Η Αγία Παρθενομάρτυς Tydfil έδωσε το όνομα της στο Merthyr Tydfil (Merthyr σημαίνει μάρτυρας στα Ουαλικά). Το μαρτύριο της συνέβη κατά την περίοδο μίας διαμάχης ανάμεσα στην οικογένεια της και σε μια συμμορία Πίκτων (Σκωτσέζικη φυλή) εισβολέων κατά τον 5ο αιώνα. Παρά το γεγονός ότι όσα γνωρίζουμε προέρχονται από μοναχούς που έζησαν και έγραψαν αρκετά χρόνια μετά τα χρονικά που συνέβησαν τα γεγονότα, στοιχεία αποδεικνύουν πως έζησε και πως είχε ένα βίαιο τέλος.
Η Αγία Tydfil ήταν κόρη του Αγίου βασιλιά Brychan (τιμάται 6 Απριλίου), ο οποίος ήταν μισός Ιρλανδός και μισός Ουαλός, διοικούσε την περιοχή Garth Madry (σημερινό Brecon). Ο Άγιος Brychan είχε τέσσερις γυναίκες και πολλές παλλακίδες και λέγεται πως είχε 11 γιους και 25 κόρες. Η Αγία Tydfil ήταν η εικοστή τρίτη κόρη του από την τέταρτη γυναίκα του. Τα περισσότερα από τα παιδιά του Αγίου Brychan ήταν πολύ μορφωμένα, και τα αγόρια και τα κορίτσια φοίτησαν σε ένα σχολείο του Gwenddwr στο Wye και έζησαν βαθιά πνευματική ζωή. Ίδρυσαν εκκλησίες σε όλη την Ουαλία, στην Κορνουάλη και τη Βρετανία και ήταν γνωστοί με την ονομασία "Οι περιπλανώμενοι Άγιοι".
Η Αγία Tydfil διάλεξε σαν σπίτι της το χωριό Taff River, αραιοκατοικημένη περιοχή που την κατοικούσαν Κέλτες αγρότες με τις οικογένειες τους. Έγινε γνωστή για την συμπόνια της και για τις θεραπευτικές της ικανότητες καθώς περιέθαλπε άρρωστους ανθρώπους και ζώα. Ίδρυσε μία Κελτική μοναστική κοινότητα, όπου είχε την ηγουμενία μιας μικρής ομάδας ανδρών και γυναικών. Έχτισε ένα "llan" (Χλάν=περιοχή περιτριγυρισμένη και οριοθετημένη από πέτρες που μέσα της δημιουργούνταν χριστιανικές κοινότητες με τη μορφή χωριού. Εκεί υπήρχε ο ναός που τελούνταν οι λειτουργίες κ.α). Το σπίτι της Αγίας περιείχε ένα άσυλο και το αντιγραφείο (scriptorium λεγόταν το αντιγραφείο των μοναστηριών όπου αντέγραφαν τους ψαλμούς και όλα τα άλλα θεολογικά αναγνώσματα και τα μοίραζαν στους πιστούς). Εκεί έζησε ησυχαστική ζωή, δίνοντας ελπίδα και υποστήριξη στους ανθρώπους του χωριού Taff.
Στα βαθιά γεράματά του, ο Άγιος βασιλιάς Brychan, αποφάσισε να επισκεφτεί τα παιδιά του για μια τελευταία φορά. Πήρε μαζί του τον γιο του Rhun Dremrudd, τον εγγονό του Nefydd και τον μοναχογιό του Nefydd, μαζί με υπηρέτες και πολεμιστές. Επισκέφτηκαν την τρίτη κόρη του Tanglwstl, στην μοναστική της κοινότητα στο Hafod Tanglwstl, που σήμερα είναι γνωστό σαν το χωριό του Aberfan, νότια του Merthyr Tydfil. Ο Άγιος Brychan, θέλησε να μείνει με τις κόρες του για λίγο καιρό ακόμη, για αυτό έστειλε τους περισσότερους πολεμιστές του και τον Nefydd πίσω. Ο βασιλιάς έφτασε στο σπίτι της Tydfil όταν ο Rhun και ο γιος του Nefydd ήταν ακόμη στο Hafod Tanglwstl.
Έτσι η συντροφιά διασκορπίστηκε στο Taff Valley σε μία απόσταση εφτά μιλίων και με ανηφορική κλίση. Οι Ουαλοί εκείνον το καιρό υπέφεραν από επιδρομές Πίκτων (ήταν ειδωλολάτρες) από τη Σκωτία, που τώρα γυρνούσαν ελεύθεροι μιας και όλοι οι Ρωμαίοι είχαν αποχωρήσει από καιρό. Κάποιοι μάλιστα εγκαταστάθηκαν στο Νότιο Radnorshire κοντά στο βασίλειο του Αγίου Brychan. Πιθανόν τα νέα της απουσίας του βασιλιά έφτασαν μέχρι τους Πίκτες κι αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν την απουσία του. Εκ των υστέρων, θα αποδεικνυόταν πως ο Άγιος Brychan έκανε μεγάλο λάθος με το να αφήσει τη συντροφιά του να χωριστεί.
Ο Rhun Dremrudd δέχτηκε επίθεση από επιδρομείς, ένα μίλι μακριά από το Hafod Tanglwstl, και σκοτώθηκε υπερασπιζόμενος μια γέφυρα πάνω από ένα ποτάμι όπου σήμερα βρίσκεται το χωριό Troedyrhiw. Η γέφυρα άφησε ελεύθερο τον δρόμο για τη συντροφιά του βασιλιά αλλά ο Rhun Dremrudd είχε δώσει μια καλή μάχη. Έπειτα οι Πίκτες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία κατέστρεψε την κοινότητα Hafod Tanglwstl και η άλλη κυνήγησε τον βασιλιά.
Τα κοσμήματα, τα ρούχα και τα χρήματα του βασιλιά και της ακολουθίας του κλάπηκαν. Οι υπηρέτες και η οικογένεια σφάγιάστηκαν. Ενόσω άλλοι πολεμούσαν και άλλοι έτρεχαν πανικόβλητοι, η Αγία Tydfil γονάτισε και προσευχήθηκε ήρεμη, πριν να σφαχτεί και η ίδια με βίαιο τρόπο. Έπειτα οι Πίκτες υποχώρησαν στα βουνά Aberdare. Εκεί ο Nefydd και οι πολεμιστές του τους πρόλαβαν και εκδικήθηκαν τον θάνατο των συγγενών τους στην περιοχή "Irishman's Hill" πριν να γυρίσουν και να θάψουν τους νεκρούς τους.
Η Αγία Tydfil θάφτηκε μέσα στην εκκλησία που ίδρυσε, ανάμεσα στους ανθρώπους για τους οποίους φρόντιζε. Ένας Κέλτικος Σταυρός τοποθετήθηκε κοντά στο χωρίο Taff όπου και έγινε σημείο συνάντησης των χωρικών. Τον 13ο αιώνα ο Σταυρός αντικαταστάθηκε από μια πέτρινη εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία. Η επανεγκατάσταση του ναού έγινε το 1807 και μια επισκευή το 1894. Η εκκλησία στέκεται ακόμη δίπλα στον ποταμό Taff και είναι το πρώτο πράγμα που αντικρίζει ο τουρίστας μόλις μπει από τα νότια της πόλης.
Όταν η Νορμανδική εκκλησία καταστράφηκε, βρέθηκε ένα πέτρινο φέρετρο που ήταν μέρος του κτίσματος. Επίσης υπήρχαν δύο πέτρινες κολόνες, η μία εκ των δύο ήταν αφιερωμένη στον γιο του βασιλιά Arthen, που επίσης σκοτώθηκε στη μάχη. Το μέρος πιθανόν διατηρούταν ακόμη σαν ιερό στη μνήμη της Αγίας Tydfil και της δολοφονημένης οικογένειας της.
Τι οδήγησε στο να τιμάται η Tydfil σαν αγία;
1) Το ήσυχο μαρτύριο της. Η Αγία Tydfil δεν ήταν ακριβώς ηγουμένη παρότι καθοδηγούσε μία κοινότητα Χριστιανών που ζούσαν με κάποιους μοναστικούς κανόνες. Μα δεν ήταν ποτέ μεγάλη κοινότητα. Αποτελούταν από κάποιους χωρικούς, μοναχούς και μοναχές που υπηρετούσαν τους ντόπιους κατοίκους με ότι έργα ελεημοσύνης μπορούσαν. Ο Ιησούς κάλεσε τους μαθητές του να γίνουν το φως ενός σκοτεινού κόσμου, μα δεν είπε πόσο μεγάλα θα έπρεπε να είναι αυτά τα φώτα, απλώς είπε πως έπρεπε να λάμπουν. Η Αγία Tydfil έζησε σε σκοτεινές εποχές μα οι καλοί τρόποι της, οι δικοί της αλλά και της κοινότητας της προσέλκυσαν τους ανθρώπους όπως η πεταλούδα στη φωτιά. Παρότι η ίδια έφυγε από τον παρόντα κόσμο μετά το θάνατο της, άναψε μία φωτιά που έκαιγε στην διάρκεια αυτών των σκοτεινών και δύσκολων καιρών, δείχνοντας σε άλλους το δρόμο για το Θεό.
2) Η μεγάλη πίστη της και η αξιοπρέπειά της κατά την ώρα του θανάτου. Δεν αντιστάθηκε, ούτε έτρεξε αλλά γυρνώντας το άλλο μάγουλο περίμενε τον θάνατο με κουράγιο και με την ειλικρινή πίστη πως θα βρεθεί μαζί με τον Ιησού στο μέρος όπου ετοιμάστηκε για τους πιστούς.
3) Η αγάπη και η συμπόνια της προς τους άλλους. Ανθρώπους και ζώα. Η αγάπη και η συμπόνια στα χρόνια της Αγίας έμοιαζαν με αδυναμία σε μία περίοδο όπου ο πιο δυνατός διεκδικούσε την εξουσία. Έτσι όσα έφερε ο Χριστιανισμός ήταν άκρως ανατρεπτικά για την εποχή. Η Αγία έζησε τις αξίες του Χριστιανισμού και τις μετέδωσε σε ένα κόσμο που πεινούσε από αγάπη και συμπόνια. Το παράδειγμα της είναι χρήσιμο ιδιαίτερα στην εποχή μας όπου πολλοί άνθρωποι απομακρύνονται από το χριστιανικό τους παρελθόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου