Η Αγία Μάρτυς Ευθασία και ο Άγιος Φύλακας Άγγελός της. Ημέρα Μνήμης: 12 Ιανουαρίου.

Η Αγία Μάρτυς Ευθασία και ο Άγιος Φύλακας Άγγελός της. Ημέρα Μνήμης: 12 Ιανουαρίου.

Αὐτῆς κεφαλὴν ἐκ ξίφους Εὐθασία,
Αὐτῷ Θεῶ Σωτῆρι κόσμου προσφέρει.

π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος:

«Στό βίο τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Εὐθασίας συναντοῦμε τό ἑξῆς θαυμαστό γεγονός:

Ὅπως σέ κάθε ἐποχή, ἔτσι καί στή δική της, οἱ ἠθικοί κίνδυνοι ἦσαν πολύ μεγάλοι γιά τίς νέες κοπέλλες, πολύ δέν περισσότερο ἄν ὁ Θεός τίς εἶχε στολίσει μέ ἔκτακτη σωματική ὀμορφιά. Καί ἄν λάβη κανείς ὑπόψιν του ὅτι ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀρετῆς ὀμορφαίνει πιό πολύ ἀπ᾽ τόν ἄνθρωπο τῆς κακίας, γίνεται φανερό ὅτι τό κάλλος τῆς ψυχῆς τῆς Ἁγ. Εὐθασίας κοσμοῦσε ἀκόμα περισσότερο τήν ἐξωτερική της ἐμφάνισι, προκαλώντας καί αὐτόν τόν φθόνο τοῦ διαβόλου. Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἁγία παρακαλοῦσε ἔντονα τό Φύλακα Ἄγγελό της νά τή φυλάη ἀπό κακές συναναστροφές καί συντυχίες.

Κάποτε, κάποιοι ἀκόλαστοι καί διεφθαρμένοι ἄνθρωποι, πού γνώριζαν ὅτι ὁ δρόμος πού ὁδηγοῦσε στό σπίτι της ἦταν γεμάτος ἀπό ἐρημικά καί στενά σοκάκια, τῆς ἔστησαν καρτέρι, μέ σκοπό νά τήν κακοποιήσουν, νά τή διαφθείρουν καί νά τήν ἀτιμάσουν. Ὅμως, πρίν φθάση ἡ Ἁγ. Εὐθασία σ᾽ ἐκεῖνο τό σημεῖο τοῦ δρόμου πού τήν παραφύλαγαν, ἐμφανίσθηκε μπροστά της ἕνας ὁλόλευκος Ἄγγελος - ὁ Φύλακας Ἄγγελος τῆς ψυχῆς της - ὁ ὁποῖος τήν ἔπιασε ἀπ᾽ τό χέρι καί τῆς εἶπε:

- Μή φοβάσαι, Εὐθασία μου... Ἔλα μαζί μου, ἀδελφούλα μου, ὄχι ὅμως ἀπό αὐτό τό στενό, γιατί ἀπό δῶ σέ περιμένουν νά σοῦ κάνουν κακό. Ἀκολούθησέ με...

Ἔτσι ὁ Ἄγγελος τήν ὁδήγησε μέσα ἀπό ἄλλο δρόμο μέ ἀσφάλεια στό σπίτι της.
Ἀπό τότε ἡ ζωή τῆς Ἁγίας Εὐθασίας ἦταν δοσμένη ἐξολοκλήρου στό Χριστό, στόν Ὁποῖο δέν δίστασε νά δώση καί τό αἷμα της διά τοῦ Μαρτυρίου. Ἀποκεφαλίσθηκε διά ξίφους γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, καί ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη της στίς 12 Ἰανουαρίου».

Πηγή:

http://orthodoxyofmyheart.wordpress.com

ORTHODOXY OF MY HEART

Ορθοδοξία της καρδιάς μου

Άγιος Ααρών (Saint Aaron) ο Ουαλός, Ηγούμενος Μονής της Νήσου Cézembre κοντά στο Aleth Γαλλίας (+552). Ημέρα Μνήμης: 22 Ιουνίου.

Άγιος Ααρών (Saint Aaron) ο Ουαλός, Ηγούμενος Μονής της Νήσου Cézembre κοντά στο Aleth Γαλλίας (+552). Ημέρα Μνήμης: 22 Ιουνίου.

Ο Άγιος Ααρών (St Aaron) της Βρετάνης γεννήθηκε στην Ουαλία και ήταν ηγούμενος σε μία Μονή κοντά στο Aleth της Βρετάνης της Γαλλίας τον 6ο αιώνα.

Πριν εγκατασταθεί στο Aleth, έζησε ως ερημίτης κοντά στο Lamballe και στο Pleumeur-Gautier, όπου προσελκύσει κοντά του πολλούς μαθητές, συμπεριλαμβανομένου του Αγίου Μαλό (Saint Malo/τιμάται 15 Νοεμβρίου).

Αγία Θάνεϋ (St Thaney / Teneu) της Σκωτίας και Ουαλίας. Ημέρα Μνήμης: 18 Ιουλίου.

Αγία Θάνεϋ (St Thaney / Teneu) της Σκωτίας και Ουαλίας. Ημέρα Μνήμης: 18 Ιουλίου.

Η Αγία Θάνεϋ (St Thaney / Teneu) της Σκωτίας και Ουαλίας, έμεινε έγκυος αφού βιάστηκε όταν ήταν ακόμη παιδί. Ήταν τόσο αθώα στη νεανική της ηλικία ώστε ο βιαστής της, την έπεισε πως ήταν στην πραγματικότητα μία γυναίκα και πως η βίαιη πράξη του ήταν μία φυσιολογική συμπεριφορά ανάμεσα στις γυναίκες. Όταν η εγκυμοσύνη έγινε αντιληπτή, η οικογένεια της απέρριψε την νεαρή μητέρα και την πέταξε από έναν γκρεμό για να πεθάνει. Με την χάρη του Θεού, η Αγία Thaney επέζησε από την πτώση και έπλευσε μέσα σε μία βάρκα μέσα στο φιόρδ του Forth στην κοινότητα του Αγίου Serf στο Culross όπου γέννησε ένα μικρό αγόρι, τον μελλοντικό Άγιο Κεντιγκέρνο (Kentigern), Επίσκοπο Γλασκώβης (τιμάται 13 Ιανουαρίου).

Η Αγία Θάνεϋ είναι προστάτιδα όσων έχουν πέσει θύματα βιασμού.

Πηγή:

http://othodoxy-rainbow.blogspot.com

http://othodoxy-rainbow.blogspot.com/2019/04/thaney.html

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΕΛΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ORTHODOXY – RAINBOW

Αγία Αττράκτα (Athracht και Attracta) του Drum της Ιρλανδίας. Ημέρα Μνήμης: 11 Αυγούστου.

Αγία Αττράκτα (Athracht και Attracta) του Drum της Ιρλανδίας. Ημέρα Μνήμης: 11 Αυγούστου.

Η Αγία Αττράκτα (στα ιρλανδικά Naomh Adhracht, στις λατινικές πηγές Attracta) έζησε τον 6ο αιώνα και είναι η προστάτιδα του Locha Techet (Lough Gara) και Tourlestran της Κομητείας Sligo της Ιρλανδία. Ήταν αδελφή του Επισκόπου Conal του Drumconnell (τιμάται 18 Μαρτίου). Η μνήμη της τιμάται στις 11Αυγούστου.

Άγιοι είκοσι τρείς Τούρκοι Νεομάρτυρες στα Θυάτειρα της Μικράς Ασίας.

Άγιοι είκοσι τρείς Τούρκοι Νεομάρτυρες στα Θυάτειρα της Μικράς Ασίας.

Αφορά το ευκλεές μαρτύριο είκοσι τριών Τούρκων στα Θυάτειρα, πόλη περίφημη και η οποία μνημονεύεται από τον Απόστολο Ιωάννη στην Αποκάλυψη του, είναι ακόμη απ’ τις πιο πολυάνθρωπες τη Μ. Ασίας, δεδομένου ότι είχε περισσότερους από 200.000 κατοίκους, παρόλο που η πανώλη, το έτος 1656, θανάτωσε πάνω από 50.000. Ο Θεός, στην εποχή μας, διάλεξε αυτήν την πόλη να γίνει το στάδιο 23 αθλητών του Ιησού Χριστού, που θέλησε να τους στεφανώσει με αθάνατη δόξα, έπειτα από πολύ περισσότερους αγώνες, που ήταν φυσιολογικό να το περιμένουμε από τέτοιους ανθρώπους.

Υπήρχε σ’ αυτήν την πόλη ένας σεΐχης ή δάσκαλος του μωαμεθανικού νόμου, ο οποίος, επειδή ήταν άριστος γνώστης του νόμου, είχε μεγάλη αυθεντία, του έδειχναν εμπιστοσύνη και πολλοί θεωρούσαν τιμή τους να συγκαταλέγονται στους μαθητές του, με αποτέλεσμα να έχει σχολή με πάνω από 150 νέους άνδρες (μαθητές) ηλικίας 25-30 ετών, οι οποίοι φοιτούσαν για ν’αποκτήσουν τις ικανότητες των δικαστών και να γίνουν μια μέρα καδήδες. Αυτός ο σεΐχης, που είχε γεράσει διαβάζοντας το Κοράνιο, παρατήρησε ότι ο προφήτης του δεν απέρριψε την Καινή Διαθήκη, αλλ’ αντιθέτως ότι ο Θεός μίλησε δια του Ιησού Χριστού και του Μωϋσέως. είχε την περιέργεια να δει τι περιέχουν τα Ιερά Ευαγγέλια και από την Θεία Πρόνοια, όλως ιδιαιτέρως, βρήκε μία Καινή Διαθήκη μεταφρασμένη στα αραβικά.

Άγιος Νεομάρτυς Στάνισλαβ. Ημέρα Μνήμης: 20 Ιουνίου.

Άγιος Νεομάρτυς Στάνισλαβ. Ημέρα Μνήμης: 20 Ιουνίου.

Στις 9 Ιουνίου 2019 τον Καθεδρικό Ναό Κομήσεως της Θεοτόκου και Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος στο Κόσιτσε θα πραγματοποιηθεί η επίσημη αναγνώριση και κατάταξη και η εγγραφή στο ημερολόγιο της Εκκλησίας της  Τσεχίας και Σλοβακίας ενός νέου Αγίου Μάρτυρα.

Ο Άγιος Στάνισλαβ Νασάντιλ (Nasadil) ήταν ιερέας της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1904 στο Loštice κοντά στο Mohelnice στην επικράτεια της μεταγενέστερης Τσεχοσλοβακίας και είχε προηγουμένως αγιοκαταταχθεί από τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία(1961).

Έφυγε στη Σερβία για να σπουδάσει θεολογία το 1923. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Sremsky Karlovice, απ'όπου μετακόμισε στο Μοναστήρι όπου και αποφοίτησε το 1928. Στη συνέχεια υπηρέτησε στην ενορία της Lička Jasenica.

Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο Στάνισλαβ Νασάντιλ όπως και χιλιάδες ορθόδοξοι έπεσε θύμα των Καθολικών Ναζί (Ουστάσι).

Στις 17 Ιούνιου 1941 συνελήφθη και βασανίστηκε μαζί με τον Άγιο Νεομάρτυρα Επίσκοπο Σάββα (Sava) Trlajic, και στη συνέχεια μαρτύρησε και εκτελέστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Gospic - Κροατία.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 20 Ιουνίου.

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2019/04/nasadil.html?m=1

Saint Begnet of Ireland and her Holy Well in Dalkey Island, Ireland (7th century). Commemoration day: November 12.

Saint Begnet of Ireland and her Holy Well in Dalkey Island, Ireland (7th century). Commemoration day: November 12.

Saint Begnet (also Begneta, Begnete, Begnait or Becnait) is a patron saint of Dalkey, Ireland. The name Begnet is most likely a diminutive form of Beg or Bec. She is noted as a “virgin, not a martyr”. St Begnet was an Irish princess who lived in the 7th century. Her feast day is November 12. Two ruined churches in Dalkey are named for Begnet, one on Dalkey Island, and the other near the 15th-century stone townhouse now serving as Dalkey Castle and Heritage Centre, in the area known as Kilbegnet. A holy well located near the martello tower on the island is also associated with her.

Άγιος Νεομάρτυς και Ιερομάρτυς Γεώργιος Καρασταμάτης εξ Αγίας Παρασκευής της Κρήνης (Τσεσμέ) της Μικράς Ασίας. Ημέρα Μνήμης: 4 Σεπτεμβρίου.

Άγιος Νεομάρτυς και Ιερομάρτυς Γεώργιος Καρασταμάτης εξ Αγίας Παρασκευής της Κρήνης (Τσεσμέ) της Μικράς Ασίας. Ημέρα Μνήμης: 4 Σεπτεμβρίου.

Ο Ιερομάρτυρας Άγιος Γεώργιος Καρασταμάτης γεννήθηκε στην Αγία Παρασκευή Κρήνης (Τσεσμέ) της Μικράς Ασίας.  Η Αγία Παρασκευή ήταν ένα παραθαλάσσιο χωριό στη χερσόνησο της Ερυθραίας σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από το Τσεσμέ, με αμιγή ελληνικό πληθυσμό 5.000 κατοίκων. Κύρια ασχολία τους ήταν η αλιεία. Ο Άγιος Γεώργιος καταγόταν από οικογένεια πλούσιων καπεταναίων που είχε στην κατοχή της έναν αλιευτικό στόλο από τράτες και καΐκια. Ο ίδιος δεν ασχολήθηκε με την αλιεία. Φοίτησε στην Κρηναία Σχολή Αρρένων και ακολουθώντας την ιερατική του κλίση χειροτονήθηκε ιερέας.

Ήταν έγγαμος ιερέας κι εφημέριος των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, ενός εκ των τριών ενοριακών ναών του χωριού. Ευσυνείδητος κληρικός, είχε μεγάλη ευλάβεια, ταπείνωση, ιερατικό ήθος και αγάπη για τη Θεία Λατρεία. Ήταν άριστος λειτουργός, γνώστης της βυζαντινής μουσικής και καλλίφωνος. Κύριο χαρακτηριστικό, από τη νεότητά του, ήταν η καλοσύνη, η ειλικρίνεια και η ευγένειά του, που τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό στους συγχωριανούς του.

Άγιος Νεομάρτυς και Ιερομάρτυς Γεώργιος Καρασταμάτης εξ Αγίας Παρασκευής της Κρήνης (Τσεσμέ) της Μικράς Ασίας. Ημέρα Μνήμης: 4 Σεπτεμβρίου.

Άγιος Νεομάρτυς και Ιερομάρτυς Γεώργιος Καρασταμάτης εξ Αγίας Παρασκευής της Κρήνης (Τσεσμέ) της Μικράς Ασίας. Ημέρα Μνήμης: 4 Σεπτεμβρίου.

Ο πατήρ Γεώργιος Καρασταμάτης υπήρξε γόνος μιας εκ των σημαντικότερων αρχοντικών οικογενειών του χωριού Αγία Παρασκευή της Κρήνης (Τσεσμέ), που κατείχαν τη τέχνη της αλιείας, με αρκετά μεγάλα πλοία, τις λεγόμενες τράτες. Έγγαμος κληρικός, εφημέριος των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων , ενός εκ των τριών ενοριακών ναών του χωριού, υπέργηρος. Ένα χαρακτηριστικό του, ήταν τα φουντωτά κατσαρά μαλλιά του, που είχαν γίνει αφορμή να τον αποκαλούν και «Τρούλο», μιας και έτσι έμοιαζε με τρούλο εκκλησίας. Έτρεφε μεγάλη αγάπη για την Αρχαία Ελλάδα, ενώ ήταν γνώστης και λάτρης του ένδοξου Βυζαντινού Πολιτισμού. Δεν έπαυε στιγμή να μιλά και να υπερηφανεύεται για την καταγωγή του, κύριο γνώρισμα η καλοσύνη του, η ευγένεια και η άδολη χριστιανική αγάπη που τον χαρακτήριζε από τη νεότητα του ως και τη τελευταία στιγμή της επίγειας ζωής του. Ιδιαίτερα αγαπητός στους συγχωριανούς του. Ευσυνείδητος κληρικός με άρτια κατάρτιση στην ορθόδοξη λειτουργική, καλλίφωνος και γνώστης της βυζαντινής μουσικής, απόφοιτος της «Κρηναϊκής Σχολής».

Όσιος Καλανδίων εν Αρόδα Κύπρου. Ημέρα Μνήμης: 26 Απριλίου.

Όσιος Καλανδίων εν Αρόδα Κύπρου. Ημέρα Μνήμης: 26 Απριλίου.

Στο χωριό Πάνω Αρόδες στην επαρχία της Πάφου βρίσκεται η μοναδική εκκλησία στον κόσμο η οποία είναι αφιερωμένη στον Άγιο Καλανδίωνα. Είναι η κεντρική εκκλησία του χωριού και κτίστηκε το 18ο μ.Χ. αιώνα. Ο Άγιος Καλανδίων είναι ένας από τους Αγίους της Πάφου που είναι άγνωστοι όχι μόνο στον ευρύτερο ελληνικό χώρο, αλλά και στις άλλες επαρχίες της Κύπρου.

Υπήρξε αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας και εκεί κατόρθωσε να επανενώσει τους ορθοδόξους της Αντιοχείας που είχαν διαχωριστεί με το λεγόμενο Μελιτιανό σχίσμα". Αρνήθηκε να υπογράψει το "ενωτικό" του αυτοκράτορα Ζήνωνα με το οποίο ο αυτοκράτορας επιχειρούσε να συμβιβάσει τους ορθόδοξους με τους Μονοφυσίτες και γι' αυτό ο αυτοκράτορας τον εξόρισε στην περιοχή της Θυβαϊδας στην Αίγυπτο. Περί τα τέλει του 5ου αιώνος ήρθε στην Κύπρο διωγμένος από τους Σαρακηνούς, μαζί με πάρα πολλούς χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς. Ο Καλανδίων κατέφυγε στην Πάφο και ασκήτεψε και πέρασε τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του σε περιοχή πλησίον της σημερινής κοινότητας των Αρόδων. Στην κοινότητα αυτή υπάρχει ναός που τιμάτε επ' ονόματι του. Αναφορά για την ύπαρξη του λειψάνου του βρίσκεται στο χρονικό του Λεοντίου Μαχαιρά τόμος 1, σελίδα 28- 32.

エギナの聖ネクタリオス (+1920) (St Nektarios of Aigine Island, Greece). 記念日: 8 ノーベンバー. [Japanese]

エギナの聖ネクタリオス (+1920) (St Nektarios of Aigine Island, Greece). 記念日: 8 ノーベンバー. [Japanese]

エギナの聖ネクタリオス

エギナの聖ネクタリオス（英語: Saint Nektarios of Egina、1846年 – 1920年）は、正教会の聖人。日本正教会で多用される教会スラヴ語由来の転写ではネクタリイ。

修道院の設立と指導、数多くの著述、信徒の精神的指導、および数々の奇蹟によって知られる。神学者、哲学者、詩人、教育者、禁欲主義者、神秘主義者などと称されるほどの多才な面があった。歌詞は公祈祷の祈祷文によるものではないが、全世界の正教会で愛唱される聖歌『アグニ・パルセネ』（ギリシア語: Αγνή Παρθένε）を作曲してもいる。

1846年10月1日、トラキアのシリヴリアの貧しい家庭に生まれた。生まれた際の俗名はアナスタシオス・ケファラス（ギリシア語: Αναστάσιος Κεφαλάς）。14歳のとき、働きつつ教育を受けるためにコンスタンディヌーポリに移住。1866年からはキオス島の学校で教えつつそこに7年間住み、30歳で修道士となる。3年後、輔祭となり、ネクタリオスの名を与えられる。1885年にアテネ大学を卒業。大学時代から、多くの聖書註解を含む多くの著述を行う。

アレクサンドリアで司祭に叙聖され、カイロの教会に奉職。これは名誉ある職分であった。1889年に敬神の念と説教者としての実力、牧会能力が評価され、総主教ソフロニオスによりペンタポリス府主教に叙聖される。すぐにネクタリオスの人望が高まるが、その声望を妬んだ聖職者達によって噂が立てられ、噂を信じてネクタリオスの弁明を聞かなかった総主教ソフロニオスにより、弁解の機会も与えられず教会裁判の手続きも経ず、エジプトから追放される。1891年にギリシャに戻り、何年かを説教者として過ごす。

1894年にアテネ・リザリオス教会学校の校長を任ぜられ、15年間在職しこの間多くの著作をのこす。1904年には何人かの修道女の求めに応じ、エギナ島に至聖三者女子修道院を設立する。1908年12月に神学校校長の職を辞し、エギナ島の至聖三者女子修道院に一修道士として隠棲する。ここでも著述を行い、精神的指導を求めて来る近隣の人々の痛悔を聞いた。
1920年11月9日、永眠。永眠後の遺体の傍らで、重病人が快癒する奇蹟が起きたと伝えられている。埋葬式には多くの人がギリシャ・エジプト全土から訪れた。1961年4月20日に列聖。生前からネクタリオスを聖人とみる人々が多かったが、正式な列聖はこの日に行われた。

http://japaneseorthodoxweb1.blogspot.com

JAPANESE ORTHODOX WEB 1

Άγιος Νεομάρτυς Θεόδωρος ο Αλικαρνασσεύς. Ημέρα Μνήμης: 4 Σεπτεμβρίου.

Άγιος Νεομάρτυς Θεόδωρος ο Αλικαρνασσεύς. Ημέρα Μνήμης: 4 Σεπτεμβρίου.

Ο Άγιος Θεόδωρος μαρτύρησε για το Χριστό στην Αλικαρνασσό, το «Πετρούμι» της Μικράς Ασίας γύρω στα 1800 μ.Χ. και σε ηλικία 30 ετών περίπου.

Ο Άγιος συνελήφθη από ασεβείς Οθωμανούς και φυλακίστηκε στο «Μπουντρούμι» της Αλικαρνασσού. Κατά το διάστημα αυτό της παραμονής του στη φυλακή τον ενίσχυε ο Ιεροδιάκονος Ιωακείμ Ασκάνδαλος (+1839) αδελφός της Ιεράς Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου της Πάτμου, άνδρας ευλαβής και λόγιος.

Μαρτύρησε με φρικτό τρόπο όπως φαίνεται και από τα κτυπήματα στην Τιμία Κάρα και τα υπόλοιπα Ιερά Λείψανά του.

Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο Ναύκληρος. Ημέρα Μνήμης: 8 Απριλίου.

Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο Ναύκληρος. Ημέρα Μνήμης: 8 Απριλίου.

Πλεύσας θάλασσαν εν πυρί την του βίου,

Nαύκληρ’ έφθασας εις γαληνούς λιμένας.

Δεν ξέρουμε για ποιο λόγο κάποιοι Τούρκοι έκαναν μαγικά στον Άγιο και παραφρόνησε. Ενώ ήταν σε αυτή την κατάσταση, του έκαναν περιτομή.

Μετά από λίγες ημέρες συνήλθε ο Άγιος και,όταν διαπίστωσε την περιτομή και τα τούρκικα ρούχα, λυπήθηκε πολύ για το κακό που έπαθε, και πετώντας το άσπρο σαρίκι, ζούσε πάλι χριστιανικά, με πολλή μετάνοια, συντριβή, δάκρυα και αναστεναγμούς για το ακούσιο σφάλμα του.

Όταν αντελήφθησαν οι Αγαρηνοί ότι μετενόησε και ζει χριστιανικά, όρμησαν εναντίον του και αφού τον έδειραν αλύπητα, τον έκλεισαν στη φυλακή.

Αγία Νύμφη η εν Πανόρμω (Παλέρμο). Ημέρα Μνήμης: 10 Νοεμβρίου.

Αγία Νύμφη η εν Πανόρμω (Παλέρμο). Ημέρα Μνήμης: 10 Νοεμβρίου.

Σύμφωνα με ένα χειρόγραφο που αναφέρεται σε μαρτύρια Αγίων και χρονολογείται από τον 12ο αιώνα, η Αγία Νύμφη ήταν η κόρη του Αυρηλιανού, νομάρχη του Παλέρμο κατά την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, δηλαδή στις αρχές του 4ου αιώνα . Η παρουσία του επισκόπου του Παλέρμο Αγίου Μαμιλιανού (τιμάται 16 Ιουνίου και 15 Σεπτεμβίου) και η συνάντησή της μαζί του, ήταν καθοριστική για τη μεταστροφή της Αγίας Νύμφης στον Χριστιανισμό. Βαπτίζεται Χριστιανή από τον Άγιο Μαμιλιανό μαζί με άλλους 20 Χριστιανούς. Ο πατέρας της Αυρηλιανός προσπάθησε με κάθε τρόπο να μεταπείσει την κόρη του να αρνηθεί την χριστιανική πίστη και της ζητάει να θυσιάσει στους παγανιστικούς θεούς. Η Αγία αρνείται, ο πατέρας της οργίζεται και διατάσσει τη φυλάκιση του Αγίου Μαμιλιανού μαζί με άλλους διακόσους χριστιανούς και τους υποβάλλει σε φρικτά βασανιστήρια.

Sainte Ia d’Irlande et de Cornouailles, Angleterre (+450). Jour de commémoration: 3 février [French].

Sainte Ia d’Irlande et de Cornouailles, Angleterre (+450). Jour de commémoration: 3 février.

Sainte Ia (+450), ou Hia ou Ives, d’Irlande et de Cornouailles, était une sainte et martyre bretonne de la fin du 5e siècle en Cornouailles britannique, célébrée le 3 février.

Sainte Ia aurait été une princesse irlandaise, sœur de saint Erc. Disciple de saint Baricus, elle vint en missionnaire en Cornouailles rejoindre les saints Fingar et Piala.

Άγιος Ζώσιμος, Επίσκοπος Συρακουσών. Ημέρα Μνήμης: 21 Ιανουαρίου.

Άγιος Ζώσιμος, Επίσκοπος Συρακουσών. Ημέρα Μνήμης: 21 Ιανουαρίου.

Μετάστασιν Ζώσιμος εὗρεν ἐκ βίου,
ᾯ καὶ πρὸ ταύτης πᾶς μετάστασις βίος.

Σήμερα σώζεται μόνον η λατινική μετάφραση του ελληνικού βίου του Αγίου (BHL, II, p. 1302, n. 9026), στην οποία μαθαίνουμε πως ο Άγιος γεννήθηκε το δεύτερο μισό του 6ου αιώνος. Όντας σε ηλικία 7 ετών, μπήκε στην ελληνική μονή της Αγίας Λουκίας, ηγούμενος της οποίας ήτο ο Όσιος Φαύστος και τον οποίο αργότερα διαδέχτηκε στην ηγουμενία της Μονής. Το 648 μ.Χ. εξελέγη επίσκοπος Συρακουσών και διακυβέρνησε την Εκκλησία της πόλεως έως το 662 μ.Χ., οπότε και εκοιμήθη. Ο Βίος αναφέρεται στην αγάπη του για τους φτωχούς, τα αγγελικά του ήθη, την διαμάχη του με την εβραϊκή κοινότητα της πόλεως καθώς και στην αγάπη του για τη Θεοτόκο, προς τιμήν της οποίας έκτισε περίλαμπρο ναό. Τιμήθηκε ως άγιος αμέσως μετά το θάνατό του στις 30 Μαρτίου (ημέρα μνήμης κατά το Ρωμαϊκό εορτολόγιο). Η μνήμη του τελείται στις 21 Ιανουαρίου από την Ορθόδοξο Εκκλησία. Από τα λείψανά του σώζεται μόνο ένα, του βραχίονά του, το οποίο φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό της πόλεως.

Άγιος Κατάλδος Επίσκοπος Ταραντίνων, ο εξ Ιρλανδίας. Ημέρα Μνήμης: 10 Μαΐου.

Άγιος Κατάλδος Επίσκοπος Ταραντίνων, ο εξ Ιρλανδίας. Ημέρα Μνήμης: 10 Μαΐου.

Ο Άγιος Κατάλδος ήταν μοναχός ιρλανδικής καταγωγής και έζησε τον 7ο αιώνα. Η Ιερά Μονή του βρισκόταν στο Lismore, County Waterford της Ιρλανδίας. Επιθυμώντας να ζήσει σε πλήρη απομόνωση έφυγε από τη Μονή του και πραγματοποίησε προσκυνηματικό ταξίδι στους Αγίους Τόπους. Στο ταξίδι της επιστροφής το πλοίο στο οποίο επιβιβαζόταν ναυάγησε στις ιταλικές ακτές κοντά στην πόλη του Τάραντα. Οι κάτοικοι της πόλης βλέποντας τον άγιο βίο που ζούσε ο Άγιος του ζήτησαν να γίνει επίσκοπός τους και έτσι ο Άγιος Κατάλδος έγινε ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος του Τάραντα. Ο Άγιος Κατάλδος αναπαύθηκε εν Κυρίω το 685. Κατά την ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του βρήκαν μέσα στην λάρνακα τον Άγιο να φοράει έναν χρυσό κέλτικο σταυρό και στο χέρι του μία ράβδο από από ιρλανδική βελανιδιά σκαλισμένη με κέλτικα σχέδια. Ένα από τα πολλά θαύματα που έκανε ο Άγιος είναι ότι προστάτεψε την πόλη από επιδημία πανώλης και μία άλλη φορά από καταστροφικές πλημμύρες.

Όσιος Λαυρέντιος του Φρατζανώ της Σικελίας. Ημέρα Μνήμης: 30 Δεκεμβρίου.

Όσιος Λαυρέντιος του Φρατζανώ της Σικελίας. Ημέρα Μνήμης: 30 Δεκεμβρίου.

Ένας από τους σημαντικότερους ελληνορθοδόξους μοναχούς του Ιταλιώτικου μοναχισμού. Γεννήθηκε στo Φρατζανώ της Σικελίας (κοντά στη Μεσσήνη) το πρώτο μισό του 12ου αιώνος. Ορφάνεψε πολύ μικρός και έγινε μοναχός στην ελληνική μονή του Αγίου Μιχαήλ στην Τροϊνα, ενώ έπειτα μόνασε στην μονή του Αγίου Φιλίππου στην Αγύρα, ακρόπολης του ιταλο-εληνικού ορθοδόξου μοναχισμού. Έζησε σαν ερημίτης για ένα διάστημα στην Αίτνα και μετά μόνασε στη μονή του Αγίου Φιλίππου στο Φραγκαλά (: Fragala, κοντά στο Frazzano), όπου έκτισε ναΐσκο του Αγίου Φιλαδέλφου. Πέρασε στην Καλαβρία και ανακαίνισε μία εκκλησία της Αγίας Τριάδος, κοντά στο Ρήγιο. Μετά από μια περιοδεία στους ερημίτες της Αγίας Κυριακής στο Aspromonte επέστρεψε στο Frazzano, όπου και έκτισε ναό της Αγίας Τριάδος – γνωστός και ως των Αγίων Πάντων (:Tuttisanti). Εκοιμήθη στις 30 Δεκεμβρίου του 1162. Τα λείψανά του σώζονται στον ενοριακό ναό του Frazzano, όπου τιμάται με ιδιαίτερη ευλάβεια από τους κατοίκους. Χαρακτηριστικό είναι ότι το Ευαγγέλιο που τοποθέτησαν στο άγαλμα του αγίου (βλ. φωτογραφία) είναι Ελληνικό.

Οσία Ροζαλία εν Πανόρμω (Παλέρμο) της Σικελίας. Ημέρα Μνήμης: 4 Σεπτεμβρίου.

Οσία Ροζαλία εν Πανόρμω (Παλέρμο) της Σικελίας. Ημέρα Μνήμης: 4 Σεπτεμβρίου.

Η Αγία Ροζαλία, νορμανδικής καταγωγής από ευγενική οικογένεια με γραμμή αίματος από τον Καρλομάγνο, έγινε μοναχή σε ορθόδοξο γυναικείο μοναστήρι του Παλέρμο (Πάνορμος) και στη συνέχεια μόνασε σε σπήλαιο, στο όρος Πελεγκρίνο έξω από την πόλη όπου υπήρχε ελληνικό παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου όπου κατά την παράδοση οδηγήθηκε εκεί από δύο Αγγέλους. Εκοιμήθη οσιακά την 4η Σεπτεμβρίου του 1170.

Άγιος Ηλίας ο Σπηλαιώτης ο εν Καλαβρία. Ημέρα Μνήμης: 11 Σεπτεμβρίου.

Άγιος Ηλίας ο Σπηλαιώτης ο εν Καλαβρία. Ημέρα Μνήμης: 11 Σεπτεμβρίου.

Ο όσιος Ηλίας γεννήθηκε το 864 στην Καλαβρία. Ήταν γόνος ευγενών. Μια μέρα καθώς βρισκόταν στην Εκκλησία, εμφανίστηκε ένας μοναχός και τον επέπληξε για τα πολυτελή ενδύματα που φορούσε και για την κοσμική ζωή του. Από τότε εγκατέλειψε τον μάταιο βίο και επιδόθηκε στην άσκηση. Με έναν φίλο του έφυγαν μαζί για την Σικελία. Ο φίλος του όμως δεν άντεξε για πολύ και ο Ηλίας ταξίδεψε για την Ρώμη για να προσκυνήσει τους τάφους των αγίων Αποστόλων. Τελικά επέστρεψε στην πατρίδα του στο Ρήγιο όπου ζήτησε να γίνει μαθητής του ασκητού Αρσενίου ο οποίος ζούσε έξω απ’ την πόλη.

Μετά από πολλές ασκήσεις και πειρασμούς οι δύο ασκητές προγνωρίζοντας την επέλαση των Αράβων στην περιοχή τους, διέφυγαν στην Ελλάδα. Έμειναν στην Πάτρα οκτώ χρόνια σε έναν πύργο απ’ όπου φυγάδευσαν δαιμόνια και έγιναν ονομαστοί στους κατοίκους για την αρετή και τα θαύματα που επιτελούσαν.

Όσιος Ηλίας ο Νέος ο Σικελιώτης. Ημέρα Μνήμης: 17 Αυγούστου και Λακώνων Ἁγίων (Β’ Κυριακή Νηστειῶν).

Όσιος Ηλίας ο Νέος ο Σικελιώτης. Ημέρα Μνήμης: 17 Αυγούστου και Λακώνων Ἁγίων (Β’ Κυριακή Νηστειῶν).

Όπως αναφέρεται στον βίο του ο Όσιος γεννήθηκε στην Έννα της Σικελίας και έλαβε το όνομα Ιωάννης. Ο ανώνυμος βιογράφος του πληροφορεί ότι σε ηλικία δώδεκα ετών δίδασκε με σοφία τους μεγαλυτέρους, ώστε «διδάσκοντος αυτού, οι φιλόκαλοι πάντες έχαιρον. εώρων γαρ εν παιδική ηλικία γηραιόν φρόνημα, και οι μεν ως προφήτη προσείχον, οι δε ως υπ” αγγέλων μεμυσταγωγημένω εθαύμαζον…». Με την παιδική ηλικία του συμπίπτει η πρώτη περίοδος της Αραβοκρατίας της Σικελίας, ενώ και ο ίδιος δεινοπαθεί από τις αναστατώσεις της εποχής.

Όσιοι Νίκανδρος, Γρηγόριος, Πέτρος, Δημήτριος και Ελισσάβετ, οι εν Μεσσήνη της Σικελίας. Ημέρα μνήμης: 19 Σεπτεμβρίου.

Όσιοι  Νίκανδρος, Γρηγόριος, Πέτρος, Δημήτριος και Ελισσάβετ, οι εν Μεσσήνη της Σικελίας. Ημέρα μνήμης: 19 Σεπτεμβρίου.

Όλοι έζησαν αναχωρητική ζωή στα όρη Pelloritani που βρίσκονται ένα περίπου χλμ βορείως της Μεσσήνης, όπου αργότερα χτίστηκε η μονή του Αγίου Νικάνδρου. Πληροφορίες γι' αυτούς παίρνουμε από ένα εγκώμιο της εορτής των αγίων αγνώστου συγγραφέως – ίσως μοναχού της μονής του Σωτήρος της Μεσσήνης . Εκεί, μαθαίνουμε πως έζησαν όλοι μαζί και θάφτηκαν σε κοινό τάφο, μετά από θαυματουργική εύρεση των σωμάτων τους σε ένα σπήλαιο της περιοχής. Το 1611, τα λείψανα των αγίων μεταφέρθηκαν στην μονή του Σωτήρος της Μεσσήνης, όπου και συνεχίστηκαν να τιμώνται και να θαυματουργούν.

Άγιος Γρηγόριος ο εκ Κασσάνου της Καλαβρίας. Ημέρα Μνήμης: 4 Νοεμβρίου.

Άγιος Γρηγόριος ο εκ Κασσάνου της Καλαβρίας.  Ημέρα Μνήμης: 4 Νοεμβρίου.

Γεννήθηκε στο Cassano Jonio της Καλαβρίας περί το 920 από τον Λικάστρο και την Ιωάννα. Το 951 χειροτονείται πρεσβύτερος και εισέρχεται στη μονή του Αγίου Ανδρέα της Cerchiara, της οποίας και αναλαμβάνει την ηγουμενία μετά την κοίμηση του οσίου Παχωμίου, το 960. Διακρίθηκε για τα πολλά θαύματά του και ιδιαίτερα για το χάρισμα της εκδίωξης των δαιμόνων.

Άγιοι Μάρτυρες Αλφειός, Κυπρίνος και Φιλάδελφος οι Αυτάδελφοι εκ Βασκάνων της Νότιας Ιταλίας. Ημέρα Μνήμης: 10 Μαΐου.

Άγιοι Μάρτυρες Αλφειός, Κυπρίνος και Φιλάδελφος οι Αυτάδελφοι εκ Βασκάνων της Νότιας Ιταλίας. Ημέρα Μνήμης: 10 Μαΐου.

Eις τον Aλφειόν.
Aλφειός ει και γλώτταν εξαφηρέθη,
Tη ψυχική γλώττη σε δοξάζει Λόγε.

Eις τον Φιλάδελφον.
O Φιλάδελφος ή φιλόχριστος φάναι,
Xριστού φιλών ήθλησεν εις πυρ εσχάρας.

Eις τον Kυπρίνον.
Oπτού φαγών πριν Σώτερ ιχθύος μέρος,
Eκ τηγάνου Kυπρίνον ηδέως δέχου.


Ὁ Φιλάδελφος φιλαδέλφως τῷ ξίφει,
Σὺν τοῖς ἀδελφοῖς θεῖον εὕρατο στέφος.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Αλφειός, Κυπρίνος (ή Kύριλλος ή Κυρίνος ή Κυπριανός) και Φιλάδελφος ήταν αδελφοί, υιοί του άρχοντα Πρεφεκτών Βιταλίου και κατάγονταν από την χώρα των Βασκάνων της Νότιας Ιταλίας. Αφού διδάχθηκαν την ορθόδοξη πίστη και βαπτίσθηκαν από κάποιον Όσιο άνδρα που ονομαζόταν Ονήσιμος, κήρυτταν τον Χριστό. Καταγγέλθηκαν για την θεοφιλή δράση τους, συνελήφθηκαν από τον Ανηγγελίωνα επί αυτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και απεστάλησαν δέσμιοι στη Ρώμη.

Από εκεί, μετά την πρώτη ανάκριση, μεταφέρθηκαν στους Ποτιόλους προς τον ηγεμόνα Διομήδη, αυτός δε τους παρέπεμψε στον άρχοντα της Σικελίας Τέρτυλλο, ο οποίος, αφού δεν μπόρεσε να τους μεταπείσει, τους καταδίκασε σε θάνατο. Τον μεν Αλφειό αποκεφάλισαν, αφού του απέκοψαν τη γλώσσα, τον δε Φιλάδελφο κατέκαψαν πάνω σε πυρακτωμένη σχάρα, ενώ τον Κυπρίνο τηγάνισαν μέσα σε τεράστιο τηγάνι.

Όσιος Αντώνιος του Ιέρακος. Ημέρα Μνήμης: 23 Αυγούστου.

Όσιος Αντώνιος του Ιέρακος. Ημέρα Μνήμης: 23 Αυγούστου.

Ελάχιστα στοιχεία υπάρχουν για τον Όσιο Αντώνιο. Έζησε τον 10ο αιώνα στη μονή του Αγίου Φιλίππου στο Locri της επαρχίας Gerace, την εποχή που κατέφυγε εκεί και ο Όσιος Νικόδημος της Mammola και ο Όσιος Ιεούνιος ο νηστευτής. Ζούσε με μεγάλη άσκηση και επιτελούσε αρκετά θαύματα ήδη εν ζωή. Τιμάται τοπικά στον Ιέρακα στις 23 Αυγούστου.

Όσιος Νικόλαος ο Σικελιώτης ο εν Ευβοία. Ημέρα Μνήμης: 23 Αυγούστου.

Όσιος Νικόλαος ο Σικελιώτης ο εν Ευβοία. Ημέρα Μνήμης: 23 Αυγούστου.

Γεννήθηκε στη νήσο Σικελία, από την οποία πήρε και το όνομά του. Είναι άγνωστος ο χρόνος γεννήσεως και θανάτου του. Αγαπούσε τη μοναχική ζωή και οδηγήθηκε από την Πρόνοια του Θεού στη νήσο Εύβοια στο όρος Νεότακος (σήμερα λέγεται Σκοτεινή). Το μέρος που του υπεδείχθη δεν είχε νερό. Χτύπησε μία πέτρα και ανέβλυσε νερό. Έκανε και άλλα θαύματα. Όταν συνελήφθη από Αγαρηνούς και μεταφερόταν με πλοίο μαζί με πολλούς άλλους χριστιανούς υπήρχε κινδύνεψαν από τρικυμία και δίψα γιατί δεν πόσιμο νερό. Ο όσιος κατέπαυσε την τρικυμία και μετέβαλε τα αλμυρά νερά σε γλυκά για να πιουν οι επιβαίνοντες του πλοίου. Εξεπλάγησαν οι Αγαρηνοί από τα θαυμαστά γεγονότα και τον επανέφεραν στο μοναστήρι του και απελευθέρωσαν τους αιχμαλώτους. Αναπαύθηκε την 23 Αυγούστου, οπότε και εορτάζεται η μνήμη του.

Άγιος Αθανάσιος Επίσκοπος Μεθώνης. Ημέρα Μνήμης: 10 Δεκεμβρίου.

Άγιος Αθανάσιος Επίσκοπος Μεθώνης. Ημέρα Μνήμης: 10 Δεκεμβρίου.

Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε στην Κατάνη της Σικελίας μάλλον μεταξύ των ετών 814 - 818 μ.Χ.

Περί το 827 μ.Χ. οι γονείς του, εξαιτίας των Αράβων που λυμαίνονταν την Σικελία, ήρθαν στην Παλαιά Πάτρα της Πελοποννήσου. Είναι η μεγάλη εποχή όπου κατοικούσε ακόμη στην Πάτρα ο συνομήλικος του και μελλοντικός μέγας και σοφός Ιεράρχης της Καισαρείας, Αρέθας ο Πατρεύς.

Ενώ ακόμη ήταν μικρός στην ηλικία, ο Αθανάσιος ζήτησε και έγινε μοναχός σε ένα από τα μοναστήρια της περιοχής.

Με ανδρεία αποδύεται στους μοναχικούς αγώνες και βιάζεται να κατακτήσει το βραβείον της άνω κλήσεως, γι' αυτό και ο τότε Μητροπολίτης των Πατρών τον κατέστησε ηγούμενο του μοναστηριού, παρά τις συνεχείς αρνήσεις του.

Η θέση του ως ηγούμενου όχι μόνο δεν ανέκοψε την ενάρετη ζωή του, αλλά απέδειξε ότι θα μπορούσε να υπηρετήσει την Εκκλησία και σε ψηλότερο αξίωμα, γι' αυτό και ο Πατρών τον χειροτονεί επίσκοπο Μεθώνης, όπου τότε υπήγετο στην Μητρόπολη του.

Άγιοι Μάρτυρες Αθανάσιος και Αλέξανδρος του υιού αυτού, των εκ Συρακουσών. Ημέρα Μνήμης: 13 Φεβρουαρίου.

Άγιοι Μάρτυρες Αθανάσιος και Αλέξανδρος ο υιός αυτού, των εκ Συρακουσών. Ημέρα Μνήμης: 13 Φεβρουαρίου.

Πατὴρ σὺν Υἱῷ σταυρικὸν πάσχει πάθος,
Ὑπὲρ Πατρός, τοῦ δόντος Υἱὸν εἰς πάθος.

Οι Άγιοι Αθανάσιος και Αλέξανδρος μαρτύρησαν με σταυρικό θάνατος στις Συρακούσες.

Άγιος Λέων ο Θαυματουργός Επίσκοπος Κατάνης. Ημέρα Μνήμης: 20 Φεβρουαρίου.

Άγιος Λέων ο Θαυματουργός Επίσκοπος Κατάνης. Ημέρα Μνήμης: 20 Φεβρουαρίου.

Οἰ μὲν νεκρὸς Λέοντος, εἶ δ' οἵου πύθῃ,
Πάντως ἐροῦμεν. Τοῦ προέδρου Κατάνης.
Εἰκάδι ἀμφὶ Λέοντα χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευσαν.

Ο Άγιος Λέων εγεννήθηκε στη Ραβέννα της Ιταλίας από γονείς ευλαβείς και ευγενείς . Αφού εσπούδασε, εχειροτονήθηκε πρεσβύτερος στη Ραβέννα και αργότερα εξελέγη για την καθαρότητα και πνευματικότητα του βίου αυτού Επίσκοπος Κατάνης της Σικελίας. Έγινε προστάτης των ορφανών και των χηρών, εδίδασκε και ενουθετούσε το ποίμνιό του και έκτισε το ναό της Αγίας Μάρτυρος Λουκίας (βλέπε 13 Δεκεμβρίου). Ο Άγιος διακρίθηκε, επίσης, για τους αγώνες του κατά των αιρετικών, τους οποίους ενίκησε και εντρόπιασε όχι μόνο με λόγια αλλά και με κείμενα.

Όσιος Λέων Μεθώνης: Ημέρα Μνήμης: 12 Μαΐου.

Όσιος Λέων Μεθώνης: Ημέρα Μνήμης: 12 Μαΐου.

Ο Όσιος Λέων ο εν Μεθώνη, γεννήθηκε στην Κολαβρία της Ιταλίας και διήγε τη ζωή του «μονοχίτων και ανυπόδητος τη νηστεία και αγρυπνία καταψύχων».

Κατά τη διάρκεια προσκυνηματικού ταξιδιού στους Αγίους Τόπους και καταβεβλημένος από την άσκηση, πέθανε εν πλω μόλις αντίκρυσε τη Μεθώνη, που από τον 4ο αιώνα μ.Χ. ήταν υποχρεωτικός ενδιάμεσος σταθμός των ταξιδιωτών από και προς τα Ιεροσόλυμα. Τότε οι ναύτες έθαψαν το άψυχο σώμα του στην παραλία της Μεθώνης ενώ μετά από χρόνια ο Άνιος Λέων εμφανίστηκε στον Επίσκοπο Μεθώνης Νικόλαο, διαπρεπή Θεολόγο του 12ου αιώνος μ.Χ., ο οποίος προέβη στην ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου, που αμέσως άρχισε να θαυματουργεί.

Η τιμή του Αγίου σταμάτησε περίπου το 1600 μ.Χ. και μετά από τετρακόσια και πλέον χρόνια, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Γ' επανέφερε τη μνήμη του στις 12 Μαΐου.

Άγιος Γρηγόριος, Ἐπίσκοπος τῆς Ἀκραγαντίνων Ἐκκλησίας. Ημέρα Μνήμης: 23 Νοεμβρίου.

Άγιος Γρηγόριος, Ἐπίσκοπος τῆς Ἀκραγαντίνων Ἐκκλησίας. Ημέρα Μνήμης: 23 Νοεμβρίου.

Ἐξ Ἀκραγάντων πρὸς Θεὸν χωρεῖς Λόγον,
Τὸν ἄκρα γῆς κρίνοντα, παμμάκαρ Πάτερ.

Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε στον Ακράγαντα της Σικελίας από ευσεβείς και εύπορους γονείς, το Χαρίτωνα και τη Θεοδότη. Βαπτίστηκε από τον επίσκοπο Ποταμίωνα, ο οποίος τον ανέθρεψε, τον μόρφωσε και τον κατάταξε στις τάξεις του Ιερού κλήρου. Δεκαοκτώ χρονών πήγε για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους και εκεί χειροτονήθηκε Διάκονος από τον επίσκοπο Ιεροσολύμων Μακάριο. Κατόπιν επανήλθε στο Βυζάντιο και από 'κει στη Ρώμη, όπου για τις μεγάλες του αρετές και τη μεγάλη του μόρφωση προήχθηκε στην επισκοπή των Ακραγαντίνων. Στην επισκοπή αυτή, βρήκε σφοδρούς κατηγόρους δύο κληρικούς, τον Σαβίνο και τον Κρισκέντιο, που τον συκοφάντησαν για μοιχεία. Αλλά με θαυματουργικό τρόπο ο Γρηγόριος τους ντρόπιασε και παρέλαβε πάλι την Εκκλησία μετά από διετή φυλάκιση και αργία. Στη συνέχεια έκανε και άλλα θαύματα. Απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα τον 7ο αιώνα.

Άγιος Μάρτυς Νίκων και οι συν αυτώ 199 μαθητές του, εν Ταυρομένιω της Σικελίας. Ημέρα Μνήμης: 23 Μαρτίου.

Άγιος Μάρτυς Νίκων και οι συν αυτώ 199 μαθητές του, εν Ταυρομένιω της Σικελίας. Ημέρα Μνήμης: 23 Μαρτίου.

Eις τον Nίκωνα.
Νίκης στέφανον εὐτρεπίζει σοι, Νίκων,
Βραβεὺς στεφάνων, θνῇσκε λοιπὸν τῷ ξίφει.
Εἰκάδι ἐν τριτάτῃ ξίφει Νίκων κράτα δῶκε.

Eις τους εκατόν εννενήκοντα εννέα.
Ἑνὸς δέοντος τέσσαρας Συμμαρτύρων,
Διὰ ξίφους τέμνουσι πεντηκοντάδας.

O Άγιος Νίκων, γεννήθηκε στη Νεάπολη της Ιταλίας, την εποχή του ηγεμόνα Κυντιανού, από πατέρα ειδωλολάτρη και μητέρα Χριστιανή, η οποία τον γαλούχησε σύμφωνα με τα ευαγγελικά δόγματα. Σε νεαρή ηλικία έγινε στρατιωτικός και πολύ γρήγορα διακρίθηκε για την ανδρεία και την πειθαρχία του. Η ψυχή του όμως, ποθούσε τον βίο της άσκησης και της αφιέρωσης. Γι' αυτό ξεκίνησε για την περιοχή της Κωνσταντινουπόλεως, Έκανε όμως μία πρώτη στάση στη Χίο. Εκεί δέχτηκε το Άγιο Βάπτισμα και αφιερώθηκε στην ασκητική ζωή και στη μελέτη των Αγίων Γραφών. O τοπικός επίσκοπος, διέκρινε τα χαρίσματά του και τον χειροτόνησε πρεσβύτερο και λίγο αργότερα τον τοποθέτησε ηγούμενο 190 αδελφών για να τούς νουθετεί και να τούς καθοδηγεί. Πολύ γρήγορα, η συνοδεία απέκτησε μεγάλη φήμη. Όμως όταν εκοιμήθησαν οι γονείς του, ο Άγιος και η συνοδεία του, μαζί με άλλους εννέα, σχημάτισαν μια ευσεβέστατη αδελφότητα και εγκαταστάθηκαν στο Ταυρομένιο της Σικελίας. Σύντομα όμως δέχθησαν την επίθεση του ηγεμόνα, αρνήθηκαν, συνελήφθησαν, υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια και τέλος θανατώθηκαν.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Νικήσας τὸν δόλιον, ἄσκητικαις ἀγωγαίς, κανὼν ἐχρημάτισας, τῶν σῶν κλεινῶν φοιτητῶν, ἀκρότητι βίου σου, ὅθεν σὺν τούτοις ἅμα, γεγονῶς ἐν τὴ Δύσει, ἔδυσας ἐν ἀθλήσει, σὺν αὐτοὶς Πάτερ Νίκων, μεθ' ὧν καὶ κατεφοίτησας αἴγλη τὴ ἄνωθεν.

Όσιοι Χριστόφορος, Σάββας, Μακάριος και Καλή του Κολεσσάνο. Ημέρα Μνήμης: 17 Δεκεμβρίου (Άγιος Χριστόφορος), 6 Φεβρουαρίου (Άγιος Σάββας), 16 Δεκεμβρίου (Άγιος Μακάριος).

Όσιοι Χριστόφορος, Σάββας, Μακάριος και Καλή του Κολεσσάνο. Ημέρα Μνήμης: 17 Δεκεμβρίου (Άγιος Χριστόφορος), 6 Φεβρουαρίου (Άγιος Σάββας), 16 Δεκεμβρίου (Άγιος Μακάριος) και 17 Δεκεμβρίου (Αγία Καλή).

Η οικογένεια αυτή των αγίων έζησε κατά τον 10ο αιώνα στη Σικελία, η οποία την εποχή εκείνη υπέφερε τα πάνδεινα από τις επιδρομές των Σαρακηνών. Ο Άγιος Χριστόφορος ήταν ο σύζυγος της Αγίας Καλής και τα παιδιά τους ήταν οι άγιοι Σάββας και Μακάριος. Πρώτος ο Άγιος Χριστόφορος ασπάσθηκε τον αγγελικό βίο στην μονή του Αγίου Φιλίππου στην Αγύρα, από τον Όσιο ηγούμενο Νικηφόρο, ο οποίος και του έδωσε την ευλογία να ζήσει σαν ερημίτης κοντά στο ναό του Αγίου Μιχαήλ στο Κτίσμα. Εκεί ήρθαν για να ζήσουν μαζί του τα 2 παιδιά του, αφού και η μητέρα τους έγινε μοναχή σε κάποια γυναικεία μονή της περιοχής. Η φήμη της αγγελικής τους βιωτής, καθώς και η πρόοδός τους στην πνευματική ζωή, έκανε πολλούς συμπατριώτες τους να έρθουν κοντά τους και να τεθούν υπό την καθοδήγησή τους.

Άγιος Λουκάς ο εν Ντεμεννά. Ημέρα Μνήμης: 13 Οκτωβρίου και 5 Φεβρουαρίου.

Άγιος Λουκάς ο εν Ντεμεννά. Ημέρα Μνήμης: 13 Οκτωβρίου και 5 Φεβρουαρίου.

Ο Όσιος Λουκάς γεννήθηκε στο Ντεμεννά της Σικελίας, ενεδυθείς το αγγελικό σχήμα στη Μονή του Αγίου Φιλίππου στην Αγύρα κατά τον 10ο αιώνα. Φεύγοντας όπως πολλοί άλλοι την μανία των Σαρακηνών επιδρομέων, κατέφυγε στην Καλαβρία και υποτάχθηκε στον Όσιο Ηλία τον Σπηλαιώτη στο Μελικουκά. Σύντομα, όμως, οι Σαρακηνοί έφθασαν και σε εκείνη την περιοχή και ο άγιος πήρε το δρόμο προς το Βορρά, καταφεύγοντας στην περίφημη μοναστική πολιτεία του Μερκούριου όρους.

Εκεί ίδρυσε μία λαύρα για τους μαθητές του στην περιοχή Noia (Νεάπολη), όπου έζησε περίπου μια επταετία. Επιθυμώντας περισσότερη ησυχία βρήκε μια τοποθεσία στο όρος Agromonte, κοντά στον ποταμό Agri, όπου αναστήλωσε την εκκλησία του αγίου Ιουλιανού, καθώς και την εκκλησία της Παναγίας του Armento. Παρέδωσε το πνεύμα του στις 13 Oκτωβρίου του 984 και ετάφη στην εκκλησία του μοναστηριού του από τους μαθητές του.

Άγιος Βαρθολομαίος ο Νέος, Ηγούμενος της Μονής της Κρυπτοφέρρης. Ημέρα Μνήμης: 11 Νοεμβρίου.

Άγιος Βαρθολομαίος ο Νέος, Ηγούμενος της Μονής της Κρυπτοφέρρης. Ημέρα Μνήμης: 11 Νοεμβρίου.

Γεννήθηκε στο Ροσσάνο το 981 της Καλαβρίας. Επταετή όντα, οι γονείς του τον εμπιστεύθηκαν στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου στο Ροσσάνο. Όταν έγινε 12 ετών, γοητευμένος από τη φήμη του συμπατριώτη του, Αγίου Νείλου του Νέου, πήγε να τον βρει στο Βαλλελούκιον της Καμπανίας, όπου διέμενε την εποχή εκείνη. Έκτοτε, ακολούθησε πιστά τον πνευματικό του πατέρα και μετά την κοίμησή του το 1004 ανέλαβε την πνευματική καθοδήγηση  και στη συνέχεια εξελέγη ηγούμενος της αδελφότητας. Συνέχισε την ανέγερση της μονής της Κρυπτοφέρρης, η οποία ενεκαινίσθη τη 17η Δεκεμβρίου του 1024 από τον Πάπα Ιωάννη τον 19ο.

Ο Όσιος Βαρθολομαίος είναι ο συντάκτης του περίφημου τυπικού της μονής της Κρυπτοφέρρης και είναι από τους μεγαλύτερους υμνογράφους του 11ου αιώνος. Είναι πιθανότατα ο συγγραφέας του περίφημου «Βίου του Οσίου Νείλου», εκ των αριστουργημάτων της ελληνο-ιταλικής αγιολογίας, καθώς και της ακολουθίας του. Εκοιμήθη τη 11η Νοεμβρίου του 1055, 75ετής ων και ετάφη δίπλα στον Όσιο Νείλο στο λεγόμενο «παρεκκλήσιον των κτιτόρων». Μετά το 1300, αγνοείται η τύχη των λειψάνων και των δύο Αγίων.

Όσιος Λουκάς Καζάλι της Λευκωσίας. Ημέρα Μνήμης: 2 Μαρτίου.

Όσιος Λουκάς Καζάλι της Λευκωσίας. Ημέρα Μνήμης: 2 Μαρτίου.

Ο Βίος του, που συντάχθηκε από κάποιον μοναχό Bonus έχει σήμερα χαθεί. Από τα αντίγραφά του μαθαίνουμε πως ο Όσιος Λουκάς γεννήθηκε στη Nicosia (Λευκωσία) της Σικελίας και 12ετής έγινε μοναχός στην Αgira (Αγύρα). Λόγω των πολλών αρετών του χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και έγινε για ένα διάστημα ηγούμενος της μονής, παρά τη θέλησή του. Όταν έχασε το φως του, άρχισε να περιοδεύει στις γύρω περιοχές, κηρύττοντας το λόγο του Θεού και στηρίζοντας τους πιστούς.

Μια μέρα, κάποιοι μοναχοί για να γελάσουν μαζί του τον έβαλαν να κηρύξει σε ένα σωρό από πέτρες, κάνοντάς τον να πιστέψει πως βρίσκεται ενώπιον μεγάλου ακρωτηρίου. Ω του θαύματος, όμως μόλις ο Όσιος ολοκλήρωσε την ομιλία του, οι πέτρες απάντησαν «Αμήν», δίνοντας ένα καλό μάθημα στους μοναχούς. Κοιμήθηκε στις 2 Μαρτίου του 1164 και λόγω της μεγάλης του αγιότητος, έβαλαν το σώμα του στην ίδια θήκη με τα λείψανα του Αγίου Φιλίππου του Αργύριου, του Πνευματοδιώκτη.

Το 1575 καθιερώθηκε ως προστάτης της Nicosia, την οποία ελευθέρωσε από επιδημία χολέρας. Το 1596 βρέθηκαν τα λείψανά του μαζί με εκείνα του Αγίου Φιλίππου και του Αγίου Ευσεβίου και μία πλευρά του μεταφέρθηκε στη Nicosia. Μερικοί ερευνητές θεωρούν ότι ο άγιος εκοιμήθη περί το 890, πριν την αραβική κατάκτηση, ενώ άλλοι τον ταυτίζουν με τον Όσιο Λεολούκα του Κορλεόνε. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν επαληθεύεται από τις πηγές.

Όσιος Συμεών ο Πεντάγλωσσος, ο Σιναΐτης. Ημέρα Μνήμης: 1η Μαΐου.

Όσιος Συμεών ο Πεντάγλωσσος, ο Σιναΐτης. Ημέρα Μνήμης: 1η Μαΐου.

῾Ο ῞Οσιος Συμεών ὁ Πεντάγλωσσος ἦταν ῞Ελληνας ἀπό τή Σικελία. ᾿Εσπούδασε στήν Κωνσταντινούπολη κατά τίς ἀρχές τοῦ 11ου αἰῶνος μ.Χ. καί στή συνέχεια μετέβη στήν Παλαιστίνη, ὅπου ἐμόνασε σέ διάφορα μοναστήρια. Κατόπιν ἦλθε στή μονή τοῦ Σινᾶ καί ἀσκήτεψε ἐκεῖ. ῏Ηταν ἐκεῖνος πού μετέφερε περί τό 1026 λείψανα τῆς ῾Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης στίς πόλεις Τρέβς καί Ρουένη τῆς Γαλλίας19, στήν ὁποία ἵδρυσε καί μονή ἀφιερωμένη στήν ῾Αγία Αἰκατερίνη. ᾿Εκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 1035.

Όσιος Θωμάς ο εν Τερρέτι της Καλαβρίας. Ημέρα Μνήμης: 21 Σεπτεμβρίου (κοίμηση 5 Ιουλίου).

Όσιος Θωμάς ο εν Τερρέτι της Καλαβρίας. Ημέρα Μνήμης: 21 Σεπτεμβρίου (κοίμηση 5 Ιουλίου).

Ο Άγιος Θωμάς Τερρέτι καταγόταν από το Ρήγιο και υπήρξε ηγούμενος της ήδη υπαρχούσης μονής της Υπεραγίας Θεοτόκου στην περιοχή Terreti, γύρω από το οποίο συνεχίστηκε ο ερημιτικός βίος στα παρακείμενα σπήλαια. Η πασίγνωστη μονή της Θεοτόκου ανοικοδομήθηκε το 1103 από τους Νορμανδούς. Της καθολικό της μονής ήταν τρίκλιτη βασιλική μετά τρούλου και με περίφημα ψηφιδωτά στο δάπεδο. Το 1908 η μονή καταστράφηκε από το σεισμό και επειδή κρίθηκε επικίνδυνη, το 1915 κατεδαφίστηκε πλήρως από το δήμο του Ρηγίου. Ο Άγιος Θωμάς, αφού κυβέρνησε τη μονή περισσότερο με το παράδειγμα των αρετών παρά με την εξουσία, εκοιμήθη εν Κυρίω στις 5 Ιουλίου του έτους 1000 και αμέσως τιμήθηκε από τους πιστούς ως άγιος. Μετά τον 18° αιώνα η μνήμη του ξεχάστηκε όπως και εκείνη πολλών άλλων αγίων της Μεγάλης Ελλάδας. Σήμερα, οι κάτοικοι του χωριού Terreti και κάποιοι από το διπλανό Ρήγιο αρχίζουν να ξαναεορτάζουν τον Όσιο.

Όσιος Νείλος ο Νέος, του Ρουσιανίτου. Ημέρα Μνήμης: 26 Σεπτεμβρίου.

Όσιος Νείλος ο Νέος, του Ρουσιανίτου. Ημέρα Μνήμης: 26 Σεπτεμβρίου.

Είναι από τους πλέον γνωστούς Καλαβρούς αγίους, όχι μόνο λόγω της ιδιότητός του ως κτίτορος της διάσημης μονής της Κρυπτοφέρρης, αλλά και γιατί ο βίος του είναι ένα από τα αριστουργήματα της νότιο-ιταλικής αγιολογίας.

Γεννήθηκε στο Ροσσάνο το 909 μ.Χ, από οικογένεια ευγενικής βυζαντινής καταγωγής. Ήταν παντρεμένος και είχε μια κόρη. Τριακονταετής ων αποφάσισε να εγκαταλείψει τον κόσμο και να ακολουθήσει τη μοναχική ζωή στο περιβόητο όρος Μερκούριο, κοντά στους οσίους Ζαχαρία τον «Αγγελικό», Ιωάννη τον Μέγα και Φαντίνο τον Νέο. Για ένα διάστημα κατέφυγε στο μοναστήρι του αγίου Ναζαρίου για να γλιτώσει από τις αντιδράσεις του διοικητή του Ροσσάνο και της οικογενείας του, που δεν συμφωνούσαν με την επιλογή του αυτή. Εκεί, ενδύεται το μοναχικό σχήμα και λαμβάνει το μοναχικό όνομα Νείλος. Εργόχειρό του, η αντιγραφή χειρογράφων και διακρινόταν για το ζήλο και την άσκησή του. Επιζητώντας περισσότερη ησυχία, αφού επέστρεψε για ένα διάστημα στο Μερκούριον, έχοντας λαβει τις ευλογίες των Πατέρων έζησε στο σπήλαιο του Αγίου Μιχαήλ ως ερημίτης. Εκεί έμεινε για 10 χρόνια (942 – 952), όπου και δέχθηκε τους πρώτους μαθητές του: το Στέφανο, το Γεώργιο και τον Πρόκλο. Ο Όσιος, λόγω των συχνών επιδρομών των Σαρακηνών που λεηλατούσαν την περιοχή εκείνη, αναγκάστηκε με τη μικρή του συνοδεία να καταφύγει σ’ ένα δικό του κτήμα κοντά στο Ροσσάνο, όπου υπήρχε μια εκκλησία του αγίου Ανδριανού, κτήμα το οποίο και μετέτρεψε σε μοναστήρι. Σύντομα η αδελφότητα αυξήθηκε σε 12 άτομα, ενώ μετά από 25 χρόνια παραμονής στον Άγιο Ανδριανό έφτανε να αριθμεί τους 60 μοναχούς.

Όσιος Nικήτας ο Πατρίκιος, Στρατηγός του Θἐματος της Σικελίας, ο Ομολογητής. Ημέρα Μνήμης: 13 Οκτωβρίου.

Όσιος Nικήτας ο Πατρίκιος, Στρατηγός του Θἐματος της Σικελίας, ο Ομολογητής. Ημέρα Μνήμης: 13 Οκτωβρίου.

Ο Νικήτας γεννήθηκε το 761 στην Παφλαγονία. Αναφέρεται και ως Νικήτας Μονομάχος και κατά πάσα πιθανότητα ήταν μέλος της οικογένειας των Μονομάχων και συγγενής της αυγούστας Θεοδώρας. Οι γονείς του, που μάλλον ονομάζονταν Γρηγόριος και Άννα, φρόντισαν για την εκπαίδευσή του στον τόπο καταγωγής του. Σε παιδική ηλικία τον υπέβαλαν σε ευνουχισμό, με σκοπό να γίνει δεκτός στην υπηρεσία των ανακτόρων και να σταδιοδρομήσει στη δημόσια διοίκηση.

Το έτος 778, σε ηλικία 17 ετών, ο Νικήτας μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και εισήλθε στην υπηρεσία της αυγούστας Ειρήνης, μετέπειτα αυτοκράτειρας (780-790/797-802). Χάρη στις ικανότητές του γρήγορα ανήλθε στην κρατική ιεραρχία. Το 787, άγνωστο με ποια ιδιότητα, έλαβε μέρος στη Ζ' Οικουμενική Σύνοδο. Λίγο αργότερα τιμήθηκε με τον τίτλο του πατρικίου και διορίστηκε στρατηγός Σικελίας, όπου ανήγειρε ναό αφιερωμένο στην αγία Ευφημία. Το 797 ως στρατηγός Σικελίας έστειλε επιστολή στο Φράγκο ηγεμόνα Καρλομάγνο. Παρέμεινε στρατηγός Σικελίας το αργότερο έως το 799. Μετά την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη ο πατρίκιος Νικήτας εξέφρασε την επιθυμία να εγκαταλείψει την εγκόσμια ζωή και να ακολουθήσει το μοναστικό βίο. Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Α' (802-811) και ο καίσαρας Σταυράκιος, όμως, δεν του επέτρεψαν να αποσυρθεί από την κρατική διοίκηση. Την άνοιξη του 807 ο Νικήτας στάλθηκε από τον αυτοκράτορα επικεφαλής του στόλου στη Δαλματία, σε επιχειρήσεις κατά των Βενετών.

Αγιοκατάταξη των Νεομαρτύρων της Εκκλησίας της Εσθονίας.

Αγιοκατάταξη των Νεομαρτύρων της Εκκλησίας της Εσθονίας.

Αποφασίστηκε από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατόπιν προτάσεως της Ιεράς Συνόδου της Αυτονόμου Εκκλησίας της Εσθονίας και του Προέδρου αυτής, Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Ταλλίνης και πάσης Εσθονίας κ. Στεφάνου, η καταγραφή στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας των Εσθονών Νεομαρτύρων που μαρτύρησαν για το Χριστό και την Εκκλησία Του κατά τα έτη 1944-1955.

Τα ονόματα των νέων Αγίων Νεομαρτύρων είναι: Άγιος Πέτρος, Επίσκοπος Τάρτου και Πέτσερι, Άγιος Αλύπιος Αρχιμανδρίτης, Άγιος Βλαδίμηρος Πρωτοπρεσβύτερος, Άγιος Σεραφείμ Ιερεύς, Άγιος Ιωάννης Ιερεύς, Άγιος Λεωνίδας Ιερεύς, Άγιος Ανδρέας και Άγιος Αλέξανδρος.

Η μνήμη τους ορίστηκε να επιτελείται στις 20 Αυγούστου.

Ο Ορθόδοξος κλήρος και λαός της Εσθονίας δέχθηκαν την απόφαση αυτή της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως με μεγάλη χαρά και πνευματική ικανοποίηση, δοξάζοντας το Θεό για τους Αγίους Του και επικαλούμενοι τις πρεσβείες τους.

Άγιος Μακάριος ο εν Κολλεσάνο της Σικελίας. Ημέρα Μνήμης: 16 Δεκεμβρίου.

Άγιος Μακάριος ο εν Κολλεσάνο της Σικελίας. Ημέρα Μνήμης: 16 Δεκεμβρίου.

Ο Όσιος Μακάριος και η οικογένεια του, (οικογένεια αγίων) έζησε κατά τον 10ο αιώνα στη Σικελία, η οποία την εποχή εκείνη υπέφερε τα πάνδεινα από τις επιδρομές των Σαρακηνών. Ο Άγιος Χριστόφορος ήταν ο σύζυγος της Αγίας Καλής και τα παιδιά τους ήταν οι άγιοι Σάββας και Μακάριος. Πρώτος ο άγιος Χριστόφορος ασπάσθηκε τον αγγελικό βίο στην μονή του αγίου Φιλίππου στην Αγύρα, από τον όσιο ηγούμενο Νικηφόρο, ο οποίος και του έδωσε την ευλογία να ζήσει σαν ερημίτης κοντά στο ναό του Αγίου Μιχαήλ στο Κτήσμα. Εκεί ήρθαν για να ζήσουν μαζί του τα 2 παιδιά του, αφού και η μητέρα τους έγινε μοναχή σε κάποια γυναικεία μονή της περιοχής. Η φήμη της αγγελικής τους βιωτής, καθώς και η πρόοδός τους στην πνευματική ζωή, έκανε πολλούς συμπατριώτες τους να έρθουν κοντά τους και να τεθούν υπό την καθοδήγησή τους.

Άγιος Κυπριανός ο εν Καλαμιτζίω, του Ρηγίου της Καλαβρίας. Ημέρα Μνήμης: 20 Νοεμβρίου.

Άγιος Κυπριανός ο εν Καλαμιτζίω, του Ρηγίου της Καλαβρίας. Ημέρα Μνήμης: 20 Νοεμβρίου.

Γεννήθηκε στο Ρήγιο της Καλαβρίας μεταξύ του 1100 και 1120. ήταν γιος ιατρού και ιατρός ο ίδιος. Νέος ακόμη, έλαβε το μοναχικό σχήμα στην ελληνική μονή του Σωτήρος στο Calomeno έξω από το Ρήγιο. Εκεί, έζησε με μεγάλη άσκηση μέχρι της εκλογής του σε ηγούμενο της μονής Αγίου Νικολάου di Calamizzi στο Ρήγιο. Ανακαίνισε την εκκλησία και πλούτισε τη μονή με ιερά σκεύη και βιβλία. Η φήμη της αγιότητός του είχε υπερβεί την Καλαβρία και τη Σικελία. Πλήθος κόσμου προσέτρεχε κοντά του για πνευματική και σωματική ωφέλεια, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που θεραπεύονταν από τον άγιο. Εκοιμήθη στις 20 Νοεμβρίου του 1190 και ετάφη στην εκκλησία της μονής του . Ο «Βίος» του γράφηκε αμέσως μετά το θάνατό του και το 1240 τον αντέγραψε ο μοναχός Λαυρέντιος του Calamizzi σε έναν κώδικα που βρίσκεται σήμερα στη Μονή του Σινά (n. 522 ff. 219-22). Η μονή του Calamizzi υπέφερε πολύ από τους Λατίνους- Νορμανδούς μέχρι το 1562 που καταστράφηκε σχεδόν τελείως. Το 1807 καταργήθηκε από τους Λατίνους. Η μονή βρισκόταν εκεί όπου σήμερα υπάρχει ο σιδηροδρομικός σταθμός του Ρηγίου, ενώ στο μουσείο του Ρηγίου σώζονται μερικές από τις κολώνες της μονής.

Όσιος Θεόκτιστος ο εν Κάκκαμω. Ημέρα Μνήμης: 4 Ιανουαρίου.

Όσιος Θεόκτιστος ο εν Κάκκαμω. Ημέρα Μνήμης: 4 Ιανουαρίου.

Είναι από τους λίγους Ιταλό-Έλληνες Αγίους που είναι γνωστοί και έχουν περάσει στους συναξαριστές και τα μηναία (ελληνικά και σλαβικά) με πλήρη ακολουθία. Απαντάται στις 4 Ιανουαρίου ως ηγούμενος εν Κουκούμιω της Σικελίας. Από τη ζωή του δεν γνωρίζουμε παρά μόνο ότι ήταν ηγούμενος στη μονή του Αγίου Νικολάου στο Κάκκαμο (στο νομό του Παλέρμο). Σύμφωνα με τον Ferrari, πρέπει να έζησε κατά την εποχή πριν την αραβική κατάκτηση και κοιμήθηκε γύρω στο 800 μ. Χ.

Όσιοι Απόστολος και Θεοχάρης οι αυτάδελφοι οι εν Άρτη. Ημέρα Μνήμης: Τετάρτη της Διακαινησίμου.

Όσιοι Απόστολος και Θεοχάρης οι αυτάδελφοι οι εν Άρτη. Ημέρα Μνήμης: Τετάρτη της Διακαινησίμου.

Αδελφὰ Θεόχαρες σὺν ̓Αποστόλῳ
̓Εν γῇ ἐν πόλῳ τε φρονεῖτε σωφρόνως.

Θεόχαρες τέρφθητι χαρὰν τὴν θείαν
Σὺν ̓Αποστόλῳ ἐν πόλῳ σελασφόρῳ
Θεοχάρους τε Αποστόλοιο ἀθλοσύνην ἀείδω.

Σε κάθε εποχή ο Θεός αναδεικνύει αγίους ανθρώπους οι οποίοι αν και ζουν στις ίδιες συνθήκες ζωής με όλους τους άλλους συνανθρώπους τους, οι ίδιοι «αγωνιζόμενοι τον καλόν αγώνα της πίστεως», φωτίζουν ως πνευματικοί φάροι τον κόσμο τον οποίο και διακονούν εν ονόματι του Κυρίου μας.

Σε μια εποχή δύσκολη για όλο το γένος μας (τέλος του 18ου αρχές του 19ου αιώνα μ.Χ.) ο Θεός έδωσε την ευλογία Του στην πόλη της Άρτας να γεννηθούν, να ζήσουν, να ασκηθούν, να διδάξουν και να αγιάσουν δύο κατά σάρκα αδέλφια οι όσιοι Θεοχάρης και Απόστολος.

Οι Όσιοι αυτάδελφοι Θεοχάρης και Απόστολος ήταν παιδιά του ευσεβή ιερέα Γεωργίου Ντούϊα, εφημέριου του Ιερού Ναού της Αγίας Σοφίας Άρτας, και της ενάρετης πρεσβυτέρας Φωτεινής. Ο Θεός τους χάρισε τρεις γιους (ο τρίτος λεγόταν Κωνσταντίνος), τους οποίους ανάθρεψαν «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου».

Φρόντισαν πρώτα απ’όλα να γίνουν άνθρωποι του Θεού και η πορεία της επίγειας ζωής τους να είναι και πορεία προς τον ουρανό και τον αγιασμό τους. Παράλληλα ενδιαφέρθηκαν να μορφώσουν τα παιδιά τους με την όποια καλύτερη παιδεία υπήρχε στην πόλη την εποχή εκείνη.