Άγιος Μάρτυς Κένελμ, πρίγκιπας της Ουαλίας. Ημέρα Μνήμης: 17 Ιουλίου.

Άγιος Μάρτυς Κένελμ, πρίγκιπας της Ουαλίας. Ημέρα Μνήμης: 17 Ιουλίου.

Ο Άγιος Κένελμ (περί το 786 - 811) ήταν ένας Αγγλοσάξονας Άγιος που αναφέρεται στις παραδόσεις του Καντέρμπερι. Ο Άγγλος ιστορικός του 12ου αιώνα Γουλιέλμος του Μαλμέσμπουρι γράφει "δεν υπάρχει καμία άλλη τοποθεσία στην Αγγλία που να δέχεται τόσους προσκυνητές όσους το Γουίντσκομπ στην εορτή του Αγίου Κένελμ".

Σύμφωνα με τις παραδόσεις ο Άγιος Κένελμ ήταν μέλος του Οίκου του Ικέλ, της βασιλικής οικογένειας της Μερκίας και γιος του βασιλιά Κοένγουλφ της Μερκίας, δολοφονήθηκε σκληρά ύστερα από ένα όνειρο που είχε προβλέψει τον θάνατο του. Το σώμα του το έκρυψαν αλλά το αποκάλυψαν θαυματουργικά οι μοναχοί του Γουίντσκομπ, το μετέφεραν στο ιερό όπου παρέμεινε για πολλούς αιώνες. Οι δυο σημαντικότερες τοποθεσίες που συνδέονται με τον Άγιο Κένελμ είναι οι λόφοι νότια από το Μπέρμιγχαμ που θεωρούνται σαν τόπος της δολοφονίας του και το χωριό Γουίντσκομπ κοντά στο Τσέλτεναμ όπου μεταφέρθηκε το σώμα του για ταφή.

Η μικρή εκκλησία του Αγίου Κένελμ χρονολογείται τον 12ο αιώνα σε ένα μικρό χωριό το Κένελστοου, στους λόφους του Κλεντ που δολοφονήθηκε. Για πολλούς αιώνες εορταζόταν με μεγαλοπρέπεια στο χωριό η "εορτή του Αγίου Κένελμ" στις 17 Ιουλίου με κορυφαίο γεγονός το "σπάσιμο του πάρσονα", σύμφωνα με ένα πανάρχαιο έθιμο ένας άτυχος ιερέας βομβαρδιζόταν με μήλα από το πλήθος.

Η παλαιότερη πηγή που σχετίζεται με τον Άγιο Κένελμ προέρχεται από ένα έγγραφο του 12ου αιώνα που βρέθηκε στο "αββαείο του Γουίντσκομπ" και έγραψε ένας μοναχός από το Ουόρσεστερ, το έγγραφο συγκεκριμένα γράφει :

Ο βασιλιάς Κοένγουλφ της Μερκίας πέθανε (819) και άφησε δύο μεγάλες κόρες και έναν γιο μόλις επτά ετών τον Κένελμ. Η αδελφή του Κουεντρίντα βρήκε την μεγάλη ευκαιρία να ξεφορτωθεί το μικρό αγόρι για να γίνει η ίδια βασίλισσα, έπεισε τον ερωμένο της Άσκομπερτ να το σκοτώσει με υπόσχεση να τον κάνει βασιλιά. Ο Άσκομπερτ βρήκε την μεγάλη ευκαιρία να το κάνει σε ένα κυνήγι στα Δάση του Γουορστερσάιρ. Την νύχτα πριν από το κυνήγι ο μικρός Κένελμ είδε όνειρο ότι βρισκόταν στην κορυφή ενός ψηλού δέντρου διακοσμημένο με λουλούδια και λυχνάρια, από κάτω έβλεπε όλα τα τέταρτα του βασιλείου του. Τα τρία τέταρτα τον προσκύνησαν, το τέταρτο άρχισε να πριονίζει το δέντρο μέχρι να πέσει, ο Κένελμ τότε μεταμορφώθηκε σε λευκό πουλί και πέταξε μακριά. Ο μικρός Κένελμ εξήγησε το όνειρο στην σοφή και ηλικιωμένη παραμάνα του, αυτή έκλαψε επειδή κατάλαβε ότι το παιδί θα πεθάνει.

Στο κυνήγι το παιδί κουράστηκε και έπεσε να κοιμηθεί στην σκιά ενός δέντρου, ο Άσκομπερτ άρχισε να σκάβει έναν λάκκο για τον τάφο του, το παιδί ξύπνησε απότομα και του είπε "δεν θα με σκοτώσεις εδώ, δες το ραβδί που θα πέσει κάτω και θα ανθήσει". Ο Κένελμ έριξε κάτω το ραβδί και άρχισε πραγματικά να ανθίζει, σταδιακά έγινε ένα μεγάλο δέντρο που έμεινε γνωστό σαν "η Φλαμουριά του Αγίου Κένελμ".

Ατάραχος ο Άσκομπερτ πήρε το παιδί και το μετέφερε στους γειτονικούς λόφους, ο μικρός Κένελμ άρχισε να τραγουδά Τραγούδια της εκκλησίας, ο δολοφόνος τότε έκοψε το κεφάλι του και τον έθαψε επί τόπου. Η ψυχή του μικρού Κένελμ έγινε ένα λευκό περιστέρι που πέταξε για την Ρώμη, μετέφερε ένα μήνυμα στον πάπα που έγραφε "χαμηλά, κάτω από έναν κέδρο βρίσκεται ακέφαλος ο βασιλιάς Κένελμ".

Ο πάπας έστειλε επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι που οργάνωσε μία αποστολή από την πρωτεύουσα της Μερκίας Γουίντσκομπ για να αναζητήσουν το σώμα του παιδιού, καθώς περπατούσαν είδαν έναν πυλώνα να λάμπει, από κάτω βρισκόταν η σωρός του μικρού Κένελμ. Όταν σήκωσαν το σώμα ξεπήδησε στην θέση του ένα συντριβάνι μέσα από το έδαφος που ξαπλώθηκε σαν ρυάκι και θεράπευε όποιον έπινε το νερό. Καθώς περνούσαν τον ποταμό Έιβον συνάντησαν άλλη μία αποστολή από το "αββαείο του Ουόρσεστερ" που διεκδικούσαν και εκείνοι την σωρό. Η διαφωνία λύθηκε ως εξής: όποια ομάδα θα ξυπνούσε νωρίτερα το επόμενο πρωί θα έκανε δικό της το σώμα, νικητές ήταν οι μοναχοί του Γουίντσκομπ. Οι μοναχοί του Ουόρσεστερ συνέχισαν ωστόσο να τους καταδιώκουν, εξαντλημένοι από το τρέξιμο οι μοναχοί σταμάτησαν όταν αντίκρισαν από μακριά το "αββαείο του Γουίντσκομπ". Μόλις άφησαν τα πράγματα στο έδαφος, μια πηγή με νερό ξεπήδησε και τους έδωσε δύναμη να φτάσουν μέχρι το βασιλικό αβαείο του Γουίντσκομπ όπου οι καμπάνες άρχισαν να χτυπάνε χωρίς ανθρώπινη επέμβαση. Η Κουεντρίντα ρώτησε περίεργα τι είναι αυτή κωδονοκρουσία και της απάντησαν ότι έφεραν την σωρό του αδελφού της, η ίδια είπε "αν αληθεύει να πέσουν τα μάτια μου πάνω στο ψαλτήρι που διαβάζω". Τα μάτια της Κουεντρίντας ξεκόλλησαν και έπεσαν πάνω στο ψαλτήρι, η ίδια και ο ερωμένος της βρήκαν άθλιο θάνατο, πέταξαν τα σώματα τους στο χαντάκι. Το σώμα του μικρού Κένελμ τάφηκε με μεγάλες τιμές, ανακηρύχτηκε Άγιος και η μνήμη του εορτάζεται στις 17 Ιουλίου, την ημέρα που μετέφεραν την σωρό του στο Γουίντσκομπ.

Ο βίος του Αγίου Κένελμ περιλαμβάνεται σε μία Μεσαιωνική συλλογή από βίους Αγίων που συντάχθηκε τον 13ο και τον 14ο αιώνα στην νότια Αγγλία. Η ιστορία έχει πολλές ομοιότητες με την προηγούμενη :

Μιά αγελάδα ήρθε με θαυμασμό πάνω από τον τάφο του Αγίου Κένελμ, δεν έτρωγε τίποτα όλη μέρα και επέστρεφε με τους μαστούς γεμάτους. Η Κουεντρίντα και ο δολοφόνος ερωμένος της λησμονήθηκαν, κανένας δεν ξεναείπε ποτέ τα ονόματα τους, ο Θεός προκάλεσε την αγελάδα να κάτσει πάνω από τον τάφο του Αγίου Κένελμ μέχρι να λησμονηθούν ολοκληρωτικά. Όλοι οι κάτοικοι της περιοχής θαύμαζαν την συμπεριφορά της αγελάδας, καθόταν κάτω από έναν κάκτο, δεν έτρωγε τίποτα όλη μέρα και επέστρεφε με τους μαστούς γεμάτους, αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια και η κοιλάδα έμεινε γνωστή ως Κάουμπαχ. Μια μέρα ξαφνικά ένα λευκό περιστέρι πέταξε για την Ρώμη και έστειλε μήνυμα στον πάπα ότι η σωρός του μικρού Κένελμ βρίσκεται σε μία περιοχή με το όνομα Κάουμπαχ πάνω στους λόφους. Ο πάπας διέταξε τον αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι Ουίλφρεντ να αναζητήσει το σώμα του Κένελμ, ο Ουίλφρεντ έστειλε αποστολή στο Γουορστερσάιρ αλλά οι κάτοικοι γνώριζαν τον τάφο του επειδή έβλεπαν την αγελάδα. Όταν έγινε η εκταφή του αναπήδησε στην ίδια θέση μια πηγή με θαυματουργό νερό.

Η πηγή του Αγίου Κένελμ δίπλα από την εκκλησία

Οι παραδόσεις αυτές που σχετίζονται με τον βίο του Αγίου Κένελμ φαίνεται να έχουν ωστόσο ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα. Στα ιστορικά γεγονότα τον Όφα της Μερκίας διαδέχθηκε ο γιος του Έγκφριθ της Μερκίας που βασίλευσε μόνο 20 βδομάδες και πέθανε, πιθανότατα έπεσε σε μάχη, τον διαδέχθηκε ο μακρινός του ξάδελφος Κοένγουλφ της Μερκίας, ο πατέρας του Αγίου Κένελμ που αγιοποιήθηκε. Ο πατέρας του τον έστεψε συμβασιλέα σε ηλικία 12 ετών (798), ο Πάπας Λέων Γ΄ (τιμάται 12 Ιουνίου) τον προσφωνεί την ίδια χρονιά "Βασιλεύς Κένελμ". Ο Άγιος Κένελμ εμφανίζεται για πρώτη φορά σε μια δωρεά στον Καθεδρικό Ναό του Καντέρμπερι (799), το όνομα του εμφανίζεται σε πλήθος από διατάγματα μετά το 803. Το 811 ήταν η τελευταία φορά που καταγράφεται το όνομα του Αγίου Κένελμ σε διάταγμα, πιθανότατα εκείνη την χρονιά πέθανε σε ηλικία 25 ετών και όχι 7 ετών όπως εμφανίζεται στους θρύλους. Η αδελφή του Κουεντρίτα που εμφανίζεται στους θρύλους σαν δολοφόνος του την εποχή του θανάτου του πατέρα της (821) βρισκόταν ηγουμένη στο Μίνστερ-ιν-Θάνετ.