Άγιος Νικόλαος Γκουριάνοφ. Ημέρα Μνήμης: 24 Αυγούστου.

Άγιος Νικόλαος Γκουριάνοφ. Ημέρα Μνήμης: 24 Αυγούστου.

Ο Άγιος Νικόλαος Γκουριάνοφ (Nicolay Guryanov) γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1909 από μια οικογένεια εμπόρων στην Αγία Πετρούπολη Gubernia. Σε μια περιοχή του Samolva στο χωριό Chydskiye Zahody.

Από την παιδική του ηλικία βοηθούσε στην εκκλησία. Το 1926 τέλειωσε την παιδαγωγική ακαδημία Gatchina. Το 1929 έλαβε μια παιδαγωγική εκπαίδευση στο Leningrad Institute. Όμως δεν μπόρεσε να την τελειώσει γιατί αποκλείστηκε από την παιδαγωγική σχολή επειδή αγωνίστηκε να μην κλείσει μια εκκλησία κοντά στο ξενοδοχείο.

Το 1931 ο Άγιος Νικόλαος συνελήφθη άδικα και αποστέλλεται στην φυλακή “Kresty”, στο Λένινγκραντ σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης κοντά στο Κίεβο της Ουκρανίας και πέρασε 7 χρόνια στο Syktyvkar - Δημοκρατία του Κόμι - σε φυλάκιση. Ο Άγιος Νικόλαος εργάστηκε ως καθηγητής μαθηματικών σε σχολεία της περιφέρειας του Tosno. Επίσης υπηρετούσε και ως ψάλτης στην εκκλησία του Tosno. Κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν είχε μετακινηθεί λόγο της αδυναμίας των ποδιών του που είχαν προκληθεί από την εργασία στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Όταν το GDOV καταλήφτηκε από τα γερμανικά στρατεύματα ο Άγιος Νικόλαος με άλλους κατοίκους βρισκόταν εξόριστος στην Βαλτική. Εδώ γίνεται φοιτητής στο Βίλνιους Theological Seminary στη Λιθουανία που άνοιξε το 1942. Μετά από 2 εκπαιδευτικά εξάμηνα στα σεμινάρια ο Άγιος Νικόλαος ήταν εσώκλειστος στο ιερατείο από το μητροπολίτη έξαρχο Σέργιο Voskresenkiy στη Ρίγα στον ορθόδοξο καθεδρικό ναό της Γεννήσεως.

Αργότερα ανέλαβε ιερέας σε διάφορες ενορίες την Βαλτικής. Κατά την διάρκεια 1949-1951 ο Άγιος Νικόλαος μελετούσε με μερική απασχόληση στο Λένινγκραντ Theological Seminary και το 1951 έγινε δεκτός στο πρώτο έτος της Ακαδημίας αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει παραπέρα. Το 1958 μεταφέρθηκε στην επισκοπή Pskov σαν ιερέας στον Άγιο Νικόλαο στο νησί της Talabsk - Zalit, όπου πέρασε τα υπόλοιπα 42 χρόνια της ζωή του ως ιερέας και συνταξιοδοτήθηκε σε μεγάλη ηλικία κατοικώντας σε ένα μικρό ξύλινο σπίτι.

Μεταξύ πολλών από εκείνους που είχαν την δυνατότητα να τον επισκεφτούν τον τελευταίο καιρό ήταν αστέρια της ποπ μουσικής ο Andrey Makarevich και η Valentina Tolknova. Από τα μέσα του 1999 ο Στάρετς όρισε να μην συναντά κανέναν, γεγονός που προκάλεσε τους προσκυνητές ώστε έγραψαν παράπονα στο Ρώσο πρόεδρο.

Τον τελευταίο χρόνο πριν την κοίμησή του, ο Άγιος Νικόλαος παρά την ασθένεια του βρήκε τη δύναμη να δεχθεί προσκυνητές για να τους ενισχύσει και να δυναμώσει την πίστη τους. Οι σκέψεις του Στάρετς κατά την διάρκεια αυτών των επιγείων συνομιλιών έγινε ενα είδος πνευματικής διαθήκης για πολλούς ορθοδόξους Ρώσους.

Τον Ιούνιο του 2002 μια ομάδα ορθοδόξων ιερέων επισκέφτηκαν τον Άγιο Νικόλαο για να πάρουν μια ευλογία.

Ρωτήθηκε λοιπόν: «Θα δούμε Ορθόδοξο Τσάρο;»

Ο Άγιος Νικόλαος σχημάτισε το σημείο του Σταυρού. Προσευχήθηκε και σταθερά είπε: «Α! Ο Τσάρος έρχεται!».

Ο Άγιος Νικόλαος πέθανε την νύχτα της 24ης Αυγούστου 2002 στην ηλικία των 92 ετών. Θάφτηκε στις 26 Αυγούστου στο νησί Talabsk.

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Είναι γραμμένο από αυτόν ότι συνήθιζε να βρίσκει άτομα που είχαν χαθεί και άτομα που είχαν πέσει όμηροι και είχαν ελευθερωθεί από ληστείες και αλλά. Έγινε ιδιαίτερα διάσημος μετά από ένα επιζώντα ναύτη που ήρθε σε αυτόν και αναγνώρισε τον Στάρετς όταν του εμφανίστηκε αυτός κατά την διάρκεια ενός ατυχήματος.

Τον Σεπτέμβριο του 1997 μια ομάδα 10 πιστών επισκέφτηκαν τον Άγιο Νικόλαο στην ξύλινη καλύβα του. Ήρθαν να ευλογηθούν από αυτόν με το ιερό λάδι.

Μια γυναίκα ρώτησε: «Πατέρα Νικολάι ποιος θα είναι μετά τον Γέλτσιν;».

Μου απάντησε: «στη συνέχεια θα υπάρχει η στρατιωτική δύναμη του... θα είναι σύντομη. Αλλά η ηλικία ότι θα είναι μικρή όπως είναι και ο ίδιος. Θα υπάρξουν διώξεις μετά από τους μοναχούς και την εκκλησία. Η ισχύς του θα είναι όπως ήταν και κατά την διάρκεια των κουμουνιστών…»

Ρώτησε πάλι: «και τι θα είναι μετά; μετά θα είναι ένας ορθόδοξος Τσάρος; Θα ζούμε για να το δούμε αυτό;». 

«Εσείς, ναι».

Μετά από αυτά τα λόγια ευλόγησε την γυναίκα.

ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΔΩΡΑ

Ο Άγιος Νικόλαος  ήταν προικισμένος με ένα ειδικό μουσικό χάρισμα. Ο Στάρετς αγαπούσε την εκκλησιαστική μουσική και πολλούς εκκλησιαστικούς ύμνους και τραγούδια τα είχε γράψει μόνος του. Πολλοί από τους ύμνους όπως: «Η εκτίμηση προς την Μητέρα του Θεού», «Σωτήρα θέρμανε την ψυχή μου», «Για τον Φύλακα Άγγελο», έγιναν πραγματικά εθνικά προφητικά τραγούδια στο δρόμο για την αληθινή μετάνοια.

Κάποιος προσκυνητής είπε: «Ήρθα στον πατέρα με αμφιβολίες σχετικά με την ζωή μου με ένα κενό μέσα μου και απάντησε σε όλα. Τραγούδησε την ζωή μου και στο τέλος είπε λίγα λόγια κατευθυντήρια. Και όλα μέσα μου ξεκαθάρισαν και ξέσπασα σε δάκρυα και έφυγα με ειρήνη και παρηγοριά. Τώρα πια ήξερα πως πρέπει να ζήσω και τι να κάνω.»

Αυτές οι ιστορίες που ακούγονται συχνά από προσκυνητές πολλούς από τους οποίους έγινα η αρχή για μια νέα ζωή, εν Χριστώ Ζωή.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Ερωτήθηκε ποια θεωρεί την πλέον πιο επικίνδυνη αμαρτία στη ψυχή των ανθρώπων;

Και ο πατήρ Νικολάι απάντησε: «Η Απιστία. Αυτό είναι τρομακτικό».

«Ακόμα και για τους Χριστιανούς;»

«Ναι, μάλιστα μεταξύ Ορθοδόξων Χριστιανών».

Οι προσκυνητές στην συνέχεια ρώτησαν: «Τι θα μπορούσατε να πείτε στους Ορθοδόξους Χριστιανούς για την σωτηρία;»

«Άκου εδώ πιστέ άνθρωπε πρέπει… Με την αφθονία της αγάπης να κατακλίσεις τον περίγυρο που σε περιβάλει. Κατάλαβες; με την αφθονία της αγάπης».

Η ΑΦΩΣΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΤΣΑΡΟ ΝΙΚΟΛΑΟ Β'

Το δωμάτιο του Αγίου Νικολάου ήταν γεμάτο φωτογραφίες και εικόνες του Αγίου Νικολάου Β' και των συγγενών του. Διατηρούσε άλμπουμ, ταινίες και ντοκιμαντέρ που αναφέρονταν σχετικά με τον τελευταίο τσάρο της Ρωσίας.