Άγιος Ζώσιμος, Επίσκοπος Συρακουσών. Ημέρα Μνήμης: 21 Ιανουαρίου.
Μετάστασιν Ζώσιμος εὗρεν ἐκ βίου,
ᾯ καὶ πρὸ ταύτης πᾶς μετάστασις βίος.
Σήμερα σώζεται μόνον η λατινική μετάφραση του ελληνικού βίου του Αγίου (BHL, II, p. 1302, n. 9026), στην οποία μαθαίνουμε πως ο Άγιος γεννήθηκε το δεύτερο μισό του 6ου αιώνος. Όντας σε ηλικία 7 ετών, μπήκε στην ελληνική μονή της Αγίας Λουκίας, ηγούμενος της οποίας ήτο ο Όσιος Φαύστος και τον οποίο αργότερα διαδέχτηκε στην ηγουμενία της Μονής. Το 648 μ.Χ. εξελέγη επίσκοπος Συρακουσών και διακυβέρνησε την Εκκλησία της πόλεως έως το 662 μ.Χ., οπότε και εκοιμήθη. Ο Βίος αναφέρεται στην αγάπη του για τους φτωχούς, τα αγγελικά του ήθη, την διαμάχη του με την εβραϊκή κοινότητα της πόλεως καθώς και στην αγάπη του για τη Θεοτόκο, προς τιμήν της οποίας έκτισε περίλαμπρο ναό. Τιμήθηκε ως άγιος αμέσως μετά το θάνατό του στις 30 Μαρτίου (ημέρα μνήμης κατά το Ρωμαϊκό εορτολόγιο). Η μνήμη του τελείται στις 21 Ιανουαρίου από την Ορθόδοξο Εκκλησία. Από τα λείψανά του σώζεται μόνο ένα, του βραχίονά του, το οποίο φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό της πόλεως.
Ο Όσιος Ζώσιμος καταγόταν από τη Σικελία. Οι ευσεβείς γονείς του είχαν ένα κτήμα κοντά στο μοναστήρι της Αγίας Λουκίας, και ο μικρός γιος τους γρήγορα αγαπήθηκε από τους εκεί μοναχούς για την αφοσίωση του στα θεία. Ο ηγούμενος μάλιστα του μοναστηρίου φρόντισε ο μικρός να μάθει γράμματα και όταν μεγάλωσε, ο ίδιος πλέον δίδασκε τα θεολογικά γράμματα. Μετά τον θάνατο του ηγουμένου έγινε αυτός διάδοχος του, διότι θεωρήθηκε από τον επίσκοπο Συρακουσών αξιότερος όλων. Υπήρξε τόσο μεγάλη η ευσεβής δράση του, ώστε μετά τον θάνατο του επισκόπου Συρακουσών, η φωνή του λάου τον έφερε στο επισκοπικό αξίωμα. Από τη νέα του θέση, υπηρέτησε λαμπρά τη διδασκαλία του θείου λόγου καθώς και όλα τα ποιμαντικά του καθήκοντα. Και έτσι άγια αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 50 ετών.
Μετάστασιν Ζώσιμος εὗρεν ἐκ βίου,
ᾯ καὶ πρὸ ταύτης πᾶς μετάστασις βίος.
Σήμερα σώζεται μόνον η λατινική μετάφραση του ελληνικού βίου του Αγίου (BHL, II, p. 1302, n. 9026), στην οποία μαθαίνουμε πως ο Άγιος γεννήθηκε το δεύτερο μισό του 6ου αιώνος. Όντας σε ηλικία 7 ετών, μπήκε στην ελληνική μονή της Αγίας Λουκίας, ηγούμενος της οποίας ήτο ο Όσιος Φαύστος και τον οποίο αργότερα διαδέχτηκε στην ηγουμενία της Μονής. Το 648 μ.Χ. εξελέγη επίσκοπος Συρακουσών και διακυβέρνησε την Εκκλησία της πόλεως έως το 662 μ.Χ., οπότε και εκοιμήθη. Ο Βίος αναφέρεται στην αγάπη του για τους φτωχούς, τα αγγελικά του ήθη, την διαμάχη του με την εβραϊκή κοινότητα της πόλεως καθώς και στην αγάπη του για τη Θεοτόκο, προς τιμήν της οποίας έκτισε περίλαμπρο ναό. Τιμήθηκε ως άγιος αμέσως μετά το θάνατό του στις 30 Μαρτίου (ημέρα μνήμης κατά το Ρωμαϊκό εορτολόγιο). Η μνήμη του τελείται στις 21 Ιανουαρίου από την Ορθόδοξο Εκκλησία. Από τα λείψανά του σώζεται μόνο ένα, του βραχίονά του, το οποίο φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό της πόλεως.
Ο Όσιος Ζώσιμος καταγόταν από τη Σικελία. Οι ευσεβείς γονείς του είχαν ένα κτήμα κοντά στο μοναστήρι της Αγίας Λουκίας, και ο μικρός γιος τους γρήγορα αγαπήθηκε από τους εκεί μοναχούς για την αφοσίωση του στα θεία. Ο ηγούμενος μάλιστα του μοναστηρίου φρόντισε ο μικρός να μάθει γράμματα και όταν μεγάλωσε, ο ίδιος πλέον δίδασκε τα θεολογικά γράμματα. Μετά τον θάνατο του ηγουμένου έγινε αυτός διάδοχος του, διότι θεωρήθηκε από τον επίσκοπο Συρακουσών αξιότερος όλων. Υπήρξε τόσο μεγάλη η ευσεβής δράση του, ώστε μετά τον θάνατο του επισκόπου Συρακουσών, η φωνή του λάου τον έφερε στο επισκοπικό αξίωμα. Από τη νέα του θέση, υπηρέτησε λαμπρά τη διδασκαλία του θείου λόγου καθώς και όλα τα ποιμαντικά του καθήκοντα. Και έτσι άγια αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 50 ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου