Άγιος Γελάσιος εν τη μονή Ραμέτι. Ημέρα Μνήμης: 30 Ιουνίου.
Μέχρι το 1978, λίγα πράγματα γνωρίζουμε για τον Άγιο Ιεράρχη Γελάσιο της Ιεράς Μονής Ραμέτι. Το μοναστήρι του Ραμέτι χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Το 1762 όμως ο αυστριακός στρατηγός Μπουκωβ - απεσταλμενος της αυτοκράτειρας Μαρίας-Τερέζας - έκαψε και κατέστρεψε με κανόνια όλα τα ορθόδοξα μοναστήρια της Τρανσυλβανίας. Μεταξύ αυτών ήταν και το Ραμέτι. Ανακαινίσθη αλλά το 1785 ξανακαταστράφηκε. Ξαναάνοιξε το 1918.
Η Μονή Ραμέτι
Το 1925, μεγάλες πλημμύρες, έβγαλαν στην επιφάνεια ένα κρανίο κίτρινο το οποίο ευωδίαζε. Το κρανίο, επιπλέοντας πάνω στο νερό, πέρασε μέσα από την εκκλησία τρεις φορές και σταμάτησε στο παράθυρο του ιερού. Επίσης βρέθηκαν άλλα δύο κρανία. Ο ιερέας του γειτονικού χωριού τα ξαναέθαψε στην δεξιά πλευρά της εκκλησίας.
Στις αρχές του Β’ παγκοσμίου πολέμου, ένας μοναχός από το Άγιο Όρος, μάζεψε κάποιους άλλους μοναχούς και ανασυστάθηκε η μοναχική ζωή. Νέες πλημμύρες έβγαλαν παλι στην επιφάνεια τα τρία κρανία. Κανείς δεν γνώριζε την ταυτότητά τους.
Κατά θαυμαστό τρόπο αποκαλύφθηκε η ταυτότητα ενός από τα κρανία. Μία γυναίκα ήρθε στο μοναστήρι και είπε στον ηγούμενο ότι είδε στον ύπνο της ένα περιστέρι το οποίο την καθοδήγησε προς το μοναστήρι του Ραμέτι (για το οποίο μέχρι τότε δεν είχε ακούσει τίποτα) και μια φωνή της είπε εκεί να αγγίξει το κρανίο του Αγίου Γελασίου για γίνει καλά. Πραγματι ετελέσθη το Μυστήριο του Ευχελαίου, άγγιξε το κρανίο και έγινε καλά. Η γυναίκα αυτή ζούσε μέχρι πρόσφατα και ερχόμενη συχνά στο μοναστήρι, διηγούνταν συχνά το θαυμαστό συμβάν.
Όλα όσα μεταφέρθηκαν έως τις ημέρες μας με την προφορική παράδοση επιβεβαιώθηκαν από τους ερευνητές τον Δεκέμβριο του 1978. Τότε βρέθηκε στην μονή ένα δεύτερο στρώμα αγιογραφίας το οποίο αναφέρει το όνομα του επισκόπου Γελάσιου και την ημερομηνία 2 Ιουλίου 1377. Αυτό σημαίνει ότι η μονή είχε χτιστεί πολύ πιο πρώτα αφού επρόκειτο για το δεύτερο στρώμα αγιογραφίας. Ο Γελάσιος ήταν λοιπόν ο ηγούμενος της μονής αλλά και αρχιερέας συνεχίζοντας να κατοικεί εκεί. Άλλωστε ήταν δύσκολο να κατοικεί αλλού αφου ήδη από το 1366 ο βασιλιάς της Ουγγαρίας Λουδοβίκος ο Μέγας είχε ανακυρήξει την Ορθοδοξία εκτός νόμου. Εδώ λοιπόν έκανε τις χειροτονίες και έστελνε ιερείς στα χωριά της Τρανσυλβανίας.
Η επίσημη αγιοκατάταξή του έγινε στις 20 Ιουνίου 1992 και η μνήμη του τιμάται στις 30 Ιουνίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου