Άγιος Νεομάρτυς Ρωμανός ο εν Ρακκά. Ημέρα Mνήμης: 1η Μαΐου.
Γόνος θεοσεβούς οικογενείας της Γαλατίας, ο Άγιος Ρωμανός γεννήθηκε περί το 730 και ασπάσθηκε τον μοναχικό βίο στη Μονή του Μαντινέου της Βιθυνίας που είχε ιδρύσει η Αγία Ανθούσα (τιμάται 27 Ιουλίου) κοντά στη γυναικεία μονή της. Ο υποδειγματικός βίος του προσείλκυσε την συμπάθεια της Αγίας, η οποία τον έστειλε κάποτε σε αποστολή για υποθέσεις της μονής μαζί με ένα άλλο σεβάσμιο μοναχό. Στον δρόμο πιάστηκαν από Σαρακηνούς που τους έστειλαν στην Βαγδάτη, στην έδρα του χαλίφη Αμπτουλάχ Αμπού Γκαφάρ, ο οποίος διέταξε να τους ρίξουν στην φυλακή.
Λίγες ημέρες αργότερα ο μοναχός που τον συνόδευε πέθανε και στο ίδιο κελί έκλεισαν άλλους δύο μοναχούς, θύματα του διωγμού των εικονομάχων, κι έναν βυζαντινό άρχοντα, ονόματι Γεώργιο, που από την μεριά του ήταν φανατικός οπαδός της παλατιανής αίρεσης των εικονομάχων. Παρά την κοινή δυστυχία τους, ο Γεώργιος καθύβριζε τους μοναχούς και θα τους είχε σκοτώσει αν δεν τον εμπόδιζαν οι Σαρακηνοί δεσμοφύλακες.
Ένας επίσημος χριστιανός της Βαγδάτης πήρς τους έγκλειστους υπό την προστασία του και κατάφερε να τους κρατήσει στην οικία του. Λίγα χρόνια αργότερα, ήλθαν να προστεθούν στην ομάδα άλλοι πέντε μοναχοί. Ένας από αυτούς, ονόματι Ιάκωβος, αποστάτησε και κατηγόρησε τον Ρωμανό ως κατάσκοπο στην υπηρεσία της Κωνσταντινουπόλεως. Η κατηγορία δεν ελήφθη αρχικά στα σοβαρά και ο Άγιος Ρωμανός υποχρεώθηκε να ακολουθήσει τον αραβικό στρατό σε μία εκστρατεία υπό τον χαλίφη Αλ - Μαχντρί στα Συροβυζαντινά σύνορα το έτος 780.
Φθάνοντας στην Ρακκά, την αρχαία Καλλινίκη της Συρίας, ο Άγιος Ρωμανός κατόρθωσε να επαναφέρει στην πίστη του Χριστού αιχμαλώτους που είχαν αλλαξοπιστήσει. Τον κατέδωσαν στον χαλίφη και παρουσιάστηκε ενώπιον του ηγεμόνος κάνοντας μία θαρραλέα ομολογία της αληθινής Πίστεως, πριν καταδικασθεί εις θάνατον.
Αποκεφαλίσθηκε την 1η Μαΐου του 780. Το σώμα του πετάχτηκε στον Ευφράτη, αλλά στη συνέχεια περιμαζεύτηκε από Χριστιανούς και εκτέθηκε σε προσκύνημα στον Καθεδρικό Ναό της πόλης. (*)
(*) Ο βίος του Αγίου Νεομάρτυρος Ρωμανού του εν Ρακκά, γραμμένος λίγο μετά το θάνατό του από τον Όσιο Στέφανο τον Σαββαΐτη (τιμάται 28 Οκτωβρίου), σώζεται μονάχα στα Γεωργιανά και για το λόγο αυτό δεν αναφέρεται στα Συναξάρια.
Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Τόμος ένατος, Μάιος, σελίδα 18. Ίνδικτος, Αθήναι 2007.
Γόνος θεοσεβούς οικογενείας της Γαλατίας, ο Άγιος Ρωμανός γεννήθηκε περί το 730 και ασπάσθηκε τον μοναχικό βίο στη Μονή του Μαντινέου της Βιθυνίας που είχε ιδρύσει η Αγία Ανθούσα (τιμάται 27 Ιουλίου) κοντά στη γυναικεία μονή της. Ο υποδειγματικός βίος του προσείλκυσε την συμπάθεια της Αγίας, η οποία τον έστειλε κάποτε σε αποστολή για υποθέσεις της μονής μαζί με ένα άλλο σεβάσμιο μοναχό. Στον δρόμο πιάστηκαν από Σαρακηνούς που τους έστειλαν στην Βαγδάτη, στην έδρα του χαλίφη Αμπτουλάχ Αμπού Γκαφάρ, ο οποίος διέταξε να τους ρίξουν στην φυλακή.
Λίγες ημέρες αργότερα ο μοναχός που τον συνόδευε πέθανε και στο ίδιο κελί έκλεισαν άλλους δύο μοναχούς, θύματα του διωγμού των εικονομάχων, κι έναν βυζαντινό άρχοντα, ονόματι Γεώργιο, που από την μεριά του ήταν φανατικός οπαδός της παλατιανής αίρεσης των εικονομάχων. Παρά την κοινή δυστυχία τους, ο Γεώργιος καθύβριζε τους μοναχούς και θα τους είχε σκοτώσει αν δεν τον εμπόδιζαν οι Σαρακηνοί δεσμοφύλακες.
Ένας επίσημος χριστιανός της Βαγδάτης πήρς τους έγκλειστους υπό την προστασία του και κατάφερε να τους κρατήσει στην οικία του. Λίγα χρόνια αργότερα, ήλθαν να προστεθούν στην ομάδα άλλοι πέντε μοναχοί. Ένας από αυτούς, ονόματι Ιάκωβος, αποστάτησε και κατηγόρησε τον Ρωμανό ως κατάσκοπο στην υπηρεσία της Κωνσταντινουπόλεως. Η κατηγορία δεν ελήφθη αρχικά στα σοβαρά και ο Άγιος Ρωμανός υποχρεώθηκε να ακολουθήσει τον αραβικό στρατό σε μία εκστρατεία υπό τον χαλίφη Αλ - Μαχντρί στα Συροβυζαντινά σύνορα το έτος 780.
Φθάνοντας στην Ρακκά, την αρχαία Καλλινίκη της Συρίας, ο Άγιος Ρωμανός κατόρθωσε να επαναφέρει στην πίστη του Χριστού αιχμαλώτους που είχαν αλλαξοπιστήσει. Τον κατέδωσαν στον χαλίφη και παρουσιάστηκε ενώπιον του ηγεμόνος κάνοντας μία θαρραλέα ομολογία της αληθινής Πίστεως, πριν καταδικασθεί εις θάνατον.
Αποκεφαλίσθηκε την 1η Μαΐου του 780. Το σώμα του πετάχτηκε στον Ευφράτη, αλλά στη συνέχεια περιμαζεύτηκε από Χριστιανούς και εκτέθηκε σε προσκύνημα στον Καθεδρικό Ναό της πόλης. (*)
(*) Ο βίος του Αγίου Νεομάρτυρος Ρωμανού του εν Ρακκά, γραμμένος λίγο μετά το θάνατό του από τον Όσιο Στέφανο τον Σαββαΐτη (τιμάται 28 Οκτωβρίου), σώζεται μονάχα στα Γεωργιανά και για το λόγο αυτό δεν αναφέρεται στα Συναξάρια.
Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Τόμος ένατος, Μάιος, σελίδα 18. Ίνδικτος, Αθήναι 2007.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου