Αγίες Εθενία & Φιδελμία οι Πριγκίπισσες του Υψηλού Βασιλείου Tara της Ιρλανδίας. Ημέρα Μνήμης: 11 Ιανουαρίου.
Οι Αγίες Εθενία και Φιδελμία (St Ethenea / Ethna & St Fidelmia / Fidelma) ήταν πριγκίπισσες του Υψηλού Βασιλείου Tara της Ιρλανδίας, κόρες του ειδωλολάτρη βασιλιά Laoghaire της Ιρλανδίας. Όταν συνάντησαν τον Άγιο Πατρίκιο (τιμάται 17 Μαρτίου) πίστεψαν στο Χριστιανισμό και βαπτίστηκαν στο Ιερό Πηγάδι του Αγίου Πατρικίου στο Tulsk της Κομητείας Roscommon της Ιρλανδίας. Έγιναν μαθήτριές του Αγίου Πατρικίου και Μοναχές, δηλαδή αφιέρωσαν την ζωή τους στον Νυμφίο Χριστό. Έζησαν ως Μοναχές για μία μόνο ώρα. Κοινώνησαν στη Θεία Λειτουργία και αμέσως με πλήρη ηρεμία έκατσαν και κοιμήθηκαν και οι δύο παραδίδοντας την αγία ψυχή τους στα χέρια του Χριστού το έτος 433 μ.Χ. προς εκπλήρωση της μεγάλη τους επιθυμίας να δούνε τον Χριστό από κοντά.
Mια μέρα το καλοκαίρι οι μικρές κόρες του βασιλιά Laoghaire του Connaught, Εθενία και Φιδελμία, πήγαν για το καθημερινό μπάνιο τους στον ιδιωτικό χώρο κοντά στο παλάτι, ένα μέρος στο οποίο κανείς δεν ερχόταν τόσο νωρίς το πρωί. Αλλά αυτή την ξεχωριστή μέρα έμειναν έκπληκτες γιατί είδαν ότι είχαν κατασκηνώσει άνθρωποι στην καταπράσινη πλαγιά κοντά στην πισίνα.
Ήταν ο Άγιος Πατρίκιος και η συνοδεία του, οι οποίοι είχαν έρθει κατά τη διάρκεια της νύχτας με ένα μήνυμα για το βασιλιά του Connaught και εκείνη τη στιγμή όλοι μαζί προσεύχονταν.
Οι πριγκίπισσες ρώτησαν τον Άγιο Πατρίκιο: “Ποιος είσαι, και από πού έρχεσαι;”.
Ο Άγιος Πατρίκιος δίστασε για λίγο, αλλά στη συνέχεια είπε: “Έχω πιο σημαντικά πράγματα να σας πω από τα ονόματά μας και από το πού ξεκινήσαμε. Ξέρουμε ποιος είναι ο ένας αληθινός Θεός τον οποίο και πρέπει να λατρεύουμε”.
Τα κορίτσια έδειχναν ικανοποιημένα, παρά ενοχλημένα. Σαν ένα φλας κάτι φάνηκε να άναψε μέσα τους, σαν μια εκτυφλωτική λευκή φλόγα στην καρδιά και το μυαλό τους. Ήξεραν αμέσως ότι αυτό ήταν πραγματικό, πραγματική είδηση και ότι ήταν η Αλήθεια. Όλα συνέβησαν ακαριαία. Στη συνέχεια οι πριγκίπισσες ρώτησαν τον Άγιο Πατρίκιο ένα ολόκληρο χείμαρρο από ερωτήματα:
“Ποιος είναι ο Θεός; Πού μένει; Θα ζήσει για πάντα;”, και πολλές άλλες ερωτήσεις με ενθουσιασμό καί δίψα για την Αλήθεια.
Ο Άγιος Πατρίκιος απάντησε σε κάθε ερώτησή τους γρήγορα και απλά. Ήταν πολύ ευχαριστημένος. Ο Άγιος Πατρίκιος και οι δύο πριγκίπισσες ήταν πλημμυρισμένοι μέ φως και τα τρία φώτα μαζί έκαναν μια τεράστια λάμψη. Οι ακόλουθοι του Αγίου Πατρικίου στεκόντουσαν κοντά, ακούγοντας την συζήτηση, νιώθοντας τυχεροί να είναι μάρτυρες του άγιού αυτού ανθρώπου και των γλυκών κορίτσιών με το Άγιο Πνεύμα ανάμεσά τους.
“Αχ, να μας πείτε πώς θα βρούμε τον καλό Θεό. Να μας διδάξετε περισσότερα για τον Χριστό ο οποίος πέθανε πάνω στο Σταυρό. Πείτε μας περισσότερα, περισσότερα, περισσότερα”, οι πριγκίπισσες προέτρεψαν τον Άγιο Πατρίκιο. Αλλά δεν υπήρχε καμία ανάγκη για περισσότερο. Οι δύο πριγκίπισσες είχαν ήδη λάβει το δώρο του Πνεύματος της Αληθείας.
Ο Άγιος Πατρίκιος τις οδήγησε στην πισίνα κολύμβησης, όπου τίς βάφτισε. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, στη συνέχεια, η Αγίες Εθενία και Φιδελμία ήταν πολύ ήσυχες γιατί ήταν σε βαθιά προσευχή. Εντωμεταξύ, ο Άγιος Πατρίκιος ήταν έτοιμος να προσφέρει την Αγία Θυσία με υπαίθρια Θεία Λειτουργία.
Στη συνέχεια, οι πριγκίπισσες άρχισαν και πάλι να λένε με αγάπη για το Χριστό και λαχτάρα:
“Θέλω να δω τον Ιησού Χριστό τώρα”, είπε η Αγία Εθενία.
“Κι εγώ θέλω να Τον δω”, επανέλαβε η Αγία Φιδελμία. “Θέλω να είμαι μαζί Του στο Σπίτι του για πάντα”.
Ο Ἀγιος Πατρίκιος τους εξήγησε πολύ ευγενικά ότι δεν θα είναι σε θέση να δουν τον Θεό παρά μόνο μετά το θάνατό τους. Ήταν ακόμα νέες, έτσι θα είχαν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα προτού να μπορέσουν να τον δουν όπως είναι. Αν ζούσαν καλή Χριστιανική ζωή, τότε θα είναι σε θέση να πάνε στο Θεό για πάντα και μεγάλες χαρές θα αντικαταστήσουν τις σημερινές θλίψεις. Τα κορίτσια συλλογιστηκαν αυτό που τους είπε ο Άγιος Πατρίκιος ο οποίος ξεκίνησε την Θεία Λειτουργία.
Καθώς έφτανε στο τέλος της η Θεία Λειτουργία το ποτάμι και τα δάση φάνηκαν να τραγουδούν τους επαίνους του Θεού, να δοξολογούν το Θεό. Στη συνέχεια χτύπησαν ένα καμπανάκι και όλοι υποκλίθηκαν με το κεφάλι τους. Ο Ιησούς Χριστός ήταν μαζί τους στο πράσινο λόφο στο πάρκο του βασιλιά. Σύντομα το κουδούνι χτύπησε και πάλι και ο Άγιος Πατρίκιος κάλεσε τις πριγκίπισσες προς τα εμπρός και τους έδωσε τη Θεία Κοινωνία.
Για λίγο τα κορίτσια φαίνονταν τόσο χαρούμενα και τόσο όμορφα σαν άγγελοι. Έκατσαν ήρεμα και παρέδωσαν την αγία ψυχή τους στον Χριστό. Ο Χριστός τους εκπλήρωσε την λαχτάρα τους να είναι από τώρα μαζί Του. Έζησαν για μία ώρα μετά την Βάπτισή τους, ώσπου δηλαδή να τελειώσει η Θεία Λειτουργία και να κοινωνήσουν το Πανάγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού.
Παρακάτω είναι άλλη μία επανάληψη της συνάντησης μεταξύ του Αγίου Πατρικίου και των δύο νεαρών κοριτσιών από το αρχαίο Ορθόδοξο βιβλίο του 7ου αιώνα “Η Ζωή του Αγίου Πατρικίου” του Muirchu moccu Machtheni:
Ο Άγιος Πατρίκιος σε κάποιο ιεραποστολικό ταξίδι του πήγε στο Rathcroghan το οποίο βρίσκεται κοντά στο Tulsk στην Κομητεία Roscommon της Ιρλανδίας. Στο πηγάδι Clebach δίπλα στο Cruachan (σημερινό Tobercrogheer), ο Άγιος και η συνοδεία του έκαναν παύση για ξεκούραση.
Το Rathcroghan είναι ένα αρχαίος κελτικός βασιλικός τόπο ταφής.
Ενώ ο Άγιος Πατρίκιος και οι Κληρικοί του κάθονται κοντά στο πηγάδι, δύο βασιλικές κόρες, πριγκίπισσες, η Εθενία (St Ethenea / Ethna) και η κοκκινομάλλα Φιδελμία (St Fidelmia / Fidelma), ήρθαν να πλύνουν τα χέρια τους. Αυτές οι δύο κόρες του βασιλιά Loeghaire ανατράφηκαν στο Connacht από τους δύο οδηγούς του βασιλιά, τους αδελφούς Mael και Caplait.
Με έκπληξη για την περίεργη εμφάνιση των μοναχών και των ιερέων της συνοδείας του Αγίου Πατρικίου, τα κορίτσια τους ρώτησαν ποιοι είναι, και από πού έρχονταν. Ο Άγιος Πατρίκιος τους απαντησε ότι ήταν καλύτερα για αυτές να πιστεύουν στον αληθινό Θεό από το να ρωτάνε τέτοιες ερωτήσεις.
Η Εθενία (St Ethenea) ρώτησε στη συνέχεια:
“Τι είναι ο Θεός; Πού είναι ο Θεός. Και ποιός είναι ο Θεός;
Και πού είναι το κατοικητήριο του Θεού;
Μήπως ο Θεός σας έχει γιους και κόρες;
Έχει χρυσός και ασήμι; Είναι αθάνατος;
Είναι όμορφος;
Έχει ανθρώπους να μορφώσουν το γιο του;
Είναι οι κόρες του όμορφες και αγαπητές από τους άνδρες;
Είναι αυτός στον ουρανό ή στη γη;
Ή στον κάμπο;
Με ποιο τρόπο έχει έρθει σε μας;
Είναι στα βουνά; Στις ρεματιές;
Είναι αυτός νέος ή ηλικιωμένος;
Πείτε μας γι᾽ αυτόν, πώς είναι ο Θεός;”.
Γεμάτο με το Άγιο Πνεύμα, ο Άγιος Πατρίκιος τους απαντά:
“Ο Θεός μας είναι ο Θεός όλων των ανθρώπων, ο Θεός του Ουρανού και της Γης, των θαλασσών και των ποταμών, του Ήλιου και της Σελήνης και των αστεριών, των ψηλών βουνων και των βαθιών κοιλάδων, ο Θεός είναι πάνω από τον Ουρανό και μέσα στον Ουρανό και στη Γη, και στη θάλασσα και σε όλα όσα είναι σ᾽ αυτή. Ο Ίδιος πληροφορεί όλα αυτά τα πράγματα, φέρνει τη ζωή σε όλα τα πράγματα, ξεπερνά όλα τα πράγματα, συντηρεί όλα τα πράγματα. Δίνει φως στον Ήλιο και στη Σελήνη από τη νύχτα. Κάνει πηγές στην ξηρά και νησιά στις θάλασσες, και ο Ίδιος θέτει τα αστέρια στις θέσεις τους. Έχει ένα Υιό, συν-αιώνιο με τον Eαυτό του και Oμοούσιο. Ούτε είναι ο Υιός νεότερος από τον Πατέρα, ούτε ο Πατέρας μεγαλύτερος από τον Υιό. Και το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα. Ο Πατέρας και ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα δεν μπορούν να διαιρεθούν
Πραγματικά θα ήθελα να σας ενώσω με τον Ουράνιο Βασιλιά, εσας που μέχρι τώρα είστε οι κόρες ενός επίγειου βασιλιά. Πιστέψτε!”.
Με μια φωνή και με όλη τους την καρδιά, τα δύο κορίτσια απαντήσαν: “Με ποιο τρόπο μπορούμε να πιστέψουμε στον Ουράνιο Βασιλιά; Καθοδηγήστε μας πιο επιμελώς, ώστε να μπορούμε να Τον δούμε πρόσωπο με πρόσωπο, να μας ενημερώσετε και ό,τι μπορείτε να μας πείτε εμείς θα το κάνουμε.
Ο Άγιος Πατρίκιος τις ρωτησε αν πιστεύουν ότι το Bάπτισμα θα πετάξει μακρυα την αμαρτία του πατέρα και της μητέρας τους, δηλαδή την ειδωλολατρεία, και τα κορίτσα απάντησαν: “Πιστεύουμε”.
Ύστερα ο Άγιος Πατρίκιος τις ρώτησε αν πιστεύουν στην μετάνοια μετά την αμαρτία, στη ζωή μετά το θάνατο, στην ανάσταση την Ημέρα της Κρίσεως, στην ενότητα της Εκκλησίας. Για όλα αυτά τα ζητήματα τα κορίτσια απαντήσαν: “Πιστεύουμε”.
Στη συνέχεια βαπτίστηκαν και αφιερώθηκαν ως μοναχές στο Χριστό βάζοντάς τους ο Άγιος Πατρίκιος λευκά πέπλα πάνω από τα κεφάλια τους.
Τα δύο κορίτσια ζητούσαν να δουν το Πρόσωπο του Χριστού. Ο Άγιος Πατρίκιος τους είπε οτι μέχρι να λάβουν την Θεία Κοινωνία και μέχρι να πεθάνουν, δεν μπορούν να δουν το πρόσωπο του Χριστού. Οι Αγίες Εθενία και Φιδελμία του απαντήσαν: “Δώσε μας την Θεία Κοινωνία έτσι ώστε να μπορούμε να δούμε τον Υιό, το Νυμφίο μας.
Έτσι στο τέλος της Θείας Λειτουργίας έλαβαν τη Θεία Ευχαριστία και παρέδωσαν την αγία ψυχή τους στο Χριστό εκπληρώνοντάς τους ο Χριστός την επιθυμία να Τον δουν από κοντά. Τις δύο Αγίες της τύλιξαν μαζί σε ένα σάβανο.
Οι κηδεία τους έγινε με πολλούς λυγμούς από τους φίλους των δύο πριγκιπισσών.
Ο ειδωλολάτρης Δρυΐδης Caplait, ο θετός πατέρας των κοριτσιών ήρθε και θρήνησε. Ο Άγιος Πατρίκιος κήρρυξε σε αυτόν και ο ίδιος, επίσης, πίστεψε και βαπτίστηκε και εκάρη μοναχός, δηλαδή αφιερωμένος στον Κύριο.
Ύστερα ο Δρυΐδης Mael, ο αδελφός του Caplait, πήγε εκεί και είπε στον Άγιο Πατρίκιο να αφήσει τον αδελφό του να γυρίσει πίσω στην ειδωλολατρική θρησκεία των Δρυϊδών. Αλλά ο Άγιος Πατρίκιος κήρρυξε στον Mael επίσης, και ο ίδιος, επίσης, μεταστράφηκε στο Χριστιανισμό και βαπτίστηκε και εκάρει Μοναχός, δηλαδή αφιέρωσε όλη τη ζωή του στο Χριστό.
Οι δύο Αγίες θάφτηκαν μαζί κοντά στο πηγάδι του Clebach. Μια κυκλική τάφρος είναι σκαμμένη γύρω από τον τόπο ταφής, όπως συνηθίζεται μεταξύ των κατοίκων της Ιρλανδίας.
Οι Αγίες Εθενία και Φιδελμία (St Ethenea / Ethna & St Fidelmia / Fidelma) ήταν πριγκίπισσες του Υψηλού Βασιλείου Tara της Ιρλανδίας, κόρες του ειδωλολάτρη βασιλιά Laoghaire της Ιρλανδίας. Όταν συνάντησαν τον Άγιο Πατρίκιο (τιμάται 17 Μαρτίου) πίστεψαν στο Χριστιανισμό και βαπτίστηκαν στο Ιερό Πηγάδι του Αγίου Πατρικίου στο Tulsk της Κομητείας Roscommon της Ιρλανδίας. Έγιναν μαθήτριές του Αγίου Πατρικίου και Μοναχές, δηλαδή αφιέρωσαν την ζωή τους στον Νυμφίο Χριστό. Έζησαν ως Μοναχές για μία μόνο ώρα. Κοινώνησαν στη Θεία Λειτουργία και αμέσως με πλήρη ηρεμία έκατσαν και κοιμήθηκαν και οι δύο παραδίδοντας την αγία ψυχή τους στα χέρια του Χριστού το έτος 433 μ.Χ. προς εκπλήρωση της μεγάλη τους επιθυμίας να δούνε τον Χριστό από κοντά.
Mια μέρα το καλοκαίρι οι μικρές κόρες του βασιλιά Laoghaire του Connaught, Εθενία και Φιδελμία, πήγαν για το καθημερινό μπάνιο τους στον ιδιωτικό χώρο κοντά στο παλάτι, ένα μέρος στο οποίο κανείς δεν ερχόταν τόσο νωρίς το πρωί. Αλλά αυτή την ξεχωριστή μέρα έμειναν έκπληκτες γιατί είδαν ότι είχαν κατασκηνώσει άνθρωποι στην καταπράσινη πλαγιά κοντά στην πισίνα.
Ήταν ο Άγιος Πατρίκιος και η συνοδεία του, οι οποίοι είχαν έρθει κατά τη διάρκεια της νύχτας με ένα μήνυμα για το βασιλιά του Connaught και εκείνη τη στιγμή όλοι μαζί προσεύχονταν.
Οι πριγκίπισσες ρώτησαν τον Άγιο Πατρίκιο: “Ποιος είσαι, και από πού έρχεσαι;”.
Ο Άγιος Πατρίκιος δίστασε για λίγο, αλλά στη συνέχεια είπε: “Έχω πιο σημαντικά πράγματα να σας πω από τα ονόματά μας και από το πού ξεκινήσαμε. Ξέρουμε ποιος είναι ο ένας αληθινός Θεός τον οποίο και πρέπει να λατρεύουμε”.
Τα κορίτσια έδειχναν ικανοποιημένα, παρά ενοχλημένα. Σαν ένα φλας κάτι φάνηκε να άναψε μέσα τους, σαν μια εκτυφλωτική λευκή φλόγα στην καρδιά και το μυαλό τους. Ήξεραν αμέσως ότι αυτό ήταν πραγματικό, πραγματική είδηση και ότι ήταν η Αλήθεια. Όλα συνέβησαν ακαριαία. Στη συνέχεια οι πριγκίπισσες ρώτησαν τον Άγιο Πατρίκιο ένα ολόκληρο χείμαρρο από ερωτήματα:
“Ποιος είναι ο Θεός; Πού μένει; Θα ζήσει για πάντα;”, και πολλές άλλες ερωτήσεις με ενθουσιασμό καί δίψα για την Αλήθεια.
Ο Άγιος Πατρίκιος απάντησε σε κάθε ερώτησή τους γρήγορα και απλά. Ήταν πολύ ευχαριστημένος. Ο Άγιος Πατρίκιος και οι δύο πριγκίπισσες ήταν πλημμυρισμένοι μέ φως και τα τρία φώτα μαζί έκαναν μια τεράστια λάμψη. Οι ακόλουθοι του Αγίου Πατρικίου στεκόντουσαν κοντά, ακούγοντας την συζήτηση, νιώθοντας τυχεροί να είναι μάρτυρες του άγιού αυτού ανθρώπου και των γλυκών κορίτσιών με το Άγιο Πνεύμα ανάμεσά τους.
“Αχ, να μας πείτε πώς θα βρούμε τον καλό Θεό. Να μας διδάξετε περισσότερα για τον Χριστό ο οποίος πέθανε πάνω στο Σταυρό. Πείτε μας περισσότερα, περισσότερα, περισσότερα”, οι πριγκίπισσες προέτρεψαν τον Άγιο Πατρίκιο. Αλλά δεν υπήρχε καμία ανάγκη για περισσότερο. Οι δύο πριγκίπισσες είχαν ήδη λάβει το δώρο του Πνεύματος της Αληθείας.
Ο Άγιος Πατρίκιος τις οδήγησε στην πισίνα κολύμβησης, όπου τίς βάφτισε. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, στη συνέχεια, η Αγίες Εθενία και Φιδελμία ήταν πολύ ήσυχες γιατί ήταν σε βαθιά προσευχή. Εντωμεταξύ, ο Άγιος Πατρίκιος ήταν έτοιμος να προσφέρει την Αγία Θυσία με υπαίθρια Θεία Λειτουργία.
Στη συνέχεια, οι πριγκίπισσες άρχισαν και πάλι να λένε με αγάπη για το Χριστό και λαχτάρα:
“Θέλω να δω τον Ιησού Χριστό τώρα”, είπε η Αγία Εθενία.
“Κι εγώ θέλω να Τον δω”, επανέλαβε η Αγία Φιδελμία. “Θέλω να είμαι μαζί Του στο Σπίτι του για πάντα”.
Ο Ἀγιος Πατρίκιος τους εξήγησε πολύ ευγενικά ότι δεν θα είναι σε θέση να δουν τον Θεό παρά μόνο μετά το θάνατό τους. Ήταν ακόμα νέες, έτσι θα είχαν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα προτού να μπορέσουν να τον δουν όπως είναι. Αν ζούσαν καλή Χριστιανική ζωή, τότε θα είναι σε θέση να πάνε στο Θεό για πάντα και μεγάλες χαρές θα αντικαταστήσουν τις σημερινές θλίψεις. Τα κορίτσια συλλογιστηκαν αυτό που τους είπε ο Άγιος Πατρίκιος ο οποίος ξεκίνησε την Θεία Λειτουργία.
Καθώς έφτανε στο τέλος της η Θεία Λειτουργία το ποτάμι και τα δάση φάνηκαν να τραγουδούν τους επαίνους του Θεού, να δοξολογούν το Θεό. Στη συνέχεια χτύπησαν ένα καμπανάκι και όλοι υποκλίθηκαν με το κεφάλι τους. Ο Ιησούς Χριστός ήταν μαζί τους στο πράσινο λόφο στο πάρκο του βασιλιά. Σύντομα το κουδούνι χτύπησε και πάλι και ο Άγιος Πατρίκιος κάλεσε τις πριγκίπισσες προς τα εμπρός και τους έδωσε τη Θεία Κοινωνία.
Για λίγο τα κορίτσια φαίνονταν τόσο χαρούμενα και τόσο όμορφα σαν άγγελοι. Έκατσαν ήρεμα και παρέδωσαν την αγία ψυχή τους στον Χριστό. Ο Χριστός τους εκπλήρωσε την λαχτάρα τους να είναι από τώρα μαζί Του. Έζησαν για μία ώρα μετά την Βάπτισή τους, ώσπου δηλαδή να τελειώσει η Θεία Λειτουργία και να κοινωνήσουν το Πανάγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού.
Παρακάτω είναι άλλη μία επανάληψη της συνάντησης μεταξύ του Αγίου Πατρικίου και των δύο νεαρών κοριτσιών από το αρχαίο Ορθόδοξο βιβλίο του 7ου αιώνα “Η Ζωή του Αγίου Πατρικίου” του Muirchu moccu Machtheni:
Ο Άγιος Πατρίκιος σε κάποιο ιεραποστολικό ταξίδι του πήγε στο Rathcroghan το οποίο βρίσκεται κοντά στο Tulsk στην Κομητεία Roscommon της Ιρλανδίας. Στο πηγάδι Clebach δίπλα στο Cruachan (σημερινό Tobercrogheer), ο Άγιος και η συνοδεία του έκαναν παύση για ξεκούραση.
Το Rathcroghan είναι ένα αρχαίος κελτικός βασιλικός τόπο ταφής.
Ενώ ο Άγιος Πατρίκιος και οι Κληρικοί του κάθονται κοντά στο πηγάδι, δύο βασιλικές κόρες, πριγκίπισσες, η Εθενία (St Ethenea / Ethna) και η κοκκινομάλλα Φιδελμία (St Fidelmia / Fidelma), ήρθαν να πλύνουν τα χέρια τους. Αυτές οι δύο κόρες του βασιλιά Loeghaire ανατράφηκαν στο Connacht από τους δύο οδηγούς του βασιλιά, τους αδελφούς Mael και Caplait.
Με έκπληξη για την περίεργη εμφάνιση των μοναχών και των ιερέων της συνοδείας του Αγίου Πατρικίου, τα κορίτσια τους ρώτησαν ποιοι είναι, και από πού έρχονταν. Ο Άγιος Πατρίκιος τους απαντησε ότι ήταν καλύτερα για αυτές να πιστεύουν στον αληθινό Θεό από το να ρωτάνε τέτοιες ερωτήσεις.
Η Εθενία (St Ethenea) ρώτησε στη συνέχεια:
“Τι είναι ο Θεός; Πού είναι ο Θεός. Και ποιός είναι ο Θεός;
Και πού είναι το κατοικητήριο του Θεού;
Μήπως ο Θεός σας έχει γιους και κόρες;
Έχει χρυσός και ασήμι; Είναι αθάνατος;
Είναι όμορφος;
Έχει ανθρώπους να μορφώσουν το γιο του;
Είναι οι κόρες του όμορφες και αγαπητές από τους άνδρες;
Είναι αυτός στον ουρανό ή στη γη;
Ή στον κάμπο;
Με ποιο τρόπο έχει έρθει σε μας;
Είναι στα βουνά; Στις ρεματιές;
Είναι αυτός νέος ή ηλικιωμένος;
Πείτε μας γι᾽ αυτόν, πώς είναι ο Θεός;”.
Γεμάτο με το Άγιο Πνεύμα, ο Άγιος Πατρίκιος τους απαντά:
“Ο Θεός μας είναι ο Θεός όλων των ανθρώπων, ο Θεός του Ουρανού και της Γης, των θαλασσών και των ποταμών, του Ήλιου και της Σελήνης και των αστεριών, των ψηλών βουνων και των βαθιών κοιλάδων, ο Θεός είναι πάνω από τον Ουρανό και μέσα στον Ουρανό και στη Γη, και στη θάλασσα και σε όλα όσα είναι σ᾽ αυτή. Ο Ίδιος πληροφορεί όλα αυτά τα πράγματα, φέρνει τη ζωή σε όλα τα πράγματα, ξεπερνά όλα τα πράγματα, συντηρεί όλα τα πράγματα. Δίνει φως στον Ήλιο και στη Σελήνη από τη νύχτα. Κάνει πηγές στην ξηρά και νησιά στις θάλασσες, και ο Ίδιος θέτει τα αστέρια στις θέσεις τους. Έχει ένα Υιό, συν-αιώνιο με τον Eαυτό του και Oμοούσιο. Ούτε είναι ο Υιός νεότερος από τον Πατέρα, ούτε ο Πατέρας μεγαλύτερος από τον Υιό. Και το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα. Ο Πατέρας και ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα δεν μπορούν να διαιρεθούν
Πραγματικά θα ήθελα να σας ενώσω με τον Ουράνιο Βασιλιά, εσας που μέχρι τώρα είστε οι κόρες ενός επίγειου βασιλιά. Πιστέψτε!”.
Με μια φωνή και με όλη τους την καρδιά, τα δύο κορίτσια απαντήσαν: “Με ποιο τρόπο μπορούμε να πιστέψουμε στον Ουράνιο Βασιλιά; Καθοδηγήστε μας πιο επιμελώς, ώστε να μπορούμε να Τον δούμε πρόσωπο με πρόσωπο, να μας ενημερώσετε και ό,τι μπορείτε να μας πείτε εμείς θα το κάνουμε.
Ο Άγιος Πατρίκιος τις ρωτησε αν πιστεύουν ότι το Bάπτισμα θα πετάξει μακρυα την αμαρτία του πατέρα και της μητέρας τους, δηλαδή την ειδωλολατρεία, και τα κορίτσα απάντησαν: “Πιστεύουμε”.
Ύστερα ο Άγιος Πατρίκιος τις ρώτησε αν πιστεύουν στην μετάνοια μετά την αμαρτία, στη ζωή μετά το θάνατο, στην ανάσταση την Ημέρα της Κρίσεως, στην ενότητα της Εκκλησίας. Για όλα αυτά τα ζητήματα τα κορίτσια απαντήσαν: “Πιστεύουμε”.
Στη συνέχεια βαπτίστηκαν και αφιερώθηκαν ως μοναχές στο Χριστό βάζοντάς τους ο Άγιος Πατρίκιος λευκά πέπλα πάνω από τα κεφάλια τους.
Τα δύο κορίτσια ζητούσαν να δουν το Πρόσωπο του Χριστού. Ο Άγιος Πατρίκιος τους είπε οτι μέχρι να λάβουν την Θεία Κοινωνία και μέχρι να πεθάνουν, δεν μπορούν να δουν το πρόσωπο του Χριστού. Οι Αγίες Εθενία και Φιδελμία του απαντήσαν: “Δώσε μας την Θεία Κοινωνία έτσι ώστε να μπορούμε να δούμε τον Υιό, το Νυμφίο μας.
Έτσι στο τέλος της Θείας Λειτουργίας έλαβαν τη Θεία Ευχαριστία και παρέδωσαν την αγία ψυχή τους στο Χριστό εκπληρώνοντάς τους ο Χριστός την επιθυμία να Τον δουν από κοντά. Τις δύο Αγίες της τύλιξαν μαζί σε ένα σάβανο.
Οι κηδεία τους έγινε με πολλούς λυγμούς από τους φίλους των δύο πριγκιπισσών.
Ο ειδωλολάτρης Δρυΐδης Caplait, ο θετός πατέρας των κοριτσιών ήρθε και θρήνησε. Ο Άγιος Πατρίκιος κήρρυξε σε αυτόν και ο ίδιος, επίσης, πίστεψε και βαπτίστηκε και εκάρη μοναχός, δηλαδή αφιερωμένος στον Κύριο.
Ύστερα ο Δρυΐδης Mael, ο αδελφός του Caplait, πήγε εκεί και είπε στον Άγιο Πατρίκιο να αφήσει τον αδελφό του να γυρίσει πίσω στην ειδωλολατρική θρησκεία των Δρυϊδών. Αλλά ο Άγιος Πατρίκιος κήρρυξε στον Mael επίσης, και ο ίδιος, επίσης, μεταστράφηκε στο Χριστιανισμό και βαπτίστηκε και εκάρει Μοναχός, δηλαδή αφιέρωσε όλη τη ζωή του στο Χριστό.
Οι δύο Αγίες θάφτηκαν μαζί κοντά στο πηγάδι του Clebach. Μια κυκλική τάφρος είναι σκαμμένη γύρω από τον τόπο ταφής, όπως συνηθίζεται μεταξύ των κατοίκων της Ιρλανδίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου