινούπολη, στὴ Μονὴ τῆς Θεοτόκου τοῦ Καλλίου (στὰ μέσα του 14ου αἰώνα), ὅπου ἀφοῦ ἔζησε ὁσιακῶς ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Ὅσιος Μακεδόνιος.
Μνημονεύεται στὸ Βυζαντινὸ Ἑορτολόγιο τοῦ Γεδεών (σελ. 219). Ἔζησε στὰ μέσα του 5ου αἰώνα. Ἄλλες πληροφορίες γιὰ τὴν ζωή του δὲν ἔχουμε.
Ἅγιοι Πιόνιος καί Σαβίνα.
Ὡς ἐγκρυφίας ἄρτος ἐξωπτημένος,
Καυθεὶς προσήχθη Πιόνιος Κυρίῳ.
Ο Άγιος Μάρτυρας Πιόνιος έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.) και ήταν πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Σμύρνης. Έλεγχε τους Ιουδαίους και τους Εθνικούς και τους έπειθε από τις θείες Γραφές ότι ένας μόνο είναι ο Θεός ο αληθινός, ο Δημιουργός των πάντων και ο μονογενής Του Υιός Ιησούς Χριστός και το Πνεύμα το Άγιον και κήρυττε ότι όλοι οι αμαρτωλοί και οι άπιστοι θα τιμωρηθούν και θα παραδοθούν στο πυρ το αιώνιο. Έτσι συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες μαζί με άλλους Χριστιανούς. Και πρώτα παραδόθηκε αλυσοδεμένος στον Πολέμωνα, τον ιερέα των ειδώλων και στον άρχοντα της πόλεως Ελπίδιο. Έπειτα οδηγήθηκε στον ηγεμόνα της χώρας, ανθύπατο Κοντυλιανό, ο οποίος έδωσε εντολή να τον βασανίσουν. Τον κτύπησαν ανηλεώς μέχρι θανάτου και αφού τον κρέμασαν σε ξύλο, κατέκαψαν τα πλευρά του με αναμμένες δάδες φωτιάς. Στην συνέχεια τον έριξαν μέσα σε καμίνι και ο Άγιος προσευχόμενος μέσα σε αυτό, τελείωσε μαρτυρικά τον βίο του.
Η Σύναξή του ετελείτο στο Λιθόστρωτο, όπου υπήρχε ναός αφιερωμένος στον Άγιο.
Η μνήμη της Αγίας Σαβίνας είναι άγνωστη στους Συναξαριστές. Η κοινή μνήμη των Αγίων αναφέρεται στον Βατοπαιδινό Κώδικα 1104 φ. 22ε. Φαίνεται ότι η Αγία Μάρτυς Σαβίνα συνεμαρτύρησε μετά του Αγίου Πιονίου.
Ὅσιος Συμεών ὁ Εὐλαβής.
Ἡ μνήμη του ἀποσιωπᾶται ἀπὸ τοὺς Συναξαριστές. Μνημονεύεται στὸ Βυζαντινὸ Ἑορτολόγιο τοῦ Γεδεών σελ. 220. Ἔζησε στὰ μέσα τοῦ 10ου αἰῶνα καὶ ἔγινε διδάσκαλος τοῦ Συμεὼν τοῦ νέου Θεολόγου, ὁ ὁποῖος καὶ συνέθεσε Ἀκολουθία σ᾿ αὐτόν, ποὺ δὲν σώζεται. Ἡ τιμὴ αὐτή, μὲ τὴν ὁποία περιέβαλε τὸν διδάσκαλό του, ἔγινε γιὰ τὸν ποιητὴ τῆς ἀκολουθίας ἀφορμὴ διωγμῶν ἀπὸ διάφορους κακοπροαιρέτους τῆς ἐποχῆς του.
Ἅγιος Λέανδρος.
Ἡ μνήμη του ἀναφέρεται ἐπιγραμματικὰ στὸ «Μικρὸν Εὐχολόγιον ἢ Ἁγιασματάριον» ἔκδοση «Ἀποστολικῆς Διακονίας» 1956, χωρὶς ἄλλες πληροφορίες. Πουθενὰ ἄλλου δὲν ἀναφέρεται ἡ μνήμη του. (Ἴσως εἶναι ὁ ἴδιος μ᾿ αὐτὸν τῆς 13ης Μαρτίου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου