Αγία Αμαλία του Μομπέζ. Ημέρα Μνήμης: 10 Ιουλίου.
Η Αγία Αμαλία (στη φλαμανδική γλώσσα Αμαλβέργη ή Αμέλια της Lobbes ή της Binche) έζησε κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Πιστεύεται ότι γεννήθηκε κατά το 640 μ.Χ. στη Λιέγη (περιοχή Walloon, επαρχία Brabant, σημερινό Βέλγιο) του τότε βασιλείου των Καρολίδων το επονομαζόμενο Neustria (ή Neustrie).
Πιθανολογείται ότι κοιμήθηκε μετά το 690 μ.Χ. (μεταξύ του 692 και 714 μ.Χ.).
Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και ήταν συγγενής (αδελφή ή ανεψιά) του Πιπίνου του Λάντεν (Δούκα της Βραβάνδης και Κόμη του Λάντεν, αυλικού των Φράγκων βασιλέων της δυναστείας των Καρολιδών). Παντρεύτηκε τον Κόμη Βιτγέρον (Δόυκα της Λωρραίνης και Κόμη της Βραβάνδης).
Ήταν μητέρα τουλάχιστον τριών και κατά άλλους πέντε αγίων, συγκεκριμένα του Αγίου Εμβέρτου/Emebert, που συγχέεται και με τον επίσκοπο Καμπραί (τιμάται 15 Ιανουαρίου), της Οσιομάρτυρος Ραϊνέλδης/Reineldis (τιμάται 16 Ιουλίου) της Οσίας Γουδούλης/Gudula (τιμάται 8 Ιανουαρίου), της Οσίας Φαραΐλδης/Pharaildis (τιμάται 4 Ιανουαρίου) και της Οσίας Ερμιλένδης/Ermelindis (τιμάται 29 Οκτωβρίου). Υπάρχουν αναφορές ότι ίσως παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με τον Θευδέριχο (Theuderic) τον 3ο με τον οποίο απέκτησε τις Οσίες Φαραΐλδη και Ερμιλένδη και για αυτό οι βιογραφίες των τριών πρώτων τέκνων τις δεν αναφέρουν τα δύο τελευταία. Αυτό το ενδεχόμενο είναι λιγότερο πιθανό και είναι αναγκαία περεταίρω έρευνα για να εξακριβωθεί η πραγματικότητα.
Έζησε ενάρετο βίο στον κόσμο, διακρινόμενο για τα έργα της αγάπης και της φιλανθρωπίας. Αφού ανέθρεψε τα τέκνα τις εν νουθεσία Κυρίου, από κοινού με τον σύζυγό της αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια για να μονάσουν. Γεγονός που σχεδόν αποκλείει την πιθανότητα η αγία να νυμφεύτηκε δύο φορές. Έτσι εκείνη εισήλθε στο μοναχικό στάδιο ακλουθώντας ασκητικό βίο και κατατάχθηκε στο τάγμα των Βενεδικτίνων μοναχών σε μεγάλη ηλικία στη γυναικεία Μονή του Μομπέζ (Maubeuge, σημερινή Βόρια Γαλλία κοντά στα σύνορα με το Βέλγιο) ενώ ο σύζυγός της μόνασε στη Μονή του Λόμπς (Lobbes). Σύμφωνα με την παράδοση έλαβε το μοναχικό σχήμα από τον Άγιο Ουμβέρτο/Aubert (τιμάται 10 Σεπτεμβρίου) γύρω στο 668μ.Χ.
Η Αγία Αμαλία της Μομπέζ δεν πρέπει να συγχέεται με την Αγία Αμαλία (ή Αμαλβέργη) του Τέμσε (που ευλαβείται ιδιαίτερα στο Τέμσε, στη Γάνδη, στο Μούνστερμπλίτσεν και άλλα μέρη της Φλάνδρας, του σημερινού βορειοδυτικού Βελγίου) που έζησε ένα αιώνα αργότερα (741-772μ.Χ.) και τιμάται την ίδια ημέρα, στις 10 Ιουλίου. Κάποιοι τους προσάπτουν την επωνυμία «Αμαλβέργη η χήρα» του Μομπέζ και «Αμαλβέργη η Παρθένα» του Τέμσε για να τις ξεχωρίζουν.
Όταν κοιμήθηκε οσιακά η Αγία Αμαλία του Μομπέζ πιθανότατα ετάφη στο Λόμπς μαζί με τον σύζυγό της. Εκεί βρίσκονται και τα λείψανά των περισσότερων παιδιών της. Η μεταφορά των λειψάνων της από τη Λόμπς στο Μπίνσε (Binche) έγινε κατά τον 15ο αιώνα και εορτάζεται στις 10 Ιουλίου.
Το συναξάρι της Αγίας Αμαλίας του Μομπέζ (Vita sanctae Amalbergae viduae) έχει γραφτεί από τον π. Ουγκό του Λόμπς (1033-1063) μεταξύ 1033 και 1048 (δηλαδή πρίν το σχίσμα του 1054).
Απολυτίκο
Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Αμαλίαν οσίαν δεύτε τιμήσωμεν ότι δόξα ανθρώπων καταφρονήσαντα και τον νυμφίο της Χριστό ακολουθήσασα μοναζουσών η καλλονή ανεδείχθης ηρωΐς ασκήσεως και αγώνων, διό μη παύσεις πρευβεύων ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Η Αγία Αμαλία (στη φλαμανδική γλώσσα Αμαλβέργη ή Αμέλια της Lobbes ή της Binche) έζησε κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Πιστεύεται ότι γεννήθηκε κατά το 640 μ.Χ. στη Λιέγη (περιοχή Walloon, επαρχία Brabant, σημερινό Βέλγιο) του τότε βασιλείου των Καρολίδων το επονομαζόμενο Neustria (ή Neustrie).
Πιθανολογείται ότι κοιμήθηκε μετά το 690 μ.Χ. (μεταξύ του 692 και 714 μ.Χ.).
Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και ήταν συγγενής (αδελφή ή ανεψιά) του Πιπίνου του Λάντεν (Δούκα της Βραβάνδης και Κόμη του Λάντεν, αυλικού των Φράγκων βασιλέων της δυναστείας των Καρολιδών). Παντρεύτηκε τον Κόμη Βιτγέρον (Δόυκα της Λωρραίνης και Κόμη της Βραβάνδης).
Ήταν μητέρα τουλάχιστον τριών και κατά άλλους πέντε αγίων, συγκεκριμένα του Αγίου Εμβέρτου/Emebert, που συγχέεται και με τον επίσκοπο Καμπραί (τιμάται 15 Ιανουαρίου), της Οσιομάρτυρος Ραϊνέλδης/Reineldis (τιμάται 16 Ιουλίου) της Οσίας Γουδούλης/Gudula (τιμάται 8 Ιανουαρίου), της Οσίας Φαραΐλδης/Pharaildis (τιμάται 4 Ιανουαρίου) και της Οσίας Ερμιλένδης/Ermelindis (τιμάται 29 Οκτωβρίου). Υπάρχουν αναφορές ότι ίσως παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με τον Θευδέριχο (Theuderic) τον 3ο με τον οποίο απέκτησε τις Οσίες Φαραΐλδη και Ερμιλένδη και για αυτό οι βιογραφίες των τριών πρώτων τέκνων τις δεν αναφέρουν τα δύο τελευταία. Αυτό το ενδεχόμενο είναι λιγότερο πιθανό και είναι αναγκαία περεταίρω έρευνα για να εξακριβωθεί η πραγματικότητα.
Έζησε ενάρετο βίο στον κόσμο, διακρινόμενο για τα έργα της αγάπης και της φιλανθρωπίας. Αφού ανέθρεψε τα τέκνα τις εν νουθεσία Κυρίου, από κοινού με τον σύζυγό της αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια για να μονάσουν. Γεγονός που σχεδόν αποκλείει την πιθανότητα η αγία να νυμφεύτηκε δύο φορές. Έτσι εκείνη εισήλθε στο μοναχικό στάδιο ακλουθώντας ασκητικό βίο και κατατάχθηκε στο τάγμα των Βενεδικτίνων μοναχών σε μεγάλη ηλικία στη γυναικεία Μονή του Μομπέζ (Maubeuge, σημερινή Βόρια Γαλλία κοντά στα σύνορα με το Βέλγιο) ενώ ο σύζυγός της μόνασε στη Μονή του Λόμπς (Lobbes). Σύμφωνα με την παράδοση έλαβε το μοναχικό σχήμα από τον Άγιο Ουμβέρτο/Aubert (τιμάται 10 Σεπτεμβρίου) γύρω στο 668μ.Χ.
Η Αγία Αμαλία της Μομπέζ δεν πρέπει να συγχέεται με την Αγία Αμαλία (ή Αμαλβέργη) του Τέμσε (που ευλαβείται ιδιαίτερα στο Τέμσε, στη Γάνδη, στο Μούνστερμπλίτσεν και άλλα μέρη της Φλάνδρας, του σημερινού βορειοδυτικού Βελγίου) που έζησε ένα αιώνα αργότερα (741-772μ.Χ.) και τιμάται την ίδια ημέρα, στις 10 Ιουλίου. Κάποιοι τους προσάπτουν την επωνυμία «Αμαλβέργη η χήρα» του Μομπέζ και «Αμαλβέργη η Παρθένα» του Τέμσε για να τις ξεχωρίζουν.
Όταν κοιμήθηκε οσιακά η Αγία Αμαλία του Μομπέζ πιθανότατα ετάφη στο Λόμπς μαζί με τον σύζυγό της. Εκεί βρίσκονται και τα λείψανά των περισσότερων παιδιών της. Η μεταφορά των λειψάνων της από τη Λόμπς στο Μπίνσε (Binche) έγινε κατά τον 15ο αιώνα και εορτάζεται στις 10 Ιουλίου.
Το συναξάρι της Αγίας Αμαλίας του Μομπέζ (Vita sanctae Amalbergae viduae) έχει γραφτεί από τον π. Ουγκό του Λόμπς (1033-1063) μεταξύ 1033 και 1048 (δηλαδή πρίν το σχίσμα του 1054).
Απολυτίκο
Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Αμαλίαν οσίαν δεύτε τιμήσωμεν ότι δόξα ανθρώπων καταφρονήσαντα και τον νυμφίο της Χριστό ακολουθήσασα μοναζουσών η καλλονή ανεδείχθης ηρωΐς ασκήσεως και αγώνων, διό μη παύσεις πρευβεύων ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου