Ὅσιος Βενέδικτος Μπίσκοπ, Ἐπίσκοπος Γουέρμουθ. Ήμέρα Μνήμης: 12 Ἰανουαρίου.

Ὅσιος Βενέδικτος Μπίσκοπ, Ἐπίσκοπος Γουέρμουθ. Ήμέρα Μνήμης: 12 Ἰανουαρίου.

῾Ο Ὅσιος Βενέδικτος Μπίσκοπ καταγόταν ἀπὸ 

εὐγενῆ οἰκογένεια τῆς Νορθουμβρίας (σημ. βόρεια Ἀγγλία) καὶ ἦταν στὴν ὑπηρεσία τοῦ Βασιλέως Ὄσβι.

Ἐκάρη Μοναχὸς στὴν Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ὀνωράτου στὸ Λερῖνο (665-667), ἐνῶ ἐπέστρεφε ἀπὸ τὴν Ρώμη.

Τὸ 669, ἐπισκέφθηκε πάλι τὴν Ρώμη καὶ ὅταν 

ἐπέστρεψε μαζὶ μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Καντερβουρίας Θεόδωρο († Μνήμη: 19η Σεπτεμβρίου), ἐκεῖνος τὸν διώρισε Ἡγούμενο τῆς Μονῆς Πέτρου καὶ Παύλου στὴν Καντερβουρία.

Ἔκανε ἕνα τρίτο ταξίδι στὴν Ρώμη (671), προκειμένου νὰ λάβη πληρέστερη μοναχικὴ ἀγωγὴ καὶ ὅταν ἐπέστρεψε στὴν Νορθουμβρία ἵδρυσε τὴν Μονὴ Ἁγίου Πέτρου στὸ Γουέρμουθ (674), μὲ τὴν ὑποστήριξι τοῦ Βασιλέως Ἔγκφριδ, καὶ τὴν θυγατρικὴ Μονὴ Ἁγίου Παύλου στὸ Γιάρροου (682). Αὐτὲς οἱ Μονὲς ἦσαν οἱ πρῶτες ποὺ υἱοθέτησαν τὸν Κανονισμὸ τοῦ Ἁγίου Βενεδίκτου στὴν Ἀγγλία.

Μετὰ ἀπὸ νέο προσκύνημα στὴν Ρώμη, ὁ 

Ἅγιος Βενέδικτος ἐπέστεψε στὴν πατρίδα του 

μαζὶ μὲ τὸν ἀρχιψάλτη τῆς Βασιλικῆς τοῦ Ἁγίου Πέτρου, ὁ ὁποῖος ἐδίδαξε στοὺς Μοναχοὺς τοὺς ψαλτικοὺς τρόπους καὶ τὸ τυπικό, τὸ ὀποῖο 

ἀκολουθοῦσαν στὴν Ρώμη.

Σὲ ἄλλα ταξίδια στὴν Δύσι, ὁ Ὅσιος Βενέδικτος ἔφερε τεχνίτες ἀπὸ τὴν Γαλλία γιὰ τὴν οἰκοδόμησι καὶ τὸν ἐξωραϊσμὸ τῶν Μονῶν.

Ἐπλούτισε τὶς βιβλιοθῆκες αὐτῶν μὲ πλῆθος βιβλίων καὶ τοὺς Ναοὺς μὲ Εἰκόνες, ἅγια Λείψανα καὶ ἱερὰ σκεύη, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ δύο Μονὲς νὰ γίνουν κέντρα Χριστιανικοῦ πολιτισμοῦ στὴν Ἀγγλία.

Ἀνάμεσα στοὺς μαθητές του ἦταν ὁ Ὅσιος Βέδας († Μνήμη: 26η Μαΐου), ὁ ὁποῖος ἄντλησε ὑλικὸ γιὰ τὸ ἱστορικὸ καὶ θεολογικό του ἔργο ἀπὸ τὰ βιβλία, τὰ ὁποῖα συγκέντρωσε ὁ Γέροντάς του.

Κατὰ τὰ τρία τελευταῖα ἔτη τῆς ζωῆς του, ὁ Ὅσιος Βενέδικτος ὑπέφερε μὲ ὑπομονὴ καὶ πίστι μία ὀδυνηρὴ παράλυσι.

Στὶς τελευταῖες του ὑποθῆκες πρὸς τοὺς Μοναχούς, τοὺς προέτρεπε νὰ ἐκλέξουν ἕναν Ἡγούμενο, τοῦ ὁποίου ἡ βιοτὴ καὶ διδασκαλία θὰ εἶναι σύμφωνες μὲ τὸν Κανονισμὸ τοῦ Ἁγίου Βενεδίκτου καὶ ὄχι ἕναν συγγενῆ του, ὅπως ἦταν τότε τὸ ἔθος.