Άγιος Πάρδος Επίσκοπος Λαρίνο Κάτω Ιταλίας. Ημέρα Μνήμης: 26 Μαΐου.

Άγιος Πάρδος Επίσκοπος Λαρίνο Κάτω Ιταλίας. Ημέρα Μνήμης: 26 Μαΐου.

Οι πληροφορίες που έχουμε σχετικά με τη ζωή του Αγίου Πάρδου είναι συγκεχυμένες. Συχνά περιγράφεται ως ο πρώτος επίσκοπος του Λάρινο, αλλά και ως επίσκοπος κάπου στην Πελοπόννησο και άλλες φορές ως επίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο οποίος, αφού απομακρύνθηκε από την θέση του, κατέφυγε στη Ρώμη όπου βρήκε καταφύγιο. Υπάρχει επίσης κάποια αβεβαιότητα οσον αφορά το χρονολόγιο του Αγίου Πάρδου, συνδέεται συνήθως με τον 7ο αιώνα και το έτος θανάτου του το 650 μ.Χ. αλλά υπάρχει μια ισχυρή παράδοση που τον συνδέει με τον Άγιο Πάπα Γρηγόριο Β' ο οποίος ήταν Πάπας από τις 19 Μαΐου του 715 έως τον θάνατό του 11 Φεβρουαρίου 731 (τιμάται 11 Φεβρουαρίου).

Όταν ο Άγιος Πάρδος κατέφυγε στη Ρώμη, ο Πάπας (είτε ο Γρηγόριος Β' ή άλλος σύμφωνα με άλλες πηγές) του πρόσφερε πολλές επισκοπές. Ωστόσο, ο Άγιος Πάρδος επέλεξε να αποσυρθεί στην περιοχή γύρω από την Λουτσέρα (Lucera) στη Φότζια (Foggia), όπου σκόπευε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του ως ερημίτης με νηστεία και προσευχή. Αυτή δεν ήταν μια τυχαία επιλογή, καθώς η Λουτσέρα αποτελούσε μέρος της αρχαίας Μεγάλης Ελλάδας/ Magna Graecia όπου εκεί ιδρύθηκαν πολλές κοινότητες ελληνικής καταγωγής (ήταν η επικράτεια των διαφόρων αρχαίων Ελληνικών αποικιών στην Σικελία, Καλαβρία, Απουλία, Καμπανία, Λουκανία και υπόλοιπη Κάτω Ιταλία).

Στο δρόμο του προς την Λουτσέρα ο Άγιος Πάρδος πέρασε τρία χρόνια στο Λαρίνο (Larino), όπου κήρυξε το Ευαγγέλιο. Η παράδοση αναφέρει ότι ήταν βραχύσωμος με μακριά λευκή γενειάδα και του έλλειπε ένας αντίχειρας.

Στη Λουτσέρα, ο Άγιος έχτισε δύο εκκλησίες και έπειτα αποσύρθηκε και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του με μετάνοια, νηστεία και προσευχή μέχρι το θάνατό του.

Η μνήμη του Αγίου τιμάται στις 26 Μαΐου, αλλά στο Λαρίνο γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Πάρδου για 3 ημέρες, 25-27 Μαΐου.